محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1845107059
آن دروغگو راست مي گفت!
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۱۴ تير ۱۳۹۳ (۱۰:۲۶ق.ظ)
کيهان: آن دروغگو راست مي گفت!
به گزارش خبرگزاري موج، روزنامه کيهان چنين نوشت:
1- چند هفته قبل- اواخر ارديبهشت ماه - آقاي «داگلاس جل» دبير سرويس خارجي روزنامه «واشنگتن پست» براي مصاحبه به کيهان آمده بود. گفت وگو به چالش هسته اي کشيده شد و بهانه جويي هاي آمريکا که بيرون از چارچوب فني و حقوقي معاهده NPT و پادمان هاي مربوطه مطرح شده و هنوز هم مي شود. وقتي به نمونه هاي مستندي از اين دست زورگويي ها و باج خواهي ها اشاره شد، خبرنگار واشنگتن پست گفت: ولي مسئله اصلي آن است که غرب نگران دستيابي ايران به سلاح هسته اي است. به ايشان گفته شد؛ براساس گزارش مستند ماه دسامبر 2013- دي ماه 92- شبکه تلويزيوني سي.ان.ان در حال حاضر بيش از 17 هزار سلاح اتمي - اعم از بمب و کلاهک هسته اي - در دنيا وجود دارد که بيشترين آنها متعلق به آمريکاست. در همين گزارش آمده است، استفاده از اين سلاح هاي اتمي در اولين هفته بعد از انفجار دستکم 20 ميليون نفر را به کام مرگ مي برد و تاکيد شده که فقط موشک هاي پيشرفته «تريدنت» آمريکا که توسط زيردريايي حمل مي شود از 96 کلاهک هسته اي برخوردارند که هر يک از آنها 10 تا 20 برابر قوي تر از بمب هاي هسته اي است که تاکنون استفاده شده اند. آمريکا دستکم 14 زيردريايي از اين نوع در اختيار دارد و اين غير از صدها موشک آماده شليک و هزاران بمب اتمي قابل حمل و پرتاب از طريق بمب افکن هاي پهن پيکر و دور پرواز است. بعد از اين توضيح که در اينجا به اختصار آمده است از آقاي داگلاس جل پرسيده شد؛ با توجه به اين حجم انبوه از سلاح هاي هسته اي که آمريکا در اختيار دارد آيا اين سخن مضحک و خنده دار نيست که ادعا مي کنند نگران يک بمب هسته اي هستند که احتمالا جمهوري اسلامي ايران تا پايان سال 2014 موفق به توليد آن خواهد شد؟! عکس العمل آنها نيز خنده اي بلند بود، حاکي از تائيد و البته بي آن که بر اين تائيد سخني بيفزايند، شايد به اين علت که مي دانستند گفت وگوها ضبط مي شود و احتمالا در آن سوي آب ها بايد پاسخگو باشند!
2- صبح روز دوشنبه هفته گذشته، تيم مذاکره کننده کشورمان براي ادامه مذاکره با 5+1 عازم وين شد و قرار است تا پايان روز 29 تيرماه - 20 ژوئيه- به مدت 20 روز مذاکرات سخت و فشرده اي با حريف داشته باشند.
پيش از اين درباره دور جديد مذاکرات که به «توافقنامه ژنو» انجاميد، يادداشت ها و گزارش هاي مستندي داشته ايم که هر چند در آن هنگام با کم توجهي آميخته به ملامت - و در مواردي عصبانيت- روبرو شد ولي امروزه کمتر کسي اين واقعيت تلخ را انکار مي کند که در توافقنامه ژنو، امتيازات نقد فراواني داده ايم و در مقابل فقط مشتي وعده نسيه تحويل گرفته ايم. اين روزها اما، دست اندرکاران برنامه هسته اي و مخصوصا تيم مذاکره کننده کشورمان در مقياس قابل قبولي از «خوشبيني»هاي آن روزها دور شده و به فضاي «واقع بيني» نزديک شده اند و شواهد موجود حکايت از آن دارد که قرار نيست در مذاکرات پيش روي بارديگر «نياز»هاي آمريکا و متحدانش را به عنوان «امتياز»! بپذيرند و بعد با خوشبيني ناشي از ناديده گرفتن ترفندهاي حريف، مثلا اعلام کنند که «مي دانيد توافق ژنو يعني چه؟ يعني تسليم قدرت هاي بزرگ در مقابل ما»! و...
3- پيش از اين نوشته بوديم؛ «بعد از توافقنامه تحميلي ژنو و برملا شدن ابعاد تخريبي آن که نه فقط عليه برنامه هسته اي کشورمان بلکه عليه اقتدار نظام اسلامي ايران تدارک ديده بودند، تيم مذاکره کننده هسته اي جمهوري اسلامي ايران با نسخه اي که در آن «خطوط قرمز» و غيرقابل انعطاف نظام به وضوح ترسيم شده بود عازم وين شد. براساس اين خطوط قرمز، تحقيق و توسعه R&D غيرقابل مذاکره بود، بر لغو تمامي تحريم ها به صورت يکجا و نه تدريجي در توافق نهايي تاکيد شده بود، درباره ظرفيت غني سازي ايران، نياز کشورمان- و نه نظر حريف- ملاک و معيار بود، حفظ ماهيت راکتور آب سنگين اراک مورد تاکيد قرار گرفته بود. ورود حريف به عرصه دفاعي و نظامي ايران ممنوع اعلام شده بود و...
نسخه ياد شده، دشمن را که هرگز انتظار روبرو شدن با آن را نداشت، ابتدا حيرت زده و سپس عصباني کرد. حريف در آغاز کار انتظار داشت آنچه هيئت ايراني روي ميز گذارده است، مصرف چانه زني داشته باشد ولي هنگامي که با اصرار غيرقابل انعطاف تيم ايراني بر خطوط قرمز مورد اشاره روبرو شد، آرزوهايي را که پيش از آن و از مسير نيويورک تا وين پرورانده بود، بربادرفته ديد...»
امروزه اما، شواهد و گزارش هاي موجود حکايت از آن دارند که آمريکا بعد از مذاکرات وين 4 و دريافت اين واقعيت که خطوط قرمز اعلام شده از سوي ايران قابل عبور نيست، به ترفندهاي پيچيده ديگري روي آورده است که در اين وجيزه فقط به يک نمونه از آن اشاره مي کنيم؛
4- يکي از محورهاي مورد اختلاف در مذاکرات وين6، حق ايران براي غني سازي صنعتي است و آمريکا با پيش کشيدن يک واژه به اصطلاح حقوقي! ولي در واقع من درآوردي «نقطه گريز- BREAK OUT» ادعا مي کند برنامه و فعاليت هسته اي ايران بايد به گونه اي باشد که در صورت تصميم به ساخت سلاح هسته اي، از هنگام تصميم (نقطه گريز!) تا زمان توليد يک سلاح هسته اي حداقل بين 12 تا 18 ماه فاصله داشته باشد و مدعي است اين فاصله به منظور آن است که اگر ايران تصميم به ساخت سلاح گرفت، کشورهاي 5+1 فرصت کافي براي متوقف کردن آن را در اختيار داشته باشند. جان کري در وين4 اعلام کرده بود که اين فاصله در حال حاضر فقط 2 ماه است!
در پي طرح اين ادعا و استناد به قانون من درآوردي نقطه گريز، از ايران خواسته اند که اولا؛ تعداد سانتريفيوژهاي فعال از 4 هزار دستگاه بيشتر نباشد. ثانيا؛ مواد هسته اي ذخيره شده يعني اورانيوم زير 5 درصد غني شده بيشتر از دو هزار کيلو نباشد و...
تيم هسته اي کشورمان در مقابل اعلام کرده است که براي تأمين سوخت راکتور بوشهر حداقل به 56 هزار سانتريفيوژ فعال نياز دارد و ظاهرا پذيرفته است براي مدتي محدود تعداد سانتريفيوژهاي فعال را به 8 هزار دستگاه تقليل دهد. ولي آمريکايي ها در مذاکرات قبلي - و اکنون نيز- فعاليت 8 هزار سانتريفيوژ را نمي پذيرند و شواهد حاکي از آن است که يکي از محورهاي مورد چالش در مذاکرات وين 6 همين اختلاف نظر طرفين روي 4 هزار و 8 هزار دستگاه سانتريفيوژ است. و اما، ترفند آمريکايي ها دقيقا در همين نقطه شکل گرفته و احتمالا به ميدان خواهد آمد. بخوانيد!
5- آنچه مورد نظر جمهوري اسلامي ايران است و به عنوان يکي از خطوط قرمز در مذاکرات اعلام شده، برخورداري جمهوري اسلامي ايران از «غني سازي صنعتي» است و حريف روي غني سازي آزمايشگاهي- پايلوت- اصرار دارد. و اين در حالي است که برخورداري از 8 هزار سانتريفيوژ نيز در حوزه غني سازي پايلوت - آزمايشگاهي- قابل تعريف است و نه غني سازي صنعتي. به بيان ديگر، آنچه آمريکا به عنوان خط قرمز خود مطرح مي کند- برخورداري ايران از 8 هزار سانتريفيوژ- در واقع و در عمل شکل ديگري از همان غني سازي آزمايشگاهي است و نه صنعتي!
بنابراين موافقت احتمالي آنها با 8 هزار سانتريفيوژ به معناي برخورداري ايران از غني سازي صنعتي نيست که در صورت انجام، از سوي تيم هسته اي کشورمان به عنوان يک پيروزي! تلقي شود... و درباره بندهاي ديگر مورد چالش در مذاکرات وين 6 گفتني هاي ديگري نيز هست که به بعد موکول مي کنيم ولي اشاره به اين نکته را براي ترسيم جغرافياي کنوني مذاکرات ضروري مي دانيم که؛
6- اگرچه دولت محترم، تمامي برنامه ها -بخوانيد حيثيت- خود را به مذاکرات گره زده است ولي آنچه تاکنون شاهد بوده ايم، امتيازات فراواني است که «نقد» داده ايم و «وعده»هايي که به صورت نسيه تحويل گرفته ايم. به قول «جان کري» وزير امور خارجه و مذاکره کننده ارشد آمريکا در يادداشتي که اخيرا به روزنامه آمريکايي واشنگتن پست سپرده است؛
«ايران ذخاير اورانيوم زياد غني شده خود را از بين برده است و با خودداري از نصب سانتريفيوژهاي بيشتر، فعاليت هاي غني سازي خود را محدود کرده است، پيشروي در تأسيسات غني سازي و راکتور آب سنگين را متوقف کرده است و اجازه داده است بازرسي هاي جديد و بيشتري به عمل آيد و...» جان کري در اين رجزخواني که آن را گزارش موفقيت ها و دستاوردهاي آمريکا درجريان مذاکرات اخير مي داند، برخلاف اظهارنظر آقاي دکتر روحاني که گفته بود «کاسه تحريم ها شکسته است» تاکيد مي کند که سامانه تحريم ها دست نخورده و چنانچه ايران درخواست هاي ما را بپذيرد، به تدريج تحريم ها را لغو مي کنيم! آنهم به گفته «وندي شرمن» حداقل طي 20 سال و فقط تحريم هاي مربوط به برنامه هسته اي ايران ... و متأسفانه اين دروغگو، راست مي گويد!
و بديهي است که ايران اسلامي بناي کمترين عقب نشيني در مقابل باج خواهي آمريکا و متحدانش را ندارد. راهکاري که تاکنون بارها موفقيت آن را آزموده است.
نويسنده: حسين شريعتمداري
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[مشاهده در: www.mojnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 39]
-
گوناگون
پربازدیدترینها