واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: سهم ایران از هتل های بین المللی
همزمان با گذر ایران از دوران جنگ و سازندگی پس از آن بود که بخش گردشگری رونق گرفت و کم کم هتلهایی با عنوان بینالمللی و یا لفظ «هتل بزرگ» راهاندازی شدند. هتل هایی که از بین المللی بودن تنها نرخ بالای خدمات برایشان باقی مانده است و با استانداردهای جهانی فاصله زیادی دارند. هتلهای بینالمللیصنعت هتلداری نوین آغاز خود را به كشورهای اروپایی به ویژه سوییس مدیون است. این صنعت در ساختمانهای كوچك و محقر كه برای گشودن آنها از یك كلیدچوبی استفاده میشد شكل گرفت و در همین هتلهای كوچك انواع خدمات و سرویسها به مشتریان عرضه شد. اما این مراكز هتل خوانده نمیشد.كلمه hotel از حدود سالهای 1760میلادی برای نامیدن این مراكز به كارگرفته شد این واژه خود از كلمه hostel مشتق شده است كه در همان سالها و دركشور انگلستان برای نامیدن این مراكز به كار میرفت. رشد واقعی و تكامل این صنعت درآمریكا و با گشایش سیتی هتل در نیویورك درسال 1974آغاز شد و این نخستین ساختمانی بود كه به ارائه خدمات مربوط به هتلداری اختصاص یافت. فعالیتهای این مراكز به ایجاد و انگیزش رقابت در میان شهرهای دیگر انجامید به طوری كه سرمایهداران متعدد به این صنعت روی آوردند و هتلهای دیگری تاسیس كردند. به هتلی میتوان عنوان «بینالمللی» اطلاق كرد كه حداقل یك شاخه یا شعبه دیگر در كشوری غیر از كشور خود داشته باشد و به شكل هتل های زنجیره ای عمل كند و سیستم و گردش کار آنها یکی باشد. مثل هتل های هیلتون وهایت، رامادا، هالیدی این، شرایتون و… هتل های افسانه ای گسترش افسانه ای و شگفت آور این صنعت به قرن بیستم برمی گردد. آغاز جنگ جهانی دوم باعث شد كه رونقی سریع و شگفت آور در صنعت هتلداری به وجود آید. از سوی دیگر بحث مراكزی به نام متلها كه فقط به آمریكای شمالی محدود میشد، بهانهای برای كارهای جمعی و گسترش سرمایه به منظور تاسیس هتلهای زنجیرهای شد.صنعت هتلداری در ابعاد ملیتهای مختلف توسعه یافت و هتلهای زنجیرهای بینالمللی توانستند تخصص، تكنولوژی و قدرت بازاریابی را به خود اختصاص دهند كه دارندگان هتلهای كوچك و منفرد از این امتیاز بیبهره بوده و راهی نداشتند غیر از آنكه به هتلهای زنجیرهای مانند شرایتون، هیلتون، هایت، هالیدی این، رامادا این و غیره بپیوندند. این هتل ها با جذب و شركت دادن صاحبان هتل های منفرد سرویس ها و خدماتی را مانند شراكت، زنجیره ای كردن، تعیین مدیریت و بازاریابی به آنها ارائه دهند. هتل بینالمللی در ایران
هتل بینالمللی زمانی که در خارج از ایران شكل گرفت کم کم به مرزهای ما هم راه پیدا کرد اما هیچ گاه به معنای واقعی کلمه در ایران پا نگرفت. در تعاریف گردشگری، به هتلی میتوان عنوان «بینالمللی» اطلاق كرد كه حداقل یك شاخه یا شعبه دیگر در كشوری غیر از كشور خود داشته باشد و به شكل هتل های زنجیره ای عمل كند و سیستم و گردش کار آنها یکی باشد. مثل هتل های هیلتون وهایت، رامادا، هالیدی این، شرایتون و…. تازه این هتلهای زنجیرهای نیز نام بینالمللی را بر سردر خود ندارند. حال سوال اینجاست چرا بعضی از هتلها در ایران بهخود اجازه داده و یا مجوز گرفتهاند که بر سردر خود نام هتل بینالمللی یا بزرگ نصب کنند چراکه نه بزرگ هستند و نه شعبهای در کشورهای دیگر دارند. شاید در دسترس ترین پاسخ این باشد كه این هتلها در خارج ایران دفتر رزرو دایر كردهاند! اما راهاندازی این دفاتر دلیلی بر بینالمللی بودن هتل نیست چراكه حتی یک پانسیون، هتل آپارتمان یا مسافرخانه نیز میتوانند دفتری دایر كرده و اقدام به پذیرش مسافركنند. هتل بین المللی معمولا به هتلهای زنجیره که اغلب در تمام کشورها به همان نام وجوددارد و گردانندگان آنها نیز از دانش فنی لازم برخوردار هستند اطلاق میشود. هتل هایی که در ایران از نامهای هتل بزرگ یا هتل بینالمللی استفاده می کنند، هنوز یک رستوران دارند و اگر هتلی هم چند رستوران داشته باشد فقط قیمت غذا ها متفاوت است نه نوع و تنوع غذاها ستاره های حلبیبرخی از این هتلداران فکر می کنند به صرف داشتن ستارههای زیاد در كنار نام هتل میتوانند عنوان بینالمللی بر آن بگذارند در حالیكه چنین نیست. بهعنوان مثال در کانادا و در شهر هالیفکس دو هتل هالیدی این، وجود دارد و هر دو هتل درجه پائین دارند و در مانیل فلیپین هتل هالیدی این، درجه بالاتری دارد و بسیار لوکس تر از هتل های شهرهالی فکس کانادا است. هتل بزرگ چیست؟ اصطلاح هتل بزرگ هم توسط بسیاری از هتلداران ایرانی استفاده می شود بدون اینكه تعدادی از آنان بدانند هتل بزرگ دارای چه مفهومی است. به عنوان مثال در ایران هتلی وجود دارد كه با 150 اتاق خود را هتل بزرگ میداند و هتل دیگری كه با بیش از 400 اتاق و 3 رستوران خود را هتل بزرگ نمیدانند. اگر از این هتلها سئوال شود مفهوم هتل بزرگ چیست و یا شرایط نام هتل بزرگ چه باید باشد، نمیدانند.هتل بزرگ در همه دنیا با یك عنوان تعریف شده است و دارای ضوابط و استانداردهای خاصی است و اگر هتلی شرایط لازم را داشته باشد می تواند از این عنوان استفاده كند. هتل هایی که در ایران از نامهای هتل بزرگ یا هتل بینالمللی استفاده می کنند، هنوز دارای یک رستوران خاص هستند و اگر هتلی هم چند رستوران دارد فقط قیمت غذا ها متفاوت است نه نوع و تنوع غذاها، هنوز هتلی در ایران وجود ندارد که سالن برای برگزاری سمینار بینالمللی که درآن سیستم simultanious ترجمه همزمان و ... پیش بینی شده باشد. هتل بزرگ به هتلی گفته میشود كه تمام امكانات یك هتل معمولی را داشته و علاوه بر آن تعداد زیاد از انواع اتاق مثل سوئیت، آپارتمان، كابانا، بنگلو و…را داشته باشد. همچنین دارای امكاناتی از قبیل استخر، مانژاسب سواری، قایق سواری، زمین گلف، پمپ بنزین و… باشد. متاسفانه در ایران تعدادی از هتلها عنوان بینالمللی و بزرگ دارند، اما نه شعبهای در خارج از كشور ندارند و نه امكانات لازم برای مهمانان. اصطلاح هتل بزرگ هم توسط بسیاری از هتلداران ایرانی استفاده می شود بدون اینكه تعدادی از آنان بدانند هتل بزرگ دارای چه مفهومی است. به عنوان مثال در ایران هتلی وجود دارد كه با 150 اتاق خود را هتل بزرگ میداند و هتل دیگری كه با بیش از 400 اتاق و 3 رستوران خود را هتل بزرگ نمیدانند استفاده ابزاری از این عناوین در كوتاه مدت میتواند درآمدی نصیب هتل كند اما در درازمدت هیچ سودی در بر نخواهد داشت و بهترین تبلیغ، خدمات و سرویسدهی خوب و قیمت مناسب به میهمانان است.بد نیست از چند هتل بینالمللی و بزرگ درسطح دنیا نام ببریم كه درحال حاضر با چه امكاناتی مشغول فعالیت هستند و آنها مقایسهای گذرا كنیم با هتلهای بزرگ در ایران.هتل كنكورد Concords hotels با شعبههایی درپاریس، لندن، مادرید، میلان، فرانكفورت، ژنو، میامی، آمستردام، توكیو و برزیل؛ با داشتن 12968 اتاق كه فقط درشعبه توكیو 1059 اتاق، 13 رستوران، 5 استخر و سالنی باگنجایش 2500 نفر دارد نه ازعنوان بزرگ استفاده می كند و نه ازبینالمللی. همچنین هتل «هالیدی این» كه برای ایرانی ها شناخته شده است با 1600 شعبه، هتل pacific در توكیو با 945 اتاق و 41 سوئیت و انواع رستورانهای چینی، ژاپنی، فرانسوی و… از عنوان بزرگ استفاده نكرده است. هتل هایی كه به عنوان بزرگ در ایران فعالیت می كنند نه تنها بزرگ نیستند كه در مقام مقایسه اصلاً به حساب نمی آیند. وقتی در لاس وگاس هتلی با 5600 اتاق وجود داشته باشد آیا می توانیم به هتل با 150 یا 300 اتاق عنوان بزرگ بدهیم. امروزه هتلهایی كه بالغ بر 1000 اتاق دارند، درخاور دور و آمریكا و اروپا خود را هتل بزرگ نمینامند. در حال حاضر چه از نظر اتاق و چه از نظر امکانات و خدمات و شرایط در ایران هتل بزرگ نداریم و استفاده از عناوین بینالمللی و هتل بزرگ تنها جنبه تبلیغاتی دارد که از آن استفاده می كنند و این عناوین باعث آماده کردن مسافر برای پرداخت پول بیشتر و گمراه کردن مسافر است.گروه گردشگری تبیان- الهام مرادیمنبع: chn
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 450]