تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816405776
ستاره هتلهاي ايران بينالمللي نيست
واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: ستاره هتلهاي ايران بينالمللي نيست عدم تطابق ستاره هتلها در ايران با خدمات ارائه شده از سوي آنان، اين شائبه را پديد آورده است كه اعطا و بهروزرساني ستاره هتلها از چارچوب و استاندارد يكساني پيروي نمي‌كند. اصغر ژيان‌دربندي، كارشناس ارشد و مدرس هتلداري در گفتگو با CHN به شرح موضوع عدم تطابق ستاره هتلها با كيفيت واقعي آنها پرداخته است. بخوانيد. اينكه گفته مي‌شود ستاره هتلهاي ايران واقعي نيست و با استاندارهاي جهاني تطابق ندارد را تا چه اندازه تائيد مي‌كنيد؟براي پاسخ به اين سوال بايد به هتل چهار ستاره‌اي در استان اردبيل كه در طراحي خدمات و سرويس‌دهي آن به عنوان مشاور همكاري داشتم، اشاره كنم. من به سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري پيشنهاد دادم دو ستاره براي اين هتل در نظر گيرد، اما هتل مذكور چهار ستاره گرفت. گويا ستاره هتلها در جيب سازمان است و به هر كس اراده كند ستاره مي‌دهد. بنابراين بايد گفت كه شيوه درجه‌بندي و استاندارسازي هتلها در كشور در مقايسه با روش‌هاي نوين جهاني بسيار منسوخ و غيركاربردي است و اجراي اين روش‌هاي نيز در اختيار افراد غيركارشناس است. در اعطاي ستاره و درجه‌بندي هتلهاي ايراني تا چه اندازه به معيارهاي جهاني توجه مي‌شود؟عموم استانداردهاي هتلي در ايران فقط به درد ايران مي‌خورد چراكه يك هتل چهار ستاره ايراني چنانكه با استانداردهاي جهاني سنجيده شود، دو ستاره بيشتر نمي‌گيرد. در ايران، هتلها با همديگر سنجيده و ستاره گذاري مي‌شود و به استانداردهاي جهاني اعتنايي نمي‌شود. مديران هتلهاي كشور هم اگر نگاهي به داشتن استانداردها يا ستاره بالا داشته باشند به‌دليل وجود فضاي رقابتي ارزان كه در اين صنعت وجود دارد نه تنها نمي‌توانند در چنين فضايي كاركنند و به موفقيت و سود موردنظرشان برسند بلكه به موفقيت هتلهاي كم ستاره رقيب كمك مي‌كنند كه با هزينه كمتر به سود بيشتر برسند. بنابراين آيا از ميان گفته‌هاي شما مي‌توان اين اصل كه ستاره بالاتر نشانه كيفيت در هتلهاي ايران نيست را استنباط كرد؟بازهم تكرار مي‌كنم ستارهها بر سردر ورودي هتل نشان دهنده كيفيت بالاتر نيست. ممكن است قيمت را بالا ببرد، ولي ستارهها نشان دهنده خدمات ماوراي خدمات رايج در هتلهاي مشهور ستاره بالا نيست. تنها مهمان با ديدن ستارهها از نظر روحي آماده مي‌شود تا براي پرداخت مبلغ بالاتر آمادگي داشته باشد و با شنيدن قيمت ها از اقامت در هتل منصرف نشود. مدتي طرح تطبيق استاندارد هتلها از سوي سازمان ميراث فرهنگي مطرح شده و انتقادات زيادي را نيز از سوي بخش خصوصي به دنبال داشته است. اين طرح را چگونه ارزيابي مي‌كنيد؟بكار بردن واژه استاندارد در هتلداري بي‌معناست چراكه امروزه در صنعت هتلداري از استاندارد استاندارتر داريم، از خوب بهتر داريم و از بهتر هم بهتر. در حرفه بينالمللي هتلداري كه با فرهنگ‌هاي گوناگون ارتباط دارد و رقابت حرف اول را مي‌زند استانداردسازي بي‌مورد است و نه تنها طرح موفقي نيست، بلكه باعث صدمه زدن به صنعت هتلداري و دلسرد كردن سرمايه‌گذاران خواهد شد. بهتر است به جاي تطبيق استاندارد، حس رقابت را به وجود آورند و چنانچه بناست استانداردسازي براي هتلها تدوين شود بايد توسط كارشناسان و متخصصان ورزيده با تجربه هتلداري تدوين شده تا براي حفظ سرمايه هتل ها كه يك سرمايه‌گذاري ملي است مفيد واقع شود. همزمان با بحث تطبيق و استاندارسازي، نرخ‌گذاري در هتلها نيز مطرح شد. كارشناسان معتقدند مقوله نرخ‌گذاري با اينكه از افزايش بي‌رويه قيمتها و بي‌نظمي در قيمت‌گذاري جلوگيري مي‌كند، اما وجهه مخربي نيز دارد و آن از بين بردن رقابت در صنعت هتلداري است. شما چه نظري داريد؟وادارکردن هتلدار به اعمال نرخ ثابت خدماتي که ارائه مي دهد مسابقه رقابت براي ارائه كيفيت را از بين مي‌برد. صنعت هتلداري يک شغل بين اللملي است كه بايد در عرصه بينالمللي رقابت و فعاليت كرده تا بتواند سرمايه عظيم و ملي را در جهت سودآوري مطلوب و رقابت‌هاي سالم به حرکت درآورد و سود و مخارج هتل را تامين کند. اما اعمال نرخ ثابت اين فضا را مخدوش مي‌كند. آيا تحليلي هم بر اين مدعا داريد؟ نرخ‌هاي که سازمان‌هاي ذيربط براي هتلها تعيين مي‌کنند کارشناسي شده نيست چراكه هزينه‌هاي ساختمان هتل و يا خدماتي که از سوي آنها ارائه مي شود معيار اندازه‌گيري نيست. به عنوان مثال دو هتل 4 ستاره در يک شهر را در نظر بگيرد هر دو 4 ستاره هستند ولي رستوران يكي در زيرزمين قرار دارد و ديگري رستوران را در موقعيتي تجاري مشرف به خيابان قرار داده است. آيا اين دو از نظر هزينه‌كرد براي رستوران برابرند. جواب منفي است اين درحالي كه در نرخ‌گذاري به اين موارد توجه نمي‌شود. از سوي ديگر هتلهاي که ساختمان آنها ميراث فرهنگي بوده از قبيل کاروانسراها و ... و تبديل به هتل شده است و نمي‌توان به ترکيب ساختمان دست زد. اين ساختمان‌هاي هزينه نگهداري بالايي دارند در حاليكه به مانند ديگر هتلها نرخ‌گذاري ميشوند. بنابراين ميان انواع هتلها و سرمايه‌گذاري‌ها و ارائه خدمات و هزينه‌ها تفاوت وجود دارد و تعيين نرخ يكسان قابل قبول نيست. فكر نمي‌كنيد نبود سيستم نرخ‌گذاري براي هتلها نوعي بي‌نظمي و هرج‌ومرج را در قيمت مراكز اقامتي ايجاد كرده و در نتيجه گردشگران متضرر شوند؟سرمايه‌گذار يا هتلدار خوب مي‌داند كه چنانچه دائم افزايش داشته باشد مشتريانش را از دست مي‌دهد. زيرا رقبا با با نگه داشتن نرخ پائين و ارائه خدمات بيشتر و مطلوب‌تر مشتريان او را خواهند ربود. با اين حال متوليان دولتي صنعت گردشگري بر اين باورند که بايد در اين مورد تصميم گرفته و براي هتلها نرخ تعيين كنند. ولي مي توانند براي هتلها سقف قيمت تعيين کند تا هتلدار نتواند از قيمت تعيين شده بيشتر تعرفه ندهد. در تمام جهان نيز مرسوم است هتلها در زمان خلوتي بدون اينکه کسي اجبار کند براي بقاء و تامين مخارج سنگين هتل مجبور ميشوند که نرخ‌هاي کمتري را مطالبه کنند اما طبيعي است كه در زمان شلوغي همان سقف از قبل تعيين شده را از مشتري طلب کنند. زيرا حرفه هتلداري تنها حرفه‌اي است که درآن احتکار نمي‌توان کرد يعني اگر امشب اتاقي را به فروش نرسانند نمي‌توانند فردا شب به دليل تورم يا خالي بودن ديشب، اتاق را دوبرابر نرخ روز قبل به مشتري داد. از ديگر سيستم‌هاي استانداري كه براي هتلها مطرح مي‌شود، استانداردهاي ايزو (ISO) است. نقش ايزو در استاندار سازي هتل چگونه ارزيابي مي‌كنيد؟داشتن اين گواهينامه، دليل آن نيست كه شركت دارنده آن، شركت سودآوري بوده و يا عالي‌ترين سيستم كيفيت و نظم وترتيب درخدمات را داراست. ايزو به‌معني حداقل امكانات است. در نتيجه يك مسافر خانه هم مي تواندگواهينامه ايزو رادريافت كند. ايزو يك گواهينامه است و شركتي كه داراي آن است، مي تواند ادعا كند كه حداقل سطح قابل قبول مديريت كيفيت را داراست. آيا گواهينامه براي هتلها ضرورت دارد؟كسب گواهينامه ايزو به هيچ وجه براي هتلها ضرورتي ندارد اما براي مسافرخانه‌ها كه حداقل امكانات پذيرائي را داشته باشد، شايد بد نباشد. درهتل بعلت اينكه بسياري از سرويس‌‌ها وخدمات سليقه‌اي است، هر روز شاهد ابتكار تازه‌اي هستيم بنابراين معيار اندازه‌گيري ابتكار و سليقه كه كدام بهتر است را نمي توان تعيين كرد. به عنوان مثال يك هتل 5 ستاره غذايي براي مهمان مي‌دهيد آيا از اين غذا بهتر وجود ندارد. پاسخ اين سوال منفي است چراكه حتي هتلهاي با ستاره پائين هم مي‌توانند غذايي با كيفيت ارائه كنند. از اينرو ايزو بحث حداقل‌ها است و در هتل حداقل‌ها مطرح نيست. ايزو براي توليد كالا مناسب است ور ارائه خدمات كمتر موضوعيتي مي‌يابد. براي توليد كالا بايد مشخص باشد از چه جنسي استفاده مي‌شود، ابعاد آن چه بايد باشد و چه نكات ايمني را بايد رعايت كرد كه به مشتريان اين اطمينان خاطر داد با خيال راحت اين محصول را خريداري كنند. ولي حرفه هتلداري بااين مشخصات جور درنمي‌آيد. و به عنوان آخرين سوال، همكاري هتلسازان با مشاوران هتلداري براي ساخت و تجهيز يك هتل با كيفيت تا چه حد ضروري مي‌دانيد؟مروري بر پروسه راه‌اندازي مراكز اقامتي در كشور نشان مي‌دهد آنچه سبب ركود و خسارت در اين حوزه شده تنها چرخه معيوب اعطاي تسهيلات به هتلسازان نيست؛ كه طراحي و تجهيز غيركارشناسي نيز سرمايه‌گذاران مراكز اقامتي متضرر كرده است. ساخت، تجهيز و راه‌اندازي مراكر اقامتي فارغ از تامين اعتبار و سرمايه‌گذاري، نيازمند ايده‌هاي نوين و خلاقانه كارشناسان صنعت هتلداري است. خلاء‌اي كه كمتر به آن پرداخته مي‌شود. بزرگترين اشتباه سرمايه‌گذاران نيز اين است که گمان مي‌كنند براي ساخت هتلهاي کوچک، همكاري با کارشناسان فاقد مدرك ايرادي ندارد و يا اينكه يك نسخه مشاوره براي هر هتلي جوابگوست. اين در حالي است مشاور هتلداري در هر هتلي بسته به معماري و دسترسي و محل ساخت اطلاعاتي متفاوت دراختيار سرمايه گذار قرار مي‌دهد. هيچ مشاوري نمي تواند براي تمام هتل ها يک برنامه يکنواخت بدهد. سرمايه‌گذاران زيربناهاي صنعت گردشگري مي‌توانند به صرف انتخاب و همكاري با مشاوران حرفه‌اي دوباره‌كاري‌ها و خسارات سرمايه‌‌هاي ملي را به حداقل برسانند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 139]
-
گوناگون
پربازدیدترینها