واضح آرشیو وب فارسی:الف: آيا كاهش نيافتن ساعت كاري باعث بهره وري مي شود؟
سينا كلهر، 8 تیر 93
تاریخ انتشار : يکشنبه ۸ تير ۱۳۹۳ ساعت ۱۹:۱۲
همچون بسياري از موضوعات ديگر، دولت ساعات كار در ماه مبارك رمضان را كاهش نداد تا اين اقدام دولت احمدي نژاد نيز پس از نزديك ۸ سال به پايان خود برسد. مهم ترين استدلال دولت براي عدم كاهش ساعت كار نيز تبعيت از قانون اعلام شده است كه البته به نظر بهانه اي بيش نيست. در واقع دولت اعتقادي به اين كاهش ساعت كار نداشت و تلاش كرد با گره زدن آن به مساله قانون، اندكي از بار فشارها و انتقادات به دولت را كم كند و يا به عبارتي توپ را به زمين قانون بيندازد وگرنه اصلاح قانون از طريق لايحه دو فوريتي حداكثر يك هفته زمان مي برد.اما حيرت انگيزتر از اقدام دولت، قدراني و تحسين از اين اقدام توسط برخي افراد و پايگاههاي خبري به خصوص سايت الف بود. سايت الف با گره زدن اين اقدام با رفتار قانوني دولت تلاش كرد تا با استناد به گزارش مركز پژوهش هاي مجلس اولا رفتار دولت را به معناي تمكين به قانون معرفي كند و در ثاني اين باور را پر رنگ سازد كه"کاهش قابل توجه ساعت کار به مدت يک ماه باعث کاهش توليد خدمت در دستگاه هاي دولتي مي شود و از سوي ديگر بر عملکرد بخش هاي توليدي تاثير منفي خواهد گذاشت."همان طور كه ملاحظه مي شود گزارش مركز پژوهش ها صرفا يك نوع گمانه زني نظري بوده و هيچ تحقيق مستند و مستدللي در اين حوزه كه مبتني بر اعداد و ارقام باشد انجام نشده است. علاوه بر اين از همان زمان كه دولت احمدي نژاد اين اقدام را انجام داد برخي اين ديدگاه را مطرح كردند كه " کاهش ساعات خدمت به بهانههای دینی، جز به نارضایتی ارباب رجوع، بدنام کردن دین و تبدیل ماه رمضان در اذهان عمومی از ماه معنویات و خودسازی به ماه تنبلی و کم کاری نخواهد انجامید." و از همين رو با استدلال هاي ديني شروع به مخالفت با آن تصميم گرفتند.اما آيا واقعا معناي آن تصميم تقليل تلقي از ماه معنويات به ماه تنبلي بود؟ در اين هيچ شكي نيست كه ريس دولت سابق همچون برخي حوزه هاي ديگر، اين رفتار را مي توانست از مجراي قانوني پيش ببرد و از طريق لايحه قانوني اين اقدام را در مسير درست و صحيح خود انجام دهد (همان كاري كه در خصوص تعطيلات عيد فطر انجام داد و تعطيلات يك روزه عيد فطر دو روزه شد) اما انجام نداد، آيا اين تخلف از قانون به معناي نادرست بودن خود تصميم است. در همان زمان هم برخي از مخالفت ها از جمله مخالفت احمد توكلي بيشتر ناظر بر جنبه هاي قانون گريزانه اين تصميم بود تا خود اصل تصميم كاهش ساعت كار.علاوه بر اين در نظام اداري كه برخي از همين سياسيون معتقدند بهروري آن ۱ ساعت است، (اگر واقعا اين چنين باشد) چه تفاوتي دارد افراد ۸ ساعت كار كنند يا ۶ ساعت. حتي در چنين نظامي با بهره وري پايين كم كار كردن افراد به دليل بهره وري بسيار پايين به نفع نظام اقتصادي است چرا كه عملا حضور طولاني تر افراد در محيط هاي اداري و كاري به معناي اتلاف بيشتر انرژي و منابع است.نكته آخر اين كه بايد از همه مخالفان كاهش ساعات كار در ماه رمضان پرسيد كه آيا روزه داري باعث كاهش توان بدني و تمركز ذهني افراد مي شود يا نه؟ يعني آيا افراد با گرفتن روزه دچار ميزاني از ضعف و تغيير در وضعيت جسمي مي شوند يا اينكه اساسا تفاوت معنا داري از نظر آنها بين ايام روزه داري و غير آن وجود ندارد؟ اگر آنها نيز مي پذيرند كه روزه داري آن هم در روزهاي طولاني تابستان باعث ميزاني از سختي براي افراد است، آنگاه پرسش ما اين است كه دولت ديني و دولت مردان دين دار براي مختصر راحتي اين افراد در اين ماه چه اقدامي انجام داده اند؟ كاهش ساعات كار علي رغم روش بد اجراي آن به دليل مغايرت با قانون، از معدود رفتارهاي بود كه در سال هاي پس از انقلاب در خصوص توجه به وضعيت دين داري جامعه در دولت اتخاذ شد. اگر اشكالي به مغايرت آن وجود داشت به سهولت امكان رفع آن از طريق طرح يا لايحه قانوني وجود دارد. در اين جا اين سئوال از نمايندگان مجلس نيز قابل طرح است كه چگونه مي شود براي بسياري از موضوعات ساده مثل وازكتومي طرح قانوني ارايه كرد اما براي فراهم ساختن زمينه سهولت دين داري در جامعه و كمك به رفاه دين داران نمي توان؟ چرت زدن، خميازه كشيدن، خوابيدن بسياري از كاركنان در محيط هاي اداري كه عملا معناي جز اتلاف منابع كشور ندارد نتيجه تمكين به قانوني است كه بي توجه فضاي فرهنگي كشور تدوين شده است؟ آيا اين تمكين تبريك دارد؟ واقعا دو ساعت كم تر كار كردن به معناي آن است كه ماه رمضان ماه تنبلي است؟
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: الف]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 79]