واضح آرشیو وب فارسی:فارس: فارس گزارش میدهد
پمپهای غیرمجاز رمق اصفهان را میکِشند
مرگ تدریحی زایندهرود از آنجا آغاز شد که آب این رودخانه توسط پمپهای غیرمجاز به دامنه کوههای رشته کوه زاگرس در چهارمحال و بختیاری رفت.
به گزارش خبرگزاری فارس از اصفهان، از زردکوه بختیاری سرچشمه میگیرد و به دل کویر میریزد، کیلومترها آن سوتر از محلی که زایش یافته، مرگی شیرین را در پایاب تجربه میکند. برداشتهایی که بلای جان رودخانه زاینده رود شده و اکوسیستم منطقه مرکزی و شرق کشور را دستخوش تغییر قرار داده است. اما حالا چند سالی است که میانگین عمر رودخانه کم شده و پیش از رسیدن به پایاب، پیکر نحیف و فرتوت خود را به خشکی مرگ میسپارد و حرفی برای گفتن به اصفهانیها و استانهای شرقی کشور ندارد. کارشناسان عوامل زیادی را در این خستگی دخیل میدانند و یکی از مهمترین این دلایل را برداشتهای غیرمجاز و بیحساب و کتاب در بالادست عنوان میکنند. کارشناسان میگویند نرسیدن زاینده رود به مقصد، شرایطی را برای استانهای اصفهان و یزد ایجاد میکند که سبب پیشروی کویر به سمت شهر میشود و بحرانهایی در زمینه معلق شدن ریزگردهای خطرناک در دل کویر را برای شهروندان این استانها به وجود میآورد. آب از دل زاینده رود به دامنه کوههای رشته کوه زاگرس در استان چهارمحال و بختیاری رفت مهدی شاهدی، استاد دانشگاه صنعتی و عضو کانون نخبگان کشاورزی استان اصفهان در این زمینه از اولین کارشناسانی بود که اظهار نگرانی کرد و در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری فارس در اصفهان گفت: در ارتفاعات به دلیل زیاد بودن انرژی ماوراءبنفش، «اکسین» گیاه تجزیه شده و گیاه از ثمر بخشی پایینی برخودار میشود. وی اظهار کرد: یکی دیگر از این مشکلات این است که در آن منطقه به علت سرد بودن هوا در حداقل شش ماه سال، طول رشد گیاه کوتاه است و این در حالی است که در شرق اصفهان که عمدتا به کشت گندم اختصاص مییابد گیاهان علفی هستند و استعداد خاک وشرایط جوی طول رشد خوبی را برای گیاهان رقم میزند. عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی اصفهان ادامه داد: مشکل بزرگ دیگر این منطقه این است که از بافت سنگلاخی در دامنه کوه بهرهگیری میکند و همین امر باعث میشود تا ریشه درختان رشد چندانی نداشته باشند که همه این مسایل در افت کیفی محصولات آن منطقه موثر است. حالا با این استدلالها، میتوان دریافت که اگر تصمیمات به گونهای بود که شرایط اکوسیستمی منطقه دستخوش تغییر قرار نمیگرفت و با اختصاص بخشی از درآمد کشاورزان شرق به کشاورزان بالادست رودخانه زاینده چندین هزار کشاورز شرق نشین در استان اصفهان بیخانمان نمیشدند. *750 پمپ شبانه روز آب رودخانه را میمکند با این اظهارات، هرچند نمیتوان آمار دقیقی از تعداد پمپهای مکش کننده رودخانه داد، اما برخی میگویند حداقل 750 پمپ قوی و متوسط وظیفه مکش را برعهده گرفتهاند و شیره جان زاینده رود را میمکند و به کوه تحویل میدهند. موضوعی که اعتراض شهردار اصفهان را نیز در پی داشت و عزم مسئولان شهری را در ارایه دادخواست شکایت از آب بران بی مجوز به دستگاه قضا جزم کرد. سید مرتضی سقائیاننژاد در این زمینه ضمن تأکید بر لزوم رعایت الگوی تقسیم آب شیخ بهایی گفت: زمینهای کشاورزی استان چهارمحال و بختیاری که وسعت آن معلوم نیست، به صورت نیمه اصولی انواع محصولات کشت شده و این کشت با استفاده از سهم اصفهانیها از حقابه زاینده رود آبیاری میشوند. شهردار اصفهان گفت: 750 پمپ در بالادست زاینده رود به طور شبانه روزی آب این رودخانه را به سمت زمینهای کشاورزی استان چهارمحال و بختیاری هدایت میکنند. *دولت جلوی آببری را بگیرد هر چند که محمدرضا حبیبی، دادستان اصفهان نیز موضوع ارایه دادخواست علیه افرادی که آب اصفهان را بیمجوز و بدون رعایت مسایل شرعی مکش میکنند از سوی شهرداری اصفهان تایید کرد، اما از آن روز تاکنون که حدود دوسالی میگذرد، دستگاه قضایی و مدیریت شهری اصفهان از روال پیگیری این پرونده قضایی اطلاعی ندادهاند. *اعتراض به مکشها ادامه دارد حالا با این وضعیت استاندار اصفهان نیز به عنوان عالیترین مقام دولتی در استان اصفهان دست به کار شده و بعد از مصوبه 9 مادهای یکسری تصمیمات آبی از سوی شورای عالی آب به ریاست رئیس جمهور، خواستار جلوگیری از انتقال آب اصفهان که سهم و حق اصفهانیها است به ارتفاعات بالادست استانهای همجوار شده و از وزیر نیرو خواسته تا جلوی این کار را بگیرد. رسول زرگرپور با بیان اینکه اصفهان با فقر آبهای زیرزمینی روبرو است و عمق چاهها حتی به 270 متر هم رسیده است، خاطرنشان کرد: متولیان مسئله آب باید جدیتر به این بحران رسیدگی کنند. مدیر ارشد استان خواستار رسیدگی فوری وزیر نیرو به مسئله برداشتهای غیرمجاز آب زاینده رود در بالادست شد و پیگیری این موضوع را حائز اهمیت دانست. استاندار اصفهان با بیان اینکه بحرانها پدیدههایی بسیار پیچیده و گوناگون هستند، اظهار داشت: وظیفه مدیریت بحران به حداقل رساندن آسیبها و دستیابی به راه حل معقول برای برطرف کردن شرایط غیر عادی است به گونهای که منابع و ارزشهای اساسی حفظ و تأمین شود. با این شرایط به نظر میرسد اقدامی که انتظار میرفت سالیان قبل جلوی آن گرفته شود، حالا در دستور کار مسئولان قرار گرفته و هر چند شناسایی پمپداران و آب بَرها کار آسانی نیست، اما با اجرای صحیح و غیر سلیقهای و کارشناسی قانون میتوان بخشی از تبعات خشکسالیهای مدیریتی و جوی آبی کشور را کنترل کرد و تا حدی آن را کاهش داد. ------------------------ گزارش از رضا صالحی پژوه ------------------------ انتهای پیام/2301/خ30
93/04/01 - 11:01
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 29]