تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820131152
بهبود خواص کامپوزیتهای کاربردی در نیروگاه‌های حرارتی توسط محققان کشور
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: شنبه ۳۱ خرداد ۱۳۹۳ - ۱۰:۱۳
پژوهشگران واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی با همکاری محققان پژوهشگاه فضایی ایران، موفق به ساخت نانوکامپوزیتی شده‌اند که قابل کاربرد در سازه‌های درگیر با دماهای بالاست. به گزارش سرویس علمی ایسنا، آیدین میرزاپور، کارشناس ارشد پلیمر از پژوهشکده حمل و نقل فضایی و محقق طرح با بیان این که نتایج این طرح مورد توجه نیروگاه‌های حرارتی، علوم و فناوری هوایی و صنایع شیمیایی خواهد بود، اظهار کرد: برای حفاظت سازه‌ها در درجه حرارت‌های بسیار بالا از عایق‌های کامپوزیتی استفاده می‌شود. این عایق‌ها در شرایط شوک‌های حرارتی ناشی از گرمایش ناگهانی و لحظهای عملکرد مطلوبی از خود نشان میدهند. به چنین عایق‌هایی، کامپوزیتهای فداشونده میگویند. وی افزود: بیشتر کاربردهای نانوسیلیکا، در صنعت پلیمر به ویژه کامپوزیت‌هاست. از نانو سیلیکا بیشتر برای بهبود خواص مکانیکی پلیمرها و در برخی موارد به عنوان تأخیردهنده‌ی شعله استفاده می‌شود. با وجود این، در این پژوهش تلاش شده است از این نانوذرات جهت بهبود خواص فداشوندگی کامپوزیت‌ها و درک این مکانیزم در نانوکامپوزیت‌های ساخته شده استفاده شود. میرزاپور خاطرنشان کرد: ساخت نانوکامپوزیت حاوی نانوذرات سیلیکا ضمن کاهش هزینه‌های تولید سازه‌های کامپوزیتی، عملکرد مکانیکی، حرارتی و فداشوندگی این سازه‌ها را به میزان چشمگیری افزایش داده است. با استفاده از نتایج این طرح، نیاز به ساخت عایق‌هایی با کارایی بالا جهت حفاظت از سازه‌های درگیر در محیط‌های با دمای بالا، مثل فضاپیماهای برگشت‌پذیر به جو، رفع می‌شود. محقق طرح تصریح کرد: افزایش 13 درصدی خواص مکانیکی مثل استحکام خمشی سه نقطه‌ای نانوکامپوزیت‌های ساخته شده تنها با وجود سه درصد وزنی نانوسیلیکا نسبت به کامپوزیت بدون نانو سیلیکا، از نتایج به دست آمده در این پژوهش است. همچنین نتایج آزمون گرماوزنسنجی نشان داده است که مقاومت حرارتی نانوکامپوزیت‌های ساخته شده با پنج درصد وزنی نانوسیلیکا نسبت به کامپوزیت بدون نانو سیلیکا حدود 110 درجه سانتی‌گراد بهتر شده است. به عبارتی تخریب حرارتی آن 110 درجه دیرتر شروع می‌شود به همین دلیل، نانوسیلیکا می‌تواند به عنوان تأخیر دهنده‌ی شعله در کامپوزیتهای کربنی استفاده شود. میرزاپور گفت: بررسی آزمون‌های فداشوندگی (آزمون شعله اکسی استیلن) نشان داده است که خواص فداشوندگی نانوکامپوزیت‌های ساخته شده نسبت به کامپوزیت بدون نانو سیلیکا به میزان قابل توجهی بهبود یافته است. خوردگی وزنی و پس‌روی سطح نانوکامپوزیت با حضور پنج درصد وزنی نانوسیلیکا نسبت به کامپوزیت بدون نانو سیلیکا به ترتیب حدود 26 و 61 درصد کمتر شده است. وی افزود: برای دستیابی به اهداف این پژوهش، ابتدا محلولی از نانوذرات سیلیکا در حلال الکلی تهیه شده است. این محلول با رزین فنولیک ترکیب شده است تا نانوکامپوزیت تهیه شود. پس از اضافه کردن الیاف کربن به این ترکیب و ایجاد یک خمیر یکنواخت، نانوکامپوزیت نهایی (الیاف کربن/رزین فنولیک/ نانو سیلیکا) به کمک فرایند پرس داغ و در دما و فشار بالا ساخته شده است. سپس آزمون‌های فیزیکی مثل دانسیته و سختی، مکانیکی مثل ضربه و خمش سه نقطه‌ای و حرارتی مثل گرماوزنسنجی و فداشوندگی بر روی نمونه‌های ساخته شده انجام گرفته است. گفتنی است که سطح این نمونه‌ها، قبل و بعد از آزمون‌ها، از طریق میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) بررسی شد. میرزاپور در مورد مکانیزم عملکردی نانو سیلیکا گفت: این عملکرد بر سه اصل استوار است. در ابتدا این نانوذرات سبب کاهش رسانایی حرارتی کامپوزیت کربنی می‌شوند. از طرفی نانوذرات سیلیکا، از طریق جذب حرارت شعله، با زغال ایجاد شده از طریق فرایند پیرولیز واکنش داده و ضمن مصرف حرارت و انرژی به یک ساختار سرامیکی مقاوم به نام سیلیسیم‌کربید (SiC) تبدیل می‌شوند. همچنین نانوذرات سیلیکا و حتی نانو‌کربید ایجاده شده در دمای بالای 2000 درجه سانتی‌گراد ذوب شده و پوششی سرامیکی بر روی الیاف کربن ایجاد می‌کند. این لایه‌ی سرامیکی به عنوان لایه‌ی محافظ ثانویه عمل کرده و از رسیدن حرارت، شعله و اکسیژن و در نتیجه تخریب بیشتر لایه‌های زیرین کامپوزیت جلوگیری می‌کند. این محققان هم اکنون در حال بررسی اثر سایر نانوساختارها نظیر نانولوله‌های کربنی بر عملکرد و کارآیی سازه‌های کامپوزیتی مورد نیاز در صنعت هوافضای کشور هستند. نتایج این پژوهش که توسط آیدین میرزاپور، محمد حسین اسداللهی و محمود اکبری از کارکنان پژوهشگاه فضایی ایران و دکتر سعید باغشاهی عضو هیات علمی دانشگاه بین‌المللی امام خمینی صورت گرفته، در مجله‌ی Composites Part A: Applied Science and Manufacturing منتشر شده است. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 61]
-
گوناگون
پربازدیدترینها