واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا:
موازنه مثبت، سیاست توافق نهایی تهران - ایرنا - موقعیت ژئوپولوتیک ایران همواره باعث شده نه تنها کشورهای منطقه بلکه ابرقدرت های جهانی به گونه ای خاص به این مرز و بوم بنگرند. نگرشی که در چارچوب استعمار مطلق نبوده است، بلکه برای دستیابی به منافعشان ایران را معبری دیده اند که سایر کشورهای قدرتمند نیز در آن سهمی دارند.
در ادامه سرمقاله روز پنجشنبه روزنامه ابتکار به قلم «مهدی روزبهانی» می خوانید: از این رو سیاستمداران ایرانی که دیپلماسی را راهبردی برای دستیابی به منافع ملی می دانسته اند می کوشند که برنامه ریزی داخلی را در قالبی هماهنگ با سیاست خارجی طراحی کنند. اینان که اکثرا مردان تاریخ ساز ایران بوده اند در کنار اقدامات مهم داخلی به عنوان چهره ای بین المللی نیز شناخته شده اند.
قوام السلطنه نخست وزیر دهه 1320که در راه اتحاد ملی توانست با رهبر وقت شوروری سابق بر سر خروج نیروهای روس از خاک ایران به توافق دست یابد و بر این اساس از جهانیان لقب جناب اشرف را گرفت. پس از آن وی به عنوان مبدع سیاست موازنه مثبت در سیاست خارجه ایران شناخته شد.
بعد از او محمد مصدق چهره شاخص سیاست موازنه منفی، در راستای ملی سازی صنعت نفت به جدالی جهانی با دولت وقت انگلیس پرداخت و بعد از این نیز موارد بسیاری به فراخور شرایط زمان، نقش آفرینی سیاستمداران ایرانی در عرصه جهانی را نشان داد که از راه دیپلماسی دری را برای دستیابی به منافع ملی ایران گشودند.
امروز نیز حسن روحانی به عنوان رئیس جمهور و محمد جواد ظریف در قامت رئیس دستگاه دیپلماسی کشور در زمین بازی دیپلماتیک گام نهاده اند و در شرایطی که بحران های بین المللی، قدرت های جهانی را درگیرخود کرده و به قول کارشناسان در زمانی که بزرگترین کشمکش ها بعد از جنگ سرد سربرآورده است، پیچیده ترین پرونده سه دهه اخیر ایران را با فراست تا مرز توافق نهایی پیش برده اند.
حال دیپلمات های ایرانی با پرونده ای که روزی حلش بعید می نمود نقطه پیوند و توافق ابرقدرت هایی شده اند که در بحران های بین المللی اختلافات عمیقی دارند. روسیه نماد دیرین بلوک شرق و آمریکا مدعی هژمون جهانی با وجود رویارویی در موضوعات مختلف جهانی از بحران اوکراین گرفته تا دریای چین و جنگ سوریه، در وین 5 بر سر موضوع پرونده هسته ای ایران در حال نگارش متن توافق نهایی هستند.
این همنشینی ابر قدرت ها در رسیدن به توافق هسته ای ایران را می توان نتیجه یک روند مثبت دیپلماسی در دو جهت تعریف کرد. به عبارت دیگر این اتفاق نتیجه دیپلماسی جدی و مثبت وزارت خارجه ایران در مواجهه با دو قطب جهانی غرب و شرق است.
در نتیجه این حضور جدی ایران برای رسیدن به توافق نهایی که به عنوان نقطه ثقل دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران تعریف می شود دست دیپلمات های ایرانی در منطقه باز شده است و حال ابرقدرت ها برای حل بحران های منطقه برای همکاری با ایران اعلام آمادگی می کنند. البته این روند برای رقبای منطقه ای ایران زیاد خوشایند نیست، تا حدی که عربستان که به عنوان داعیه دار پدرخواندگی اعراب از این روند عقب نشینی امریکا و افزایش قدرت چانه زنی ایران به شدت ابراز نگرانی می کند و به تبع این اتفاقات در مواضع خود نسبت به ایران تغییر مثبتی نشان داده است.
اما چند نکته قابل تأمل در مورد این روند پیچیده سیاست خارجی ایران وجود دارد. باید در نظر داشت که اتفاقات منطقه و جهانی به سرعت به روز می شوند و تغییر می کنند؛ از سوی دیگر اوباما رئیس جمهور آمریکا به زودی کاخ سفید را ترک می کند و بنابر پیش بینی ها احتمالا در دور بعد دیگر نباید منتظر دیپلماسی بدون جنگ یک دموکرات در کاخ سفید بود. از طرفی فشار افکار عمومی امریکا برای افزایش حضور جهانی در حال افزایش است.
بنابراین خیلی نباید به باز بودن این پنجره دیپلماتیک از جانب طرف آمریکایی مطمئن بود و در روی دیگر روس ها در طول تاریخ روابطشان با ایران همواره دوستی ناپایدار و منفعت طلب بوده اند و مطمئنا در اولین فرصتی که سود بیشتری در روابط خصمانه با ایران ببینند چشم ها را به روی لبخند های دیپلماتیک می بندند.
پس در وهله اول برای دیپلمات های ایرانی آنچه مهم و ضروری می نمایاند سرعت بخشیدن برای افزایش همکاری های جهانی در کنار توافق نهایی هسته ای است. از طرفی مهم ترین نکته برنامه ریزی برای ثبات جهانی و منطقه ای موقعیت ایران از طریق کنش های سیاست خارجی است. به هر حال از دیپلمات هایی که امروز در وین 5 نام خود را برای یک توافق نهایی در تاریخ ثبت می کنند انتظار می رود برنامه منسجمی برای سیاست خارجی ایران در مسیر دست یابی به جایگاه مناسب جهانی داشته باشند.
اول**1104
انتهای پیام /*
: ارتباط با سردبير
[email protected]
29/03/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 39]