واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: سینمای دینی حرام شد
در حالی خبر از صدور 92 پروانه ساخت برای تولید آثار سینمایی از زمان سر کار آمدن مدیران جدید سینمایی کشور می رسد که در این میان و در این خبر منتشره گاه مسائل نگران کننده ای هم دیده می شود.اینکه در میان 92 پروانه ساخت صادر شده، نام 42 فیلم با موضوع اجتماعی به چشم بخورد اخبار امیدوار کننده ای است،اما جای سئوال ایجاد می شود که از این میان، چند درصد از این آثار با حمایت دولت به مرحله تولید رسیده اند و آثاری که به مرحله تولید رسیده اند آیا امکان اکران خواهند داشت و یا اساسا دولت این آثار را در مرحله اکران رها خواهد کرد؟ در میان آثار تولیدی در سال گذشته (که البته در میان این 42 فیلم نیز می باشد)نام فیلم "سنگ اول " به کارگردانی ابراهیم فروزش به چشم می خورد که از آثار ارزشمند دوره پیشین جشنواره فیلم فجر بود.اظهار نظر تهیه کننده این فیلم «علیرضا سبط احمدی»قابل توجه است: «سنگ اول» مدتهاست كه مراحل فنی را پشت سر گذاشته است و آماده نمایش است اما شرایط امروز برای نمایش فیلمهایی از جنس «سنگ اول» مناسب نیست. صدور فقط 3 پروانه ساخت دینی در هشت ماه و نیم گذشته، بسیار تاسف آور است آنهم در شرایطی که انتظار می رفت حضور افرادی چون جواد شمقدری و علیرضا سجاد پور بر کرسی های ارشد سینمای کشور حوزه سینمای دینی را تقویت کندما مدتهاست كه رایزنیهای خود را برای اكران عمومی فیلم انجام دادهایم اما به نظر میآید اگر فیلم دختر و پسری ساخته بودیم هزار بار اكران شده بود و دیگر كسی برای فیلمهای فرهنگی احترام قائل نیست و دیگر اشتیاقی برای اكران فیلمهای اینچنینی وجود ندارد.در میان 42 فیلم پروانه ساخت گرفته، آثار دیگری هستند که سرنوشت دیگری را تجربه کرده اند: سال گذشته محمد در منش کارگردان فیلم "خاک خوب" که نامش در میان 42 فیلم با موضوع اجتماعی است طی گفتگویی اعلام کرد که بدلیل عدم حمایت بنیاد سینمایی فارابی از این فیلم مجبور است این فیلم را کنار گذاشته و اقدام به ساخت فیلمی کمدی با نام آژانس ازدواج" بنماید!البته این سرنوشت به گونه ای دیگر شامل حال فرزاد موتمن کارگردان شاخصی دیگر از سینمای ایران نیز شده است. چرا که پس از اینکه فیلم فرهنگی و پر مایه "صداها"ساخته این کارگردان در اکران سینماها سوخت و یا البته سوزاندنش!وی به سمت و سوی سینمای کمدی روی آورد و با ساخت فیلم "پوپک و مش ماشالله" به همگان ثابت کرد که وی نیز می تواند فیلم مبتذل و پر فروش بسازد و به نوعی به مسئولان سینمایی ارشاد گوشزد کرد که سینمای بیمار ایران با آمار و ارقام راه به جایی نخواهد برد، که صد البته تا زمانیکه سینماداران تصمیم گیرندگان اصلی بحساب بیایند و مسئولان چاره ای نیندیشند این حوزه به نتیجه نخواهد رسید.اما آمار نگران کننده دیگری نیز در میان پروانه های ساخت صادر شده نیز وجود دارد.باید عنوان کرد که صدور فقط 3 پروانه ساخت دینی در هشت ماه و نیم گذشته، بسیار تاسف آور است آنهم در شرایطی که انتظار می رفت حضور افرادی چون جواد شمقدری و علیرضا سجاد پور بر کرسی های ارشد سینمای کشور حوزه سینمای دینی را تقویت کند.قطعا عدم استقبال از سینمای دینی، نه نشان از عدم تمایل سینماگران به حوزه دینی است،بلکه سینماگران می دانند در صورت ساخت آثار دینی، البته آنهم در صورت حمایت دولتی، سرنوشت شومی در انتظار اکران آنها خواهد بود و محکوم به نابودی خواهند بود.قطعا در فضای بوجود آمده در سینمای بیمار کشور نه سینماگر رغبتی برای ساخت فیلم دینی دارد و نه سینمادار در مقابل حجم انبوه فیلمهای کمدی اقدام به اکران این دسته از فیلمها می کند.و در نهایت معاونت سینمایی وزارت ارشاد و یا نهاد های مرتبط با سینما، ظاهرا تسهیلات قابل توجهی برای گرایش سینماگران به این حوزه در نظر نگرفته اند.شاید تسهیلات برای اکران زودهنگام این گونه از فیلمها، می توانست زمینه ساز شرایط، برای تشویق هنرمندان به تولید آثار دینی فراهم تر کند.بنابراین به نظر می رسد در چنین شرایطی و تا چند ماه آینده تولید فیلمهای دینی عملا به صفر برسد تا همچنان آثار سخیف میدان دار سینمای کشور باشد.تنظیم از گروه هنر تبیان
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 276]