واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: چهارشنبه ۳۱ اردیبهشت ۱۳۹۳ - ۱۵:۵۵
نماینده ولیفقیه در سپاه با بیان اینکه "ریشه همه اختلافات به دو نوع برداشت از حامیت دینی برمیگردد"، گفت: یک نگاه به مردمسالاری دینی منجر میشود و نگاه دیگر به مردمسالاری سکولار؛ اگر بتوانیم شاخصههای این دو برداشت را از هم تفکیک کنیم، میتوانیم بسیاری از آسیبها را بشناسیم و درمان کنیم. به گزارش گروه دریافت خبر خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، حجتالاسلام والمسلمین علی سعیدی صبح امروز در بیستمین همایش هادیان سیاسی سپاه با اشاره به چالشهای صدر اسلام، به ریشههای برخی از چالشها و وقایع انقلاب اسلامی مانند مسایل مرتبط با نهضت آزادی، بنیصدر و اختلاف امام(ره) و آیتالله منتظری پرداخت و افزود: اگرچه ظاهر این چالشها رفتاری است، اما ریشه همه آنها اختلاف فکری و اعتقادی است. وی با مقایسه میان اشتباهات خواص در عصر پس از پیامبر(ص) با عصر بعد از امام خمینی(ره) گفت: تشابه اشتباهات خواص در عصر بعد از پیامبر(ص) با عصر بعد از امام(ره) در انقلاب اسلامی در محورهایی از قبیل تفاوت عملکرد خواص در عصر پیامبر(ص) و امیرالمؤمنین(ع) و تکرار آن در امروز؛ بهگونهای که خواص پس از امام(ره) همان اشتباهاتی را مرتکب شدند که خواص پس از پیامبر(ص) مرتکب شدند، تفاوت و مرزبندی بین جایگاه و اختیارات دو رهبر و تکرار آن در امروز، مطلقنگری در مورد صحابه و همراهان پیامبر(ص) و تکرار آن در امروز؛ حال آنکه معیار حق، ولایتمداری است. اگر فرد در یک دورهای پیرو رهبری است در دوره بعد و در زمان رهبری بعدی هم باید پیرو و یاور رهبر باشد. نماینده ولی فقیه در سپاه ادامه داد: تنزل اختلاف علی(ع) با جبهه مقابل به اختلاف سلیقه و تکرار آن در امروز؛ مثلاً در فتنه ۸۸ برخی خواص اینگونه تصور میکردند که دعوا بین دو کاندیداست، در صورتی که اینان با عدم درک صحنه نبرد و اینکه دعوا بین جبهه حق و باطل بوده است، به سادهسازی در مسأله میپرداختند. سعیدی تفاوت در برداشت از حکومت دینی را یکی دیگر از این این تشابهات برشمرد و گفت: گفتمان قریش با گفتمان علوی متفاوت است. اولی، گفتمان مردمسالاری سکولار است. سکوت خواص در برابر عوامل فتنه، عدم توجه به عوامل پشتصحنه فتنه و صرفاً دیدن ظواهر کار، عدم توجه به تفاوتها و متغیرهای دو عصر نیز سایر شباهتهای این دو دوران است. وی در بخش دیگری از صحبتهای خود گفت: شاخصههای گفتمان مردمسالاری سکولار عبارتند از ترجیح خواست مردم برخواست خدا و دین، جلب مشروعیت از سوی مردم، پیشبینی قلمرو خاص برای ولایتفقیه یعنی که میگویند رهبری باید سلطنت کند و رئیسجمهور حکومت، ترویج روحیه اشرافیگری و تجملگرایی، مصلحتاندیشی سودنگرانه و عملگرایی فایده محور در برابر تکلیفگرایی، تسامح در مرزبندی بین خودی و غیرخودی، تسامح در بکارگیری نیروها به جای توجه به تعهد به اصول، ارزشها و ولایتمداری، تسامح در مرزبندی بین هنر ارزشی و غیرارزشی، اعتقاد به اقتصاد آزاد و سرمایهداری با تکیه بر نسخههای بانک جهانی و صندوق بینالمللی پول، بیتوجهی به عدالت اجتماعی، بیتوجهی به مسائل و فضای فرهنگی جامعه، پذیرش قواعد بینالمللی و عمل در چارچوب آن، تعامل و سازش با جبهه نظام سلطه، تعدیل در سیاست خارجی با نگاه به استحکام بیرونی نظام، دیپلماسی سکولار و دنیاگرایانه به جای دیپلماسی جامعیت محور، دیپلماسی تمکین و سازش به جای مبارزه، دیپلماسی طفره و سکوت به جای دیپلماسی مسئولیتپذیر، احساس ضعف در برابر تحریم، نگاه منفی به آن در برابر آثار مثبت و درونی آن و دیپلماسی انفعال و ضعف به جای دیپلماسی فعال. سعیدی در پایان، شاخصههای گفتمان مردمسالاری دینی را تکلیفگرایی الهی عقلانی در برابر تکلیفگرایی احساسی، تکیه بر اسلام ناب بر اساس گفتمان علوی و نبوی یعنی اسلام سیاسی، انقلابی و شریعتمحوری، اتکا به ولایتمطلقه فقیه یعنی الهی بودن، پیوستگی بین ولایت فقیه با ولایت ائمه و پیامبر(ع)، استکبارستیزی، یعنی مبنایی، حقیقی، آرمانی و استراتژیک بودن تقابل با استکبار، نگرش مثبت و فرصتگرایانه و هدفمند به تحریم در جهت حفظ استقلال، گسترش منطقه نفوذ، استحکام درونی نظام و رشد و بالندگی کشور، تأکید بر مصالح اسلامی و منافع ملی در چارچوب اصول، تجدیدنظر در قوانین و قواعد نظام بینالملل، تکیه بر اهداف و آرمانها، با انعطاف عقلانی در جهت حفظ آرمانها دانست. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 44]