محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827677755
انتخابات سوریه عبور از بحران
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا:
انتخابات سوریه عبور از بحران تهران - ایرنا- 13 خرداد روز برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در سوریه است. پیش از این انتخاب رئیس جمهور بصورت رفراندوم برگزار می شد یعنی مردم به «یک گزینه» آری یا نه می گفتند و اگر کاندیدا به اکثریت مطلق آراء (یعنی نصف بعلاوه یک) دست می یافت، رئیس جمهور شناخته می شد.
در ادامه یادداشت روز، روزنامه کیهان که روز چهارشنبه به قلم «سعدالله زارعی» منتشر شد آمده است: کما اینکه در اکثر کشورهای عربی که نظام جمهوری دارند، مثل مصر و سودان به همین شیوه عمل می شود.
این بار، سوریه انتخاب ریاست جمهوری را با قانون اساسی جدید که در سال 1390 به تصویب رسید و بر اساس آن به غیر از حزب بعث، سایر احزاب، گروهها و افراد هم حق معرفی نامزد انتخاباتی برای پست ریاست جمهوری و نمایندگی مجلس قانونگذاری دارند، برگزار می کند.
بر این اساس 24 نفر شامل دو زن و یک روحانی ارشد در انتخابات نام نویسی کردند که در نهایت صلاحیت سه نفر شامل بشار اسد رئیس جمهور کنونی، ماهر عبدالحفیظ حجار دبیر کل حزب اراده ملی و چهره سرشناس اقتصادی اهل حلب و حسان عبدالله نوری تکنوکرات چپ گرا که سال ها مشاور بین المللی یک موسسه مشاوره ای معتبر در آمریکا بوده است، تایید شد.
بدون شک برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در سوریه یک رخداد مهم و نقطه عطف به حساب می آید چرا که این انتخابات و ترکیب جدید انتخاباتی از اعتماد به نفس نظام سیاسی سوریه خبر می دهد.
اگر حزب حاکم و رئیس جمهور برگزاری قانونمند و مقبول انتخابات را خارج از توانایی خود می دیدند، می توانستند تا مدت نامعلومی آن را به تاخیر بیاندازند.
شرایط کنونی سوریه و قانون اساسی مصوب 1390 اجازه چنین تأخیری را می دهند.
علاوه بر آن اگر نظام سیاسی در مورد مشارکت دست کم نیمی از شهروندان واجد شرایط رای در این انتخابات تردید داشت، به برگزاری آن تمایل نشان نمی داد.
این در حالی است در سه استان ادلب، رقه و دیرالزور که به ترتیب حدود یک و نیم میلیون نفر، یک میلیون و چهارصد هزار نفر و نهصد و بیست هزار نفر جمعیت دارند، به دلیل سیطره گروه های معارض مسلح عملا امکان برگزاری انتخابات وجود ندارد و فقط آن دسته از شهروندان این سه استان می توانند در انتخابات شرکت کنند که در خارج از این سه استان زندگی می نمایند به عبارت دیگر انتخابات آینده با عدم حضور نزدیک به 16 درصد از شهروندان مورد مواجه است و از این رو انتخابات برای آنکه با مشارکت 50 درصدی برسد نیازمند حضور دست کم 66 درصد از شهروندان است.
البته این به آن معنا نیست که قانونی بودن انتخابات و یا مشروع بودن نتایج آن منوط به مشارکت 50 درصد شهروندان است، کمااینکه در اکثر قریب به اتفاق کشورهای غربی و غیرغربی مشارکت 30درصدی و حتی کمتر از آن هم کافی تلقی می شود.
در کشورهای عربی هم نوعا شاهد برگزاری انتخابات حداقلی بوده ایم به عنوان نمونه آخرین انتخابات ریاست جمهوری در مصر که در 16 اسفند سال 1390 برگزار و به انتخاب محمد المرسی در دور دوم منجر شد، تنها 46درصد از شهروندان شرکت کردند و محمد المرسی با رای یک چهارم شهروندان به ریاست جمهوری رسید.
اما پرواضح است که این موضوع در مورد سوریه تا حدود زیادی متفاوت است چرا که این کشور درگیر یک توطئه و فتنه بزرگ است و برای برون رفت از این شرایط به پاسخ مثبت شهروندانش در یک پروسه سیاسی احتیاج دارد.
نظام سیاسی در سوریه طی سه سال گذشته پنجه در پنجه تروریزم داخلی، منطقه ای و فرامنطقه ای داشته و به هر حال در این روند ملت سوریه آسیب های بزرگ انسانی و مادی دیده است.
گفته می شود تعداد کشته ها و شهدای سوریه طی این سه سال از 150 هزار نفر فراتر رفته است.
نظام سیاسی در سوریه حق و تکلیف داشته که از ملت سوریه در برابر این مثلث تروریستی با قاطعیت دفاع کند و این کار را هم کرده و توانسته است تا حد زیادی سوریه را از یک فتنه عظیم رهایی بخشد.
البته این نظام در عرصه بین المللی و منطقه ای متهم به طایفه گرایی و عامل بحران معرفی شده است، از این رو میزان مشارکت مردم در سوریه دربردارنده دقیق ترین پاسخ به این اتهام است.
اگر مشارکت مردم در سوریه بالای 50 درصد باشد، ثابت می کند که اکثریت مردم نظام سیاسی را قبول داشته و نظام سیاسی خود را طایفه ای نمی دانند تفاوتی هم نمی کند که در این انتخابات کدامیک از این سه کاندیدا پیروز شود.
از سوی دیگر این انتخابات نشانه واضحی از عبور سوریه از بحران به حساب می آید.
اگر بحران در سوریه هویت حداکثری داشت برگزاری انتخابات در آن ممکن نبود و زمانی که انتخابات برگزار می شود به این معناست که بحران از هویت حداکثری به هویت حداقلی نقل مکان کرده است و این خود دلیل روشنی بر توانمندی و صلاحیت دولت درگیر بحران می باشد و از این روست که بشار اسد با کنایه می گوید «دنیا نتوانست سوریه را تغییر دهد، سوریه دنیا را تغییر می دهد».
بحران در سوریه در حال حاضر در4 استان از 18 استان جریان دارد تا حدود شش ماه قبل به جز این 4 استان، استان های ریف، حمص، درعا هم درگیر بحران بودند هم اینک سه استان ادلب، رقه و دیرالزور با بحران امنیتی دست به گریبانند و علاوه بر آن نزدیک به یک چهارم شهر بزرگ حلب نیز در سیطره معارضین مسلح قرار دارد و این به آن معناست که طی یک سال گذشته ارتش بر بیش از 50 درصد مناطق امنیتی حساس سیطره پیدا کرده و حداکثر 50 درصد غیرحساس از بحران امنیتی باقی مانده است.
در این میان ارتش سوریه بر سه منطقه حساس «القصیر»، «یبرود» و «بخش های جنوبی، غربی و شمالی حلب» سیطره پیدا کرده و تا حد زیادی ارتباط تروریزم از طریق مرزهای لبنان، اردن، عراق و رژیم صهیونیستی را مسدود کرده و دست کم نیمی از مرزهای خود با ترکیه را در سیطره نظامی خویش قرار داده است.
تروریزم در سوریه در استان ادلب با محدودیت های زیادی مواجه است چرا که شمال استان ادلب یعنی استان سوری الاصل اسکندرون در سیطره علوی های عرب که متحد طبیعی بشار اسد محسوب می شوند، است.
راه های مواصلاتی استان دیر الزور هم به طور مشترک از سوی دولت های عراق و سوریه کنترل می شود.
اگر دولت سوریه بتواند طی یکی- دو ماه آینده شهر حلب را به طور کامل از سیطره تروریست ها خارج کند، تروریست ها در استان کوچک «رقه» نیز به محاصره کامل درمی آیند و این می تواند در مدت کوتاهی به آزادی کامل سوریه از سیطره گروه های مسلح مورد حمایت غربی، عربی صهیونیستی و ترکیه منجر شود.
انتخابات در سوریه یک انتخابات واقعی است و مردم می توانند به هر یک از این سه نفر رای دهند.
اگر اسد را دوست نداشته باشند و بخواهند به حکومت وی خاتمه دهند، کافی است که به او رای ندهند و یا به یکی از دو نفر دیگر رای دهند.
در این میان کشورهای عربی، غربی و ترکیه اصل انتخابات را زیر سؤال برده و پیشاپیش نه تنها نتایج که حتی برگزاری آن را محکوم کرده اند!
این در حالی است که اولا برگزاری انتخابات در همه کشورها، یک فرایند داخلی است و هیچ قانون بین المللی در مورد نحوه برگزاری و شرایط کاندیداتوری نامزدها وجود ندارد.
کما این که در هر کشوری در دنیا به گونه ای خاص خود و متفاوت از موارد دیگر برگزار می شود.
ثانیا دولت فعلی سوریه بر اساس قانون داخلی در سال 1386 بر سر کار آمده و بر اساس همان قانون اساسی 7 سال سر کار بوده و بر اساس قانون داخلی و عرف بین المللی مسئول برگزاری انتخابات بعدی است.
غربی ها مدعی اند که این دولت صلاحیت حقوقی خود را برای برگزاری انتخابات از دست داده است و برای اثبات این ادعا می گویند وقتی تعداد آوارگان در یک کشور به سه میلیون نفر می رسد، دولت صلاحیت خود را از دست می دهد و حال آن که این موضوع اولا یک قانون نیست و ثانیا مربوط به زمانی است که این سه میلیون نفر، مخالفان نظام سیاسی باشند و به واسطه آن که تحت تعقیب قرار گرفته و یا با اجبار دولت، وادار به خروج از کشور شده باشند.
بله حدود سه و نیم میلیون نفر از شهروندان سوری در خارج از این کشور زندگی می کنند ولی آنان مثل شهروندان هر کشور دیگری هستند که به علت فشار و اقدامات وحشیانه تروریست ها و یا به دلایل شغلی، تحصیلی، درمانی و ... به خارج از کشور رفته و خروجشان سیاسی به حساب نمی آید.
از سوی دیگر آوارگان داخلی سوریه که گفته می شود تعداد آنان از یک میلیون نفر فراتر رفته است، به خاطر فشار دولت آواره نشده اند و از قضا از استان های تحت سیطره تروریست ها به استان های تحت سیطره ارتش و دولت نقل مکان کرده اند و آن دسته از شهروندان سوری که به کشورهای همجوار رفته اند نیز از حمایت مادی و سیاسی دولت برخوردار می باشند کما اینکه از حق شرکت در انتخابات بهره مند هستند.
بنابراین آنچه در مورد آوارگان سوریه جریان دارد با قانون نانوشته در مورد «پناهجویان سیاسی» تفاوت اصولی و اساسی دارد.
غرب مدعی است که هر سه کاندیدای انتخاباتی در سوریه از یک طیف بوده و این در واقع یک انتخاب داخلی از میان کاندیداهای نظام و یک آرایش حساب شده برای انتخاب مجدد بشار اسد به حساب می آید.
این ادعا از چند منظر قابل بررسی است.
از یک سو این سه کاندیدا، سه کاندیدا از سه نقطه جغرافیایی سوریه و متعلق به سه جریان فکری (بعثی، لیبرالیستی و سوسیالیستی) و به دو مذهب (یک علوی و دو سنی) هستند البته هر سه نظام سیاسی را قبول دارند، این مثل کاندیداها در هر کشور دیگر است.
در کشورهای غربی هم برخورداری از حق کاندیداتوری مشروط به پذیرش نظام سیاسی است.
از سوی دیگر ما یادمان نرفته که تا همین چند ماه پیش آمریکایی ها، ترک ها و سعودی ها اصرار داشتند که بشار اسد کنار برود و پست ریاست جمهوری و ریاست دولت را به معاون اول خود- فاروق الشرع- واگذار کند که البته این از آنجا که با استقلال سوریه و اصل عدم مداخله در امور کشورهای دیگر منافات داشت، رد شد.
اما واقعا اگر غربی ها از یک سو اعتقاد به عدم مقبولیت داخلی بشار اسد دارند و از سوی دیگر انتخاب هر فرد دیگر به جای بشار ولو معاون اول او را یک راه حل می دانند، بسیار خوب این گوی و این هم میدان!
ثالثا آنان می گویند انتخابات ریاست جمهوری در سوریه واقعی نیست و یک شو تبلیغاتی برای ابقاء بشار در یک دوره 7 ساله دیگر است جدای از این که این یک انتخابات درون حزبی نیست و با حضور آزاد مردم توأم می باشد، در عین حال امکان راستی آزمایی آن وجود دارد.
مخالفان خارجی دولت سوریه که طی سه سال اخیر انواعی از برنامه های سیاسی، نظامی، اقتصادی، امنیتی و ... را برای اسقاط دولت کنونی سوریه به اجرا گذاشته و به جایی نرسیده اند، می توانند گروه های ناظر خود را به سوریه بفرستند و انتخابات را کنترل کنند. این ها می دانند که سوریه به یک انتخابات واقعی همراه با رقابت جدی میان کاندیداها و میان گروه های حامی آنان احتیاج دارد.
اما چون می دانند که بحران امنیتی، محبوبیت بشار را افزایش داده با برگزاری انتخابات مخالفت می کنند و خواستار به تعویق افتادن آن تا رسیدن به یک فرمول قابل قبول هستند. صد البته سوریه به یک انتخابات برای برون رفت از شرایط فعلی احتیاج دارد و برگزاری به موقع یا تعویق آن به این اصل بستگی دارد.
اول**س.ن1744**1104
انتهای پیام /*
: ارتباط با سردبير
[email protected]
24/02/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 40]
-
گوناگون
پربازدیدترینها