واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: آقای خاص و رنسانس فوتبال دفاعی در چند سال گذشته قهرمانی تماشایی و جذاب اسپانیا در یورو 2008 هم همگان را به فوتبال تهاجمی فرامیخواند، در حالی که در همان رقابتها یونان سعی کرد سبک چهار سال پیش خود را تکرار کند و به شکل مضحکی ناکام ماند. گل - اوایل قرن بیست و یکم بود که فوتبال در دنیا شکل متفاوتی به خود گرفت. در سالهای دهه 90، فوتبال کم و بیش هجومی و جذاب و پرگل دنبال میشد که اوج آن را میشد در فینال پرگل جام جهانی 98 و فینال بهیادماندنی لیگ قهرمانان 99 دید. اما در همان هنگام، ایده جدیدی داشت شکل میگرفت؛ والنسیا با ارائه فوتبالی به شدت دفاعی توانست دو دوره متوالی به فینال لیگ قهرمانان برسد و هر چند دست این تیم از جام کوتاه ماند، اما هکتور کوپر مربی آنها نشان داد که میتوان با تقویت دفاع مقابل بزرگان ایستاد.فوتبال جذاب دهه 90 همچنان جریان داشت، اما تیمها پی برده بودند که دفاع خوب، بخشی مهم از بازی فوتبال است که باید به آن اهمیت ویژهای داد. اوایل دهه جدید همچنین با افول بارسلونا و منچستر یونایتد، دو سردمدار فوتبال تهاجمی همراه شده بود. هر دو تیم آشکارا از ضعفهای دفاعی رنج میبردند و ناکامیهای آنها باعث شد فوتبال دفاعی بیش از پیش مورد توجه تیمها قرار بگیرد، چرا که هجومی بازی کردن مترادف با شکست شده بود. رئال مادرید، دیگر تیم جذاب هم به مرور در فوتبال اروپا قدرت خود را از دست میداد.فوتبال دفاعی در فینال فصل 03-2002 لیگ قهرمانان بیشتر نمود پیدا کرد، جایی که دو تیم میلان و یوونتوس خستهکنندهترین و ملالتبارترین فینال اخیر این رقابتها را به نمایش گذاشتند و بازی را با تساوی بدون گل به پایان بردند؛ در حالی که پیش از این حتی دیدارهای بدون گل هم جذابیت خاص خود را داشت.اوج این تفکر در سال 2004 بود، زمانی که پورتو با ژوزه مورینیوی گمنام به قهرمانی اروپا رسید و نشان داد با اتخاذ روشهای صحیح دفاعی، میتوان تیمهای بزرگ را به راحتی از پیش رو برداشت. یونان هم در این سال با اتکا به دفاع قدرتمند و ضدحملات کمتعداد به شکل شگفتانگیزی قهرمان اروپا شد. فوتبال دفاعی در این سالها تبدیل به گفتمان غالب شده و همگان را تحت تاثیر قرار داده بود.اما این روند ادامه پیدا نکرد و تیمها به دنبال راهی برای شکستن زنجیره دفاعی تیمها گشتند و راه حلهای مدرنی برای این کار پیدا کردند تا بر دفاع آهنین رقیبان غلبه کنند، آنچه که میشد در رسیدن آرسنال و بارسلونا به فینال فصل 06-2005 لیگ قهرمانان به وضوح دید. در جام جهانی 2006 نیز بازیهای جذابی رقم خورد. قهرمانیهای بارسلونا و منچستر یونایتد در اروپا نشان میداد که دیگر بازی دفاعی طرفداری ندارد، و به ویژه قهرمانی فصل گذشته بارسا که با شکوه بسیار به دست آمد تاثیر فراوانی روی فوتبال دنیا گذاشت. بسیاری از باشگاهها سبک کاتالانها را ستودند و به دنبال آن رفتند که به آنها شباهت پیدا کنند؛ برخی حتی موفقیت بارسا را در جوان بودن پپ گواردیولا و آشنا بودن او به جو باشگاه دانستند و به این ترتیب بود که موجی از مربیان جوان هدایت تیمها را به عهده گرفتند. مسئولان باشگاهی مانند یوونتوس ابایی از این نداشتند که بارها چیرو فرارا را با گواردیولا مقایسه کنند و بگویند به دنبال فوتبال تهاجمی به سبک بارسلونا هستند.در چند سال گذشته قهرمانی تماشایی و جذاب اسپانیا در یورو 2008 هم همگان را به فوتبال تهاجمی فرامیخواند، در حالی که در همان رقابتها یونان سعی کرد سبک چهار سال پیش خود را تکرار کند و به شکل مضحکی ناکام ماند.با این حال، امسال اینتر با ژوزه مورینیو با نمایش دفاعی بسیار قدرتمند توانست قهرمان اروپا شود. برتری آنها مقابل تیمهای تهاجمی چلسی، بارسلونا و بایرن مونیخ مشهود بود و مشخص بود که این تیمها از پس تاکتیکهای جدید مورینیو برنمیآیند. آقای خاص توجه ویژه به دفاع را در دنیا احیا کرد. آیا قهرمانی اینتر، به معنای رنسانس فوتبال دفاعی و وداع حداقل چندساله با فوتبال تهاجمی است؟ جام جهانی پیش رو خیلی چیزها را ثابت خواهد کرد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 135]