ورزش - در سرزمين بازنده‌ها

واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: ورزش - در سرزمين بازنده‌ها

ورزش - در سرزمين بازنده‌ها

عليرضا خطيبي: طلسم‌ها هميشه جزئي از فوتبال بوده‌اند، ركوردها هم به همچنين و حالا اين دو واژه نقش كليدي در جدال ساعت 30/21 ايران و سوريه دارند؛ دقيقا 12753 روز پيش بود كه اولين، آخرين و تنها شكست ايران مقابل سوري‌ها اتفاق افتاد. 25 ارديبهشت‌ماه سال 1352 بود كه ايران با يك گل در ورزشگاه آزادي از حريف خود شكست خورد؛ بازي‌اي البته فوق‌العاده بي‌اهميت و خاص. پرويز قليچ‌خاني، كاپيتان آن روزهاي تيم ملي در مورد بازي مي‌گويد: «واقعا مثل آن بازي را هيچ‌وقت نديدم، هر كاري مي‌كرديم توپ وارد دروازه آنها نمي‌شد، نه اينكه فكر كنيد ما بي‌دقت بوديم يا دروازه‌بان آنها فوق‌العاده، نه! آن روز يك بازي خاص بود. توپ‌ها به طرز عجيبي از دروازه فاصله مي‌گرفتند. مدافعان سوريه با تعجب به يكديگر نگاه مي‌كردند و به دروازه‌اي كه حداقل پنج شش بار بايد باز مي‌شد. آن بازي براي ما هيچ اهميتي نداشت، ما صعودمان را قطعي كرده بوديم اما دلمان مي‌خواست با يك جشنواره گل جلوي تماشاگران به كارمان پايان بدهيم كه متاسفانه نشد. وقتي آن همه توپ‌ها گل نشد، يك لحظه به خودم گفتم نكند آنها گل بزنند، چون در فوتبال يك قانوني هست كه مي‌گويد اگر گل نزني، گل مي‌خوري و آن اتفاق افتاد.» پس از آن شكست كه در دومين ديدار رسمي تاريخ دو كشور به دست آمد سوري‌ها هرگز نتوانستند يك‌بار ديگر صاحب پيروزي شوند؛ آنها پس از آن بازي در ازاي 10 شكست صاحب هشت مساوي شدند اما پيروزي را كاملا فراموش كردند.

گذشته‌ها را فراموش كن
حكايت ايران و سوريه، تيم‌هايي كه امشب در ورزشگاه مدرن و 70هزار نفري عباسيون روبه‌روي هم قرار مي‌گيرند، تا همين يك هفته پيش تفاوت فاحشي داشت. سوري‌ها با كسب دو مساوي مقابل ايران و امارات و كسب پيروزي خانگي و البته ناپلئوني مقابل كويت يكي از دو شانس اصلي صعود در كنار امارات بودند. از آن طرف ايراني‌ها در حسرت پيروزي مي‌سوختند و مساوي‌هاي كمرشكن بدون گل خانگي مقابل امارات و سوريه، كار را بر علي دايي سخت كرده بود، اما شب چهارم بازي‌ها يك رنسانس واقعي را در سرنوشت دو تيم رقم زد؛ ايران باز هم پوست انداخت و در يك شب زيبا با يك گل امارات ميزبان را از پيش ‌رو برداشت تا ناگهان تيم صدرنشين جدول لقب بگيرد. سوريه اما 24 ساعت بعد در خاك كويت بازي داشت، شاگردان فجر ابراهيم مي‌دانستند كه با يك تساوي هم شانس‌دار اصلي صعود مي‌مانند اما شكست دردناك چهار بر دو مقابل كويت پايان همه آرزوهاي سوريه براي حذف ايران بود؛ آن شكست حتي پله دوم را هم از آنها گرفت. با اين وصف بازي امشب بيش از اينكه براي ايران مهم باشد، براي سوريه‌اي‌ها حكم مرگ و زندگي را دارد. ميزبان مي‌داند كه هر نتيجه‌اي جز پيروزي به معناي خداحافظي با جام‌جهاني خواهد بود، از اين رو همه تلاش خود را مي‌كنند تا با شكست ايران حداقل شانس صعود به عنوان تيم دوم را داشته باشند اما مشكل جاي ديگري است، رد پاي تاريك طلسم عدم پيروزي روحيه سوري‌ها را به پايين‌ترين حد ممكن مي‌رساند. آنها در اوج فوتبال خود هم يك بازنده تمام‌عيار خانگي مقابل ايران بودند؛ هرگز در سوريه نتوانستند جشن پيروزي بگيرد و بدتر اينكه سال‌هاست در خانه حتي يك گل هم نزده‌اند؛ با چنين تاريخچه‌اي آنها با كدام اميد بايد از پيروزي حرف بزنند؟
علي دايي
سوري‌ها از نفر اول كادر فني تيم‌ملي ايران خاطرات تراژيكي در ذهن دارند، علي دايي در مقام بازيكن فقط چهار بار توانسته دروازه سوريه را باز كند كه دو گل آن در دو بازي حساس و كليدي رقم خورده است؛ بازي‌هايي كه تير ‌نهايي را به مغز سوريه شليك كرد و همه اميدواري‌هاي آنان را براي رسيدن به جام جهاني و مرحله نهايي جام ملت‌ها از بين برد. دايي در تهران دوبار دروازه سوري‌ها را باز كرده و هر دو بازي در چارچوب بازي‌هاي نه‌چندان مهم غرب آسيا بوده است اما دو گلي كه او در حلب و دمشق وارد دروازه گلر كله‌طاس كرد به ارزش يك دنيا بود؛ دايي در سال‌هاي 76 و 79 دو بار دروازه سوريه را باز كرد و ايران هر دو بازي را با نتيجه يك بر صفر از آن خود كرد. با اين كارنامه بايد حق را به سوري‌ها داد كه تنفر شديدي از سرمربي داشته باشند، دايي هميشه ميخ آخر را به تابوت قرمزها وارد كرده است و تاريخ اين‌بار هم مي‌خواهد چنين تكرار شود. آيا دايي همه آرزوهاي مردم سوريه را بر باد مي‌دهد؟
عادت مي‌كنيم
علي كريمي به مانند سياستمداران و طي يك نامه سرگشاده همه راه‌هاي بازگشتش به تيم‌ملي را از بين برد، اما سوال اينجاست كه در تمام ساليان اخير و پس از پايان جام ملت‌هاي آسيا 2004 در چين، شماره 8 در كدام بازي درخشيده و يك‌تنه ايران را نجات داده است؟ در جام جهاني تيم‌ملي در آتش اختلافات دروني سوخت و تنها خاطره مردم از آن بازي‌ها لگدي است كه كريمي به كيف پزشك تيم‌ملي زد، در حالي‌كه از اين نوع ضربات را هرگز به توپ نزد. خاطرات بازي‌هاي ضعيفش در جام ملت‌هاي 2007 هم پيش روي ماست و بايد اين حق را به دايي داد كه نخواهد راه‌هاي رفته ساير مربيان را كه هميشه به نابودي ختم شده است، برود. به ياد مي‌آوريم كه گابريل ماركوتي در توصيف غيبت توتي در يورو نوشت: توتي جام ملت‌هاي اروپا را از دست داده اما اين خبر خيلي مهم است؟ در كدام دوره‌اي توتي يك ستاره تمام‌عيار از آن دستي كه براي رم بوده در تيم‌ملي بود؟ حالا درباره كريمي هم بايد چنين گفت: پس از جام ملت‌هاي چين، آقاي سابقا جادوگر حتي نصف درخشش شجاعي در بازي برگشت مقابل امارات را نداشته است. پس با تشكر از همه آنچه كريمي با پيراهن تيم‌ملي رقم زده بايد به او شب به‌خير و موفق‌ باشيد گفت!
علامت سوال
تيم‌ملي فقط يك بار توانسته صاحب پيروزي شود و دست بر قضا اين برد در روزي به‌دست آمد كه در تركيب تيم‌ملي اثري از آندرانيك تيموريان نبود. دايي پس از دو بازي و با توفيق اجباري كه محروميت آندو در اختيار قرار داد سيستم تيم‌ملي را از 1-3-2-4 هميشگي به 1-4-1-4 تغيير داد و با اين تغيير، همه چيز عوض شد؛ جواد نكونام به عنوان تنها هافبك دفاعي تيم‌ملي يك بازي عالي از خود نشان داد، نكونام همه‌جا بود و حتي برخي از توپ‌ها را پشت سر خط دفاعي تيم‌ ملي جمع كرد. از آن طرف اما بايد اين ايراد را هم از دايي گرفت كه انتخاب ضعيفي براي جانشيني آندو داشت. دايي ترجيح داد مردان جلوي نكونام را با يك آرايش لوزي شكل بچيند اما او جناح راست را به ابراهيم صادقي سپرد در حالي‌كه امثال ميداوودي و جباري با توجه به فانتزي بالايشان قطعا انتخاب‌هاي بهتري بودند. با حضور جباري مي‌توان يك 1-4-1-4 كامل داشت؛ تركيبي كه چهار حامي تك‌مهاجمش يك خط كامل را مي‌سازند اما بعيد است كه دايي اين ريسك را بكند؛ در ذهن دايي ممكن است صادقي براي تكرار بازي امارات جا بگيرد و يا آندرانيك وارد تركيب شود تا كمربند مياني محكم‌تر گردد. بازگشت آندو و هجومي‌تر شدن نكونام مي‌تواند يك تركيب جديد باشد كه سورپرايز آقاي دايي در پايان شب عباسيون لقب بگيرد.
برنامه شب پنجم
گروه A:
چين – عراق/ قطر – استراليا
گروه B:
تايلند – ژاپن / بحرين – عمان
گروه C:
كره شمالي – اردن / تركمنستان – كره‌جنوبي
گروه D:
سنگاپور – عربستان / ازبكستان – لبنان
گروه E:
سوريه – ايران / كويت – امارات
جمعه 24 خرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 344]