محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827837984
دولت، منتقدان و اصولگرایان
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا:
دولت، منتقدان و اصولگرایان تهران - ایرنا - باز تعریف نسبت 3 طیف «دولت»، «منتقدان» و «اصولگرایان» یکی از ضرورت های مهم کشور است. در حقیقت همه این عناوین طریقیت دارد و آنچه دارای اصالت و موضوعیت می باشد، گفتمان راهبردی «پیشرفت و عدالت» در کشور و نزدیک شدن به منطق «عزم ملی و روحیه و مدیریت جهادی» است.
در ادامه یادداشت روز، روزنامه کیهان در روز چهارشنبه به قلم «محمد ایمانی» آمده است: به تعبیر دیگر، هر قدر که ممکن است باید بر کارآمدی کلیت نظام افزود و از هدررفت فرصت ها و فرسایش مجموعه نیروهای درون نظام کاست.
رئیس جمهور دیروز در مراسم معرفی معلمان نمونه گفت «آستانه تحمل پایین است و زود در زندگی عادی یا سیاسی رو در روی هم قرار می گیریم در حالی که ما ملت بزرگی هستیم که دارای دین بزرگی مثل اسلام هستیم.»
باید از این سخنان استقبال کرد به ویژه اینکه متفاوت با برخی مواضع تند آقای روحانی و برخی مشاوران ارشد وی (نظیر آقای ترکان) طی 8-9 ماه گذشته است.
متاسفانه طی این مدت اراده ای در سطح دولت و رسانه ها و احزاب حامی آن وجود داشت تا به جای شنیدن صدای منتقدان، آنان را به عناوین مختلف ترور شخصیت کند.
برچسب زدن و تحریف منطق منتقدان برای تخریب آسانتر وجهه آنان و دعوت به نشنیدن نقدهایشان، از جمله روش های ناسالم در مواجهه با منتقدان است.
جریان تبلیغات دولتی و حامیان آنها چنین القا کردند که گوینده و نویسنده یا با «دولت اعتدال» است و یا دشمن و حریف و رقیب آن؛ یا حامی دولت است و یا کم سواد و فاقد شناسنامه و افراطی که از جاهایی پول می گیرد و علیه دولت می نویسد! یا با دولت است و یا با دیگرانی که دنیا و پیچیدگی هایش را نمی شناسند.
با تاسف باید گفت هر چه در برابر آمریکا و برخی دولت های بدسابقه اروپایی حسن ظن و خوش بینی خرج شد، جز پمپاژ بدگمانی و انزجار و اتهام نسبت به منتقدان دیده نشد.
البته در ایجاد این فضا نباید از نقش دو طیف «مشاورین کم ظرفیت افراطی» و «عناصر دو به هم زن دارای ماموریت از جانب دشمن» غافل شد.
در این 8-9 ماه به اعتبار شیطنت جریان رسانه ای آلوده- به تعبیر رهبر معظم انقلاب، پایگاه مطبوعاتی دشمن- و رفتار برخی دولتمردان، فضایی کم و بیش متشنج به وجود آمد که طبیعتا اذهان را از نفوذطلبی فتنه گران و فرصت طلبان و همچنین نقشه های جبهه استکبار غافل می کرد.
درباره باز تعریف نسبت دولت، منتقدان و اصولگرایان و همچنین «نقش اصولگرایان» نکاتی شایان ذکر است.
1-اصولگرایان، منتقدان جدی دولت هستند اما منتقدان دولت به اصولگرایان منحصر نمی شوند.
به عنوان مثال انتقادهایی که نسبت به عملکرد دولت در ماجرای سبد کالا یا ثبت نام یارانه ها پیش آمد، بسیار فراگیرتر از جبهه اصولگرایان بود؛ همچنان که در مذاکرات هسته ای یا مواضع فرهنگی برخی دولتمردان و پاره ای از عزل و نصب ها، انتقادها بسیار فراگیر بوده است.
اینکه دولت یا رئیس جمهور نقدهای گوناگون اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و مدیریتی را به اصولگرایان و اصولگرایان را به جبهه پایداری یا جبهه متحد یا حامیان احمدی نژاد و... منحصر کنند و بعد خاطر خود یا طیف هایی از حامیان دولت را آسوده سازند که اینان از سر رقابت سخن می گویند، خود را به اشتباه انداختن است، اگر که مغالطه نباشد و دود آن قبل از هر کس در چشم دولتمردان می رود.
2- باید برای یک خطای فهم بزرگ چاره اندیشی کرد.
آن خطا- یا مغالطه- چه در دولت فعلی و حامیان آن و چه در ادوار قبلی دولت این بوده که دولتمردان یا برخی حامیان آنان گفته اند «رأی مردم متوجه ما شده» و بنابراین خود را فعال مایشاء پنداشته و در مقابل، از سایر نیروهای درون نظام سلب حق نقد و انتقاد کرده اند. اینکه هر کس 50 درصد آرا به علاوه یک رأی را به دست آورد، احساس استغنا کند و دموکراسی و انتخابات یعنی مرخصی همه جز نفر پیروز انتخابات و حامیان او(!)، دولتمردان را به خودشگفتی و احساس استغنا و استبداد رأی می کشاند و دچار ثقل سامعه می کند چنانکه بعضاً در دولت های موسوم به سازندگی، اصلاحات، عدالت و اعتدال کرد.
انتخابات امر لازمی است که با همه ارزش و اعتبار، تکافوی تدبیر و خرد جمعی را نمی کند و اگر کسانی به این حقیقت وقوف نداشته باشند، با دست اندازهای سنگین واقعیت متوجه آن خواهند شد؛ چنانکه برخی سران دولت سازندگی و اصلاحات در جریان دعوت مردم به آشوب در سال 88 متوجه شدند و چندان که برخی دولتمردان سابق پس از میل کردن به جانب حلقه انحرافی و خودرأیی، در آخرین سفرهای استانی دیدند و همچنان که در عدم همراهی 96/8 درصد مردم با توقع دولت در ماجرای ثبت نام یارانه ها به چشم آمد.
3- دولت حامیانی دارد که مدام از سوی آنها تحسین و تأیید می شود.
این تحسین ها اگر به تملق و دام گستری فرصت طلبان یا بدخواهان نظام نینجامد، در جای خود محترم است اما تکافوی نیازهای دولت و رئیس جمهور را نمی کند.
آقای روحانی اکنون فرصتی در اختیار دارد که در دسترس دولتمردان قبلی نیست و آن سرنوشت پیشینیان است.
به تعبیر شریف امیر مؤمنان در کلمه قصار ششم نهج البلاغه «من رضی عن نفسه کثر الساخط علیه. هر کس از خود راضی باشد، خشم گیرندگان بر وی زیاد می شوند».
طبیعت نوع افراد با تمجید و تحسین سازگارتر است تا انتقاد و تحذیر.
البته که هر نقد و اعتراضی، خیرخواهانه و صادقانه نیست اما این مسئله توجیهی نمی شود برای اینکه که فرد به ویژه در جایگاه مسئولیت، باب شنیدن هشدار و انذار را بر خود ببندد. امیرمؤمنان(ع) در این زمینه می فرماید: «من حَذَّرک کمن بَشَّرَک.
هر کس تو را برحذر دارد مانند کسی است که به تو مژده و بشارت داده است». (کلمه قصار 59 نهج البلاغه)
دولت و رئیس جمهور محترم منطقاً نیاز دارند که با منتقدان به صورت منظم و دایمی نشست و برخاست داشته باشند.
این مهم، بخشی از همان رهنمود راهبردی است که امیر مؤمنان علیه السلام به هنگام گماشتن مالک اشتر به امارت مصر است.
«و اکثر مُدارسهًْ العلما و مناقشهًْ الحکما. با دانشمندان و حکیمان فراوان گفت وگو کن و فراوان از آنها بیاموز در تثبیت آنچه امور بلاد تو را به صلاح می آورد».
چنین رسمی، شراکت پرسود در عقل اندیشمندان و فرزانگان و نخبگان است و متقابلاً از خودرأیی که منشأ انواع خسارت هاست باز می دارد.
سزاوار است رئیس جمهور محترم برای گفت وگوهای دایمی با منتقدان و صاحب نظران در حوزه های فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی و مدیریتی پیشقدم شود.
چنین رویکردی اگر آمیخته با سیاست بازی های طرفین نشود و از گزند نمایش های رسانه ای به دور باشد، نشانه راستین تحمل و سعه صدر و تدبیر در دولت است.
منتقدان که جای خود دارد، می توان حتی با رقیبان نشست و فارغ از نیت خوانی و ارزش گذاری غرض آنان، از این گفت وگو برای دولت و نظام و مردم سود برد؛ مشروط بر آن که دولت اسیر فضاسازی های مجعول و برچسب زنی و انکار حق نگرانی «غیر حامیان» نشود و اذعان کند که بخشی از منتقدان دلسوز و کار بلدند.
نقطه مقابل این وضعیت، برچسب زدن به هر کسی است که نقدی دارد یا اظهار نگرانی می کند و هشدار می دهد.
(امید که آقای روحانی با این خواسته به عنوان یک روحانی مسئول مواجه شود نه به عنوان یک سیاستمدار و دیپلمات مصطلح).
4- متقابلاً منتقدان از جمله اصولگرایان نیز می توانند نقش خود را توسعه دهند.
انصاف در مقام نقد و مقابله مثل نکردن با برخی دولتمردان یا حامیان افراطی آنها که جانب انصاف و خرد را نگاه نمی دارند، ضمن آن که نسبت به دولتمردان خدوم و افکار عمومی اعتمادساز است، به حق نیز نزدیک تر و به همین اعتبار، پربرکت تر و مؤثرتر است.
ضرورت نقد نباید به بهانه جویی و خرده گیری توسعه پیدا کند یا چنان بدون اولویت بندی باشد که موجب پررنگ شدن حواشی قابل نقد و مغفول ماندن مسائل اصلی و مهم شود.
تندگویی و پرخاشگری ولو از موضع حق، از نفوذ کلمه می کاهد و توجیهی برای نشنیدن حرف حق می شود؛ همچنان که سستی استدلال و استناد ممکن است موجب انکار بسیاری از نقدهای درست مشابه از طرف فرد مورد نقد شود.
همچنین منتقدان نباید به اعتراض و تخطئه بسنده کنند.
البته نهی از منکر در جای خود ضرورت دارد اما در کنار آن باید امر به معروف و دعوت به خیر و صلاح را نیز گنجاند.
به تعبیر دیگر فراوان است مواردی که دولتمردان و نوع صاحب منصبان، نیاز دارند غیر از دریافت اعتراض، نسخه های جایگزین و بسته های پیشنهادی و پخته عملیاتی را نیز که روی آن کار جمعی صورت گرفته دریافت کنند.
اگر صاحب منصبان به ویژه دولتمردان بی نیاز از هم نشینی سیستماتیک با منتقدان نیستند، منتقدان دوچندان نیازمند اتاق فکر و نقادی و نظریه پردازی عمل گرایانه هستند.
5- اصولگرایی یک جبهه به وسعت تمام دلسوزان انقلاب اسلامی است. راه اصولگرایی هرچند هرگز هموار نبوده اما هیچ گاه بن بست هم نبوده، مشروط بر این که تلقی های خود را وسعت دهیم.
این طیف چه در دولت فعلی و چه در نوع دولت های قبلی دلمشغولی ها و دغدغه های ارزشمندی داشته اند.
چه در گذشته و چه اکنون به اعتبار نوع عملکرد برخی مقامات دولتی، تداعی نوعی انسداد سیاسی و بسته شدن فضا وجود داشت.
البته نقد و انتقاد و امر به معروف و نهی از منکر حکیمانه، آن مسئولیت شرافتمندانه ای است که هرگز از عهده ساقط نمی شود اما امر سیاست ورزی یا نقد و نقادی، تنها مسئولیت در فرهنگ اصولگرایی نیست نباید مردم را با مشکلات و گرفتاری هایشان تنها گذاشت.
نباید قشرهای ضعیف احساس کنند پناهی ندارند.
البته دستگیری از محرومان و اقشار ضعیف جامعه سنت حسنه ای است که به شکل فردی در میان مردم ما جریان دارد.
اما اصولگرایان می توانند در حد وسع خود به این سنت، ابعاد جمعی و اجتماعی بدهند.
اگر حوزه سیاست با اصطکاک و رقابت روبروست، حوزه خدمت در انواع آن حوزه فراخی است که کمتر حس رقابتی را برمی انگیزد و معمولا کم مشتری است.
اولا باید این «انواع خدمت» را شناسایی کرد و ثانیا با اجتماعی کردن اصولگرایان، ظرفیت های بزرگ این جریان را برای نهضت خدمت رسانی و گره گشایی و تسکین آلام محرومان جامعه به خدمت گرفت. (دولت نیز می تواند از این ظرفیت بزرگ کمک بگیرد).
گاه همدردی با یک خانواده محروم مستاصلی که خود را تنها در برابر مشکلات حس می کند، آنان را احیاء می کند و گاه یک کمک کوچک، گره های بزرگ خانواده ای را در جنوب شهر یا در شهرها و روستاهای دوردست می گشاید.
خدمت رسانی، آبادگری، سازندگی، تسهیل زندگی مردم، کمک به کاهش تبعیض و محرومیت ، آموزش انواع مهارت های کارآفرین، کمک در اموری نظیر ازدواج و مسکن و استفاده از ظرفیت مساجد و هیئت ها و بسیج در این حوزه یا راهنمایی دولت و قوه قضائیه و شهرداری در این امور و... جملگی ذیل عنوان شریف جهاد قابل جمع است.
اجتماعی شدن اصولگرایان یک مسئولیت شرعی در حوزه «عزم ملی و روحیه و مدیریت جهادی» است که تحقق آن نیازمند طراحی و تدبیر در اتاق فکرها و شناسایی فرصت ها و ظرفیت ها و نیازهاست.
اول**1104**س.ن1744
انتهای پیام /*
: ارتباط با سردبير
[email protected]
17/02/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 37]
-
گوناگون
پربازدیدترینها