محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829174352
/گزارش تحلیلی فارس/ از حمایت تا تردید؛ نگاه قزاقستان به تحولات اوکراین
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: /گزارش تحلیلی فارس/
از حمایت تا تردید؛ نگاه قزاقستان به تحولات اوکراین
تحولات چند ماه اخیر اوکراین و به‌خصوص الحاق جمهوری خودمختار کریمه به روسیه نه تنها در بین گروه‌های سیاسی بلکه در بخشی از جامعه قزاقستان نیز بحث ضرورت همگرایی بیشتر با مسکو را با تردیدهایی رو به رو کرده است.
به‌گزارش خبرنگار خبرگزاری فارس در دوشنبه، در آستانه امضای معاهده تبدیل اتحادیه گمرکی روسیه، قزاقستان و بلاروس به «اتحاد اقتصادی اوراسیا»، تحرکاتی علیه این اقدام آغاز شده است. این تحرکات در قیاس با روسیه و بلاروس، در قزاقستان جدی‌تر به‌نظر می‌رسد که این موضوع نیاز به بحث و بررسی‌های دقیق‌تر کارشناسی دارد، اما پرسش اصلی اینجاست که با توجه به اینکه طی دو دهه گذشته، «نورسلطان نظربایف» رئیس جمهور قزاقستان از مبتکران اصلی همگرایی اوراسیایی بوده است، چرا دقیقاً حالا نگرانی‌ها از نزدیکی بیشتر سیاسی و اقتصادی این کشور با روسیه در حال برجسته شدن می‌باشند؟ شکی نیست که بخش زیادی از این نگرانی‌ها که اکنون به‌صورت مخالفت عده‌ای از سیاست‌مداران و شخصیت‌های اجتماعی قزاق برای پیوستن کشورشان به اتحاد اقتصادی اوراسیا بازگو می‌شود، به نوعی واکنشی در برابر الحاق جمهوری خودمختار «کریمه» به روسیه می‌باشد. طی یک ماه اخیر، رسانه‌های قزاقی مطالب متعددی را در این خصوص منتشر کرده و مسکو را مقصر نقض تمامیت ارضی و حق حاکمیت ملی اوکراین دانسته‌اند. در هیچیک از کشورهای آسیای مرکزی این میزان مطالب انتقادی در مورد عملکرد روسیه در رابطه با اوکراین مشاهده نشده است. این در حالی است که قزاقستان برای روسیه از نزدیک‌ترین شرکای استراتژیک بوده و بدون ایفای نقش «آستانه» هیچیک از پروژه‌های مسکو برای همگرایی با کشورهای آسیای مرکزی به‌ثمر نخواهد نشست. همان‌گونه که اشاره شد، تغییر روحیات بخشی از سیاست‌مداران، کارشناسان و روشن‌فکران قزاقی در خصوص همگرایی بیشتر کشورشان با روسیه به‌صورت مستقیم با عملکرد «کرملین» در کریمه ارتباط دارد. قزاقستان کشوری با جمعیت بالای 17 میلیون نفر است که 22 - 24 درصد آن (حدود 4 میلیون نفر) را روس‌تباران تشکیل می‌دهند که تعدادی از آنها تابعیت روسیه را دریافت کرده‌اند (دقیقاً روسیه در سال 2008 با توجیه حمایت از اتباع خود در جمهوری خودمختار «اوستیای جنوبی» و «آبخازیای» گرجستان وارد اقدام شده بود که در نهایت منجر به تجزیه هر دوی آنها شد). بخش عمده‌ای از روس‌تباران قزاقستان در مناطق شمال شرق این کشور به‌سر می‌برند که با روسیه 7400 کیلومتر مرز مشترک دارد. روس‌‌ها از سه قرن پیش در مناطق شمال شرق فعلی قزاقستان سکونت داشته‌اند و به این دلیل با فروپاشی شوروی برخی از ملی‌گرایان روس از جمله «الکساندر سالژنتسین» نویسنده سرشناس و برنده جایزه نوبل که نزدیک به «یلتسین» و «پوتین» دانسته می‌شد، ضرورت بازگرداندن «سرزمین‌های از دست رفته» را مطرح کردند که هنوز هم این ذهنیت موجود می‌باشد. از طرفی در دسامبر سال 1997، نظربایف به دلایلی از جمله «در حاشیه قلمرو جنوبی قزاقستان قرار داشتن آلماتی، جلوگیری از ازدیاد و تراکم بالای جمعیت در این شهر و همچنین زلزله‌خیز بودن منطقه»، پایتخت کشورش را به «آستانه» منتقل کرد که در همسایگی روسیه قرار دارد، اما در همان موقع برخی از رسانه‌های روسی و محلی این اقدام رئیس جمهور قزاقستان را «نه اقدام اجتماعی و اقتصادی، بلکه اقدامی نظامی و استراتژیکی» عنوان کرده بودند تا از این طریق بتواند مانع جدی در برابر احتمال ادعاهای مرزی مسکو ایجاد کند. نظربایف در سخنرانی‌ها و یادداشت‌های خود، هیچگاه به صورت مستقیم به این موضوع اشاره نکرده است، ولی به‌طور ضمنی در کتاب «راه قزاقی» که در سال 2006 منتشر شد به وجود مباحثی در این خصوص اشاره کرده است. به عنوان مثال مطلب زیر: یک بار ضمن دیدار در مسکو، بوریس یلتسین به من گفت: «تنگیز را (منظور نظربایف منطقه نفت‌خیز قزاقستان است) به روسیه بدهید». من به او نگاه کردم و دیدم که شوخی نمی‌کند. در پاسخ گفتم: «خیلی خوب ولی منوط به‌اینکه روسیه استان «اورنبورگ» را به ما بدهد زیرا اورنبورگ (در گذشته) پایتخت قزاقستان بوده است». یلتسین گفت:«آیا شما نسبت به روسیه ادعای ارضی دارید؟». در پاسخ گفتم که «نه». او خندید و من هم خندیدم. مخالفین قزاقی و همگرایی با روسیه در 12 آوریل سال جاری شهر آلماتی شاهد نشست مخالفین پیوستن قزاقستان به اتحاد اقتصادی اوراسیا بود. در این همایش مخالفین دولت قزاقستان ضمن انتقاد شدید از اقدامات روسیه در مورد اوکراین و به خصوص «اشغال» کریمه، از آستانه خواستند تا سیاست خود در مورد همگرایی با مسکو را مورد بازنگری قرار دهد. از جمله «مختار تایجان»، «آیداس ساریم»، «ژامبالات مامای» و «سریکژان مامبتالین» که از چهره‌های نسبتاً شناخته‌شده مخالفین محسوب می‌شوند، اعلام کردند که همانطور که روسیه بخشی از خاک اوکراین را به خود الحاق کرده، در آینده نیز می‌تواند با توجیه جلوگیری از نقض حقوق اقلیت روس‌تبار، نیروی نظامی وارد قزاقستان کند و بخشی از قلمرو کشور را در اختیار خود قرار دهد. آنها همچنین از موضع‌گیری‌های آستانه در قبال بحران اوکراین و الحاق کریمه به روسیه انتقاد کردند و تأکید کردند که در صورت ادامه این مسیر، تکرار اقدامات مسکو در خصوص قزاقستان دور از ذهن نیست. مخالفین قزاقی هشدار دادند که برگزاری همایش علیه اتحاد اقتصادی اوراسیا، اولین گام بوده و چنانچه دولت نسبت به مواضع آنها بی‌توجهی نشان دهد اقدامات جدی‌تری را دنبال خواهد کرد که تظاهرات و راه‌پیمایی گسترده از آن جمله خواهد بود. انتخاب ناگزیر آستانه بین بد و بدتر به‌اعتقاد برخی از تحلیلگران، آستانه با حمایت از موضع مسکو در رابطه با بحران اوکراین و به‌ویژه الحاق کریمه، سیاست چندبعدی و چندسویه خارجی خود را زیر سوال برده و برایش حفظ توازن منافع روسیه، آمریکا و چین بیش از گذشته سخت و دشوار خواهد شد. گفته می‌شود که امروز روابط نزدیک خصوصی نظربایف با پوتین، ضامن حفظ تمامیت ارضی کشور است و چنانچه فردا جانشین وی تمایل خاصی به نزدیکی با مسکو نداشته باشد پس حتماً بحث «تعلق مناطق شمال شرق قزاقستان به روسیه» پیش خواهد آمد. آستانه نتایج همه‌پرسی 16 مارس الحاق کریمه به روسیه را به رسمیت شناخته است. همچنین پس از آن در نشست هسته‌ای «لاهه»، نظربایف تحولات اوکراین را کودتا عنوان کرد و اقدامات روسیه را در جهت حمایت از روس‌‌تبارها در این جمهوری خودمختار دانست. در 27 مارس نیز قزاقستان ضمن تصویب قطعنامه مجمع عمومی سازمان ملل متحد در خصوص همه‌پرسی کریمه از دادن رأی امتناع کرد. به باور مخالفین دولت قزاقستان این‌گونه موضع‌گیری‌ها روابط آستانه با آمریکا و غرب را دچار سردی خواهد کرد. چرا که قزاقستان در ازای سیاست چندبعدی خارجی و از جمله در نظر گرفتن منافع آمریکا و غرب، از سوی واشنگتن به‌عنوان کشور پیشگام آسیای مرکزی پذیرفته شده است. واگذاری ریاست دوره‌ای «سازمان امنیت و همکاری اروپا» برای نخستین بار در فضای شوروی سابق به قزاقستان در سال 2010، نیز با این موضوع مرتبط دانسته می‌شود. «آیداس ساریم» مخالف دولت و تحلیلگر سیاسی قزاق معتقد است که حمایت کشورش از روسیه بیش از آنکه یک اقدام اعتقادی باشد برخواسته از بیم و نگرانی‌های نخبگان حاکم قزاقی می‌باشد. اما «داسیم ساتپایف» صاحب‌نظر مسائل منطقه می‌گوید که نظربایف مجبور بود بین بد و بدتر یکی را انتخاب کند، که بد را انتخاب کرد. به‌باور وی، در حال حاضر برای آستانه دیگر اندیشی سیاسی بیشتر از احتمال تشدید روحیات جدایی‌خواهی جای نگرانی دارد. به‌عبارت دیگر، فعلاً بیم وقوع انقلاب و یا کودتا برای رهبری قزاقستان جدی‌تر از جدایی‌خواهی است. انتهای پیام/.
93/02/06 - 09:11
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 35]
-
گوناگون
پربازدیدترینها