واضح آرشیو وب فارسی:فارس:
«سیاستورزی» حزبالله و انتخاب رئیس جمهور لبنان
سیاست در لبنان بیشتر از همهجا، عرصه بده و بستان است؛ بده و بستانی که حزب الله از ورود به آن واهمهای ندارد به شرطی که «مقاومت» تضمین و تقویت شود. هنر حزبالله البته این است که این را تا کنون در چارچوب قانون اساسی عملی ساخته است.
اگر حزب الله محبوبیت مردمی دارد فقط به دلیل مقاومت نیست بلکه به این دلیل است که حزب الله به انسانها احترام میگذارد و بر دوش انسانها حرکت میکند. به دو عامل مهم در این مورد اشاره میکنیم؛ نخست آنکه حزبالله به بازی دموکراتیک و انتخابات آزاد در کشورش احترام میگذارد و دوم این که در زمینه امور اجتماعی در کنار مردم است و به بهترین وجه به مردم خدمت میکند»؛ اینها را هیثم مناع از مخالفان سرشناس بشار اسد که البته حاضر نشده به جنگ مسلحانه با او روی بیاورد، گفته است. تاکید مناع روی بازی دموکراتیک و انتخابات البته اگرچه در مقام نقد نظام سوریه است اما حزبالله را به خوبی توصیف میکند. حزبالله اگرچه در عرصه خارجی، مبتنی بر عنصر «مقاومت» استوار شده و کمترین کوتاهی و عقبنشینی در این خصوص از خود نشان نمیدهد کما اینکه اولین شکست سخت اسرائیل در تاریخ جنگهای اعراب با این رژیم، از سوی حزبالله و در جنگ 33 روزه رقم خورد، اما وقتی در عرصه داخلی وارد سیاست میشود، به مثابه یک حزب عمل میکند. حزبالله در حوزه سیاست داخلی لبنان که البته به شدت گره خورده با مسائل خارجی است، اگرچه باز هم با محوریت «مقاومت» در مقابل دشمن خارجی، الگوی رفتاری خود را در همگرایی و واگرایی با گروههای دیگر برمیگزیند اما کاملا اهل «سیاستورزی» است و برای دست یافتن به یک منفعت کلانتر، حاضر میشود تا از یک مسئله خاص عقب بنشیند. اساسا تاکید بر همین سیاستورزی بود که باعث شد تا شورای رهبری حزبالله اولین دبیرکل خود یعنی صبحی طفیلی را کنار بگذارد چرا که او اعتقادی به سیاستورزی و ورود به حوزه پیچیده سیاست داخلی در لبنان را نداشت و تفاوتی میان دشمنان داخلی و خارجی قائل نبود. اما شرایط به گونهای بود که حزبالله برای امتداد یافتن «مقاومت» باید به این حوزه ورود میکرد و پیوند خود با مردم لبنان را عمیقتر از گذشته میساخت. چنین نیز شد. اگرچه حزبالله با پیمان طائف که موجب توزیع مناصب سیاسی بر اساس ویژگیهای مذهبی میشد، مخالف بود چرا که سهم شیعیان از کیک قدرت و مناصب سیاسی را نامتناسب با جمعیت آنها نسبت به مسیحیان و اهل تسنن میدانست اما در نهایت ورود به این عرصه را پذیرفت، هر چند همچنان انتقاداتی دارد. از آن زمان تا کنون، بازیگری حزبالله در سیاست داخلی لبنان با پیشرویها و عقبنشینیها همراه بوده که همه بر اساس مصلحت بزرگتر سامان یافتهاند اما نقطه مشترک در همه این موارد این بوده که حزبالله به اصول دموکراتیک پایبند بوده است و این هنر بزرگ اوست. یک بار در سال 89 و در مخالفت با سعد الحریری نخست وزیر وقت لبنان، 11 وزیر جریان 8 مارس که حزبالله اصلیترین عضو آن است، از کابینه استعفا دادند در حالیکه الحریری در آمریکا مشغول گفتگو با اوباما بود! و عملا دولتش به دلیل استعفای یک سوم وزرا، مستعفی محسوب میشد. یک بار دیگر حزبالله از آنچه که سید حسن نصرالله تنها راه نجات ملی کشور خوانده بود، عقب نشست تا دولت لبنان تشکیل شود. پس از حدود 10 ماه که لبنان دولت رسمی و مستقر نداشت، حزبالله از طرح 9-9-6 خود (9 وزیر از 8 مارس، 9 وزیر از 14 مارس و 6 وزیر مستقل) عقب نشست تا طرح 8-8-8 (8 وزیر از 8 مارس،8 وزیر از 14 مارس و 8 وزیر مستقل) که سعد الحریری رهبر جریان المستقبل و ائتلاف 14 مارس پیشنهاد داده بود، عملی شود. جالب اینکه نصرالله صریحا طرح 8-8-8 را یک فریب بزرگ میدانست چرا که به نظر او دولت بیطرف نمیتواند در لبنان وجود داشته باشد. اما مصلحت بزرگتر یعنی تشکیل دولت لبنان که میتوانست علاوه بر حل معضلات امنیتی، شرایط را برای انتقال قدرت و انتخاب رئیس جمهور جدید و ممانعت از تمدید دوره ریاست جمهوری میشل سلیمان فراهم سازد، باعث شد تا حزبالله رسما از طرح خود عقبنشینی کند. اما وقتی دولت تشکیل شد و خواست تا بیانیه وزارتی صادر کند، در حالی که تلاش میشد تا اصل «مقاومت» از بیانیه حذف شود، دوباره حزبالله با پافشاری بسیار و البته بهرهگیری از ابزارهای سیاسی خود توانست «مقاومت» را در این بیانیه قرار داد و در نهایت نیز موفق شد. روزهای آینده مجلس لبنان، رئیس جمهور این کشور که طبق پیمان طائف باید مسیحی باشد را برمی گزیند. دوباره صفبندیهای سیاسی در لبنان قویتر از قبل خود را نشان میدهد. کسی که مخالف «مقاومت» است یعنی سمیر جعجع آمادگیاش برای کاندیداتوری را اعلام کرده. از آن سو، میشل سلیمان که در پی تمدید زمان ریاست جمهوری خود است و البته با مخالفت 8 مارس مواجه شده، سعی دارد تا خود را به حزبالله نزدیک سازد. میشل عون به عنوان کاندیدای 8 مارسی ها مطرح است. در این میان البته، طبق یک قاعده کلی، رئیس جمهور در انتخاب نخست وزیر باید به نظرات مخالفان اهمیت بدهد و این مسئله نیز معادلات را پیچیدهتر میکند به خصوص در شرایط کنونی که مخالفان به حزبالله فشار میآورند که باید نیروهایش را از سوریه بازگرداند. علاوه بر اینها، نظر کشورهای منطقه نیز یک عامل مهم در انتخاب رئیس جمهور است. حزبالله اگرچه مخالفت صریحاش با جعجع را ابراز کرده اما سیب سیاست که در لبنان دائما در حال چرخش در آسمان است، با سیاستورزی مهار میشود. این روزها حزبالله دوباره باید سیاستورزی کند. سیاست در لبنان بیشتر از همهجا، عرصه بده و بستان است؛ بده و بستانی که حزب الله از ورود به آن واهمهای ندارد به شرطی که «مقاومت» تضمین و تقویت شود. هنر حزبالله البته این است که این را تا کنون در چارچوب قانون اساسی و اصول دموکراتیک عملی ساخته است. سعید ساسانیان منبع: رصد
93/02/01 - 03:56
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 34]