تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816197551
خسته از زخم هایی پنهانی که آرام آرام خود را نشان می دهند
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا:
به مناسبت سالروز قربانیان سلاح های شیمیایی خسته از زخم هایی پنهانی که آرام آرام خود را نشان می دهند تهران - ایرنا - خسته از زخم های پنهانی که آرام آرام خود را نشان می دهند، زخم هایی که انگار با تمام توان می خواهند سالهای سخت ماندن را برای جاماندگان از قافله شهدای هشت سال دفاع مقدس کوتاه تر کنند.
آن جنگ نابرابر، تمام شد و تو بازگشتی، آنقدر متواضعانه در کنار ما نسل های دور مانده از دفاع و مقاومت زندگی را تجربه کردی که نه صدای خس خس سینه ات را کسی شنید و نه کسی از رنگ پریدگی ات پرسید که تو را چه شده و چرا اینقدر رنجوری...
آرام آرام و بی صدا شمع وجودت سوخت و روح بلند و آسمانی ات به آسمان پر کشید.
حالا بعد از مدتها خواستم که وصیت نامه ات را بخوانم و مو به مو به آن عمل کنم اما افسوس که توان عمل کردن به این صفحه پر محتوا را ندارم و نمی توانم ذره ای از دردی را که تو در دفاع از آب و خاک کشور کشیده ای درک و تحمل کنم.
از وصیت نامه ات فقط این را خواندم «از شمع بپرسید ز سوز جگر ما» و دیگر هیچ!
29 آوریل برابر با نهم اردیبهشت ماه سالروز لازم الاجرا شدن کنوانسیون منع سلاح های شیمیایی در سال 1997 در جهان است ، کنوانسیونی که هم اکنون 182 کشور جهان عضو آن هستند و طرف هایی مانند رژیم صهیونیستی آن را نپذیرفته اند.
در دهمین اجلاس کشورهای عضو کنوانسیون سلاح های شیمیایی که در نوامبر سال 2005 در لاهه برگزار شد، اعضای این کنفرانس که 163 کشور بودند به اتفاق آرا روز 29 آوریل را روز بزرگداشت قربانیان جنگ و سلاح های شیمیایی قرار دادند.
در طول هشت سال جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، رژیم بعث عراق در بیش از 350 حمله شیمیایی از گاز خردل و انواع گازهای کشنده اعصاب برای نخستین بار در طول تاریخ استفاده کرد.
تهاجم گسترده ارتش عراق به جمهوری اسلامی ایران در 31 شهریور ماه 1359 منجر به اشغال بخش های وسیعی از خاک ایران توسط عراق در طول ماه های نخست جنگ تحمیلی شد که این یورش ناجوانمردانه ناشی از نبود آمادگی نیروهای مسلح جمهوری اسلامی برای رویارویی با این تهاجم وسیع در شرایط ویژه پس از وقوع انقلاب اسلامی بود.
با تجدید قوای نیروهای رزمنده و آغاز عملیات آفندی علیه ارتش عراق به تدریج سرزمین های اشغال شده آزاد شد که اوج آن حماسه سوم خرداد 1361 و آزادسازی خرمشهر بود.
پس از آن چندین عملیات نظامی موفقیت آمیز نیز انجام شد که ضمن کشانیدن جبهه نبرد به خاک دشمن، تهدیدی جدی برای نقاط راهبردی درون خاک عراق از جمله بندر مهم و سوق الجیشی بصره و جزایر نفت خیز مجنون در جنوب و ارتفاعات مهم کردستان عراق به شمار می رفت.
در چنین شرایطی و با تغییر موازنه نظامی جنگ به سود ایران، ارتش عراق که خود را در آستانه سقوط می دید دست به ارتکاب یکی از پلیدترین جنایات جنگی تاریخ معاصر زد و برای نخستین بار پس از جنگ اول جهانی به کاربرد وسیع سلاح های شیمیایی علیه رزمندگان و مردم بی دفاع ایران روی آورد.
هرچند در طول سال های 1359 تا 1362 ارتش عراق در جبهه های غرب و میانی به صورت محدود از سلاح های شیمیایی استفاده کرد، اما وسیع ترین حملات شیمیایی در طول دوران دفاع مقدس در عملیات خیبر(اسفند 62 در جزایر مجنون)، عملیات بدر (اسفند 63 در جزایر مجنون)، عملیات والفجر 8 (بهمن 64 تا فروردین 65 در فاو) کربلای 4 و 5 و 8 (دی ماه 65 تا فروردین 66 در شرق بصره و شلمچه) والفجر 10 (اسفند 66 و فروردین 67 در کردستان عراق - حلبچه) و تک های متعدد ارتش عراق از فروردین 67 تا پایان جنگ (مرداد67) در جبهه های مختلف اتفاق افتاد.
برای نخستین بار در طول تاریخ، رژیم عراق از سلاح های شیمیایی علیه مردم غیرنظامی در مناطق مسکونی ایران و کردستان عراق استفاده کرد که این عملیات غیرانسانی منجر به شهید و مصدوم شدن هزاران نفر از مردم بی دفاع فاقد هر گونه امکانات حفاظتی شد، اوج این جنایات بمباران شیمیایی شهر «سردشت» در استان آذربایجان غربی بود که در هفتم تیرماه 1366منجر به شهید و مصدوم شدن بیش از چهار هزار و 500 نفر از مردم این شهر شد.
علاوه بر این شهر، روستاهای اطراف بانه (فروردین 66)، شهر حلبچه (اسفند 66)، روستاهای اطراف مریوان (اسفند 66 و فروردین 67)، شهر نودشه (فروردین 67)، روستاهای اطراف سرپل ذهاب (مرداد 67) و شهر اشنویه (مرداد 67) نیز هدف حملات شیمیایی عراق واقع شدند.
در این حملات ناجوانمردانه به طور بی سابقه ای از انواع عوامل شیمیایی جنگی علیه مردم روستاها و شهرهای مرزی ایران استفاده شد که تنها در یکی از این حملات که در 28 اسفند 1366 در منطقه مریوان رخ داد، روستاهای منطقه «قلعه جی» تا «دزلی» با بیش از 300 بمب شیمیایی مورد هدف قرار گرفت و به روستاهای کوچک قلعه جی بیش از 11 بمب شیمیایی اصابت کرد.
رژیم عراق همچنین در ماه های پایانی جنگ به صورت رسمی تهدید کرد که بزودی شهرهای بزرگ ایران از جمله تهران را با موشک های مجهز به کلاهک شیمیایی مورد حمله قرار خواهد داد که با تداوم این تهدیدها برنامه هایی برای دفاع غیرنظامی و آموزش مردم برای آمادگی در مقابل حملات شیمیایی احتمالی به اجرا در آمد.
در این حملات آشکار و غیرانسانی رژیم بعثی عراق حتی بیمارستان ها و مراکز درمانی نیز از حملات شیمیایی رژیم عراق مصون نماندند، مراکزی که در تمام جنگ ها و بر اساس اصول اولیه انسانی و قوانین بین المللی بایستی از حملات نظامی مصون باشند.
رژیم عراق نه تنها این مراکز را بارها مورد بمباران و موشک باران قرار می داد، بلکه پا را فراتر نهاده و برخی از این مراکز را هدف بمباران شیمیایی قرار داد که منجر به شهادت و مصدومیت تعداد زیادی از بیماران و مجروحان تحت درمان و نیز پزشکان و پرستاران و پرسنل این مراکز شد.
استفاده عراق از سلاح های شیمیایی در طول جنگ با حمایت برخی کشورهای غربی و یا سکوت آنها و مجامع بین المللی منجر به مصدوم و آلوده شدن حدود یک میلیون نفر در زمان جنگ شد که هزاران زن، مرد و کودک را شامل می شد. از این افراد حدود 100 هزار نفر بشدت آسیب دیدند که تعدادی از آنها در داخل کشور و شماری نیز برای درمان به کشورهای خارجی اعزام شدند.
براساس مطالعات انجام شده توسط مراکز معتبر بین المللی، برخی از عوامل شیمیایی از جمله گاز خردل از نوع عوامل پایدار در محیط بوده و آثار زیانبار آن بر محیط زیست تا سال ها بعد باقی می ماند.
کارشناسان حقوق بین الملل معتقدند، امروزه کاربرد سلاح های شیمیایی در جنگ ها مطلقا ممنوع است و به دولتها حق استفاده از این سلاح در شرایط اضطراری هم داده نشده است.
از این رهگذر براساس حقوق بین الملل عرفی و اسناد بین المللی، پایه های حقوق بشر برای جنگ شکل گرفت.
بر این اساس چهار قاعده مورد نظر قرار گرفت که در قاعده اول استفاده از سلاح هایی در جنگ مجاز است که قربانیان را زجرکش نکند، در قاعده دوم نیز استفاده از سلاح هایی که درمان آثار آنها امکان پذیر نبوده یا سخت و دشوار باشد، ممنوع است.
قاعده سوم، ممنوعیت استفاده از سلاح های کور را بیان می کند که در آن طرف های نظامی و غیرنظامی مشخص نباشد و در قاعده چهارم نیز ممنوعیت استفاده از شیوه های جنگی که منجر به تخریب محیط زیست شود، پیش بینی شده است.
این ممنوعیت ها به روشنی مشخص می کند که در استفاده از گازهای شیمیایی هر چهار قاعده لغو شده و این امر باعث شد تا جوامع بین المللی سلاح های شیمیایی را مورد توجه ویژه قرار دهند.
به دنبال آن کنوانسیون ها و پروتکل هایی به منظور اجرای صلح و منع استفاده و تولید از سلاح های شیمیایی در جهان شکل گرفت، اما باز در این میان رژیم بعث عراق اقدام به استفاده از سلاح های شیمیایی علیه ایران بعد از جنگ جهانی دوم کرد.
باید توجه کرد، شناساندن فجایع انسانی رخ داده در ایران یکی از مهم ترین اقدام هایی است که از سوی مسوولان باید انجام شود تا فریاد مظلومیت و صلح جانبازان و مصدومان شیمیایی ایران اسلامی به گوش جهانیان برسد.
هم اکنون از میان 100 هزار جانباز شیمیایی، 50 هزار پرونده فعال در زمینه مصدومان شیمیایی وجود دارد.
بررسی ها نشان می دهد، سالانه 75 تن از این افراد بر اثر آسیب دیدگی از گازهای شیمیایی به شهادت می رسند.
یاد و نام تمامی شهدا پر کشیده به خُلد برین، جانبازان صبور و مقاوم هشت سال ایثار و دلدادگی و آزادگان سرافراز درگیر از اثرات گازهای شیمیایی گرامی باد.
از : فرهاد شرف پور
اجتمام(5)**7029
انتهای پیام /*
: ارتباط با سردبير
[email protected]
08/02/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 22]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها