محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1842080287
بهبود خواص مکانیکی نانوکامپوزیتهای صنعتی با مدل جدید محققان ایرانی
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: یکشنبه ۷ اردیبهشت ۱۳۹۳ - ۱۰:۰۰
محققان دانشگاه صنعتی اصفهان با همکاری دانشگاه آلتو فنلاند، مدلی میکرومکانیکی ارائه داده‌اند که قادر به پیش‌بینی خواص مکانیکی انواع نانوکامپوزیتها با زمینه پلیمری و فلزی است. به گزارش سرویس علمی ایسنا، این مدل با قابلیت در نظر گرفتن نواقص موجود در نانوکامپوزیتها، قادر به ارائه یک روش مناسب و ایده‌آل برای تولید نانوکامپوزیتی با بهترین خواص مکانیکی است. کاربرد این طرح در صنایعی همچون صنایع هوا فضا، خودروسازی و مهندسی پزشکی است. روش‌های تئوری متداولی که برای محاسبه‌ی خواص مکانیکی نانوکامپوزیتها به کار می‌رود، با نتایج آزمایشگاهی منطبق نیستند. دلیل اصلی این عدم تطابق، وجود نواقصی همچون انباشتگی و تراکم نانومواد تقویت‌کننده و جدایش آنها از زمینه کامپوزیتی است. این مدل منطبق بر واقعیت مساله، توانایی در نظر گرفتن پدیده جدایش مواد تقویت‌کننده از ماده زمینه را در حین بارگذاری مکانیکی دارد. بنابراین، با محک زدن روش‌های مختلف تولید نانوکامپوزیتها و بهینه‌سازی روش تولید آنها، دستیابی به مطلوب‌ترین خواص مکانیکی را امکان‌پذیر می‌کند. استفاده از نتایج این طرح، منجر به کاهش هزینه و افزایش سرعت در ساخت نانوکامپوزیتها می‌شود. دکتر جیران نفر دستگردی، فارغ التحصیل مهندسی مکانیک از دانشگاه صنعتی اصفهان و محقق طرح، در مورد لزوم انجام این تحقیق گفت: نانومواد تقویت‌کننده در حین بارگذاری از ماده زمینه خود جدا شده و سبب ایجاد حفره‌هایی در ماده زمینه می‌شوند. این حفره‌ها منجر به شروع ترک، شکست زودتر نانوکامپوزیتها و کاهش مدول یانگ معادل آنها می‌شود. در اکثر مدلهای مورد استفاده، به صورت ایده‌آل فرض می‌شود که اتصال بسیار خوبی میان ماده تقویت کننده و ماده زمینه وجود دارد و در حین بارگذاری جدایشی رخ نمی‌دهد. وی افزود: در نظر گرفتن چنین فرضی، منجر به پیش‌بینی نادرست خواص مکانیکی معادل نانوکامپوزیتها شده و میان نتایج تجربی و تئوری اختلافات قابل توجهی ایجاد می‌کند. به منظور پیش‌بینی درست خواص مکانیکی نانوکامپوزیتها لازم است که نقص فوق در محاسبه خواص مکانیکی نانوکامپوزیتها در نظر گرفته شود. محقق طرح خاطرنشان کرد: در این تحقیق با مشاهده اختلاف چشم‌گیر بین داده‌های آزمایشگاهی و تئوری‌های موجود، مدل میکرومکانیکی جدیدی پیشنهاد شد که می‌تواند یک تخمین اولیه از اندازه ذرات تقویت‌کننده‌ها و میزان انرژی چسبندگی سطحی آنها با ماده زمینه را در اختیار قرار دهد. ارزیابی مدل ارائه شده حاکی از اختلاف کم بین داده‌های حاصل از تئوری پیشنهاد شده و داده‌های آزمایشگاهی موجود بوده است. به گفته نفر دستگردی، به منظور جلوگیری از آسیب جدایش تقویت‌کننده‌ها از ماده زمینه، می‌توان منحنی‌های تنش- کرنش کامپوزیت تولید شده از روش‌های مختلف را با نتایج حاصل از این تئوری مقایسه کرد و به روشی ایده آل برای ساخت نانوکامپوزیتها دست یافت. به عبارتی، مقایسه نتایج حاصله نشان می‌دهد که کدام روش باعث ایجاد انرژی چسبندگی سطحی بیشتری می‌شود و حد بهینه اندازه ذرات تقویت‌کننده برای جلوگیری از ایجاد جدایش به دست می‌آید. وی در ادامه افزود: در تکمیل این طرح، ارائه یک مدل میکرومکانیکی جامع و قابل کاربرد برای انواع نانوکامپوزیتها با زمینه پلیمری و فلزی در دست بررسی است. این مدل باید به طور همزمان، توانایی در نظر گرفتن نواقصی همچون جدایش، انباشتگی و انحنای تقویت‌کننده‌ها را دارا باشد. امید است، بر مبنای نتایج حاصل از مدل نهایی، بتوان روش مناسب و ایده‌آلی برای تولید نانوکامپوزیت‌هایی با کمترین میزان نواقص ارائه کرد. نتایج این تحقیق که حاصل همکاری دکتر محمود سلیمی، عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی اصفهان، پروفسور گری مارکویس از دانشگاه آلتو و دکتر جیران نفر دستگردی است، در مجله Composites science and technology انتشار یافته است. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 90]
-
گوناگون
پربازدیدترینها