تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1837202748
ملوان تنها روی «اقیانوس مواج»
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
ملوان تنها روی «اقیانوس مواج» زنی که به دلیل پیمودن اقیانوس آتلانتیک به تنهایی شهرت دارد، حالا از رازهای زندگی‌اش پرده برمی‌دارد و توضیح می‌دهد چگونه تعرض به پسرش، آغاز جنگی بیست و پنج ساله برای هردوی آنها شد.
راسل در سال 1980 و زمانی که پسربچه ای کم سن و سال بود، توسط یک افسر پلیس مورد تعرض قرار گرفت. در آن سال ها باوجود شکایت های متعدد علیه پلیس خاطی، همکارانش از بازداشت او سر باز زدند. مارین جنکینز، مادر راسل در طول 25 سال سعی کرد این افسر خطاکار پلیس را پای میز محاکمه بکشاند. او حالا برای اولین بار از تلاش هایش در این خصوص صحبت کرده است. مارین جنکینز، زمانی که 46 سال داشت، یک همسر و مادر معمولی بود. در آن زمان تصمیم گرفت به ازدواج شوربختانه اش پایان دهد. وی سپس 3000 مایل را در دریای آتلانتیک به تنهایی با کشتی کوچکش سفر کرد و به شهرت زیادی دست یافت. او یک ملوان تازه کار بود و دوستان و خانواده اش بارها هشدار داده بودند این کار او را خواهد کشت، اما مارین تسلیم نشد. او درباره این تصمیم بزرگ بعدها کتابی نوشت، اما هیچ کس نمی دانست پشت این تصمیم بزرگ و شجاعانه چه ماجراهایی نهفته است. واقعیت تلخی که مارین تاکنون پنهان نگه داشته بود، تجاوز جنسی به فرزندش است. شخصی که به پسر مارین تجاوز کرده بود، یک افسر پلیس شناخته شده و قابل احترام بود، به همین دلیل همکارانش از بازداشت او سر باز زدند و این موضوع باعث شد پسر نوجوان مارین رنج بسیاری را متحمل و دچار افسردگی شدید شود. بالاخره نوامبر سال گذشته، دنی برایانت، افسر سابق در شصت و پنج سالگی بازداشت شد. او به راسل، پسر مارین و چهار پسر نوجوان دیگر تجاوز کرده بود و به همین اتهام به تحمل شش سال و نیم حبس محکوم شد. این حکم نتیجه تلاش های بی وقفه راسل و مادرش بود. آنها باعث شدند سایر قربانیان نیز مصرانه از پلیس بخواهند عدالت را به اجرا در بیاورد. بعد از محاکمه، راسل که اکنون 45 سال دارد، شجاعانه نام اصلی خود را برای رسانه ها فاش کرد و حاضر به مصاحبه با خبرنگاران شد. در این حین خبرنگار دیلی میل با راسل آشنا شد و مرد میانسال گفت خبرنگار باید با مادر او مصاحبه کند چرا که پشت همه این ماجراها، اقدامات شجاعانه و مصرانه مادرش قرار دارد: «بدون مادرم این کار ممکن نبود. او زخم های من و خودش را درمان کرد. او زنی قوی و مستقل است. او یک ملوان تنهای اقیانوس است.» مارین اکنون 68 سال دارد و با همسر دومش در سواحل شرقی انگلیس زندگی می کند. گرم و مهربان است و با لبخند مادرانه ای که درد و رنج های بسیاری را پشت آن پنهان کرده، می گوید: «ملوانی در اقیانوس از زندگی ای که داشتم، خیلی راحت تر بود.» مارین سال 1990 پس از جدا شدن از همسرش، از شوهر فعلی اش پاول خواست برایش یک قایق بسازد. بعد از دو سال که ساخته شدن قایق طول کشید، سفر ماجراجویانه مارین آغاز شد. بعد از رسیدن او به آمریکا، آنها در سال 2001 با یکدیگر ازدواج کردند. مارین خیلی زود پس از اولین ازدواجش در بیست سالگی متوجه شد اشتباه کرده است، اما صاحب دو فرزند بود و مادر بودن را دوست داشت. زندگی او از بیرون خوب به نظر می رسید. با کمک شوهرش کسب و کار موفقی را راه اندازی کرده بود و خوشبخت به نظر می رسید اما در واقع بسیار غمگین بود. او اکنون حوادث تلخی را بازگو می کند که از کتابش حذف کرده است: «دو پسر دارم که به هر دو نزدیک هستم و خیلی دوستشان دارم، اما خصوصیات اخلاقی آنها خیلی با هم متفاوت بود. پسربزرگم دانشمند است و از همان ابتدا تحصیل را جدی گرفت. دانش آموز موفقی بود و حالا هم در کارش موفق است. پسر دیگرم که یک سال و نیم از برادرش کوچک تر است، حساس و هنرمند است. او هم در مدرسه موفق بود تا این که ماجراهایی پیش آمد. بعدها متوجه شدم از 13 سالگی به مدت دو سال توسط یک افسر پلیس مورد سوءاستفاده جنسی قرار می گرفت.» مارین می گوید بزرگ ترین خواسته یک مادر، حفاظت از فرزندانش است و وقتی در این راه شکست بخورد، دنیا برایش به آخر میرسد. در شهر آنها یک افسر شناخته شده و معتبر پلیس، باشگاه ورزش های دریایی تاسیس کرده بود. نوجوانان زیادی از جمله راسل در باشگاه او ثبت نام کرده بودند، اما همه چیز خیلی زود شکل فاجعه به خود گرفت. مثل بسیاری از کودکان قربانی، راسل هم به کسی چیزی نگفت. راسل بعدها گفته بود: «همه به آن افسر اطمینان داشتند. هیچ کس حرف مرا باور نمی کرد.» راسل بعد از مدتی به مادرش گفت نمی خواهد به باشگاه برود، اما مارین او را تشویق کرد این راه را ادامه بدهد؛ چراکه پسرش ابتدا به باشگاه علاقه مند بود. مارین می گوید: «هنوز هم احساس گناه می کنم که او را در معرض خطر قرار دادم. هرگز فکرش را هم نمی کردم که یک افسر پلیس چنین جسارتی به خود بدهد. او خودش یک پدر بود. من همیشه می ترسیدم پسرم سرما بخورد یا در دریا به خطر بیفتد اما هرگز فکر نمی کردم خطر تجاوز او را تهدید کند.» چندی بعد راسل باشگاه را رها کرد. او علائم شدید افسردگی داشت و دیگر درس هایش را نمی خواند. راسل سال 1988 زمانی که نوزده ساله بود، سرانجام رازش را به مادر گفت. مارین می گوید: «او بسیار شجاع بود. او پسر دیگری را پیدا کرده بود که افسر خطاکار به او هم تجاوزکرده بود. پسرم فهمیده بود حالا ممکن است حرفش را باور کنند. او گفت می خواهد این مورد را گزارش دهد تا از بچه های دیگر محافظت کند. من به خاطر او بسیار ناراحت بودم؛ اما شجاعتش را تحسین می کردم.» راسل همراه مادرش به مرکز پلیس رفت، اما همکاران پلیس خاطی، حرف های آنها را باور نکردند. یکی از افسران آن زمان به مارین گفت: «راسل پسر جذابی است. حتما خودش کاری کرده است.» بعدها خانواده راسل نامه ای دریافت کردند مبنی بر این که مدارک کافی علیه مظنون وجود ندارد. پس از آن مارین شروع به پیدا کردن قربانیان کرد و به تنهایی تحقیقات را ادامه داد. یک روز یک افسر پلیس بدون دعوت به خانه آنها آمد و تهدیدشان کرد. مارین توضیح می دهد: «آن مامور گفت ما درباره راسل تحقیق می کنیم و هر مدرکی علیه او پیدا کنیم، در روزنامه چاپ می کنیم.» راسل ترسید و عقب نشینی کرد. پلیس با سه شاکی دیگر هم همین برخورد را داشت. پس از آن راسل شروع به مصرف مواد مخدر کرد و چند ماهی را در یک بیمارستان روانی بستری شد. مارین می گوید: «به من می گفتند او تا آخر عمر آنجا خواهد ماند، اما من پزشک خوبی پیدا کردم و درمان را ادامه دادم و زمانی که او حالش بهبود یافت، از بیمارستان مرخص شد.» در سال 1993 روزنامه های محلی خبری چاپ کردند مبنی بر این که افسر خاطی تعلیق شده است. مارین دوباره فعالیتش را شروع کرد و افسر خاطی در چهل و چهار سالگی پیش از موعد بازنشست شد و دوباره یک کمپانی ورزشی تاسیس کرد و همین کار مارین را سرشار از خشم و رنج کرد. او در این مقطع تصمیم گرفت اقیانوس نوردی کند: «به این نتیجه رسیدم اگر به سختی ها اجازه دهی زندگی ات را نابود کند، دیگر هیچ چیز برای زندگی کردن باقی نخواهد ماند. این زمانی بود که تصمیم گرفتم اقیانوس نوردی را شروع کنم. راسل هم در سفرهای کوتاه همراه من بود. دریانوردی به او هم کمک کرد.» بعد از طلاقی تلخ، مارین دار و ندارش را فروخت تا یک قایق بسازد. او می گوید: «تازه دریانوردی را یاد گرفته بودم و همه فکر می کردند شکست می خورم.» پاول همسر دوم مارین، کمک بزرگی برای او بود. این زن می گوید: «او بهترین مربی دریانوردی دنیاست. قایقم را ساخت و برای سفر آماده ام کرد. اما هرگز مرا از رفتن بازنداشت. حتی تا بعد از اتمام سفرم به من نگفت مرا دوست دارد. او هرگز به بال های من دست نزد و اجازه داد پرواز کنم.» مارین ادامه می دهد: «چند سال بعد وضع راسل پایدار شد. او در یک رابطه خوب بود و می دانست هر وقت به من احتیاج داشته باشد، با اولین پرواز به سمت او خواهم رفت.» راسل سال 2011 دوباره به پلیس مراجعه کرد، اما این بار هم همان پاسخ را شنید: «مدارک کافی نیست.» همان سال پدرخوانده اش پاول، از رادیو شنید پلیس انگلیس به دنبال کشف پرونده های سوءاستفاده از کودکان است و از مطلعان می خواهد با پلیس تماس بگیرند. به این ترتیب راسل دوباره مراجعه کرد. سال 2013 دادگاه دیگری برای برایانت پلیس خاطی تشکیل و او به جرم سوءاستفاده جنسی از پنج کودک در دهه های 60 تا 80 به حبس محکوم و پس از یک ربع قرن، عدالت اجرا شد. راسل که به نماد مبارزه تبدیل شده است، به زندگی مادرش اشاره می کند؛ به جنگی که او با سیستم قضایی انگلیس و اقیانوس داشت و هر دو را برد و می گوید: «او فقط مادر من نیست. او قهرمان من است.»/ ضمیمه تپش مترجم: سارا لقایی منبع: دیلی میل
پنج شنبه 04 اردیبهشت 1393 15:00
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 75]
-
گوناگون
پربازدیدترینها