محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1828197258
حواسمان به ارديبهشت نبود
واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: حواسمان به ارديبهشت نبود
هفته اول بعد از عيد، برعكس هفته آخر قبل از عيد، تق و لق نبود. بيخ تا بيخ كلاس همه مي‌آمدند. همه با روي گشاده و لب خندان و سال نو مبارك گويان هم مي‌آمدند، انگار كه از فتح الفتوحي برگشته باشند. «همه» يعني همه كساني كه تكاليف عيد اساتيد را انجام داده بودند، تحقيق‌ها را نوشته بودند، به جواب‌هاي درست رسيده بودند و رونويسي را به‌طور كامل به اتمام رسانده بودند. بين آنها كساني بودند كه مي‌گفتند چه خوب تعطيلات تمام شده و اينكه چقدر براي برگشتن سركلاس دل‌تنگ بوده‌اند! ما با تعجب به آنها نگاه مي‌كرديم. يا ما مريخي بوديم يا آنها زميني نبودند، حالت ديگري نداشت. بعضي‌هايشان براي آن تكاليف كذايي با مداد رنگي حاشيه گل و چمن و سبزه‌هاي گره خورده! مي‌كشيدند؛ حتي ديده شده بود ابيات شعر هم به اين تكاليف محترم چسبانده مي‌شوند؛ با خط تحريري لابد! اما خب هميشه عده‌اي بودند كه اين كارها را نه اينكه به نحو احسن انجام ندهند، موضوع اين است كه اصلا به ياد نمي‌آوردند بايد كاري كنند. يكي از آنها هم گروه كوچك ما! مي‌گفتيم كلي اجازه غيبت داريم و بعد از عيد مي‌رويم به كتابخانه همه تكاليف را دسته جمعي و يك‌جا مي‌نويسيم. اين جمله را همان قبل از عيد بين خودمان رد و بدل مي‌كرديم كه خيالمان آسوده باشد و خداي نكرده در تعطيلات دچار ملال نشويم. پس قرارمان را قرص مي‌كرديم. بله! ما هفته اول بعد از عيد هيچ وقت سر كلاس دانشگاه حاضر نشديم اما واقعيت اينكه هيچ وقت هم نرفتيم كتابخانه. چشممان كه به هم مي‌افتاد ياد فيلم‌هاي روي پرده سينما مي‌‌افتاديم و ياد دربند و شكوفه‌هاي فرحزاد و. . . ياد هر كاري و هر جايي غير از تحقيق‌هاي دانشگاه، كتابخانه و كلاس. بهار ما را مي‌برد. گاهي به خواب‌هاي سر كلاس، گاهي به خنده، گاهي به پارك روبه‌روي دانشگاه، گاهي به باران و هميشه و هميشه به امتحان‌هاي ميان‌ترم كه ناجوانمردانه به ارديبهشتِ ماي درس ناخوانده و از تكليف گريزان، سرماي دي مي‌داد.
نویسنده : مرضيه رافع
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: 01 ارديبهشت 1393 - 14:18
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[مشاهده در: www.javanonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها