واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: دوشنبه ۱ اردیبهشت ۱۳۹۳ - ۱۲:۵۷
مقامات چینی طی ماههای اخیر برای زدودن آلودگی هوای این کشور وعده برداشتن گامهای بزرگی را دادهاند اما سوال اصلی این است که آنها برای آلودگی شدید آب شرب در این کشور که از آلودگی هوا پیشی گرفته چه تدبیری اندیشیدهاند؟ به گزارش سرویس «محیط زیست» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، آلودگی نفسگیر هوا که اغلب پکن و سایر شهرهای چین را تهدید میکند برای اکثر مردم مشهود است و تقریبا کسی نیست که از این بحران بیخبر باشد. اما از سوی دیگر آلودگی منابع آب آشامیدنی در شهر «لانژو» که هفته پیش رخ داد و جان شهروندان این شهر دو میلیونی را با خطر مواجه کرد به دلیل اینکه این ماده سمی به طور خطرناکی بیبو و بیرنگ است، یک قاتل خاموش محسوب میشود. در صورتی که آب توسط ماده سمی آلوده شود خطرات آن برای مردم چین به مراتب بیشتر از آلودگی هوا خواهد بود. 70 درصد ذخایر آب زیرزمینی واقع در ناحیه بسیار پرجمعیت شمال چین برای انسانها ناسالم و غیرآشامیدنی و برای کشاورزی نیز نامناسب است. در این منطقه تعدادی از بزرگترین استانهای کشاورزی و دامپروری چین قرار دارند و همین مسئله سبب شده محصولات کشاورزی و دامها بیشتر در معرض مواد سمی باشند. همین که از هر 10 شهروند چینی 9 نفر از سلامت آب و غذای خود به شدت ابراز نگرانی میکنند خود دلیل موجهی برای اعلام خطر درباره وضعیت آب و هوای این کشور است. البته مقامات چینی نشان دادهاند که اگر بخواهند، دستکم موقتا میتوانند هوای این کشور را همان گونه که در المپیک 2008 میلادی پکن مشاهده کردیم، پاک کنند. اما پاکسازی آب چین علاوه بر دشوار بودن در عین حال بسیار زمانبر و پرهزینه است. زیرا کارخانجات و صنایعی که آبها را آلوده میکنند مانند نیروگاههای تولید برق در چند منطقه خاص متمرکز نشدهاند و در هزاران نقطه مختلف پراکنده شدهاند. علاوه بر این موارد ارزیابی آبهای آلوده از ارزیابی هوای آلوده دشوارتر است زیرا نشت مواد سمی باید در نزدیکی منبع آلودگی اندازهگیری شود. در بسیاری از موارد آلودگی آب، کارخانجات و صنایع تنها در نیمی از میزان آلودگیها مقصر شناخته میشوند و مابقی این میزان مربوط به میلیونها فعالیت خرد کشاورزی و دامپروری است که استفاده از آفتکشها و کودهای شیمیایی در آنها سبب نفوذ مواد سمی به ذخایر آب زیرزمینی میشود. به گزارش ایسنا به نقل از بلومبرگ، با این حال در قانون جدید محیط زیست چین، جرایم سختتری برای صنایع آلودهکننده لحاظ شده است. این قانون در حال حاضر مراحل پایانی تصویب خود را پشت سر میگذارد. به هر حال در صورت تصویب قوانین و مقررات برای کنترل این آلودگیها در صورتی که وزارت حفاظت از محیط زیست چین قدرت کافی نداشته باشد، این قانون نیز کارآیی کافی را نخواهد داشت. به طوری که بسیاری از سازمانها معتقدند در مسائل زیست محیطی گرفتن تصمیمات جدی تقریبا غیرممکن است. از سوی دیگر مقامات دولتی چین به خبرنگاران محلی و فعالان محیط زیست اجازه دادهاند تا نام برخی از آلودهکنندگان محیط زیست را اعلام کنند اما با این حال نسبت به اعتراض علیه برخی کارخانجات و اقامه دعوی علیه آنها محتاطانه عمل میکنند. به عنوان مثال هفته گذشته دادگاهی در شهر «لانژو» اعلام کرد که شهروندان این شهر حق اقامه دعوی علیه اداره آب را به دلیل نشت مواد سمی به داخل آب آشامیدنی ندارند. به تازگی یک شرکت بزرگ ارائه خدمات اینترنتی در چین به مشتریان خود پیشنهاد کرده با استفاده از کیتهای دستی، آب آشامیدنی منطقه خود را بررسی کرده و نتایج آن را در نقشه دیجیتالی که به همین منظور تهیه شده بارگذاری کنند. این اطلاعات میتواند به شناسایی و معرفی خاطیان و آلودهکنندگان کمک کند. به نظر میرسد مقامات چین اکنون دیگر با ابعاد این فاجعه آشنا شدهاند زیرا وعده دادهاند مبلغ 324 میلیارد دلار برای مقابله با بحران آلودگی آب شرب اختصاص دهند. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 31]