واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: یکشنبه ۳۱ فروردین ۱۳۹۳ - ۱۴:۰۴
دانشیار گروه مغز و اعصاب دانشگاه علوم پزشکی اصفهان گفت: سندروم «گیلنباره» بیماری اعصاب محیطی است که در آن به میلیونها رشتهی عصبی آسیب وارد میشود. «احمد چیتساز» در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقهی اصفهان، اظهار کرد: بهترین تعریف در خصوص بیماری گیلنباره این است که بگوییم یک بیماری خودایمنی است که اغلب بدنبال یک عفونت ویروسی رخ میدهد. وی با بیان اینکه نام دیگر «گیلن باره»، «پلی رادیکولونوروپاتی» است، افزود: این بیماری در هر دو جنس مشاهده میشود و هیچ گروه سنی از این بیماری در امان نیست. این متخصص مغز و اعصاب با اشاره به اینکه نشانهی شاخص سندروم گیلنباره ضعف در اندامهاست، ادامه داد: در واقع علامت شاخص این بیماری بصورت ضعف اندامهای تحتانی است که بصورت حاد یا نیمه حاد آغاز میشود. چیتساز با تأکید بر اینکه گز گز، مور مور شدن، سوزش و خوابرفتگی اندامها از علائمی است که بیماران در مراحل نخست بیماری از آن شکایت میکنند، خاطر نشان کرد: نشانههای بیماری در طول چند روز کامل میشود و ابتدا سوزش در ناحیهی پا به سمت دستها کشیده شده و ضعف عضلات بتدریج بیشتر و در صورتی که شدت ضعف افزایش یابد بیمار به فلج کامل دچار میشود. وی با بیان اینکه در معاینهی عصبی بیماران به علت اینکه ممکن است اختلال عملکرد عضلات تنفسی رخ دهد بیمار در معرض فلج تنفسی و ایست تنفسی و نهایتاً مرگ قرار میگیرد، ادامه داد: اغلب بیماران گیلنباره تب ندارند اما ممکن است عصب هفتم مغز فلج شود که نتیجهی آن نامتقارن شدن چهره بیمار است. امکان تشخیص اشتباه گیلنباره دانشیار گروه اعصاب دانشگاه علوم پزشکی اصفهان با اشاره به اینکه بیمار در این حالت قادر به بستن چشمهایش نیست و با استقرار بیماری پس از هفته اول در صورتی که درمان بموقع انجام نشود عضلات بدن لاغر میشوند، ادامه داد: در این حالت بیمار ممکن است مبتلا به درگیری سیستم عصبی خودکار شود که با علائمی مانند تپش قلب کاهش، فشار خون، تندی ضربان قلب مشخص میشود. چیتساز با تأکید بر اینکه وجود این علائم یک علامت هشدار به معنای در معرض خطر قرار گرفتن سلامت فرد است، افزود: اغلب به ایجاد چنین شرایطی بیمار باید به سی.سی.یو منتقل شود و از دستگاه تنفس مصنوعی استفاده کند. وی با اشاره به اینکه آزمایش نوار عصب و عضله در هفتهی نخست بیماری علائم بدرستی تشخیص داده نمیشود اما از هفتهی دوم علائم بدرستی قابل تشخیص است، خاطرنشان کرد: اندازهگیری ظرفیت تنفسی از آزمایشهایی است که میتواند به تشخیص این بیماری کمک کند. این متخصص مغز و اعصاب با اشاره به اینکه «گیلنباره» در برخی موارد با دیگر بیماریهای اعصاب محیطی اشتباه تشخیص داده شود، گفت: بیماریهایی مانند میلیت عرضی حاد که یک التهاب نخاعی ویروسی است، فلج دورهای ناشی از کمبود پتاسیم، میاستنی گراویس که یک بیماری عضلانی است و حتی بوتولسیم از بیماریهایی است که در تشخیص ممکن است با گیلنباره اشتباه گرفته شود. فیزیوتراپی بهترین درمان گیلنباره چیتساز افزود: نکته مهم در خصوص بیماری «گیلنباره» این است که به محض تشخیص سندروم «گیلنباره»، بیمار بلافاصله به آی.سی.یو منتقل شود و تعویض پلاسما و یا هموگلوبین به سرعت برای وی انجام شود. وی با بیان اینکه «گیلنباره» پس از آغاز در طول یک یا دو هفته در بیمار تشخیص داده میشود، خاطرنشان کرد: در ماه نخست نوسانات بیماری شکل میگیرد اما پس از یک ماه بیماری در فرد مستقر میشود و یکی از نکات مهمی که لازم است بمنظور سلامت بیمار در نظر گرفته شود، انجام اقدامات توانبخشی و فیزیوتراپی بصورت مداوم است. این متخصص مغز و اعصاب با اشاره به اینکه در کودکان و افراد مسن روند شکلگیری این بیماری جدیتر است، خاطرنشان کرد: به علت اینکه سیستم تنفسی این گروه از دیگر افراد آسیبپذیرتر است این بیماری در این دسته سنی در اولویت قرار میگیرد اما اغلب در بالغین بالای 40 سال این بیماری شایعتر است. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 68]