واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا:
سیره ی حضرت فاطمه(س) در تربیت فرزند تهران -ایرنا- آیت الله استادی ، دبیر شورای عالی حوزه های علمیه ، در مراسم رونمایی دانشنامه ی فاطمی اظهار داشت : شخصیت حضرت زهرا (س) که به تعبیر مولای متقیان علی (ع) یادگار نبوت خوانده شده اند جامع تمام خوبی هاست .
به گزارش گروه اندیشه ایرنا ، دانشنامه ی فاطمی که پس از حدود 10 سال تلاش پژوهشگران پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه ی اسلامی به پایان رسیده است شامل 118 مقاله در شش مجلد است که ابعاد مختلف شخصیت و سیره ی حضرت زهرا را شامل می شود و در نوع خود از پژوهش های بی نظیر تاریخ تشیع به شمار می رود.
آنچه در پی می آید چکیده ای از مقاله ی سیره ی حضرت فاطمه(س) در تربیت فرزند از این دانشنامه است.
در فرهنگ اسلامی، نقش زنان در تربیت فرزندان اهمیت بسزایی دارد و حضرت فاطمه(س) به دلیل عصمت، الگویی در این زمینه برای دیگر زنان مسلمان به شمار می رود. پرورش دو امام بزگوار امام حسن و امام حسین(ع) و دخترانی چون زینب و ام کلثوم شواهدی بر الگو بودن این مربی الهی است.
در بررسی سیره ی حضرت فاطمه(س) در تربیت فرزند، این موضوع ها، شایسته ی بررسی هستند:
انتخاب همسری شایسته، که دختر رسول خدا(ص)، از میان خواستگاران فراوان، علی(ع) را برگزید.
رعایت نکات بهداشتی و روانی هنگام تشکیل نطفه تا تولد و رعایت آداب اسلامی پس از آن از جمله خواندن اذان و اقامه در گوش فرزندان و عقیقه کردن برای آنان.
حضرت فاطمه(س) به تربیت همه جانبه ی فرزندان خود اهتمام ویژه داشت؛ در تربیت جسمانی به پرورش جسم فرزندان خود و سلامت و تغذیه ی آنها اهمیت می داد. فاطمه(س) خود فرزندانش را شیر می داد و گاهی خود غذا نمی خورد تا شوهر و فرزندانش غذا بخورند. وقتی فرزندان فاطمه(س) بیمار می شدند، از پیامبر(ص) می خواست تا برای سلامتی آنان دعا کند.
در بُعد تربیت روحی و عاطفی: دختر پیامبر(ص) با وجود سختی های زندگی، محبت و مهر مادری را از فرزندان خود دریغ نمی کرد و خود به کارهایشان رسیدگی می کرد. با آنان هم بازی می شد و برایشان اشعار کودکانه با مفاهیم سیاسی، اجتماعی و اعتقادی می خواند. حضرت فاطمه(س) همواره نگران رشد صحیح فرزندان و سرنوشت آنان بود و حتی به علی(ع) وصیت کرد که با امامه (خواهرزادة فاطمه(س) ازدواج کند، چرا که امامه، همانند فاطمه(س) با فرزندان او مهربان بود.
تکریم و احترام کودکان و رعایت عدالت و مساوات میان آنان از دیگر ویژگی های سیره ی تربیتی آن حضرت(س) بود.
تربیت دینی و معنوی کودکان به مراتب مهم تر از جنبه های دیگر تربیت است. چرا که هدف اصلی تربیت فرزند، حرکت به سوی عبودیت است. در سیره ی تربیتی فاطمه(س) نیز، تشویق به کارهای عبادی اهمیت ویژه ای داشت. در این کار افزون بر راهنمایی های گفتاری، از طریق عملی نیز، الگوی شایسته برای فرزندان خود به شمار می رفت و مفاهیمی چون ایثار و خدامحوری و توکل به خدا در همة امور را به صورت عملی به آنان می آموخت.
آن حضرت به تربیت سیاسی و اجتماعی فرزندان نیز توجه داشت؛ به طوری که هنگام دفاع از حق ولایت، کودکانش را همراه با خود می برد تا آنان را به طور عملی با مسائل سیاسی و اجتماعی آشنا کند. تأثیر چنین رفتارهایی در واکنش های کودکان ایشان، در برابر خلفا، به خوبی آشکار است.
انتهای پیام /*
Contact the editor:
[email protected]
31/01/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 168]