محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1845475567
آثار توافق تهران
واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: آثار توافق تهران محمود صدری موافقت ايران با انتقال 1200 كيلوگرم اورانيوم نيمه فرآوري شده به خاك تركيه، موافقتي محدود با آثار گسترده و تاثيرگذار بر مسير آتي پرونده هسته‌اي است. اين موافقتنامه از نظر حل مساله هسته‌اي، قابليت‌هايي محدود دارد و همه مسائل كنوني را حل نمي‌كند.نخستين مساله‌اي كه احتمالا تا مدت‌هاي مديد لاينحل خواهد ماند، بحث مالكيت اورانيوم ارسالي به تركيه است. از نظر تهران، اورانيومي كه قرار است به تركيه ارسال شود، در مالكيت ايران باقي خواهد ماند و تركيه صرفا امانتدار است. به لحاظ حقوقي، امانت‌گذار هرگاه اراده كند مي‌تواند امانت خود را پس بگيرد. اين خواسته حقوقي ايران با خواسته سياسي آمريكا و متحدانش كه خواستار خلع يد ايران از اورانيوم با منشاء داخلي هستند در آينده تعارض پيدا كرده و موجب مباحث جديد خواهد شد.علاوه بر اين، براساس تفسير ايران از موافقتنامه تهران، انتقال اورانيوم به تركيه به معناي ادامه غني‌سازي و تكرار جريان مبادله تا زمان لازم است. يعني اينكه ايران براي دوره‌اي كه هنوز زمانش معلوم نيست، براي نشان دادن حسن نيت و اعتمادسازي، جريان مبادله را ادامه خواهد داد. آمريكايي‌ها تاكنون (8 بعد از ظهر دوشنبه به وقت تهران) درباره موافقتنامه تهران موضع‌گيري نكرده‌اند، اما مواضع پيشين آنها دلالت بر اين دارد كه آنان از حقوق مذكور در موافقتنامه منع گسترش سلاح هسته‌اي (NPT) تفسيري مضيق دارند و كشورهايي مانند ايران را صرفا محق به خريد اورانيوم فرآوري شده مي‌دانند و با استحصال داخلي مخالفند. كمتر حقوقداني در جهان با اين تفسير آمريكا موافق است، اما آمريكايي‌ها تاكنون كوشيده‌اند اين تفسير را براساس قدرت و نفوذ سياسي، پيش ببرند.موضع آمريكا هر چه باشد، از هم اكنون معلوم است كه موافقتنامه تهران با حمايت بين‌المللي مواجه خواهد شد. مسوول سياست خارجي اتحاديه اروپا، نخستين كسي بود كه ديروز از اين موافقتنامه -با قيد تحفظ- استقبال كرد. كاترين اشتون گفت: «امضاي موافقتنامه گامي در مسير صحيح است... اما ايران هنوز به همه نگراني‌ها درباره برنامه هسته‌اي خود پاسخ نداده است.»اما همين توافق محدود كه شايد مشكلات كنوني ايران و مخالفان برنامه هسته‌اي آن را حل نكند، از نظر بين‌المللي، آثار و نتايج فراواني خواهد داشت. مهم‌ترين تاثير اين توافق، بازيگران جديدي هستند كه وارد پرونده هسته‌اي ايران و به تبع آن وارد بازي جهاني شده‌اند.برزيل و تركيه با حمايت از ابتكار ايران و ميانجيگري غيررسمي در مناقشه هسته‌اي، عملا انحصار كنوني شوراي امنيت سازمان ملل و گروه 1+5 را شكسته‌اند.اين شكست انحصار، تاثيري دو سويه و احتمالا متعارض خواهد داشت؛ زيرا به طور همزمان قدرت بازيگري و در عين حال ملاحظات ايران و آمريكا را افزايش خواهد داد.با ورود برزيل و تركيه به مساله هسته‌اي، ايالات‌متحده از اين پس ناگزير خواهد بود با كشورهاي بيشتري مذاكره كند و براي تشديد فشار به ايران، در حوزه گسترده‌تري امتياز بدهد.چنين تنگنايي كه براي آمريكا ايجاد ميشود به نفع ايران است، اما روي ديگر سكه افزايش بازيگران اين است كه ايران هم مانند آمريكا با بازيگران بيشتر و خواسته‌هاي متنوع‌تري روبه‌رو خواهد شد. اين وضع تازه، در كوتاه‌مدت فشار جهاني بر ايران را كاهش مي‌دهد و آمريكا و شركايش را در تنگناي پذيرش يا رد «موافقتنامه تهران» قرار مي‌دهد، اما در كنار اين تحول مثبت، ايران با پديده تازه‌اي مواجه ميشود كه بر آينده سياست خارجي آن به‌ويژه در پرونده هسته‌اي، تاثير جدي مي‌گذارد.برزيل و تركيه كه واسطه انتقال و مبادله اورانيوم ايران شده‌اند، در حوزه‌هاي مختلفي با ايالات‌متحده همسويي و همپوشاني منافع دارند.برزيل براي بازيگري موثر در آمريكاي لاتين و تجارت خارجي خود به آمريكا چشم دوخته است و متقابلا آمريكا براي حفظ نفوذ خود در آمريكاي لاتين به همكاري برزيل نياز دارد. تركيه نيز براي عضويت كامل در اتحاديه اروپا و مصون ماندن از خطر روسيه و يونان در آسياي مركزي و بالكان، ناچار به همكاري با آمريكا است.از سوي ديگر، اگرچه روابط تركيه و برزيل با ايران دوستانه و رو به گسترش است، اما در دكترين سياست خارجي اين دو كشور و به‌ويژه برزيل، ايران جايگاه ممتاز ندارد. به همين علت در تحليل اوضاع جديد نبايد از اين واقعيت غافل ماند كه برزيل و تركيه مستعد بهره‌گيري از پرونده هسته‌اي ايران براي حل مسائل خود با آمريكا هستند.اما به هر حال، فارغ از اين ملاحظه، آنچه تاكنون از قبل موافقتنامه تهران، نصيب ايران شده، اين است كه ابتكار عمل را به دست گرفته و بن‌بستي چند ساله را شكسته است. در دنياي ديپلماسي هم معمولا احتمال برنده شدن طرفي كه دستور مذاكره را تعيين مي‌كند، بيشتر است. منبع: دنیای اقتصاد
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 168]
-
گوناگون
پربازدیدترینها