تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهمترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820793940
روحانی تحت تاثیر افراطیون قرار نگیرد
واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: روحانی تحت تاثیر افراطیون قرار نگیرد
حمیدرضا جلایی پور
کد خبر: ۳۹۲۰۹۸
تاریخ انتشار: ۲۳ فروردين ۱۳۹۳ - ۱۷:۰۷ - 12 April 2014
با پیروزی حسن روحانی در یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری رابطه دولت جدید با گروه ها و احزاب سیاسی آغاز شد. در این میان رابطه دولت با اصلاح طلبان یکی از مهمترین موضوعات تاکنون بوده است.اگرچه هیچگاه روحانی خود را اصلاح‌طلب نخوانده است و البته اصلاح‌طلبان نیز دولت را اصلاح‌طلب نمی دانند.
در همین راستا تابناک در گفت و گو با حمیدرضا جلائی‌پور، روزنامه‌نگار، عضو شورای مشورتی اصلاح‌طلبان و استاد دانشگاه، نگاه اصلاح‌طلبان نسبت به عملکرد سال گذشته دولت و رابطه اصلاح‌طلبان با دولت را مورد بررسی قرار داده است.
اقای دکتر به نظر شما دولت چگونه توانست در انتخابات سال گذشته اقبال عمومی را به دست آورد؟ آیا حمایت افراد صاحب نفوذی همچون آقای خاتمی و هاشمی در این اقبال تاثیر داشته است؟
دولت یازدهم در بستر معضلاتی که برای جامعه قبل از انتخابات رخ داد توانست اقبال عمومی را به دست آورد و با رای قاطع بر سر کار بیاید. با توجه به اینکه تکثر نامزدها وجود داشت روحانی وضعیت و مشکلات جامعه را واقع‌گرایانه‌تر از سایر کاندیداها تحلیل کرد و توانست رای اکثریت را با خود همراه کند. در این موفقیت البته حمایت آقای خاتمی و هاشمی و تشکل‌های اصلاح‌طلب هم تاثیری تعیین‌کننده داشت که خود تحت تاثیر فشار اجتماعی جوانان و بدنه‌ی اجتماعی حامی اصلاح‌طلبان به راس هرم رهبری اصلاح‌طلبان بود که زمینه را برای فرصت‌سازی مردم فراهم کرد.
اقلیتی مردم‌انگیز هشت سال تلاش کردند مردم را خوشحال و جذب کنند و حتی فکر می‌کردند با یارانه دادن مردم خوشحال می‌شوند، اما در عمل چنین نشد. مهمترین اتفاق سال 92 خوشحالی مردم با انتخاب روحانی و بازگشت امید به آینده در میان مردم بود. روحانی برای حفظ این امید با یک چالش مهم به نام افراط‌‌گرایی روبرو است.
شما عملکرد دولت در سال گذشته را چگونه ارزیابی می کنید؟
مهمترین اتفاقی که در سال 92 رخ داد این بود که دولت نهم و دهم و حامیانشان جامعه ایران را به تونلی تاریک برده بودند، اما با انتخابات خرداد ماه 92 امید می‌رود جامعه از این تونل تاریک بیرون بیاید و روحانی تاکنون در این مسیر موفق بوده. به نظر من عملکرد روحانی با توجه به شرایط دشواری که در آن کار می‌کند در مجموع قابل دفاع است. یعنی دولتی است که برای پیگیری اهدافش قطب‌نما دارد. قطب‌نمای او این است که در دام حاشیه‌سازی‌های افراطی‌ها نیفتد.
اما منتقدین به عملکرد دولت کم نیستند!
بسیاری از آن ها که در هشت سال دولت اقای احمدی‌نژاد سکوت کرده بودند حالا سکوتشان را شکسته‌اند و حتی موفقیت‌های او را زیر سوال می‌برند. شاهکار روحانی این است که فریب سر و صدای این هیاهو را نخورده است و اهداف اساسی را پیگیری کرده است. البته نقدهای ریز و درشت متعددی هم به عملکرد دولت وارد است، اما این نقدها منافی توفیق کلی دولت در حرکت به سمت اهداف تعیین‌شده نیست. این نکته را هم فراموش نکنید که متاسفانه جامعه‌ی ایران و حتی نخبگانش بعضاً کم‌حوصله است و صبر کافی برای تغییر تدریجی و گام به گام را که مستلزم نوعی همت ملی در بلندمدت است ندارد.
مخالفین و منتقدان دولت معتقدند دولت نتوانسته است شعارهای خود را عملیاتی کند؟ نظر شما چیست؟
اقدامات دولت اقای روحانی در چهار حوزه قابل دفاع بوده است.
1- این دولت بدون اینکه 800 میلیارد دلار پول داشته باشد تورم را کنترل کرده و کاهش داده است و رشد اقتصادی منفی 5 درصد را به صفر رسانده است. دولت اقای احمدی‌نژاد 800 میلیارد دلار درآمد داشت ولی رشد اقتصادی منفی 5 درصد شد و ایجاد اشتغال به صفر نزدیک شد و تورم از 11 درصد به بالای 45 درصد رسید. وقتی سال جدید را با چند ساله گذشته مقایسه می‌کنید می‌بینید دولت گذشته ماشین جامعه ایران را با وضعیت نگران‌کننده روبرو کرد و به تونلی تاریک برد که معلوم نبود به کجا می‌رود. حالا دولت روحانی دارد ماشین ایران را از این تونل تاریک بیرون می‌آورد و به نسبت زمان کم و شرایط بسیار دشواری که داشته در این زمینه توفیق داشته است. امیدواریم ماشین ایران از این تونل خارج شود و برای رشد و توسعه پایدار اماده شود. در دوره‌ی اقای احمدی‌نژاد چون رشد اقتصادی منفی شد جامعه ایران در حال توسعه نبود، در جا می‌زد و چشم‌انداز روشنی نداشت. اما در همین چند ماه امید اجتماعی افزایش قابل توجهی داشته.
2- در سیاست خارجی نیز کارنامه دولت در مجموع قابل دفاع است. از تعداد دولت‌های مخالف جمهوری اسلامی در عرصه جهانی دارد روز به روز کاسته می‌شود. توافق ژنو با حفظ عزت ایران دست‌یافتنی به نظر می‌رسد. و روحانی فریب سر وصدای تندروها را نمی‌خورد و کارش را انجام می‌دهد.
3- در عرصه فرهنگی به رغم همه مشکلاتی که برای دولت درست کرده‌اند شاهد گشایش‌های قابل توجهی بوده‌ایم. در برخی زمینه‌ها هنوز با وضعیت مطلوب فاصله‌ی زیادی داریم اما با توجه به موانع و مقدورات پیشرفت دولت قابل توجه بوده است. تحولات وزارت علوم و گشایش‌ها در حوزه‌ی نشر کتاب و موسیقی و سینما کاملا مرئی بوده‌اند، آن‌هم در شرایطی بسیار سخت که مثلا وزیر علوم رئیس دانشگاهی که دوره‌اش تمام شده است را عوض می‌کند و می‌بینید منتقدان و جریان‌های افراطی چه بازی‌هایی درمی‌‌آورند.
4- در سیاست داخلی که از همه حوزه‌ها سخت‌تر و پرمانع‌تر است هم شاهد هستیم که دولت می‌خواهد به تعهداتی که داده است عمل کند، گرچه پیشرفتش به نسبت سه حوزه‌ی قبل کمتر بوده است. دولت همین که مرتب التزام به تعهداتش را برای مردم تکرار می‌کند و تعهدات را ماستمالی نمی‌کند با ارزش است. همه می‌دانیم روحانی مسئول همه ارکان حاکمیت نیست. در همین محدوده در مجموع و علی‌رغم انتقاداتی که می‌توان وارد دانست کارش قابل دفاع بوده است.
عده‌ای معتقدند که در مدت کوتاهی که از عمر دولت می‌گذرد رابطه میان اصلاح‌طلبان با دولت تیره شده است. در همین راستا برای اثبات حرفشان به استعفای آقای نجفی و عدم حمایت صریح آقای عارف از دولت اشاره می‌کنند.
اتفاقا من بر خلاف نظر شما معتقدم روز به روز رابطه دولت روحانی و اصلاح‌طلبان عمیق‌تر و مستحکم‌تر از گذشته شده است و به مرور ارزش نیروهای کیفی اصلاح‌طلبان و نیاز دولت به استفاده از این نیروها در سطوح مختلف بیشتر روشن شده است. آقای نجفی به خاطر ناراحتی جسمانی که داشتند کناره‌گیری کردند. الان هم ایشان در مسئولیتی خطیر به دولت کمک می‌کنند و این طور نیست که از دولت جدا شده باشند. آقای عارف نیز در شش ماه گذشته در هر مصاحبه و گفت و گویی که با مردم داشته است یکی از امیدهاش این بوده است که دولت آقای روحانی موفق شود و دائما از دولت اقای روحانی حمایت کرده است و گلایه‌های شخصی ایشان منافی حمایت کلی نبوده است. سیدمحمد خاتمی و علی‌اکبر هاشمی رفسنجانی هم به عنوان سنگین‌وزن‌ترین چهره‌های این جریان در حمایت از دولت سنگ تمام گذاشته‌اند. چهره‌های شاخصی مثل محمدرضا خاتمی و غلامحسین کرباسچی نیز در حمایت از دولت فعالانه وارد گود رسانه و سیاست شده‌اند.
آقای روحانی کاندیدای مورد حمایت اصلاح‌طلبان در انتخابات 92 بود و اتفاقا کاندیدای خوبی نیز بوده است. ما گفتیم به آقای روحانی رای بدهید و الان هم سرمان را جلوی مردم پایین نمی‌گیریم، بلکه همچنان از این انتخاب دفاع می‌کنیم. مردم هم می‌بینند که آقای روحانی با این همه مشکلات و سر و صداها رقبا تمام تلاش خود را برای بهبود اوضاع کشور می‌کند.
اما به هرحال دولت روحانی خود را اصلاح‌طلب نمی‌داند.
اما ما هم به رسم اصلاح‌طلبی بیش از اسم آن توجه داریم و اکثر سیاست‌های کلان روحانی در سیاست خارجی و اقتصادی و فرهنگی از نظر ما اصلاح‌طلبانه است. اصلاح طلبان چند خواسته‌ی اصلی داشتند که توسط آقای روحانی دارد پیگیری می‌شود. کشور از لحاظ بین‌المللی در خطر بود. آقای روحانی ایران را از موقعیت خطر بیرون آورده است. موقعیت بین‌المللی ایران در همین چند ماه چنان بهبود پیدا کرده که امروز آقای روحانی باید به وزیر خارجه‌های دیگر کشورها وقت بدهد تا بیایند. قبلا مردم فقط شاهد رفت و امد مقامات چند کشور فرودست مثل ونزوئلا بودند. تورم بالای 45 درصد در کشور شوخی نبود. تورم باید کنترل می‌شد و خوشبختانه این اتفاق افتاد. هر چه تورم کم شود، بی‌خانمان‌ها و معتادان و آسیب‌های اجتماعی متراکم کنونی کمتر می‌شود. در عرصه‌ی فرهنگی هم گشایش‌هایی اتفاق افتاده و اهالی فرهنگ و سیاست هم نسبت به سال گذشته وضعیتی نفس راحت‌تری می‌کشند. در عرصه‌ی فرهنگی با یک تلفن کتاب‌های نویسنده‌های دلسوز این کشور را ممنوع کرده بودند. الان کتاب‌های بسیاری از این نویسنده‌ها چاپ می‌شود. کتاب‌های اساتید سال‌ها معطل نوبت چاپ بودند. رفع این مشکلات گشایش فرهنگی است. اصلاح طلبان همین را می‌خواستند. نمی‌خواستند که پسر عموی آن‌ها رئیس باشد. بیشتر از این را هم می‌خواهند اما به موانع و مقدورات و ضرورت اصلاح تدریجی هم توجه دارند.
به نظر شما مهمترین کاری که دولت باید در سال گذشته انجام می داد که نداد؛ چیست؟
چنان‌که گفتم به نظرم دولت به رغم مشکلاتی که برایش درست کردند در مجموع عملکرد قابل دفاعی داشته است. وقتی آقای روحانی رای آورد انتظار نبود اینقدر مخالفان انتقاد کنند ولی حرکت این دولت به رغم این سر و صداها رو به جلو بوده است و امیدوارم امسال نیز حرکت رو به جلو ادامه پیدا کند. اما اگر بخواهم به یکی از نقدهای وارد اصلاح‌شدنی اشاره کنم به ضعف و ناکامی دولت در توجه به پاشنه‌ی آشیل رسانه‌ای‌اش است. دولت نیاز دارد در عرصه‌ی رسانه‌ای قوی‌تر عمل کند و روی جذب افکار عمومی و حفظ حامیانش سرمایه‌گذاری جدی‌تری کند.
شما اگر در دولت مسئولیتی را بر عهده داشتید، برای امسال چه اولویتی را سرلوحه کار خودتان قرار می دادید؟
مهمترین توصیه من به دولت این است که همین مسیر را که داشته ادامه دهد و وزرایش هم مثل خود آقای روحانی بدون شرمندگی عمل کنند. آقای روحانی محکم گام برمی‌دارند و شرمنده نیست و شفاف کار می‌کند. مثل گزارش 100 روزه اولش. اما بعضی از وزرا از ترس مخالفان کم حرف می‌زنند. وزرا هم باید با صلابتی که خود آقای روحانی دارد کار کنند. دولت نباید خودش را مشغول بازی تندروها و سروصداهای کم‌اهمیت کند. این تندروها اگر منتقد قابل توجهی بودند که در دوره احمدی نژاد انتقاد می‌کردند و دولت او را معجزه هزاره سوم نمی‌خواندند. این آقای بابک زنجانی که از درون لپ‌لپ بیرون نیامده است. حتما دها نفر به او کمک می‌کردند. ولی این تندروها یک کلام درباره یاران زنجانی شفاف‌سازی نمی‌کنند.
اصلاح طلبان در دوره احمدی نژاد چه می کردند؟
اصلاح‌طلبان در همه هشت سال نگران کشور بودند و تهدید می‌شدند و به جرم دلسوزی برای بسط رفاه و آزادی و عدالت در ایران باز نشسته می‌شدند و از طریق رسانه‌های رسمی فحش می‌خوردند.
البته این که دولت به انتقادات توجه نکند به نظر درست نیست؟
اتفاقا دولت به انتقادات توجه می‌کند و به فحاشی‌ها توجه نمی کند. مثلا من دیده‌ام که آقای محسن رنانی که از منتقدان اقتصادی دولت است در نشست‌های متعدد مورد مشورت دولتی‌ها قرار گرفته است. حرف آقای روحانی این بود که بعضی روزنامه‌ها انتقاد نمی‌کنند بلکه هتاکی می‌کنند و امنیت کامل دارند.
به نظر شما خط افتراق بین اعتدال و اصلاحات چیست؟
یک کار درخشان اقای روحانی این بوده است که از وقتی کاندیدا شدند به جای اینکه بین اصلاح‌طلب و اصولگرا و میانه‌رو خط‌کشی کند بر اعتدال‌گرایی و میانه‌روی در مقابل افراطی‌ها تاکید کرده است. این حرکت میانه‌روها قبل از انتخاب شکل گرفته و تا به امروز ادامه پیدا کرده است. این همان رمز موفقیت دولت روحانی هم هست. رمز پیروزی دولت حمایت ائتلاف وسیع میانه‌روها که ترکیبی از اصلاح‌طلبان، اصول‌گراها معتدل و شخصیت‌های مستقل بود است.
همه دلسوزان کشور از اتفاقات دوره معجزه هزار سوم ناراحت بودند و اکنون از این ائتلاف وسیع خوشحال هستند. روحانی هم این ائتلاف را تقویت کرده است. امسال این ائتلاف باید ادامه پیدا کند و صدای بلند افراطی‌ها نباید حواس دولت را پرت کند.
نقطه قوت دولت را چه می‌دانید؟
مهمترین نقطه قوت دولت در این شش ماه این بوده که گول سر و صدای افراطی‌ها را نخورد. درست است که دولت اهداف مشخصی در اقتصاد، سیاست داخلی و خارجی دارد، ولی شما ببینید این تندروها صدا دارند و جو درست می‌کنند و توی دل مردم را خالی می‌کنند. روحانی فریب این حرف‌ها را نخورد. قبل از انتخابات هم می‌گفتم که آقای روحانی با توجه به سوابق نظامی و امنیتی که در دوره جنگ داشته است دیگر نمی‌توانند جلوی او که قاضی است معلق بازی کنند.
در مقابل، دولت باید تلاش کند آن عقبه بزرگ اجتماعی دوره انتخابات را که شرط اصلی موفقیت دولت است حفظ کند. دولتی که پشتوانه اجتماعی نداشته باشد به راحتی شکست می‌خورد و برنامه‌هایش با ناکامی روبرو می‌شود. حتی اگر هشتصد میلیارد درامد ارزی داشته باشد، و صدا و سیما هم از آن دفاع کند. برای حفظ این عقبه اجتماعی غیر از رفع بحران معشیتی (یا رکود تورمی)، توجه بیشتر به حقوق شهروندی، تقویت تشکل‌های سیاسی و احزاب و سندیکاها و سایر نهادهای نمایندگی گروه‌های اجتماعی متکثر، و توجه به مطالبات اقوام و اقلییتها و حقوق رسانه‌ها ضروری است. شفاف‌سازی و مسئولیت‌پذیری بیشتر دولت نیز لازم است.
پیشنهاد شما به دولت برای امسال چیست؟
دولت برای حفظ امید در جامعه باید همین کارهایی که دارد انجام می‌دهد را دنبال کند و البته با یک بازوی رسانه‌ای و سیاست‌های رسانه‌ای قوی‌تر و هوشمندانه‌تر به حفظ حمایت افکار عمومی توجه بیشتری کند:
1- حل مساله هسته‌ای و کاهش تحریم‌ها
2- رفع مشکلات معیشتی و اقتصادی مردم و جامعه
3- زمینه‌سازی برای افزایش قدرت جامعه و نهادهای مدنی و حقوق آحاد آن
امیدوارم در امسال نیز این روند ادامه یابد اما رکودی که دامن اقتصاد کشور را گرفته است به این زودی ما را رها نخواهد کرد. دولت و آقای روحانی اگر مانند گزارش 100 روزه با مردم صادق باشد، مردم هم صداقت دولت را باور خواهند کرد. دولت برای حل معضلات جامعه باید مدام روی همکاری سازمان‌های دولتی، نهادهای مدنی و خود شهروندان تاکید کند.دولت باید دائما با مردم و نهادهای مدنی صادقانه صحبت کند و ان ها را در جریان بگذارد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[مشاهده در: www.tabnak.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 34]
-
گوناگون
پربازدیدترینها