تبلیغات
تبلیغات متنی
پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1849743459
نوزاد 9ماهه تحت‌الحفظ در آمبولانس
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
روزنامه خندان نوزاد 9ماهه تحت‌الحفظ در آمبولانس طنز در روزنامه های کشور کم پیدا می شود و این یعنی روزنامه ها کم لبخند می‌زنند و آنها که روزنامه می‌خوانند هم به تبعیت از رسانه محبوب شان کمتر می خندند.
حکمت ستون روزنامه خندان، در این است که طنز همه روزنامه های کشور را جمع کنیم و در جام جم آنلاین برسانیم به دست تان تا هر صبح، دستکم در اینترنت گردی روزانه، لبخندی روی لب تان بنشیند. جام جم: درآمد ناشی به کجا می رود؟ یکی از پرسش های مهم فلسفی ـ اقتصادی مردمی که در این روزان و شبان، دعوت به انصراف از دریافت یارانه کذایی می شوند، این مسأله است که درآمد ناشی از نگرفتن یارانه و ایضاً افزایش قیمت حامل های انرژی ـ که همین ایام تعطیلات عید نوروز اتفاق افتاد که حواس ما و شما به دید و بازدید مشغول بود ـ خیلی شفاف بفرمایند که به کجا می رود؟ ـ به کجا چنین شتابان؟... (این مطلب را یکی از یارانه بگیران در حال انصراف از دریافت یارانه اش، خطاب به یارانه گفت و دیگر چیزی نگفت!) در مصوبه ای که هیأت وزیران در دومین جلسه خود در تاریخ دهم فروردین گذراند، به پاره ای از مصارف درآمد حاصل از افزایش قیمت حامل های انرژی به این شرح پرداخت:«پرداخت یارانه نقدی و غیرنقدی، کمک به بخش سلامت، کاهش هزینه های پرداختی بیماران، کمک به بهبود بخش تولید، حمل و نقل عمومی، بهینه سازی مصرف انرژی در واحدهای تولیدی و...» ... که ملاحظه می کنید خیلی شفاف است و جای هیچ نگرانی نیست که اگربر قیمت قبوض دریافتی شما افزوده شد یا اگر لطف کردید و از گرفتن یارانه خود منصرف شدید؛ درآمد ناشی از این اعمال افزایشی و انصرافی، به کجا یا به کجاها خواهد رفت. نگرانی خاطر: جایی نمی روی که دل بدگمان من تا بازگشتن تو به صدجا نمی رود بسته پیشنهادی: هرچند که خود دولت اطمینان خاطر داده که درآمدهای حاصل از کاهش یارانه و افزایش قیمت حامل های انرژی، به جاهای خوب خوب می رود؛ اما چون ملت یک کمی هم به ما اطمینان دارد و منتظر است که ببیند ما چه می فرماییم؛ از این رو در راستای هر آنچه که فوقاً عرض شد، ذیلاً نیز چیزهایی منتهی در قامت و قالب پیشنهاد عرض می شود: 1- نمایش تلویزیونی: دولت تدبیرو امید، جاهای خوبی را که درآمد حاصله قرار است به آنجاها برود، بر روی صفحه تلویزیون نشان دهد. بعضی ها تا نبینند، با تمام وجود آرام نمی شوند. خب حق هم دارند. پول نفت خودشان است. چطور همیشه آمارها را دقیق و رقیق و از چند زاویه نشان می دادیم؟ 2- زیرنویس قبض: داخل قبوض آب و برق و باد و... (ببخشید؛ اشاره می کنند که باد جزوش نیست)... گاز و...، محل مصرف درآمد حاصله نوشته شود. پشت قبض هم می توان کروکی محل مصرف در زیرساختارهای کشور را ترسیم کرد. این شکلی، قبض ها هم از حالت خیلی خشکی که دارند، درمی آیند. پشت قبض بلاتشبیه عین بازی ماروپله خواهد شد. 3- اعلام شماره: می توان یک شماره تلفن یا یک سامانه اینترنتی اعلام کرد که مردم منصرف از دریافت یارانه، بامراجعه به آنجا متوجه شوند که درآمد حاصله هم اکنون در کجای کار به سر می برد و حالش خوب است آیا؟.... مگر اداره پست عزیز یک همچین امکاناتی ندارد که ارسال کننده محموله، می تواند محموله خود را ردیابی کند که در کجاست؟ 4- وضع قانون: سابق بر این اگر خاطر مبارک شما باشد، قرار بود یک قانونی به تصویب برسد، مبنی بر این که:«از کجا آورده ای؟» که البته نفهمیدیم در عمل چی شد یا چی نشد. خب این سوال دولت از ملت بود. البته برخی از ما ملت که اصطلاحا از ما بهتران اقتصادی اند. حالا می شود فی المجلس راجع به وضع این قانون هم به شور و مشورت نشست که این بار، ملت از دولت بپرسد: «به کجا می بری؟»... خب آن را که حساب پاک است، از محاسبه چه باک است؟ کیهان: گاری (گفت و شنود) گفت: چرا برخی از رسانه ها و مسئولان درباره دستمزدهای میلیارد تومانی و خودروهای 800 و 900 میلیون تومانی فوتبالیست ها از بیت المال مردم مظلوم این مرز و بوم سکوت کرده و اعتراض و انتقادی نمی کنند؟.
گفتم: چه عرض کنم؟ در عوض مسائل حاشیه ای و دم دستی را با آب و تاب مطرح می کنند. گفت: یعنی با دیدن لیست دستمزدهای نجومی فوتبالیست ها که فقط جدول یکی از تیم ها منتشر شده و بقیه هم مثل همین است، و مقایسه آن با حقوق و دستمزد اندک مردم مستضعف به رگ غیرت آنها برنمی خورد؟.
گفتم: مجله توفیق کاریکاتوری از خلیج فارس داشت که در آن یک کشتی نفتکش غول پیکر در حال حرکت به سوی آمریکا بود و یک گاری نفتی به سمت داخل کشور در حرکت بود و دکتر اقبال رییس شرکت نفت رو به گاری کرده و داد می زد؛ آهای بردند آهای خوردند. سیاست روز: شروط ننجون برای انصراف از دریافت یارانه اینجانب «ننجون» ملقب به «پیرزن معلوم الحال» در کمال صحت عقل و در راستای کمک به رئیس جمهور و تیم دولت یازدهم با شرایط زیر از دریافت یارانه انصراف می دهم باشد که برای سایرین هم درس عبرتی بشوم. شرط اول:
دولت باید قول بدهد مانند عید نوروز در الباقی مناسبت های سال اعم از عید غدیر، عید قربان، سالروز تولد حکیم زکریای رازی، هفته دولت، روز درختکاری، روز زن، روز پیرزن و ... برای اینجانبه «پیامک» ارسال کند. به قول قدیمی ها در پیامک لذتی است که در یارانه نیست. شرط دوم:
آقایان باید قول بدهند سه هزار میلیارد تومان را از مدیرعامل اسبق بانک ملی بگیرند و بشمارند و توی خزانه بگذارند. بعد بروند حق ملت بینوا را از حلقوم «الف – میم – آ» (امیرمنصور آریا) «ب – ز» (بابک زنجانی) و دلالان نفتی، گازی، فولادی، نخودی، لوبیایی و غیره بیرون بکشند. شرط سوم:
دولت به رییس سازمان هدفمندی یارانه ها دستور بدهد که اینقدر مردم را برای انصراف از دریافت یارانه «تهدید» نکند. از بس توی رادیو، تلویزیون، خبرگزاری، روزنامه ها و ... مردم را تهدید کردند که گوشت تن همه در حال ریختن است. شرط چهارم:
لطفا ترتیبی اتخاذ بفرمایند که وقتی بنده در خواب حرف می زنم و نام «محمود» را صدا می کنم، بیدارم نکنند. دست خودم که نیست.«محمود» را صدا می زنم. شرط پنجم:
من حاضرم از یارانه و سهام عدالت و سبد کالا صرف نظر کنم و از طریق همین تریبون به رییس سازمان هدفمندی اختیار می دهم که این سه قلم جنس و هر چیز دیگری را که دلش می خواهد ببرد اما کاری به کار گیتار «حسن ش. ز» نداشته باشد. آن بنده خدا گیتارش را خیلی لازم دارد. شرق: نوزاد 9 ماهه تحت الحفظ در آمبولانس تماس عجیبی داشتم. یک نوزاد 9 ماهه به اتهام اینکه به سمت پلیس پاکستان سنگ پرتاب کرده، بازداشت شده. پلیس پاکستان برای جابه جایی متهم زنگ زده به پلیس بین الملل و گفته: «از پاکستان به اینترپل... درخواست همکاری بین المللی... موضوع انتقال کودک 9ماهه به پاسگاه...» پلیس اینترپل خیال کرده مزاحم تلفنی است، گفته زنگ بزنید به «شیرخوارگاه اینترپل» و بعد گوشی را تلپی قطع کرده. اینطوری شد که با من تماس گرفتند. من هم گاز آمبولانس را گرفتم و رفتم پاکستان و نوزاد 9 ماهه را تحت تدابیر شدید امنیتی تحویل گرفتم تا نمی دانم ببرمش دادگاه یا پاسگاه یا شیرخوارگاه... خلاصه الان هم صدای گریه اش آمبولانس را برداشته. می گویید شوخی می کنم؟ خبرش را «ایندیپندنت» هم نقل کرده. پدربزرگ این نوزاد نه ماهه گفته: «او حتی نمی تواند شیشه شیرش را بگیرد دستش.» ولی ما گول این ظاهرسازی ها را نمی خوریم. چطور است تا وقت هست از زیر زبان این نوزاد نه ماهه بکشیم بیرون ببینیم حرف حسابش چیست. من: عموجون... چرا به پلیس سنگ انداختی؟
نوزاد 9 ماهه: اد بد دودو ددبدد اودودو بدهرده. من: آیا عمل شما اقدامی تلافی جویانه بود؟
نوزاد 9 ماهه: دوووو. دبلدبلدیدودو. دیدو دو. دو دو. دهه. من: آیا توسط آمریکا یا روسیه یا انگلیس یا پاتایا حمایت مالی شدید؟
نوزاد 9 ماهه: دااااا. من: توسط طالبان چی؟ حمایت نشدید؟
نوزاد 9 ماهه: دددددد. دا. دااااا. من: آیا ریگی به کفش شما هست؟
نوزاد: دا... من: بسیار خب. چه گروه یا چه کسانی سلاح سرد سنگ را در اختیار شما قرار دادند؟
نوزاد 9 ماهه: اد دودوو. دو بو دو. دابادا. دوبو دو دادا. دی دودودو. دبلا. دیبالا. دودالا. دبله؟ من: آیا قبول دارید که وقتی در 9 ماهگی سنگ به پلیس پرت می کنید، بعید نیست در 9سالگی یا 90سالگی عملیات انتحاری انجام دهید؟
نوزاد 9 ماهه: دیدا. من: آیا معتقدید سنگ مفت گنجشک مفت؟
نوزاد 9 ماهه: دا. من: پس قبول کردید که پلیس را در حد گنجشک می بینید؟ درست است؟ دست شما رو شده.
نوزاد 9 ماهه: دودا... . دا... دا... ئوووووووئه... من: این چه بویی است؟ اوه اوه... آیا شما قصد دارید فضا را آلوده نشان دهید؟ یا این پالسی است که برای همدستان خود فرستادید؟
نوزاد 9 ماهه: ئوووووووئه... اوووووئه... اهه... اهه... ئوووووئه... من: گریه نکن... زود باش... باید پای این پوشک را امضا کنی...
بله. خوانندگان عزیز، همان طور که دیدید ریگی به کفش این بچه است، به نظر ما هم نباید گول هیکل مردم را خورد. همان طور که دیدید این نوزاد نه ماهه یک جانی بالفطره است که توسط ابرقدرت های جهان و گروه های تندرو و آشوب طلب حمایت مالی و تسلیحاتی می شود. الان هم خودش را زده به موش مردگی. در ضمن دیدید که ریگی به کفشش هست. آرمان: چگونه استیضاح نمی شوید دیشب زمانی که قرص های دیازپام را توی دستانم گرفته بودم تا بالا بیندازم به این موضوع فکر کردم که به راستی وزرا باید چه کار کنند تا استیضاح نشوند؟! یا اصلا وزرا باید چه کار نکنند تا استیضاح نشوند؟ یا برای برخی مانند وزیر محترم ارشاد که خودشان دوست دارند استیضاح شوند، چه کار باید کنند که استیضاح شوند؟ هرچند آقای علی جنتی راه استیضاح شدن را به بقیه نشان دادند و از این به بعد وزرایی که دلتنگ استیضاح می شوند می توانند به دیدار افرادی بروند که اعضای جبهه پایداری با آنها قهر کرده اند، حالا نمایندگان محترم مجلس می گویند «طرح سوال از وزیر» ما اسم آن را می گذاریم «استیضاح مخفی» یعنی زمانی که نمایندگان حوصله پاسخگویی در برابر هیاهوی استیضاح را ندارند، از لفظ «طرح سوال» استفاده می کنند. حال که این دریچه باز شده، ما به وزرا توصیه می کنیم، امسال که گذشت از سال آینده حواس خود را در تعطیلات نوروز بیشتر جمع کنند. تا چند ماه قبل روند به این صورت بود که ما فکر می کردیم وزیر راه به دلیل عدم سقوط هواپیما، وزیر بهداشت به دلیل عدم تعطیلی دانشگاه های پزشکی، وزیر اقتصاد به دلیل بالا نبردن قیمت ارز، وزیر مسکن به دلیل نرساندن قیمت پنت هاوس سابق به سنگ قبر امروز مورد سوال قرار می گیرند، اما گویا برخی نمایندگان محترم موشکافانه تر به مسائل نگاه می کنند و تمرکزشان بیشتر معطوف به پیچش مو است. چند ساعت بعد بالاخره قرص ها اثر می کنند و چشمانم گرم می شود که یک نفر ناغافل می پرد توی خوابم و می گوید «اصلا آقای جنتی دلش خواسته به دیدار آقای خاتمی برود» جواب دادم «دلشان خواسته؟ مگه دل بخواهیه؟ یعنی به من و شما ربطی نداره اما من بعید می دونم که دوستان در جبهه پایداری همین عقیده شما رو داشته باشند» فرد مورد نظر کمی فکر کرد و گفت «راست میگی ها، به اینجاش فکر نکرده بودم، بهتر بود اول نظر اعضای محترم این جبهه رو می پرسیدم» منم جواب دادم «شما بهتر است قبل از اینکه به خواب مردم بروید، کمی در مورد موضوع مورد نظر تحقیق کنید، ظاهرا اعضای محترم این جبهه با حفظ سمت، مسئولیت هماهنگی دیدارهای نوروزی رجل سیاسی را هم دارند» فرد موردنظر متفکر از خوابم رفت.
چهارشنبه 20 فروردین 1393 8:43
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 55]
-
سرگرمی
پربازدیدترینها