محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829919815
به بهانه سالگرد کشتار دیر یاسین/1 سایه شوم عملیات «ناخسون» بر دیریاسین
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: به بهانه سالگرد کشتار دیر یاسین/1
سایه شوم عملیات «ناخسون» بر دیریاسین
بگین راجع به کشتار دیریاسین می‌گوید: اعراب از خانه‌ها و زنان و کودکانشان سخت دفاع کردند اما هرگاه یهودیان خانه‌ای را اشغال می‌کردند با مواد منفجره قوی که برای همین منظور آماده کرده بودند، آن را بر سر ساکنانش ویران می‌ساختند.
به گزارش گروه حماسه و مقاومت خبرگزاری فارس، مدعیان معبد سلیمان همان کسانند که بیش از 70 سال به بهانه ایجاد سرزمینی جدید وارد خاک پاک قدس شده و ملت مظلوم فلسطین را یا به خاک و خون کشیده و یا از سرزمین خویش آوراه کرده اند. ملت بی سرزمینی که در پی ایجاد یک کشور یهودی به خود اجازه می‌دهند هر نوع رفتار وحشیانه ای را با فلسطینیان داشته باشند. کشتار صبرا و شتیلا و نیز واقعه دیر یاسین را شاید بتوان به عنوان تنها گوشه ای از فجایع خونینی دانست که صهیونیست رقم زده اند. و دنیای استکبار که سالهاست پرچم دفاع از حقوق بشر را دست گرفته است در مقابل این حوادث هیچ عکس العملی از خود نشان نداد و گاها حتی رفتاری خلاف آنچه انتظار می‌رفت از خود نشان دادند و حمایت کردند. آنچه پیش روی شماست روایتی است از کشتار دیر یاسین که به قلم مجید صفا تاج به رشته نگارش درآمده است. کشتار دیر یاسین- 1948: کشتار دیریاسین در شب نهم و صبح روز 10/4/1948 به وقوع پیوست. و اعضای دو سازمان تروریستی صهیونیستی در آن- نقش اساسی داشتند که عبارتند از: سازمان ارگون تزوای لئومی (Irgun zvaileumi) (سازمان ملی نظامی) معروف به «اتسل» که در هنگام وقوع کشتار، مناحیم بگین ریاست و سرپرستی عملیات آن را به عهده داشت، و سازمان اشترن (Stern) نیز منسوب به بنیان‌گذار آن آبراهام اشتیرن، که به نام «لیحی» معروف است که رهبری آن را اسحاق شامیر به عهده داشت. بگین بعدها نخست‌وزیر اسرائیل شد و پس از او نیز شامیر عهده‌دار این سمت گردید. سازمان «هاگاناه» در این کشتار نقش مهمی داشت که کوشید تا آن را پنهان سازد. تهاجم با توافق قبلی با هاگاناه، صورت گرفت و نزدیک به 260 فلسطینی از اهالی بی‌دفاع روستا، قربانی شدند. این کشتار و دیگر اعمال ترویستی و سرکوبگرانه، یکی از ابزارهای سازمان‌های مسلح صهیونیستی برای تسلط بر اوضاع در فلسطین بود تا بدین‌ترتیب، زمینه را برای تاسیس کشور صهیونیستی آماده سازند. این روستای عربی که تمامی ساکنان عرب آن نابود شدند و به جز تنی چند هیچ‌کس از آنان نجات نیافت به صورت سمبل جنایت صهیونیستی- که با آرمان صهیونیسم پیوند ارگانیسمی دارد- درآمده است.
پیام اعتراضیه آلبرت انیشتین نسبت به کشتار دیر یاسین به عنوان یک یهودی الف- علل کشتار: از آنجا که این کشتار به شیوه نبرد فلسطین، و بیرون راندن اعراب با توسل به زور اسلحه و ترور تاثیر مستقیم و طولانی داشته است، از این‌رو می‌بایست علل این کشتار روشن گردد: الف- در آرمان صهیونیسم و نژادپرستانه آن، اعمال جنایت‌آمیز صهیونیست‌ها در قتل و کشتار عمدی اعراب را تقویت و توجیه کرد و بدان صورت قانونی داد. ب- در استراتژیک نظامی صهیونیسم که سال‌های پیش از تقسیم، به منظور اشغال سرزمین‌های عربی- چه در چارچوب متن طرح تقسیم و چه در خارج آن آمده است بیرون راندن و پراکندن ساکنانش و اشغال بیشترین بخش ممکن از سرزمین‌های عربی و اسکان مهاجران صهیونیستی به جای آنان طرح‌ریزی شده است. بنابراین جنایت نابودسازی نژادپرستانه که سرنوشت رقت‌بار ساکنان این روستای عربی بوده است از نظر ایدئولوژی (آرمان) که بر آن استوار گشته و یا شیوه‌های جنایت‌آمیزی که به منظور پیاده کردن این ایدئولوژی به کار رفته است، یک رویداد دوجانبه صهیونیستی است.
تصویری از کشتار دیر یاسین ب- مبانی توجیهی انجام جنایت: مورخان صهیونیستی که درباره دیریاسین نوشته‌اند، این کشتار را به دو مبنای ایدئولوژیکی و استراتژیکی وابسته می‌دانند: 1- ایدئولوژی صهیونیسم: اصول ایدئولوژیکی که کشتار دیریاسین و کشتارهای دیگر و عملیات ترور و سرکوب صهیونیسم بر آن استوار گشته، بر قانون «حق مطلق» که صهیونیست‌ها را در راس همگان قرار می‌دهد، و بر اعتقاد به کینه‌توزی کورکورانه نسبت به اعراب و نادیده گرفتن حقوق کامل طبیعی آنان تا جایی که جنایت نابودسازی نژاد عرب در جای خود یک عمل پسندیده تلقی می‌شود، متکی است. ده‌ها سال از کشتار دیریاسین می‌گذرد و نیازی به شرح تفسیر آن نیست، زیرا آنچه که بر دیریاسین و ساکنانش، و شهرها و روستاهای عربی، حتی آن‌چیزی که براساس طرح تقسیم به اعراب داده شد، آمده برای همگان روشن است. دیریاسین برای تعیین سرنوشت خویش منتظر چهار جنگ- اعراب طرح اسرائیل نگردید، بلکه سرنوشت آن در چارچوب تروریستی استراتژیک صهیونیسم در 10/4/1948 تعیین شد. 2- استراتژی صهیونیسم: کشتار دیریاسین ضمن طرح دال اسرائیل قرار گرفته است که ممکن طرح‌های سه‌گانه «الف» و «ب» و «ج» به شمار می‌رود. پس بنابراین شهر قدس و حومه آن در کدام قسمت این استراتژی نظامی صهیونیسم آمده است؟ فرماندهان هاگاناه و در راس آنان بن‌گوریون، ییگال‌یادین و اسرائیل گالیلی چنین پنداشتند که هدف اعراب جدا کردن نقب و جلیل شرقی و الحاق آن از سمت ناتانیا و هرتسلیا به دره سارونه و حفر در قلقیلیه، سپس جدا کردن سه شهر بزرگ قدس و تل‌آویو و حیفا و قطع کردن خدمات اصلی مانند آب و برق و ارسال نفت به سرتاسر فلسطین است. از رهگذر این اندیشه طرح «دال» به جای طرح‌های سابق سه‌گانه «الف»، «ب» و «ج» در مارس- 1945 به کار گرفته شد. براساس همین طرح ارتش صهیونیستی- با سازمان‌هایی که قبلا ذکر آنها رفت به منظور تصرف مناطق تعیین شده برای دولت یهودی و دفاع از مرزهایش و تصرف تمامی مراکز و پادگان‌های نظامی که نیروهای بریتانیایی آنها را تخلیه نمایند، و اشغال هر روستا و یا شهر عربی که اشغال آن برای پیاده کردن طرح «دال» یک ضرورت نظامی به شمار رود، و دفاع از شهرک‌های یهودی‌نشین و ساکنانش که در خارج از مرزهای دولت یهودی واقع شده‌اند علیه هرگونه دشمن سازمان یافته و یا سازمان نیافته که در پایگاه‌هایی در خارج از دولت یهودی فعالیت کند، از مرحله دفاع به مرحله حمله درآمدند. بگین نقش خود را در بخشی از کتاب خویش به نام «انقلاب» تحت عنوان «نبرد یافا» این چنین آشکار می‌سازد: «هدف ما تصرف سرزمین بیشتر بود، و در طی جلسه فرماندهان آرگون با مشارکت بخش برنامه‌ریزی در ژانویه 1948، چهار هدف استراتژیک را جهت اشغال آنها مشخص کردیم که- عبارتند از: 1- قدس 2- یافا 3- دشت لد- رمله 4- مثلث. منظور از مثلث محدوده شهرهای نابلس- طولکرم جنین است. با مراجعه به طرح تقسیم و نقشه آن آشکار می‌شود که منطقه- که قدس قرار بود به صورت یک منطقه بین‌المللی درآید، یافا- یک شهر کاملا عربی است واقع گرچه در اطراف منطقه یهودی شده اما متعلق به دولت عربی است، و تمامی مثلث نیز متعلق به دولت عربی بود. بخش تعیین شده برای اشغال قدس از طرح «دال»، «عملیات ناخسون» نامیده می‌شد، و هدف این عملیات گشودن- راهی از تل‌آویو به قدس- در دو طرف راه عبور به قدس به عرض شش مایل در دشت‌ها و دو تا سه مایل در کوهستان‌ها است. و این امر مستلزم اشغال تمامی روستاهای عربی از جمله قسطل و دیریاسین که در این مسیر قرار گرفته‌اند بود. 1500 رزمنده از سازمان‌های پالماخ و هاگاناه برای این عملیات در نظر گرفته شدند. ولی اشغال دیریاسین به عهده تروریست‌های ارگون و باند اشترن با همکاری هاگاناه گذاشته شد. روستای دیریاسین در چند کیلومتری قدس و روی تپه‌ای قرار دارد که قدس را به تل‌آویو، متصل می‌کند. قدس در آن زمان، در معرض ضربه‌های پی‌درپی بود و اعراب، به رهبری عبدالقادر الحسینی، قهرمان فلسطینی به پیروزی‌هایی دست یافته بودند. بنابراین به گفته یکی از افسران یهودی، آنها «برای شکستن روحیه اعراب و بالا بردن روحیه یهودیان» به پیروی نیاز داشتند و دیریاسین برای نیروهای ارگون، یک شکار آسان بود. همچنین سازمان‌های نظامی صهیونیست، نیازمند فرودگاهی بودند که در خدمت ساکنان قدس باشد. در این روستای کوچک عرب‌نشین، 400 نفر ساکن بودند که با شهرک‌های همسایه داد و ستد می‌کردند و جز سلاح‌های کهنه دوره جنگ جهانی اول چیزی نداشتند. یکی از گروه‌های هاگاناه در حالی که مقدمات اجرای عملیات «ناخسون» انجام می‌شد، توانست به روی یکی از تپه‌ها برود، و با اعراب در قسطل روبه‌رو شود، گروه دیگری توانست مرکز فرماندهی حسن سلامه را منفجر سازد و تمامی افراد آن به جز سلامه را به هلاکت رساند. شالتیل فرمانده هاگاناه در قدس برای دستیابی به افراد بیشتر در حالت یأس و ناامیدی به سر می‌برد، با مردخای رعنان فرمانده ارگون در منطقه تماس گرفت، قبلا نیز با یهوشع زتلز فرمانده باند اشتون تماس گرفته بود. در حالی که فرماندهان ارگون و اشتون در یک منطقه و فرمانده هاگاناه در منطقه دیگری بودند. دو فرمانده اولی با انجام عملیات هماهنگ با عملیات ناخسون در منطقه خویش به توافق رسیدند. دانستن این اطلاعات درباره کشتار دیریاسین ضروری است به خاطر اینکه همدستی تمامی گروه‌های تروریستی از جمله هاگاناه و پالماخ علی‌رغم انکار مشارکت خویش در این کشتار را ثابت می‌کند. رعنان و زتلر بهترین و نیرومندترین نیروهای مشترک خویش را در تصرف دیریاسین این روستای کوچک عربی واقع در غرب قدس به کار گرفتند، ولی گمان کردند که انجام حمله ناگهانی به روستا و هشدار مردم از طریق بلندگو و شلیک گلوله باعث فرار ساکنان روستا خواهد شد.
سنگ یادبود فاجعه دیریاسین ج- شرح ماجرا: عملیات ناخسون در 6 آوریل با حمله به طرفین گذرگاه باب‌الواد آغاز شد سپس نبردی سخت و سنگین در اطراف قسطل به وقوع پیوست. عبدالقادر حسینی در راه بازگشت از دمشق برای فرماندهی این نبرد بود. اعراب توانستند گروه ضربتی پالماخ که وارد منطقه شده بود را بیرون برانند. هاگاناه از راه رسید و قسطل را اشغال کرد ولی اعراب با یک ضدحمله آن را پس گرفتند. شالتیل فرمانده هاگاناه در 7 آوریل با ارسال نامه‌هایی به رعنان و زتلر می‌گوید: «می‌دانم که حمله به دیریاسین و اشغال آن را طرح‌ریزی می‌کند اما لازم است اشاره کنم که اشغال دیریاسین یکی از مراحل طرح‌های کلی ما است، و هیچ اعتراضی نسبت به انجام این عملیات را قبول ندارم به شرطی که بتوانید این روستا را نگه بدارید، و من به شما هشدار می‌دهم اگر چنانچه نتوانستید از عهده این کار برآیید، این روستا را منفجر نکنید چون به فرار ساکنان آن و اشغال خانه‌های آن به دست نیروهای دشمن می‌انجامد، در این صورت بر مشکلات ما در راه مبارزه همگانی می‌افزاید، و برای انجام نبرد دیگری در این محل متحمل تلفات زیادی بر خواهیم شد. علاوه بر آن با اشغال این محل توسط نیروهای بیگانه، طرح‌های کلی ما برای ساختن فرودگاه نقش برآب خواهد شد.» شهید عبدالقادر حسینی در 7/4/1948 کشته شد، نیرویی از باندهای تروریستی ارگون و اشترن به تعداد بیش از سیصد رزمنده برای اشغال دیریاسین از طریق عملیات نظامی به نام عملیات «احدوت» یعنی وحدت یکی از عملیات فرعی ناخسون آماده شدند. دستور حمله به دیریاسین در ساعت 2 بامداد 10 آوریل داده شد. واحدهای ارگون همراه با افرادی از تروریست‌های هاگاناه و پالماخ به منظور نفوذ به دیریاسین از سمت شرق تا جنوب به راه افتادند. گروهی از اشتون به وسیله دو دستگاه نفربر زرهی که بر روی آنها بلندگویی نصب شده بود آنها را همراهی می‌کردند. نیروی ارگون از شرق و جنوب و نیروهای اشتون از شمال وارد شدند تا روستا را از هر سو به جز از طرف غرب، محاصره و ساکنان را- که در خواب بودند- غافلگیر کنند. این هجوم در آغاز، با مقاومت روبه‌رو شد و به مرگ 4 تن و زخمی شدن 40 تن از مهاجمان صهیونیست انجامید. همانگونه که پاتریک میرسیون، نویسنده فرانسوی می‌گوید: «مهاجمان در گذشته، یک چنین نبردهایی را تجربه نکرده بودند و برای آنها بمب‌گذاری در بازارهای شلوغ، آسان‌تر از حمله به روستایی بود که اهالی آن از خود دفاع می‌کنند... بنابراین نتوانستند در برابر این مقاومت سرسختانه پیشروی کنند.» مهاجمان برای رویارویی یا مقاومت اهالی روستا از نیروهای پالماخ در یکی از اردوگاه‌های نزدیک قدس کمک خواستند که آنها نیز با خمپاره، روستا را گلوله‌باران کردند تا کار مهاجمان را آسان کنند. بگین در صحبت‌هایش راجع به کشتار دیریاسین می‌گوید که اعراب از خانه‌ها و زنان و کودکانشان سخت دفاع کردند و نبرد خانه به خانه بود، هرگاه یهودیان خانه‌ای را اشغال می‌کردند با مواد منفجره قوی (تی.ان.تی) که برای همین منظور آماده کرده بودند، آن را بر سر ساکنانش ویران می‌ساختند. پس از یک پیشروی کند در تاریکی و پیش از اولین ساعت‌های صبح تمامی روستا به اشغال درآمد و به سر ساکنانش ویران گردید. تروریست‌های باند اشتون که یک دستگاه نفربر زرهی با بلندگو به اعراب می‌گفت: «شما با نیرویی بزرگتر از خودتان مورد حمله قرار گرفته‌اید. دروازه غربی دیریاسین که به عین‌کارم می‌گذرد به روی شما باز است، هرچه زودتر فرار کنید و جان خویش را نجات دهید.» اما ساکنان روستا که پیام را باور کرده و از خانه‌هایشان بیرون آمده و پا به فرار گذارده بودند با گلوله تروریست‌های صهیونیستی کشته شدند. و آنهایی که در خانه‌ها ماندگار شده و بیشترشان زنان و کودکان و سالمندان بودند می‌بایست از بین می‌رفتند. سپس یهودیان شروع به پرتاب نارنجک به درون خانه‌ها کردند و آنها را بر سر ساکنانش ویران ساختند. پیشروی تروریست‌های صهیونیستی بیش از آنچه پیش‌بینی می‌کردند کند بود و تا رسیدن به مرکز روستا در حدود دو ساعت طول کشید، لابیدوت فرمانده گروه مشترک مهاجم ارگون که روند کشتار را از رعنان یکی از افراد شاوول دنبال می‌کرد مقادیر زیادی مواد منفجره درخواست کرد. دستور ویرانی همه خانه‌ها داده شده بود. افراد ارگون و اشتون در پشت سر گروه‌های تخریب حرکت می‌کردند و هر جنبده و یا کسی که در خانه‌ها بود و یا هر چیزی که برایشان خطرساز بود، و بالاخره هر عربی که در دیریاسین زنده بود را به قتل می‌رساندند. تا هنگام ظهر، مقاومت در روستا به کلی پایان یافته بود؛ لذا (به گفته میرسیون) نیروهای ارگون و اشتون تصمیم گرفتند تا «تنها شیوه‌ای را که خوب بلد هستند- استفاده از دینامیت- به کار برند. آنها بدین ترتیب با انفجارهای خانه به خانه، بر روستا تسلط یافتند. پس از آنکه انفجارها به پایان رسید، با بمب و گلوله‌باران توپخانه به «پاکسازی» منطقه پرداختند و به هر کس از مرد و زن، کودک و سالخورده- که در خانه حرکت می‌کرد- آتش گشودند. آنها ده‌ها تن از اهالی روستا را کنار دیوارها به صف کرده و بر روی آنان آتش گشودند. انفجار خانه‌های مسکونی و شلیک گلوله تا پیش از ظهر 10/4/1948 پس از اشغال کامل روستا ادامه یافت. سپس گروهی از هاگاناه به فرماندهی نشورین‌شیف وارد روستا شدند و یک‌گور دسته‌جمعی برای دفن دویست و پنجاه جسد که غالبا زن و کودک و افراد سالخورده بودند حفر کردند. کشتارها دو روز به طول انجامید. نیروهای صهیونیست به عملیات سادیستی دست زدند (همچون شکنجه، تجاوز، قطع اعضا، کشتن حامله‌ها، شرط‌بندی درباره نوع جنین) و 53 کودک زنده از پشت باروی قدیمی شهر به پایین انداخته شدند و 25 مرد را دست بسته در اتوبوس‌هایی گذاشتند و به نشانه پیروزی، به سبک رومی‌ها در شهر قدس گرداندند و سپس آنها را تیرباران کردند. اجساد آنها را در چاه روستا انداخته شد و روی آن محکم بسته شد تا آثار جنایت، پنهان شود. آنطور که میرسیون می‌گوید: «مردان و جوانان ارگون و اشتون- که جوانانی با آرمان‌های بلند بودند- در طی چند دقیقه در برابر پایداری بی‌سابقه فلسطینیان به «قصابانی» تبدیل شدند که با سنگدلی، خونسردی و هماهنگی همچون سربازان نازی آدم می‌کشتند». سازمان‌های نظامی صهیونیست اجازه ندادند که ژاک دو رینیه، نماینده صلیب سرخ، بیش از یک روز، در روستا بماند. این در حالی است که افراد هاگاناه که روستا را به اشغال خود درآورده بودند، اجساد دیگر را جمع کرده و آنها را منفجر کردند تا فرستادگان انجمن‌های بین‌المللی را گمراه کنند و وانمود کنند که قربانیان در برخوردهای مسلحانه به قتل رسیده‌اند (نماینده صلیب سرخ، بعدا اجسادی را که در چاه انداخته شده بودند، پیدا کرد). ادامه دارد... انتهای پیام/ب
93/01/19 - 10:33
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 22]
-
گوناگون
پربازدیدترینها