واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا:
پارلمان اروپا و بی توجهی به حقوق مردم ایران - احمد فراهانی تهران - ایرنا -پارلمان اروپا به تازگی قطعنامه ای علیه جمهوری اسلامی ایران به تصویب رساند که با ماهیت این نهاد اروپایی - به عنوان نهادی مدنی و مدافع حقوق شهروندان - در تضاد است و در مجموع تضعیف کننده مبانی و و اصول تاسیسی این نهاد محسوب می شود، نهادی که یکی از مبانی آن حمایت از حقوق شهروندان است و با تصویب این قطعنامه - که البته توصیه ای است - بطور عملی حقوق ملت های سایر کشورها را نقض کرده است.
1. واکنش های ایرانی ها به این قطعنامه - که بخشی از آن را محمد جواد ظریف وزیرخارجه کشورمان مطرح کرد - پاسخی بود به اقدام غیرمسوولانه و مداخله جویانه پارلمان اروپا که با بی توجهی کامل، حقوق مردم ایران را نادیده گرفته است، هرچند جایگاه و وزن رسمی این نهاد اروپایی با قدرت رسمی این قاره یعنی اتحادیه اروپا متفاوت است و نباید الگوهای رفتاری ثابت پارلمان با سیاست های رسمی اتحادیه ( شامل همه مقام های رسمی اقتصادی، سیاسی و امنیتی) یکسان شمرده شود با این وجود جمهوری اسلامی ایران به عنوان نظامی برخاسته از بطن مردم ، اجازه نمی دهد چنین نهادهایی با طرح آمال و آرزوهای خود در این سطح،احساسات،تعصب و عرق ملی مردم ایران را خدشه دار کند.
2. واکنش نمایندگان مجلس شورای اسلامی نسبت به صدور این قطعنامه نیز به جا بود هرچند همانطور که اشاره شد تامل بیشتر در وزن و جایگاه پارلمان اروپا می تواند موضع گیری ها را
از فضای احساسی به فضای عقلانی تر و نقد حقوقی این قطعنامه - که جنبه نمادین داشته و از منظر حقوقی ضمانت اجرایی لازم را ندارد- سوق دهد.
البته واکنش ها می تواند پیامی را به اتحادیه اروپا بدهد تا در روابط با ایران، با احتیاط بیشتری برخورد کند تا اشتباهات گذشته - اعمال تحریم و مجازات علیه تهران -در آینده تکرار نکند و تحت
تاثیر هدف گذاری قطعنامه اخیر پارلمان اروپا - خاکستری کردن فضای سیاسی موجود بین ایران و اتحادیه اروپا - قرار نگیرد.
ایران در برخورد با سایر کشورها و نهادهای منطقه ای و جهانی تنها بر اساس الگوی ایرانی - اسلامی و تامین حداکثری منافع ملی سیاست خارجی خود را تنظیم و اجرایی می کند و طبیعی است که اتحادیه اروپا نیز باید بدون توجه به نهادهایی چون پارلمان اروپا و مخالفین گسترش روابط با تهران - مانند مخالفین ایرانی شامل منافقین مقیم کشورهای اروپایی، سلطنتطلبان، یهودیان ایرانی و بهائیان و مخالفین خارجی شامل گروههای حقوق بشری، عفو بینالملل، طرفداران منشور هلسینکی، سبزها، لیبرالها، سوسیالیستها، صهیونیسم بینالملل و خصوصاً لابی یهودیان اروپایی - به تامین منافع بلند مدت خود در گسترش روابط با تهران فکر کند.
3.در بین مقام ها و مسوولان جمهوری اسلامی ایران نیز دیدگاه های متفاوتی درباره اروپا وجود دارد که بخش هایی از این اختلاف دیدگاه ها را می توان در واکنش به قطعنامه اخیر پارلمان اروپا مشاهده کرد با این وجود می توان دیدگاهی بینابینی را مورد توجه و مداقه قرارداد.
براساس دیدگاهی واقع گرایانه،گرچه انتخاب اتحادیه اروپا به عنوان یک شریک سیاسی – تجاری در سطح بین المللی در شرایط غیر رقابتی (عدم حضور آمریکا در صحنه و برخورداری از روابطی مشابه) صورت گرفته است و ناشی از الزامات تصمیم سازی در عرصه سیاست خارجی ایران بوده، لیکن ایران نیز به نوبه خود در درک ظرفیت ها، توانایی ها، سطح بازیگری و میزان اثرگذاری مجموعة اتحادیه اروپا در عرصه سیاست بین الملل و در نتیجه چگونگی پیشبرد روابط با این بلوک دچار افراط و تفریط گردیده و قادر نبوده است سطح روابط و تعامل با اتحادیه را متناسب با توانایی های متغیر این اتحادیه و در چارچوب مجموعه بازیگری های قدرت های بزرگ جهانی و به نفع خود تنظیم و هدایت نماید.
این دیدگاه نه آن قدر خوشبین و مثبت به اتحادیه می نگرد که همة مسائل اساسی و حساس ایران را بتوان به سیاست های اتحادیه اروپا گره زد و آن را به پیش برد (نگاه تخیلی)، و نه آن قدر بدبین و منفی به اتحادیه می نگرد که مزایای ناشی از مراودات معقول با این کشورها را به یکباره نادیده بگیرد (نگاه جزمی) بلکه آنچه در تعامل با اتحادیه اروپا و تنظیم روابط سودمند، مؤثر و پایا با آن مهم است، تشخیص وزن و اعتبار این اتحادیه در تحولات جاری بین المللی، میزان تأثیرگذاری و سطح بازیگری آن در هر حوزه و سپس هدایت یک دیالوگ دو جانبه کارساز، غیر فرساینده و قابل حصول به نتایج محسوس طی یک دوره زمانی مشخص می باشد.
برای مثال، اتحادیه اروپا در ترتیبات امنیتی منطقه خاورمیانه و یا معادلة اتمی از وزن و ظرفیت بالفعل و تأثیرگذار جدی برخوردار نبوده و نیست، اما بر عکس در حوزة اقتصادی و ظرفیت سازی های علمی – تکنولوژیک دارای وزن و ظرفیت هایی قابل توجه است. تعامل یکسان با اتحادیه اروپا در همة این زمینه ها نه تنها لزوماً بازده مورد نظر ایران را به بار نخواهد آورد، بلکه زمینه را برای بهره برداری بیش از حد اتحادیه از ایران بدون هیچ گونه سرمایه گذاری و ما به ازاء فراهم آورده است.
دیدگاه واقع بینانه معتقد به ارزیابی کارشناسی از روابط ایران و اتحادیه اروپا، به ویژه طی 24 سال گذشته و پی ریزی یک الگوی جدید تعامل در روابط دو جانبه است که ضمن صیانت از حقوق ایران، روند توسعه روابطی جدید و متفاوتی را با اتحادیه اروپا پایه گذاری نموده و به نتیجه برساند.
اول**1516
انتهای پیام /*
: ارتباط با سردبير
[email protected]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 41]