محبوبترینها
آیا میشود فیستول را عمل نکرد و به خودی خود خوب میشود؟
مزایای آستر مدول الیاف سرامیکی یا زد بلوک
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1855392857
چطور اوباما افغانستان را از دست داد؟
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: دوشنبه ۱۸ فروردین ۱۳۹۳ - ۰۹:۲۸
"به رغم خشونت‌ها و تردیدهایی که انتخابات ریاست جمهوری افغانستان در روز شنبه را دربر گرفته اما در این انتخابات یک نکته مثبت وجود دارد و آن این است که حامد کرزای، رئیس‌جمهوری فعلی افغانستان و معمار بخش عمده ناآرامی‌های این کشور، دیگر کاندیدا نیست!" به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، پایگاه اینترنتی "دیلی بیست" (پایگاه اینترنتی مجله آمریکایی نیوزویک) در تحلیلی درباره وضعیت افغانستان می‌نویسد: «با وجود آنکه حامد کرزای باید بر اساس شرایط قانون اساسی افغانستان این بار قدرت را واگذار کند، اما رهبر دیگری نیز وجود دارد که سوء مدیریتش باعث از بین رفتن افغانستان شد و در جنگ در این کشور که زمانی آن را "درست" می‌خواند، نفوذ خود را از دست داد. این رهبر باراک اوباما، رئیس‌جمهوری آمریکا است. بعید است در انتخابات ریاست جمهوری روز شنبه افغانستان، برنده قاطعی وجود داشته باشد، مگر آنکه یکی از کمپین‌های انتخاباتی در هنر دزدیدن آرا بسیار برتر از دیگران باشد. چشمگیرترین بازگشت سیاسی متعلق به دکتر اشرف غنی، اقتصاددان تکنوکراتی است که زمانی وزیر دارایی دولت حامد کرزای بود. وی به داشتن خوی دمدمی مزاج مشهور است و به گفته همکاران سابقش یک بار مچ دستش به دلیل مشت کوبیدن روی میز شکست. در سال 2009 اشرف غنی تنها توانست سه درصد از آرا را انتخابات ریاست جمهوری به دست آورد. امروز وی پیشتاز انتخابات است و آرای زلمای رسول، وزیر خارجه و مشاور امنیت ملی دولت سابق افغانستان و وارث حامد کرزای و همچنین آرای دکتر عبدالله عبدالله، چشم پزشکی که علاقه‌مند به کت و شلوارهای ایتالیایی است را شکسته است. عبدالله در سال 2009 توانست 30 درصد از آرا را به دست آورد اما از شرکت در دور دوم رقابت انتخابات با کرزای خودداری کرد. بهترین سناریو برای این انتخابات، برگزاری دور دوم در ماه مه میان دو کاندیدای اول است. این برخلاف آشوب سال 2009 است که سرانجام منجر به رسیدن کرزای به دور سوم ریاست جمهوری شد. روی کار آمدن مجدد کرزای به جای آنکه او یک خروج سیاستمدارانه از قدرت به عنوان پدر دموکراسی جدید را برگزیند، سرانجام میراث نه چندان مطلوب او را از بین برد. در روز انتخابات سال 2009 که از نظر سازمان ملل بدترین زمان خشونت‌ها در 15 سال گذشته در افغانستان بود، دیپلمات‌های غربی، حامد کرزای و اطرافیانش را متهم کردند به اینکه دستکم 100 هزار رای جعلی به صندوق‌ها وارد کرده و از 800 صندوق رای قلابی استفاده کرده‌اند. در یک منطقه که وضعیت پس از جنگ را تجربه می‌کند، سطحی از خشونت قابل انتظار است اما کینه‌توزی میان کرزای و دولت اوباما یک نقطه عطف فاجعه‌بار بود. کرزای بروز بی‌قانونی در انتخابات سال 2009 را کاملا ساختگی خواند و مدت پنج ساله ریاست جمهوری بعدی را به از بین بردن روابطش با آمریکا اختصاص داد. کرزای تلاش کرد خود را یک صلح‌طلب نشان داده و هر چه بیشتر در انظار عمومی نسبت به کشتار غیرنظامیان، یورش‌های شبانه نیروهای خارجی و خودداری آمریکا از کشاندن جنگ به پاکستان انتقاد کرد. در یک سال گذشته کرزای از امضای معاهده امنیتی که بر اساس آن شرایط حضور بلند مدت سربازان آمریکایی در افغانستان تعیین میشود، خودداری کرده و تصمیم امضای این معاهده را به رئیس‌جمهور بعدی سپرده است. همین یک ماه پیش کرزای به روزنامه واشنگتن پست گفت: در افغانستان جنگی برای جنگیدن وجود ندارد. من معتقدم اکثر این درگیری‌ها ساختگی بوده و در آن تنها افغان‌ها رنج می‌برند. به رغم همه این کوتاهی‌های حامد کرزای، سیاست‌های ضعیف دولت اوباما و انتظارات غیر واقع‌بینانه او افول افغانستان را تسریع کرد. مقامات آمریکایی بلافاصله پس از انتخاب شدن اوباما به ریاست جمهوری، بر لزوم داشتن یک شریک معتبر در افغانستان تاکید کردند و این واقعیت را که کرزای احتمالا بدون تقلب نیز می‌تواند پیروز شود، نادیده گرفتند. اوباما در راستای محکوم کردن شکست‌های دولت بوش در افغانستان که در زمان انتخابات بر آن تبلیغ می‌کرد، دستور داد 20 هزار سرباز اضافی به افغانستان اعزام شوند. وی چندی بعد 30 هزار تن دیگر را اعزام کرد و بدین ترتیب تعداد نیروهای آمریکایی در افغانستان را دو برابر کرد و به حدود 100 هزار سرباز رساند. اوباما در حقیقت خواهان افزایش سربازان آمریکایی نبود و سه ماه طول کشید تا این تصمیم را بگیرد اما او از بابت تبعات سیاسی نپذیرفتن تقاضای مقامات نگران بود. قرار بود این سربازان اضافی در افغانستان فضایی برای اداره اوضاع ایجاد کنند. این راهبرد وابسته به پتانسیل حامد کرزای به عنوان یک رهبر بود اما اوباما نقش مربی او را ایفا نکرد و مستقیما با کرزای صحبت نکرد. این راهبرد موثر نبود. اوباما هنگامی که سرمایه‌گذاری 120 میلیارد دلاری آمریکا در افغانستان را با اعلام خروج نیروها کاهش داد، صراحتا موضع خود را اعلام کرد. رابرت گیتس، وزیر دفاع سابق دولت وی نسبت به استراتژی خروج اوباما اظهار نگرانی کرد. او در کتاب خاطراتش نوشت: رئیس‌جمهور اوباما به فرمانده خود اعتماد ندارد، نمی‌تواند کرزای را تحمل کند، به راهبرد خود اعتقاد ندارد و جنگ در افغانستان را جنگ متعلق به خود نمی‌داند. برای او همه چیز در خروج از افغانستان خلاصه میشود. امروز افغانستان خشونت بیشتری را به نسبت زمانی که اوباما به ریاست جمهوری رسید، تجربه می‌کند. شاید آمریکایی‌های کمتری در افغانستان کشته شوند اما تعداد بسیار بیشتری از غیرنظامیان افغان بر اساس آمار سازمان ملل جان خود را از دست می‌دهند. در این کشور سلاح‌های بیشتر، جنگ‌سالاران بیشتر و شبه نظامیان بیشتری روی کار آمده‌اند که این احتمالا میراث اوباما است. این اتفاقی است که وقتی شما با واقعیت کنار نیایید، رخ می‌دهد.» انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 27]
-
گوناگون
پربازدیدترینها