واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: وبلاگ > بادی، نزهت - چیزی که در گزارش برنامه هفت برایم جالب بود، پرهیز افراطی آن از نام بردن از بازیگران قبل از انقلاب بود. راستش را بخواهید، هنوز هم مطمئن نیستم که درست شنیده ام یا نه! کسانی که برنامه هفت جمعه اخیر را دیده اند، حتما گزارش تصویری را که درباره بازیگری در سینمای پیش از انقلاب بود، دیده اند.من نمی خواهم درباره نقدها و تحلیل های آن گزارش نظری بدهم ولی چیزی که برایم جالب بود، پرهیز افراطی گزارش از نام بردن از بازیگران قبل از انقلاب بود. آن هم در حالی که تصاویر مختلفی از فیلمهای آنها را نشان می داد و نقشها و بازیهایشان را تحلیل می کرد، اما از آنان به عنوان انواع لاتها مثل لات عدالت خواه و لات تقدیرگرا نام می برد.اگر قوانین حاکم بر رسانه با محدودیتهایی برای پرداختن به چنین بازیگرانی همراه است، یا باید با جسارت و نوآوری روشی برای ارائه درست و محترمانه مطلب پیدا کرد و یا اساسا از خیر آن گذشت. هرچند من نمی توانم بفهمم حتی اگر این بازیگران در بعضی از فیلمهای قبل از انقلاب بازی کرده باشند که از لحاظ اخلاقی قابل دفاع نیست، باز هم آوردن نام آنها در یک برنامه سینمایی که به بررسی آن دوران می پردازد، معصیت به حساب نمی آید. البته از آنجا که سن من به دوران قبل از انقلاب نمی رسد و غالبا فقط فیلمهای شاخص آن زمان را دیده ام، هیچ حس نوستالژیکی نسبت به سینما و بازیگران آن دوره ندارم اما به نظرم اساسا چنین رفتار گزینشی، غیر اخلاقی و غیرحرفه ای است.به هر حال چه بخواهیم و چه نخواهیم این بازیگران بخشی از سینمای ما به حساب می آیند، مگر اینکه بطور کلی سینمای قبل از انقلاب را نفی کنیم که آن وقت باید از فیلمهای خوب و ماندگاری مثل گاو، قیصر، گوزنها، آرامش در حضور دیگران، تنگنا، داش آکل، پنجره، تنگسیر، سوته دلان و رضا موتوری چشم بپوشیم. این درست نیست که این فیلمها را نشان دهیم و درباره آنها گفتگو کنیم و از آنها با تحسین و ستایش یاد کنیم ولی نام بازیگرانشان را حذف کنیم . به هرحال بازیگری هم تابع شرایط حاکم بر سینماست و نباید در این میان فقط بازیگران تاوان همه اشتباهات و خطاهای آن دوران سینما را پس بدهند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 216]