محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1842434339
شهری مناسب برای گردشگری زیارتی+عکس
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
شهری مناسب برای گردشگری زیارتی+عکس شهرستان نطنز با وجود امام‌زادگان، مساجد و حسینیه‌های فراوان در دوره‌های تاریخی متفاوت، مکان مناسبی برای گردشگری زیارتی است.
شهرستان نطنز دارای تعداد زیادی امام زاده، مسجد و حسینیه است که این شهر را به مکان مناسبی برای گردشگری زیارتی تبدیل می کند. در این گزارش سعی داریم تا برخی از مساجد و حسینیه های شاخص این شهر را معرفی کنیم. مسجد جامع افوشته، بنایی به جا مانده از دوره تیموری مسجد جامع افوشته در بین درختان و باغستان های سرسبز جای محله افوشته نطنز، در بین دیگر آثار تاریخی این محله از نطنز قرار گرفته اند و محیطی بسیار آرام و زیبا را تداعی می کنند. پیرامون کسب اطلاعات جامع تر، رییس شورای شهر نطنز گفت: مسجد جامع افوشته که با خشت و آجر و گچ بنا شده و فاقد هرگونه تزییناتی چون کاشی کاری و گچ بری است، در اوایل قرن نهم هجری قمری بنا گردیده است. عباس کوچه فاره افزود: در کتیبه تنکه بخش بالای در کوچک چوبی آن در متن گل و بوته های منبت جمله های صاحبه و مالکه السید حسن فی رمضان السنه احدی و ثلاثین و ثمانمائه به سال ۸۳۱ هجری قمری کنده کاری شده است و چنانچه تاریخ ساخت در را برابر با زمان پایان گرفتن ساختمان مسجد بدانیم، می توان گفت که ساختمان مسجد، پس از ساختن گنبد یعنی سال ۸۲۸ به بعد آغاز و به سال ۸۳۱ پایان گرفته است. وی تصریح کرد: طول مسجد از جنوب شرقی به شمال غربی کشیده شده و مساحت آن درحدود ۴۱۰ متر مربع است که ۳۱۰ متر آن زیربنا و بقیه حیاط را تشکیل می دهد. رییس شورای شهر نطنز خاطرنشان کرد: مسجد دارای دو در ورودی یکی در سمت قبله و دیگری در سمت حسینیه است و شبستان مسجد متشکل از سه قسمت می باشد که شامل قسمت میانی و بخش های جنبی است. قسمت میانی به ابعاد ۷ در ۳۵ متر و روی هم شامل چهار طاق رومی برجسته و گود نسبتا مرتفع بوده که سقف نزدیک محراب دارای مقرنس گچی ساده است. بخش های جنبی توسط دو درگاه به عرض ۱۰در۳ و بلندی ۲.۵۵متر که دو ستون چوبی در زیر سقف آن حائل گردیده به قسمت میانی اتصال دارند. این دو قسمت مربع شکل و به ابعاد چهار متر می باشند و هرکدام دارای دو خواجه نشین در شمال و جنوب بوده که شمال آن ها نورگیری به حیاط مسجد دارد.
بخش های جنبی در زمان گذشته دو طبقه بوده و ورودی آن ها یکی در هشتی پشت سر در از طریق پله بام و دیگری در انتهای راهرو یا دالان سمت غرب قرارداشته که هنوز پله کانی چند از آن به جای مانده است و هر دو قسمت از طریق دو درگاه که اکنون تیغه شده میانی به چشم می خورد. مسجد جامع افوشته به همراه آب انبار و دارالسیاده قدیمی در محله افوشته و در دو کیلومتری مرکز شهر نطنز در اطراف یک میدان مربع شکل قرار دارد. اگر بخواهیم اطلاعات دقیق تری نسبت به در مسجد داشته باشیم باید بگوییم با توجه به مشابهت منبت کاری این دو در به نظر می رسد که هر دو توسط استاد علی نجار نقار ساخته شده باشد و با توجه به اینکه در متن کتیبه از مالکیت شخصی درها صحبت شده است، احتمالا این درها از جای دیگری به این مسجد منتقل شده اند. مسجد جامع افوشته متعلق به قرن نهم هجری قمری بوده و در تاریخ ۱۳۸۴.۸.۱۵ به شماره ۱۳۶۴۵در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. مسجد میر، مسجدی با ۲ محراب یکی از اصلی ترین بخش های هر مسجد را محراب مسجد تشکیل می دهد که جهت قبله و سجده گاه مسلمین را نشان داده و عامل پیوند و اتحاد نمازگزاران است. در شهر نطنز مسجدی وجود دارد که محراب آن به نوعی شگفت انگیز و متفاوت از دیگر محراب های مساجد ایران است.
در این مسجد محرابی اصلی قرار دارد و دقیقا در طبقه بالای این محراب، محراب دیگری ساخته شده است که تقریبا مشابه این نمونه از محراب های دو طبقه را در سایر مساجد، به سختی می توان یافت. این مسجد در یکی از محله های غربی شهر نطنز به نام «میر» و در اواسط کوچه ای به همین نام، قرار گرفته است. سردر بنا به عرض ۱۰۷ سانتی متر یک سردر بلند و نیمه ویران از نوع طاق ضربی آجری به حساب می آید که در طرفین دارای دو طاق نمای تزیینی در دو طبقه است. در حاشیه لبه طاق سردر موجود، نوشته هایی به خط ثلث برجسته گچ بری شده که به مرور زمان در اثر عوامل جوی نه تنها قسمت بیشتر آن فرو ریخته بلکه بخش باقی مانده نیز ناخوانا شده است. عرض سردر ۱۰۷ سانتی متر است و در طرفین آن دو طاق نمای تزئینی در دو طبقه قرار دارد که طاق نماهای بالایی کمی تخریب شده است. در دو سوی فضای داخلی سردر نیز دو طاق نمای آجری طاق چه مانند جاسازی شده است و سقف سردر با آجرهای نقش دار تزئین یافته که لبه آن را کتیبه گچ بری که سقف را دور می زند فراگرفته است. ورودی شبستان در سمت چپ راهرو یا دالان ورودی که به عرض ۱.۰۷متر و طول تقریبی شش متر است، قرار دارد و شبستان مسجد، مربع شکل و طول هر ضلع آن در حدود شش متر است. این شبستان، ۹ گنبد کوچک دارد که بر چهار ستون مکعب شکل به قطر هر یک سه متر قرار دارند و باتوجه به ویژگی های محراب به نظر می رسد که اصل بنا متعلق به دوره سلجوقی باشد که در دوره مغول بازسازی و سردر حاضر ساخته شده است. این مسجد که در تاریخ ۱۳۱۳.۴.۳۱ با شماره ثبت ۲۰۹ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. مسجد جامع سرشک، مکانی آرام و بی نظیر مسجد جامع سرشک از شبستان فوقانی و تحتانی و ایوانی در ضلع شمالی و شبستانی در سمت جنوب، ایوان های شرقی و غربی و دهلیزهای پیوند دهنده گوشه حیاط تشکیل شده است.
با توجه به شباهت کامل این مسجد بامسجد جامع واقع در مرکزشهر نطنز و نوع مصالح به کار رفته در آن شاید بتوان گفت که این مسجد هم در سده هشتم هجری قمری بنا شده است. این بنا با شماره ۳۲۵۱ مورخ ۱۳۷۹.۱۲.۲۵ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. حسینیه افوشته نطنز، پناهگاه عزادران حسینی در ایام محرم همه ساله با نزدیک شدن ماه محرم الحرام و تاسوعا و عاشورا، مردم شهر نطنز با برپایی خیمه ها در حسینیه های این شهر، خود را برای عزاداری و برپائی مراسم تعزیه آماده می کنند. حسینیه افوشته نطنز یکی از این حسینیه ها است که از موقعیت مکانی ممتازی برخورداراست و مانند نگین انگشتری، مجموعه ای از آثار تاریخی افوشته، مانند سر در خانقاه سید واقف، مسجد جامع افوشته، خرابه های شبستان بزرگ آن و باقی مانده ساختمان های قدیم سورگاه را به گرد خود آورده است.
این حسینیه، مربع شکل و مساحت آن در حدود ۸۳۵ متر مربع است و از بناهای زمان قاجار است و مبین آن است که به سال ۱۲۶۸ هجری قمری برابر با سال چهارم پادشاهی ناصر الدین شاه قاجار این تکیه بنا شده است. این حسینیه هم چنان بعد از چندین سال، پناهگاه عاشقان و دلدگان حسینی است و در ماه های محرم و صفر مردم ولایی این دیار در حسینیه افوشته نطنز، به عزاداری برای امام حسین(ع) می پردازند. در دهه اول محرم الحرام، در این حسینیه مراسم تعزیه خوانی با حضور اساتید برجسته تعزیه در ایران به اجرا گذاشته می شود. حسینیه مرکز شهر نطنز، جایگاه دلداگان حسینی حسینیه در جنوب شرقی مسجد جامع و به فاصله تقریبی ۵۰ تا ۶۰ متری آن قرار دارد و این بنا مستطیل شکل بوده و صفه های طبقه اول سمت شمال شرقی و جنوب غربی را پوششی از کاشی های معقلی و آجر فرا گرفته است.
این پوشش در سمت جنوب غربی بیشتر به چشم می خورد و صفه های جنوب شرقی نیز دو طبقه بوده و ایوانی مسقف با تیرهای چوبی به عرض پنج متر در جلو آن ایجاد شده است که بر سه ستون چوبی و دو ستون آجری اتکا دارد. در ضلع جنوب شرقی ایوان، حد فاصل صفه اول ودوم طبقه اول سنگ نوشته ای به دیوار نصب گردیده که نوشته های آن به خط نستعلیق برجسته و مضمون آن حاوی تاریخ ساخت تکیه است. این تکیه به سال ۱۲۶۸ که برابر با سال چهارم سلطنت ناصرالدین شاه قاجاربوده است به کوشش میرزا سید علی نامی، بنا گردیده است. حسینیه مرکز شهر با شماره ۹۲۸۸ در تاریخ ۱۳۸۲.۵.۰۷در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. همه ساله در ایام شهادت امام حسین(ع) و یارانش، مردم نطنز با جمع شدن در این حسینیه با شکوه، به عزاداری و نوحه خوانی می پردازند. حسینیه ارشاد علیا، پناهگاه عاشقان حسینی حسینیه ارشاد علیا در فاصله چند متری از مسجد جامع و حسینیه مرکز شهر نطنز قرار دارد و این حسینیه هم مانند دیگر حسینیه های نطنز در ایام محرم الحرام مکانی برای برپائی عزاداری و مرثیه سرائی امام حسین(ع) و یاران با وفایش است. تاریخ این حسینیه به زمان قاجاریه باز می گردد و اخیرا به ثبت میراث فرهنگی کشور رسیده است. حسینیه سرشک، میزبان عزاداران حسینی
که در شمال مسجد جامع سرشک قراردارد، بنایی مستطیل شکل به ابعاد ۱۲ در ۲۰ متر می باشد که بخش شرقی و غربی آن هر یک هشت صفه و بخش شمالی و جنوبی آن هر یک دارای پنچ صفه است. صفه ها در حدود ۸۰ سانتی متر از کف حسینیه بلند تر هستند و در مقابل تخت گاهی به عرض 1.3 متر بنا شده اند. در وسط حسینیه تخت گاهی آجری به ابعاد ۰.۵ در ۳.۵در ۴.۵ متر قرار دارد که دو طرف آن را چنارهای کهن سال احاطه کرده اند. زیر این تخت گاه آب قنات کهجه عبور می کند و حسینیه سه ورودی اصلی و یک ورودی فرعی دارد که صفه واقع در منتهی الیه جنوب شرقی مجاور کناره ورودی فرعی ، ورودی آسیاب آبی سرشک نیز محسوب می شود. این بنا با شماره ۳۲۵۱ مورخ ۱۳۷۵.۱۲.۲۹در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.(تسنیم)
سه شنبه 12 فروردین 1393 15:20
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 43]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها