محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829719036
از زیارت امام رضا (ع) تا دیدار با ....
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین:
از زیارت امام رضا (ع) تا دیدار با .... وبلاگ > جعفریان، رسول - گزارشی است از دیدار با چند تن از اساتید بزگوار، بیشتر در مشهد، آن هم در ایام عید که یکی از بهترین فرصت ها برای این رفت و آمدهاست و بهانه کافی هم برای گرفتن وقت آنان موجود.
امسال یکی دو روز زودتر از نوروز به عباس آباد رفتم. هدفم یافتن فرصتی برای مرور روی متن بازنویسی شده کتاب منابع تاریخ اسلام بود. این فرصت را با تاریخ روی روش نگارش چند تاریخ خلفا دنبال کردم و تازه های خوبی بدست آوردم. در این باره ان شاءالله گزارشی هم خواهم نوشت یا به صورت مقاله ای مستقل عرضه خواهم کرد. در جستجو از چهره های فرهیخته آن ناحیه، دوستم جناب آقای بنی هاشمی، از آقای علی اصغر یوسفی نیا صحبت کردند. عصر روز شنبه ساعت پنج به دین آقای یوسفی نیا رفتیم. ایشان از معلمان با سابقه عباس آباد محقق، نویسنده، زبان شناس و متخصص تاریخ تنکابن و مازندران غربی هستند. چندین کتاب از جمله تاریخ تنکابن (نشر قطره) دارند و مشارکت فعال در فرهنگ لغات طبری که در پنج جلد منتشر شده دارند. گفتند چاپ بعدی هفت جلد خواهد بود. گفتند که اخیرا کتابی در باره شکار در مازندران نوشته اند که قرار است همراه با تصاویری چاپ شود. ساعتی گفتگو کردیم. در کار خودشان متخصص و وارد هستند. فردی علاقه مند و دوست داشتنی. باغ زیبایی هم داشتند که متوجه شدم مدخلی دو سه سطری همراه با یک نقشه برای این باغ و بنا در ویکی پدیا هست. طبعا گر قرار است چیزی باشد بهتر است خود ایشان مفصل در باره آن بنویسند. این هم بد است که باغ ایشان در ویکی مدخل دارد اما خود ایشان با این همه کار نه.
صبح روز یکشنبه سوم فروردین از عباس آباد برای عزیمت به مشهد حرکت کردیم. تابلو 940 کیلومتر را نشان می داد. ساعت دو به کردکوی رسیدیم. قرار بود به دیدن یکی از دوستان که در روستایی واقع در سه کیلومتری بعد از کردکوی بود برویم. این روستان به نام النگ است که قدیم به ضم الف بوده و حالا به فتح و به معنای جای گود یا مرغزار است. یک سوم روستا سید هستند و از جمله دوست ما ه فامیلشان سید النگی است. بیشتر مردم از اینجا مهاجرت کرده اند، اما خانه های تازه ساخت هم هست، چنان که خانه های قدیمی هم دیده می شود. ابتدا خیابان النگ، تصویری از آیت الله سید سجاد علوی گرگانی پدر آیت الله علوی گرگانی از مراجع فعلی قم بود. مسجد بزرگی هم توسط آقای علوی اینجا ساخته شده و ایشان روزهای عاشورا هم به این روستا می آیند. قرار شد به دیدن بخشی از محله که شماری مهاجر در آنجا ساکن هستند که از بقیه مردم کاملا جدا هستند برویم. گروهی که می گویند از هند آمده اند، اما مهاجرت آنان باید بیش از صد سال یا حتی دویست سال باشد. کار اصلی آنها مطربی بوده که بعد از انقلاب برای چند سالی مشکل داشتند اما دوباره کارشان رونقی گرفته است! بسیار بسیار فقیر و خانه هایشان از بیرون و داخل حاکی از این فقر بود. شرمنده شدم. چهره ها واقعا شبیه هندی هاست. لاغر، سیاه چرده. فقط در میان خود ازدواج می کنند و البته تعداد دیگری هم در قسمت دیگری از روستا هستند و شماری هم در روستاهای اطراف. از یکی از آنها خواستیم به خانه اش برویم. قبول کرد و رفتیم. اسامی را پرسیدم. همه اسامی معمولی مانند بقیه مردم دارند. فامیل آنها هم میرشکار است. عکس شماری از هنرپیشه ها به خصوص زنان معروف سینما و تلویزیون در دیوار بود. همسرش به تازگی تصادف کرده و درگذشته بود. فقر عجیبی در خانه های آنها دیده می شد. از دوستان پرسیدم آیا مسجد می آیند؟ معلوم شد ایام محرم می آیند؛ شاید وقت های دیگر هم. اما مردم اینها را تحول نمی گیرند و حتی تعبیر نجس در باره آنها بکار می برند. همین شخص گفت که پسرش را به کربلا و حتی حج هم فرستاده است. هیچ نوع زبان مخصوصی ندارند هرچند شاید قدیم داشته اند اما در حال حاضر به همین لهجه و گویش محلی اینجا صحبت می کنند. امیدوارم تغییری در وضع آنها داده شود. این بیشتر کار روحانیون محل است. در وبلاگی که مربوط به روستای النگ بود این مطالب در باره این قوم که به آنها گودارها گفته می شود آمده است که امیدوارم درست باشد: شغل اصلی آنها مطربی ولی به کارهای کشاورزی و کارگری نیز مشغول میباشند ، زبان آنها نیز متفاوت از زبان روستا بوده ولی باتوجه به قدمت سکونت در روستا زبان آنها به زبان محلی روستا نزدیک شده است هرچند که تفاوتها را نیز هنوز می توان مشاهده کرد ، منطقه سکون آنها در دو نقطه روستا در پائین و بالا محل قرار دارد. گودارها که در منابع تاریخی و محاورات مردم مازندران با نام‌های متفاوتی همچون گدار Godar ، گودار Gudar، گجر Gojar، گسار Gosar، خی کش Xikes و برخی عناوین دیگر خوانده شده‌اند در محاورات درون قومی خود را چوله Cule می‌نامند. این قوم تیره ای از خنیاگرانند که در مقاطع مختلفی از تاریخ همراه با آهنگران، بازیگران و نجاران از شبه قاره هند به سرزمین ایران کوچانده شده‌اند.گدارها امروزه به عنوان اقلیتی غیررسمی در فرهنگ، آداب و رسوم و زبان مازندرانی مستحیل شده‌اند و عمدتا در روستاها و محلات حد فاصل شهرستان بهشهر تا گرگان خصوصا بندرگز و روستاهای النگ ، بالاجاده ، مزنگ و.. متمرکز میباشند. گدارها به دلیل پیشنه‌ای دیرپا و مهارت در خنیاگری تاثیر قاطع و قابل ملاحظه‌ای در فرهنگ موسیقی منطقه به جای گذارده‌اند. قوم گدار توانسته‌اند به تدریج و با گذشت زمان بخشی از نغمات، الحان و دانسته‌های موسیقی قوم خود را به استادی با موسیقی مازندران تلفیق نمایند، از همین رو امروزه بسیاری از مقامات و ریزمقامات مازندرانی در بخش سازی و هم در قسمت آوازی، در مناطق شرقی مازندران، دارای نوعی حالات و لهجه انحصاری است که از آنها به عنوان موسیقی گداری یاد می شود. آنها به دلیل استعداد ویژه قومی و سابقه در زمینه موسیقی موفق شده‌اند با فراگیری استادانه برخی از سازهای ترکمنی و خراسانی برای مردم این منطقه بیان تازه‌ای بیابند. از طریق هنرمندان گدار نوع ویژه‌ای از موسیقی در مناطق شرق مازندران موجود است که از موسیقی روایی و خنیایی پرقدمت مازندران الهام گرفته است، که این موسیقی با عنوان موسیقی شرقی شناخته می شود. ساعت هفت از گرگان حرکت کردیم و ساعت سه صبح وارد مشهد مقدس شدیم. محل استقرار مجتمع کوثر متعلق به آستانه حضرت عبدالعظیم (س) بود. قرار شد دو روز آنجا بمانیم. عجالتا برخی از دوستان مانند آقای معراجی و مهریزی در مشهد هستند. قرار شد در این ایام به دیدن چندتن از استادان برویم. عصری ساعت پنج و نیم به دیدن آقای دکتر حسین رزمجو رفتیم. نویسنده و استاد دانشگاه که بیش از چهل کتاب نوشته است. یک سال مدیر کل آموزش و پرورش خراسان بوده و سه سال هم مدیر یونسکو در تهران. خودشان گفتند که سال 58 دکترایش را گرفته و موضوع پایان نامه اش مطلبی بوده که دکتر سادات ناصری در باره تمایل به سمت و سوی انسان های برتر در ادبیات حماسی باستانی با انسان کامل در ادبیات عرفانی در کلاس درس اظهار کرده و راهنمای ایشان هم مهدی محقق بوده است. ایشان گفت که از سه چهار سال پیش ماهواره گرفته و از جمله به سایت کلمه توجه کرده و به خاطر مطالبی که در این سایت در باره امامت اظهار شده کتابی نوشته که تحلیل تاریخ صدر اسلام و دفاع از تشیع است. عنوان کتاب این است: «جامعه کبیره، دنیای آرمانی امامت در تشیع علوی یا امام شناسی از دیدگاه و به قلم امام دهم شیعیان اثنی عشری حضرت امام علی النقی الهادی». این کتاب مروری به انتخاب سه خلیفه اول، بحث از امامت و این که امامت تالی تلو مقام نبوت است و اهمیت هدایت توسط معصومین (ع) است. ایشان گفتند که در دبیرستان شاگرد محمدتقی شریعتی بوده و آن زمان وقتی که غالب معلمان علنا از تفکر توده ای ها دفاع می کردند مرحوم شریعتی تنها مدافع از دین بود. خود آقای رزمجو همشاگرد دکتر شریعتی بوده و کتابی هم در باره او دارد. ایشان در حال تدوین خاطرات خویش است که امیدواریم به زودی منتشر شود. آقای رزمجو فردی متواضع و متدین و پرتلاش به نظر می آمدند. خداوند حفظشان کند.
بعد از مغرب برای دیدن آیت الله سیدان به منزل ایشان رفتیم. جمعیتی از طلاب و فضلای قم و مشهدی آنجا بودند. عصرها مرکزی است برای دید و بازدید و قرارها. کتابهایی هم نوشته اند که بیشتر آنها در آنجا بود. البته گویا نشر خاصی هم هست که در نمایشگاه می آید. کتاب آیات العقائد را که دو جلد است لطف کردند. در همان حال بخشی را که نقدی به علامه طباطبائی در تفسیر آیه «و کلهم آتیه یوم القیامۀ فردا» بود و ایشان تفسیر به این کرده بودند که روز قیامت مجرد از ماده خواهند آمد، برای شخصی توضیح می دادند. حضرت سیدان فرمودند که عصری آقای دکتر احمد احمدی اینجا بود. کتابی با عنوان «بن لایه های شناخت» نوشته بودند که سمت چاپ کرده و نسخه ای هم به آقای سیدان داده بودند که آن را مرور و نقد کنند. ایشان هم خوانده و جاهایی را علامت زده بودند. افکار آقای سیدان در حال حاضر طرفداران خاص خود را در میان معارفی های مشهد و برخی از شهرهای دیگر دارد. شاید هم در حال گسترش است، بنده خبر جدی ندارم. برخی از طلبه های شهرستانی آنجا بودند که به عشق استفاده از ایشان آمده بودند و بسا در صدد ترویج این اندیشه ها هم هستند. ایشان نماز جماعت را در همان خانه با میهمانان می خوانند. رفتار آقای سیدان بسیار اخلاقی و جذاب و مردم دارانه است. در آنجا کتابی با عنوان ملحق نهج البلاغه دیدم که به تازگی توسط کتابخانه مجلس چاپ شده است. این کتاب از شخصی به نام ابن ناقه است که تعدادی از خطبه های عجیب و غریب منسوب به امام را که در مآخذ دیگر نیامده جمع آوری کرده است. خطبه اقالیم و خطبه البیان دو نمونه از این خطبه های شگفت است. ظاهرا خطبه البیان اینجا با برخی از نسخه های رایج از این خطبه متفاوت است. باید ملاحظه کرد. در کل به نظرم نشر این قبیل مطالب - آن هم توسط ناشران دولتی و رسمی - که فرصتی برای جذاب شدن بیشتر اندیشه های ساختگی شیعی و غالی است در این شرایط آن هم توسط کتابخانه مجلس نشان می دهد که نظارتی بر انتشارات مجلس وجود ندارد. خطبه اقالیم با تمام وجود فریاد از جعلی بودن خود می زند و کلامی است در باره شهرهای مختلف و قضاوت در باره آنها. در هر حال باید مراقب بود تا بهانه ای دست تندروها نداد. هفته قبل یکی از دوستان می گفت که در حال حاضر غالب آنچه در شبکه های ماهواره ای ضد شیعی استفاده می شود کلیپ هایی است از همین حرفهایی که برخی از مداحان و منبریها و حتی برخی از بزرگان می زنند و به ابعاد بیرونی آن توجهی ندارند. ایشان می گفت دیگر نیازی به این که به کتابهای گذشته ما مراجعه کنند و مطلبی استخراج کنند ندارند. اما به هر حال همه اینها مهم است و باید رعایت کرد. شب برای شام منزل دوست عزیز آقای حجت الاسلام دانش سخنور دعوت داشتیم. بنده و آقایان معراجی و فلاح زاده و حسینی قمی بودیم. آقای سیدان هم آمدند. تا ساعت یک و نیم بعد از نصف شب آنجا بودیم و صحبت می کردیم. ایشان از ارتباط حسین روحانی (از مجاهدین خلق در سالهای 49 و از موسسان سازمان پیکار) با خود یاد کردند و این که ساعت های متوالی آمدند و با ایشان بحث کردند. این مربوط به زمانی است که مسلمان و بسیار انقلابی و داغ بودند. ایشان گفت که ظاهرا رجوی هم توسط این شخص جذب سازمان شد. پدر حسین روحانی شخصی به نام شیخ محمد واعظ عیدگاهی بود که یکی از بهترین منبری های مشهد بود و در حوزه درس منطق را بسیار عالی می داد. برادرش شیخ احمد هنوز هم زنده و در مشهد است والبته بیمار و گویا خانه نشین است. بعد از انقلاب هم که مجلس فاتحه برای شهید محمد باقر صدر گرفته بودند و آقای سیدان منبر رفته بودند، حسین روحانی به این مجلس آمده بود و با آقای سیدان صحبت کرده بود. ایشان گفتند که نجات حسینی هم که کتاب بر فراز خلیج فارس را نوشته پسر دایی من است. چند سال قبل هم به ایران آمده بود. امشب بحث مفصلی داشتیم در باره این که چرا علمای دین مردم را تشویق به علومی غیر از علوم دینی نکردند. در این باره دو ساعتی بحث شد. ساعت یک و نیم برگشتم.
ساعت شش صبح سه شنبه حرم مشرف شدیم. ساعت هفت و اندی بود که به خانه آقای دکتر محمود مهدوی دامغانی رفتیم. استاد باید متولد 1315 باشند چون فرمودند در سال 1328 سیزده ساله بوده اند. اخوی شان احمد را در امریکا دیدم. این سالها چندین اثر خوب به خصوص در شرح حال برخی از معاصران و نیز تحقیقی در باره شهربانو از ایشان منتشر شده است. برادر دیگرشان که معمم و روحانی بود و نامش شیخ محمدرضا، یک بار در بقیع زیارتشان کردم. دکتر محمود را به خاطر فراوانی ترجمه آثار تاریخ اسلام از عربی به فارسی می شناختم و یکبار در تهران در سال 85 خدمتشان رسیده بودم. ایشان همان ابتدا اشاره کردند که در سال 28 در مشهد اتفاقی افتاد که مربوط به محمود فرخ و کارخانه نخ ریسی و شیخ علی اکبر نهاوندی می شد. مشکلات مالی در کارخانه بود و توده ای ها هم بودند و پولی به عنوان سهم امام به آقای نهاوندی داده شده بود و بعد هم تظاهراتی از سوی کارگران. آقای بروجردی، امام را برای کسب اطلاع دقیق فرستاده بودند و از ایشان خواسته بودند از شیخ کاظم دامغانی و میرزا هاشم قزوینی کسب اطلاع کنند. استاد محمود گفتند که صبحگاهی سیدی را پشت در خانه دیدند که گفتند من روح الله هستم و الی آخر. آقای دانش گفتند که اشارتی به ماجرای سال 28 در جرعه ای از دریا هم هست. بحث های فراوانی شد. ایشان از سال 38 در دانشگاه استخدام شدند و کارشان بیشتر در الهیات و سپس ادبیات بوده. با دکتر شریعتی هم مراوداتی داشته اند و بعدها در سال 53 مقاله ای در باره آثار فارسی علامه مجلسی نوشته اند که تلقی به نقد مطالب شریعتی شده است. از مرحوم دکتر علی اکبر فیاض یاد کردند که چطور توانست شماری از فارغ التحصیلان مشهدی در دانشگاه تهران را در دانشگاه مشهد جذب کند. همین طوری شماری از علما مانند مرحوم شانه چی و آشتیانی و واعظ زاده را به دانشگاه آورد. از جلال متینی هم صحبت شد و اینکه ایشان سالها سمت معاونت آموزشی داشت و شوهر خواهر دکتر یوسفی بود که آن زن هم رئیس دبیرستان دخترانه عصمت بود. ایشان گفتند که وقتی آقای یوسفی برای معالجه خواهرشان به امریکا رفتند برخی از درسهایش را به من سپردند از جمله تاریخ ادبیات را. در سال 56 آقای ولیان تصمیم به تغییر در وضعیت مجله آستان قدس گرفتند و از ایشان هم کمک خواسته بودند که مقاله ای در یکی از شماره ها در باره امام رضا (ع) و سنایی نوشته بودند. بعدها مقاله ای دیگر هم در مجله دانشکده الهیات در همین موضوع نوشته اند که جالب بو. متاسفانه فرصتی نشد از کارهای ترجمه سوال کنیم و آثار جدید. نسخه ای از کتاب توبه کنندگان را که اثر ابن قدامه مقدسی است تقدیم کردند. سخن ایشان بسیار گرم و علائق مذهبی ایشان کاملا هویدا بود. به خصوص وقتی از دوستی با نام محمد حسین عطار متخلص به نوا صحبت کردند که دعای جوشن را به شعر درآورده اند و اثری در باره حضرت ابوالفضل ع و اشعار مربوط به وی نوشته اند و کتابچه ای هم با عنوان باغ گل که ترجمه منظوم یک صد و ده فرمایش از امیر مؤمنان است چاپ کرده اند که این یکی را تقدیم کردند. خداوند حفظشان کند. خاطرم رفتم خواهش کنم ای کارش انساب الاشراف را هم به فارسی ترجمه می کردند.
برای صبحانه به منزل آقای دانش آمدیم. آن قدر خسته بودم که پس از صبحانه به اجبار بیست دقیقه ای خوابیدم. پس از برخاستن چایی خوردیم و در حین آن کتاب «توضیح المسائل سیاسی» آیت الله محمد آصف محسنی را دیدم که در سال 91 در کابل منتشر شده است. برایم جالب بود. از قدیم هم در این باره فکر کرده بودم که آیا می شود در باب سیاست هم یک رساله عملیه نوشت یا خیر. در این کتاب 399 مسأله در ارتباط با مسائل سیاسی به صورت مسائلی که در رساله های عملیه است آمده که برخی جدی و برخی هم البته متوسط است! روی آن نوشته شده: «احکام مخصوص به اقامه حکومت و وظایف و صلاحیت های آن». این مسائل در ابواب موضوعی دسته بندی شده و به هر حال اثر تازه و قابل بررسی است و در ایران مشابه ندارد. عرض کردم ممکن است برخی از مسائل آن خارج از حیطه دینی به حساب آید اما در کل اثر تازه ای است و می تواند پایه ای برای کارهای دیگری باشد. آقای آصف محسنی هم سابقه درسی دارد و هم مبارزات نظامی علیه روسها و فعالیت سیاسی در سالهای سخت افغانستان تا به امروز.
همین وقت بود که پیامکی رسید که خبر از درگذشت مرحوم استاد دکتر باستانی پاریزی می داد. ناراحت کننده بود. خداوند ایشان را غریق رحمت گرداند. آخرین روزهایی که به دانشگاه آمد، شاید دو ماه پیش بود. خدمت شان رسیدم. معلوم بود که ناراحتی دارند. گفتند که دارو مصرف می کنند. چهره هاشان بسیار تغییر کرده بود. روزی هم خبردادند که در منزل بستری شده اند و امروز هم که روز سه شنبه پنجم فروردین است، خبر درگذشت ایشان آمد. امیدوارم بتوانم در تشییع ایشان شرکت کنم. روز 12 فروردین در یادداشت های شخصی ام نوشته بودم: امروز 12 بهمن ماه صبح آقای باستانی پاریزی را دیدم که در راهروی دانشکده است. عادت ایشان را می دانستم که از آسانسور استفاده نخواهد کرد. بنابرین کنار ایشان و پله پله تا طبقه سوم آمدم و صحبت کردم. این روزها سخت مریض شده و چهره اش هم تغییر کرده است. بعد با هم به اتاق ایشان که روبروی اتاق بنده است رفتم. گفت مشکل چشمی داشته که بین عدسیه و شبکیه فاصله افتاده است.... گفتند بیماری دیگری هم دارند که کرتن مصرف می کنند.... ایشان خیلی ضعیف شده که بیشتر باید اثر کرتن باشد. خداوند ان شاءالله شفاشان بدهد. گویا بیماری کبدی دارند و کورتن مصرف می کنند». به نظرم این آخرین روزی بود که ایشان به دانشگاه آمدند. اگر بار دیگر هم آمدند من خبر ندارم. حوالی ساعت یازدهم حرکت کرده برای عید دیدنی خدمت آقای دکتر یاحقی رفتیم. منزلشان در رضا شهر بود و نسبتا راه طولانی بود. البته منزل آقای مهدوی هم همان طرف ها بود. من اولین بار بود این بخش از مشهد را که مربوط به پس از انقلاب است می دیدم. اولین بار بود که خدمت این دو بزرگوار می رسیدم. صبحت های مختلفی شد. از جمله گفتند که حدیقه الحقیقه سنایی را تصحیح کرده اند. خوشحال شدم. از تفاوت نسخه ها به خصوص کار مریم حسینی پرسیدم که بخش های تاریخ اسلامی حدیقه را ندارد. به خصوص شیعیات آن را. معلوم شد این کتاب چندین نسخه متفاوت با تدوین های مختلف و حتی باب بندی های متفاوت دارد. گفتند که در تصحیح بیشتر از کارهای کامپیوتری استفاده می کنند. یعنی اولین بار که یک کاری را از اول تا آخر روی کامپیوتر انجام داده اند. ظاهرا تاریخ بیهقی هم همین طور بوده و گفتند که یادداشت های زیادی بر آن چاپ دارند. لطائف الاذکار را دیده و مشغول مطالعه بودند. از بحثی که در آنجا در باره موی پیامبر (ص) هستند پرسیدند و این که در تاشکند مسجدی به نام مسجد موی پیامبر (ص) هست. داستان موی پیامبر در ماوراءالنهر فراوان بوده است؛ اما قدیمی ترین مورد مربوط به معاویه است. آقای دانش هم خاطرشان بود و گفتند که معاویه گفته بود پس از مرگ او را در بینی وی قرار دهند تا با شمیم موی پیامبر (ص) از دنیا برود! ساعتی همراه با دوستان و اعزه آقایان معراجی و مهریزی و دانش سخنور خدمتشان بودیم و برگشتیم. ایشان شماره جدید مجله پاژ را هم که از دوره جدید نشر آن است دم در منزل تقدیم کردند و گفتند که تعداد اندکی به صورت کاغذی منتشر می شود و متن آن روی اینترنت در سایت فرهنگسرای فردوسی با این آدرس است: http://www.fch-ngo.com
من به کتابخانه آستان قدس رفتم. اذان گفته بودند. نماز را در همان نماز خانه کتابخانه خواندم و بعد به بخش خطی رفتم. آقای فاضل هاشمی لطف کردند و آنچه را از قرآن های مترجم فارسی در دوره صفوی خواستم و هفت هشت نسخه بود آوردند. می خواستم بدانم ترجمه های قرآن در دوره صفوی از کجا بوده است. برخی از نسخه ها به خطوط زیبا بود. کلا متوجه شدم که این ترجمه بسیار اندک و غالبا از روی هم نوشته شده اند. در این هشت نسخه دو ترجمه بود که در بقیه تکرار شده بود. محتمل است که از روی خلاصه منهج یا مواهب علیه باشد.
نثر صفوی استوار نیست برای همین کسی روی این ترجمه ها تامل نکرده است. بنده این کار را برای مقدمه ترجمه تفسیر شیخ نورالدین کاشانی (متوفای بعد از 1120) انجام دادم که این روزها برای چاپ خواهد رفت. آن ترجمه استثنایی و نسبتا عالی است، هرچند نثر آن مثل بقیه متون فارسی صفوی است. اساس آن هم تفسیر صافی فیض، یعنی عموی مترجم است و خودش هم تفسیر معین را در سه جلد دارد که باز خلاصه صافی است. آقای وفادارمرادی گفتند که بخش مهمی از آثار نورالدین و فیض در اواسط دهه گذشته به کتابخانه آستانه قدس منتقل شد. خوشحال شدم که این آثار نزدیک به هم است. کار فهرست نویسی نسخه های اهدایی رهبری هم در چهارده جلد با یک راهنما تمام شده است. امروز آقای زاهدی نبودند اما روز قبل تلفنی با ایشان صحبت کرده بودم. تازه متوجه شدم که ایشان اهل فردوس است. راستی یک قرآن مترجم هم دیدم که موذن مسجد جامع اصفهان با نام محمد علی بن محمد صالح در سال 1120 آن را کتابت کرد و این کار را به فرموده [یعنی با پول] آقا الیاس که باید از خواجه های حرم شاهی باشد، انجام داده است. عکس صفحه آخر آن را در اینجا می گذارم. ساعت سه بود به منزل رسیدم. ناهاری صرف شد.
حوالی پنج و نیم همراه یکی از دانشجویانم به کتاب سرای گلستان رفتم که جنب دانشکده ادبیات قدیم است. جایی را شهرداری درست کرده که ویژه کتابفروشان است. به نظرم جای شیکی بود. هنوز خیلی جدی و پررفت و آمد نشده است. کتابفروشی آفتاب که رفتیم میزهایی برای قهوه و انواع نوشیدنی ها دارد و از آن استقبال هم می شود. یک تاریخ تشیع برای آقای رزمجو گرفتم، چون ایشان چاپ قدیم را داشتند.
بعد از مغرب به محل اقامت برگشتم. حالا باید کم کم آماده شوم تا ان شاءالله صبح فردا به تهران عزیمت کنم.
سه شنبه 5 فروردین 1393 - 22:47:46
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 174]
-
گوناگون
پربازدیدترینها