واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا:
به بهانه ملی شدن صنعت نفت تهران - ایرنا - روزنامه رسالت روز چهارشنبه در آخرین سر مقاله خود در سال 1392 به بهانه 29 اسفند ماه سالروز ملی شدن صنعت نفت در کشورمان نوشت:فردا سالروز ملی شدن صنعت نفت است. تاریخ سیاسی یکصد سال اخیر کشور هیچ گاه از ˈتاریخ نفتˈ جدا نبوده است.
در ادامه این مطلب که به قلم «محمد کاظم انبارلویی» است می خوانید: در سال 1287 شمسی وقتی اولین چاه نفت ایران در مسجد سلیمان در عملیات اکتشاف فوران کرد، تاریخ صنعت نفت ایران رقم خورد.
ویلیام ناکس دارسی اولین کسی بود که امتیاز استخراج و بهره برداری نفت و قیر را به دست آورد.
برگ برگ تاریخ نفت در دوران قاجار و پهلوی حکایت یک غارت و تجاوز به اموال ملت ایران را واتاب می دهد.
در جریان نهضت ملی شدن نفت اراده ملت به این تعلق گرفت که پنجه در پنجه قدرت های جهانی بویژه آمریکا و انگلیس در اندازد و حقوق خود را استیفاء نماید.
50 سال پس از کشف نفت در ایران در دوره شانزدهم مجلس در 29 اسفند در 1329 طرحی به تصویب رسید که متضمن اجرای ملی شدن صنعت نفت بود.
رزم آراء نخست وزیر شاه تنها مانع این اقدام بزرگ بود که با اعدام انقلابی او توسط فداییان اسلام این مانع برداشته شد.
از آن زمان انگلیسی ها و آمریکایی ها با همکاری دربار بازی هایی در آوردند که نهضت ملی را با ناکامی روبه رو کنند.
اما قیام 30 تیر 1331 این توطئه ها را خنثی کرد. پس از آن استعمار با تردستی سیاسی اختلافات رهبران نهضت ملی را مدیریت کرد و سرانجام کمر نهضت ملی را شکست و مملکت را با یک کودتا یک ربع قرن به یک دوره استبداد سیاه سپرد.
در دوران سیاه پهلوی دوم علی رغم اینکه قرار داد کنسرسیوم حاکم بر عواید فروش نفت و گاز کشور بود اما استعمارگران نتوانستند آثار اجتماعی و سیاسی و دستاوردهای ملی شدن صنعت نفت را در ایران نابود کنند.
لذا روز 29 اسفند به عنوان روز ملی شدن صنعت نفت در تاریخ ایران باقی ماند.
***
به بهانه این روز بزرگ بد نیست نقدی به سیاست های نفتی دولت یازدهم داشته باشیم.
آقای زنگنه وزیر محترم نفت چهارشنبه گذشته در پنجمین جشنواره پژوهش و فناوری صنعت نفت گفت: ˈسال آینده قطعا بنزین وارد خواهیم کرد.ˈ (1)
آیا این سخن در حال و هوای فعلی کشور که همه خود را برای اجرای سیاست های اقتصاد مقاومتی آماده می کنند، پذیرفتنی است؟
آیا این سخن پس از 50 سال که از قدمت ملی شدن صنعت نفت و 35 سال از حاکمیت واقعی ملت ایران بر صنعت نفت می گذرد موجب وهن ملت نیست؟
سیاست های اقتصادی دولت هنوز نتوانسته است به سمتی حرکت کند که ادعا کنیم در حال خلق یک حماسه اقتصادی هستیم.
آنچه امروز اقتصاددانان کشور به عنوان راه حل به دنبال آن هستند کنترل و مهار نقدینگی برای فروکاهش تورم در جامعه است.
اینکه چقدر توفیق در این راه دارند و گردش مالی نفت چه نقشی در آن دارد را باید هم اکنون در سند بودجه کل کشور و سند بالادستی آن (برنامه پنجساله پنجم توسعه) و هم در آینده قیمت ها رصد کنیم تا درجه موفقیت سیاست های اقتصادی دولت معلوم گردد.
کنترل و مهار نقدینگی باعث شده است تولید قفل شود و اکنون ˈرکودˈ بر اقتصاد کشور حاکم است.
چیزی که مقامات اقتصادی دولت آن را انکار نمی کنند. در خصوص مهار تورم و گرانی ها هم هر چند نمی خواهیم در آمار و ارقام دولت تردید کنیم اما مردمی که این روزها در بازار مشغول خرید هستند، درجه صحت آمارهای دولتی را نمی توانند تایید کنند.
اگر رکود در بخش هایی از صنعت، کشاورزی و تجارت به دلیل کمبود نقدینگی و نیز تداوم تحریم ها علی رغم توافقات ژنو را طبیعی بدانیم اما رکود در صنعت نفت به هیچ وجه توجیه پذیر نیست.
صنعت نفت 5/14 درصد از ارزش نفت خام تولیدی را به عنوان کف مطالبات خود در بودجه سالیانه دارد.
تقویم و تسجیل ریالی و ارزی آن را باید حسابرسان مستقل و بازرسین قانونی شرکت ملی نفت از لابه لای احکام پیچ در پیچ و بند در بند احکام تبصره 2 بودجه کل کشور افشاء و در صورت های مالی احصاء نمایند.
بر اساس یادداشت های توضیحی صورت های مالی شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده های نفتی منتهی به 30 اسفند سال 91 این شرکت در سال های 90 و 91 به ترتیب 201/7 و 871/7 میلیون لیتر صادرات بنزین به کشورهای دنیا داشته است.
حجم فیزیکی این مقدار بنزین صادراتی یک سوم مصرف و نیازهای داخلی است.
سئوال مهم این است: آیا صادرات فرآورده از جمله بنزین که آن سوی سکه عدم خام فروشی است، حسن است یا قبح؟ و وزیر محترم نفت در راستای این حسن عمل می کند یا قبح!
سئوال مهم تر این است که در سال 90 و 91 ما جزء صادرکنندگان بنزین بودیم. اما در سال 92 که آقای زنگنه وزیر باتجربه در راس صنعت نفت قرار می گیرد چگونه است که وارد کننده بنزین می شویم؟!
یکی از درآمدهای اصلی صنعت نفت صدور خدمات فنی مهندسی نفت است. ما همین الان در چند کشور دنیا داریم پالایشگاه می سازیم.
درآمد حاصل از این خدمات در کدام سرفصل درآمدهای عملیاتی یا غیرعملیاتی در تراز شرکت ملی نفت افشاء و احصاء شده است؟
چطور در کشوری که 100 سال تجربه و دانش در نفت و گاز دارد، باید پس از استقرار دولت تدبیر و امید بنزین وارد کنیم.
آیا فروش نفت در داخل هم مورد تحریم است؟ آیا دانش لازم خدمات فنی و مهندسی برای ساخت پالایشگاه نداریم؟
وزیر نفت دولت دهم راهکار بنزین پتروشیمی ها را در راستای استفاده حداکثر از ظرفیت داخلی برای خودکفایی اتخاذ کرد.
وزیر نفت دولت یازدهم چه راهکاری را پیشنهاد می کند؟
نگارنده بارها در مورد معمای واردات بنزین سخن گفته ام.
اما هیچ مقام مسئولی بویژه در دولت هشتم که آقای زنگنه در راس وزارت نفت بودند پاسخی به آن ندادند.
امیدوارم این بار توضیحی در این مورد بدهند.
اگر تفریغ نفت در سال های 90 و 91 در مجلس جهت اطلاع عموم قرائت شود عیار صحت اظهارات وزیر محترم نفت را می توان به ارزیابی نشست.
طی برنامه پنجساله چهارم ده ها میلیارد دلار در صنعت نفت سرمایه گذاری شده است. آیا با توجه به توان فنی و مهندسی ما در صنعت نفت نمی شد بخشی از این سرمایه گذاری ها اختصاص به ساخت پالایشگاه یابد به گونه ای که هم واردات بنزین نداشته باشیم و هم با خام فروشی نفت خداحافظی کنیم و از طریق صدور فرآورده در بازار انرژی جهان حضور یابیم.
آمار و ارقام صورت های مالی شرکت ملی نفت در سال 90 و 91 می گوید ما حداقل در این دو سال جزء صادرکنندگان بنزین بوده ایم اما وزیر نفت می گوید سال 93 بنزین وارد خواهیم کرد.
این دو گزاره را چگونه می شود جمع کرد؟
پی نوشت:1- روزنامه جمهوری اسلامی 22/12/92
اول**1104
انتهای پیام /*
: ارتباط با سردبير
[email protected]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 90]