محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1844842901
نقدِ نقدِ مخالفان توافقنامه ژنو - قسمت اول (انتقادات دکتر سعید زیباکلام)
واضح آرشیو وب فارسی:الف: نقدِ نقدِ مخالفان توافقنامه ژنو - قسمت اول (انتقادات دکتر سعید زیباکلام)
ایلیا سالار، 27 اسفند 92
تاریخ انتشار : سه شنبه ۲۷ اسفند ۱۳۹۲ ساعت ۰۸:۲۲
پس از توافق ژنو در تاریخ ۳ آذر ۱۳۹۲، عده ای به عنوان منتقد، مخالفت خود را به طرق گوناگون با این توافقنامه بیان کردند. بعضی گفته های مقامات آمریکایی و اسرائیلی را مبنای قضاوت خود قرار دادند و بعضی هم به محرمانه بودن جزییات مذاکرات نقد داشتند. برای مثال روزنامه کیهان، یک روز پس از توافق ژنو تیتر مطلب ویژه خود را اینچنین انتخاب کرد که "مقام صهیونیست: توافق ژنو برای اسرائیل بد نیست". این در حالی بود که نخست وزیر اسرائیل در اولین واکنش خود، این توافق را یک اشتباه تاریخی خواند و تصریح نمود که به آن پایند نیست. البته در بین منتقدان افرادی هم بودند که متن توافقنامه را مورد بررسی و نقد قرار دادند. از جمله این افراد می توان به سعیدزیباکلام، استاد فلسفه داشگاه تهران و عضو هئیت علمی علوم سیاسی دانشگاه امام صادق اشاره نمود. در این مقاله قصد داریم، نقد ایشان را به توافقنامه، مورد بررسی جزء به جزء و مصداقی قرار دهیم تا مشخص شود که نقد مخالفان توافق ژنو تا چه حد منطقی، مستدل و قابل قبول می باشد.سعید زیباکلام در جمع دانشجویان دانشگاه امام صادق به نقد توافقنامه ژنو پرداخت که شرح آن در سرنگار ایشان با عنوان "نقد و تحلیل محتوای جزء به جزء توافق ژنو" آمده است. ایشان در این سخنرانی، پس از مقدماتی وارد نقد بندهای توافقنامه می شوند. در ابتدا بیشتر شاهد شرح بندهای توافقنامه می باشیم مانند شرح بند مربوط به ذخیره اورانیوم ۲۰% درصدی ایران و عدم غنی سازی بیش از ۵% در بازه شش ماه که ایران متعهد شده است.اولین اعتراض عینی ایشان در بند ۳، مربوط به رآکتور آب سنگین اراک بیان می شود. در این بند ایران متعهد می شود که برای رفع نگرانی ها در رابطه با احداث رآکتور اراک، "به مدت شش ماه" به راکتور سوخت تزریق نکرده و تجهیزات اصلی باقی مانده را نصب نکند. بعد از شرح این بند، آقای سعید زیباکلام نتیجه می گیرد که "آیا این اقدامات مقدمات و تمهیداتی برای برچیدن کامل رآکتور آب سنگین اراک نیست؟". چطور ایشان از تعهدات عدم تکمیل رآکتور اراک در بازه "شش ماهه"، نتیجه گیری کرده اند که این اقدامات برای برچیدن کامل رآکتور آب سنگین اراک است، جای سوال دارد.اعتراض بعدی ایشان به بندهای مربوط به نظارت آژانس است. در بند اول این قسمت ایران تعهد کرده که اطلاعات مورد نیاز آژانش انرژی اتمی را در مدت سه ماه فراهم نماید که شامل اطلاعات مربوط به سایت های هسته ای، مقیاس و نوع عملکرد آنها، اطلاعات مربوط به ساختمان های موجود در هرسایت و اطلاعات مربوط به معادن اورانیوم است. آقای زیباکلام در خصوص این بند گفته اند که: "به خدا حیف است. اینها باید در تاریخ بمانند و می‌مانند." و "این مطلب بعدی برایم فوق‌العاده دردآور بود، بسیار دردآور بود؛ یعنی مانده بودم که چه؟ مگر ما کی هستیم که باید با ما این جور…؟" بهتر بود ایشان دقیقا مشخص می کردند که اعتراضشان به این بند دقیقا چیست؟ یعنی آژانس بایستی بر سایت های هسته ای نظارت کند، اما از ساختمان های واقع شده در سایت ها اطلاعی نداشته باشد؟ یا اینکه، کسی از معادن اورانیوم کشور خبر نداشته باشد؟ شاید چنین تفکری بود که اطلاعات مربوط به فعالیت های صلح آمیز هسته ای کشورمان را سالها از سازمان های بین المللی، مخفی نگه داشت تا امروز کشورهای غربی بهانه لازم را برای اتهام زنی به کشورمان داشته باشند.ایشان با این جمله ادامه می دهند "قدم بعدی فوق‌العاده شاهکار است!" و به بند دسترسی روزانه بازرسان آژانس، اشاره می کنند و به نظر می آید که اعتراضشان این است که چرا اجازه دسترسی به صورت "روزانه" داده شده است، "وای!! Daily!! ما این قدر اعتمادناپذیر و خطرناکیم؟ روزانه؟؟" واقعیتش من متوجه اعتراضشان به این بند از توافقنامه نشده ام، منظورشان این است که روزانه زیاد است؟ یعنی هفتگی اجازه بدهیم بهتر است؟ ماهانه یا سالانه؟!اعتراض دیگر ایشان مربوط به قسمت تعهدات ۵+۱ می باشد. اولین نقد مشخص ایشان در خصوص بندی می باشد که مربوط به امکان برگشت پول های ایران است. به نظر می رسد ایشان مشکلشان این است که چرا در مورد مقدار پول، لفظ "مقدار توافق شده" را آورده اند. بعد ادامه می دهند که: "حتی هیئت رئیسه مجلس و اعضای کمیسیون روابط خارجی و امنیت ملی مجلس هم؟ شورای امنیت ملی کشور چطور؟ آنها هم نباید خبر داشته باشند و حتی مقام رهبری انقلاب هم نباید خبر داشته باشند؟" در صورتی که می دانیم هم رئیس مجلس، هم شورای امنیت ملی و هم رهبر انقلاب از جزییات کامل توافق آگاه می باشند. در قسمت بعدی، ایشان با اشاره به پاورقی بندی که تعلیق تحریم های یکجانبه آمریکا و اروپا در خصوص صنایع پتروشیمی و خدمات مربوطه را مشخص می کند، اینگونه استدلال می کنند که چرا در آخر توضیحات آن آمده که "این خدمات می تواند شامل هر نهاد تحریم نشده ایرانی گردد"! اینکه خدمات مربوط به صنایع پتروشیمی شامل حمل و نقل، بیمه، انتقالات مالی می تواند به هر نهاد ایرانی تحریم نشده ای اختصاص یابد موجب این اعتراضات ایشان می گردد: "وای! کجا داریم می‌رویم؟ این خدمات می‌تواند شامل هر هویت و شخصیت حقیقی و حقوقی مشخص نشده ایرانی باشد. می‌دانید یعنی چه؟ یعنی فقط وزارت نفت، شرکت‌های پتروشیمی و کارخانجات پتروشیمی دولتی ما نیستند که می‌توانند از این امکانات بهره‌مند شوند، هر ایرانی از هر جای دنیا… وای!! چرا non-designated؟ هر ایرانی بلند شود برود از این امکانات بهره‌مند می‌شود؟ این یعنی چه که هر ایرانی‌ای؟ کدام ایرانی‌ها قرار است بروند؟ کدام ایرانی‌ها؟ خبرهایی است اینجا؟ این سئوال را داشته باشید."(در این قسمت مشخص می شود که ایشان از مفهوم واژه non-designated به معنی تحریم نشده اطلاع ندارند و ترجمه لغوی آن به معنی نامشخص را در نظر گرفته اند.)بعد ایشان به بندهای مربوط به تعلیق بعضی تحریم ها می پردازند. در نقد بند تعلیق تحریم مربوط به صنعت خودرو، استدلال ایشان اینگونه است: "چه کسانی در ایران در امر واردات خودرو از امریکا و اتحادیه اروپا شرکت دارند؟ چه کسانی هستند؟ قطعاً عده زیادی از آنها که دانشجویان دانشگاه امام صادق(ع) هستند که مدام دارند کادیلاک، پونتیاک و… وارد می‌کنند. قطعاً عده زیادی از آنها شما هستید و یک عده هم دانشجویان دانشگاه تهران و امثالهم. قصه چیست در اینجاAuto Industry؟ چه اتفاقی می‌خواهد بیفتد؟ چه کسانی می‌خواهند وارد کنند؟"و اعتراض ایشان به تعلیق تحریم های مربوط به هواپیمایی نیز اینطور بیان می شود که:چقدر این امکانات ضروری و مهم‌‌اند و وضعیت فعلی چه بخشی از جامعه ما را متأثر کرده است. یعنی این که تحریم و این که قطعات هواپیماهای ما یک مقدار کهنه هستند و به‌موقع تعویض نمی‌شوند و مطابق استانداردهای FAO نیستند، الان چه درصدی از جامعه ما را گرفتار و مختل کرده و به آنها صدمه زده است.در بحث مربوط به تعلیق تحریم های مربوط به صنعت خودرو، شاید منظور ایشان این است که عده ای خاص از تعلیق شدن این تحریم ها سود می برند! و در مورد بند مربوط به تحریم های هواپیمایی، به نظر می آید که نقدشان این باشد که این مسئله، موضوع مهمی برای جامعه ایران نبود و دغدغه عده قلیلی از مردم ایران است! در ادامه ایشان با اشاره به جمله آخر بند مربوط به تحریم های هواپیمایی (Sanction relief could involve any non-designation Iranian Airlines as well as Iran Air) اینگونه ادامه می دهند که: "چه خطوط ایرانی نامشخص‌شده‌ای غیر از ایران ایر قرار است از این امکانات، از این عواید دولتی و از این بیت‌المال استفاده کنند؟"همانطور که میبینید مشکل ایشان در ترجمه، عدم آگاهی از مفهوم درست "non-designation" است که به اشتباه "نامشخص" ترجمه کرده اند، در صورتی که ترجمه درست جمله بسیار شفاف و بدون ابهام است. "کاهش تحریم ها می تواند شامل هر شرکت هواپیمایی تحریم نشده ایرانی و همچنین ایران ایر باشد." شاید تنها نقد وارد ایشان را بتوان در کابرد لغت "انساندوستانه" در بند مربوط به تسهیل واردات مواد غذایی، کشاورزی و دارو دانست. چرا که این کلمه می تواند مورد سوء استفاده تبلیغاتی قرار گرفته و موقعیت ایران را تضعیف کند. اعتراض دیگر ایشان این است که چرا نام بانک هایی که برای تشکیل کانال مالی برای انتقال پول، قرار است تعیین گردد، در توافق نامه نیامده است. ایشان باز هم به علت عدم آگاهی از مفهوم درست واژه "non-designated" که آن را به اشتباه "نامشخص" متوجه شده اند اینگونه ادامه می دهند که:" این کانال شامل بانک‌های خارجی مشخص‌شده و بانک‌های ایرانی نامشخص است. بانک‌های ایرانی مشخص نشده یعنی چه؟ چطور بانک‌ها مشخص نشده‌اند؟ چرا آن بانک‌ها در اینجا ذکر نشده‌اند؟ کجا ذکر شده‌اند؟ در گوشی و در راهرو؟ می‌شود؟". در صورتی که اگر ایشان ترجمه درست این واژه را به معنی "تحریم نشده" می دانستند، متوجه بودند که معنی جمله مورد نظر این است که "کانال مالی شامل بانک های خارجی و بانک های تحریم نشده داخلی مشخص است که در زمان ایجاد کانال تعریف می گردند." ایشان می گویند چرا نامی از این بانک نیامده، اولا هنوز کانالی ایجاد نشده که بانک ها مشخص باشد و دوما اینکه حالا بانک مسئول انتقال، بانک ملی باشد یا بانک ملت، می شود انتقاد به توافقنامه؟نقد دیگر ایشان این است که چرا گفته شده این کانال "می تواند" برای پرداخت بدهی های ایران به سامان ملل استفاده شود!اعتراض دیگر ایشان است که چرا بجای مقدار مشخص مبلغ اختصاص داده شده به دانشجویان خارجی لفظ "مقدار توافقی" آمده است. بعد ادامه می دهند که اکثر دانشجویان یا از خود دانشگاه مقصد بورس گرفته اند یا از وزارت علوم، پس نیازی به این پول نیست! حالا ایشان توضیح نداده اند که وزارت علوم بدون وجود کانال مالی، چگونه می تواند دانشجویان بورس شده خود را تامین مالی نماید. انتقاد بعدی ایشان مربوط به بخش گام نهایی می شود، که مشخصا در بند اول، چرا گفته اند در یک "برنامه زمانی توافق شده" تحریم ها برداشته می شوند. ایشان اینگونه استدلال می کنند که: "یعنی همین جوری برداشته نمی‌شود. یک برنامه زمان‌بندی طولانیرا به خود اختصاص خواهد داد."البته واژه طولانی را آقای زیباکلام خودشان اضافه کرده اند و جمله دقیق این است که "طی یک برنامه زمان بندی شده توافقی" و حرفی از کوتاه مدت یا بلند مدت آن نیامده است.اعتراض بعدی ایشان مربوط به بند حق غنی سازی ایران می باشد. در این بند، غنی سازی در خاک ایران با معیارهای دوطرفه شامل نیازهای عملی ایران و محدودیت های مورد توافق دوطرف تصریح گردیده است. در این قسمت جا دارد تا به این نکته که اکثر منتقدان توافق ژنو آن را نادیده می گیرند اشاره کنیم که آمریکا پس از یک دوره طولانی در مخالفت با غنی سازی ایران، در یک عقب نشینی کاملا مشخص، با غنی سازی در خاک ایران موافقت کرده است. البته آمریکایی ها از واژه "حق غنی سازی" استفاده نکرده و نمی کنند، ولی همگی شاهد تایید برنامه غنی سازی در خاک ایران توسط مسئولان آمریکایی بوده ایم. این تغییر "موضع عملی" را بیشتر تحلیلگران از اصلی ترین عوامل به ثمر نشستن گفتگوهای اخیر بحساب می آورند. اعتراض آقای زیباکلام این است که چرا گفته شده با توافق طرفین باید حد و حدود غنی سازی مشخص گردد. اولا ایشان توجه ندارند که به طور کلی در مورد یک "توافقنامه" بحث می کنند و دوما، اولین شرط تعیین حد و حدود غنی سازی که در توافقنامه تصریح شده ("نیازهای عَمَلی ایران") را نادیده می گیرند.در ادامه ایشان به نقد بیانیه کارخ سفید می پردازد که مشخصا هیچ وجهه قانونی ای ندارد که بخواهد با توصل به آن، توافقنامه ژنو را نقد نمود. نکته آخر اینکه اگر منتقدان توافق ژنو دقیقا مشخص کنند که با کدام بند توافق مشکل داشته و آن مشکل دقیقا چیست، زمینه برای پاسخگویی منطقی و عِلمی به آنان بهتر فراهم می گردد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: الف]
[مشاهده در: www.alef.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 49]
-
گوناگون
پربازدیدترینها