تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816259919
جشن سوری گمشده در آتش چهارشنبه سوری
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا:
جشن سوری گمشده در آتش چهارشنبه سوری شهرکرد-ایرنا-ایرانیان هرگز در هیچ دوره ای روز چهارشنبه را نخس ندانسته و از گذشته تاکنون همیشه به همه روزهای خدا احترام گذاشته اند.
آنچه در گذشته در بین ایرانیان از زمان باستان رایج بوده آیینی به نام ˈجشن سوری ˈ بود که برخی به اشتباه به آن چهارشنبه سوری اطلاق می کنند و آتش افروزی را نیز به آن چسبانده اند.
ایرانیان از زمان باستان به حیات پس از مرگ اعتقادی راسخ داشتند و بر همین اساس در اواخر هر سال با خانه تکانی و پاکیزگی و روشن کردن بوته ای کوچک در جمع های خانوادگی به استقبال نوروز و روز رستاخیز طبیعت می رفتند.
ایرانیان پاکیزگی را نشانه ای از منزه بودن خداوند می دانستند و بر این عقیده بودند، که بایستی برای ورود به سال جدید پاکیزه و مطهر بود.
آنان براساس اعتقاد به حیات پس از مرگ و روح،در پایان سال بر پشت بامها آتش افروزی می کردند، تا به مردگان و درگذشتگان خویش که در آسمانها جایگاهشان بوده، اعلام کنند که خانه های شان مطهر و پاکیزه است چرا که خداوند انسان را پاک و مطهر آفریده است.
ایرانیان هرگز چهارشنبه را روز نحس نمی دانستند و هر روز خداوند را روزی مبارک می دانستند و آنان آتش را مطهر و پاک کننده سیاهی ها می پنداشتند و بر همین اساس آتش را در جشن سوری برای ایجاد نشاط و شادابی و تازگی بر
می افروختند.
در آخرین هفته هر سال ایرانیان به جشن سوری می پرداختند و این جشن در نزد ایرانیان که با عنوان ˈ ینش فره وشی ˈ معروف بود، که جشی همراه با پاکیزگی همراه شد.
در عصر باستان برافروختن آتش در پشت بامها به منزله آمادگی خانواده ها برای نوروز و ˈ عید اموات ˈ بود و هرگز کسی از روی آتش نمی پرید چرا که پریدن از روی آتش نوعی اهانت تلقی می شده است.
با استناد به کتب تاریخی ˈ نوح بن منصورˈ پادشاه سامانی پس از آتش گرفتن بخشی از ˈمولیانˈ روز چهارشنبه روز نحسی قلمداد شد و برخی دیگر بر نحوست چهارشنبه تاکید داشتند .
اما این روایت تاریخی باعث شد عده ای چهارشنبه سوری را جشن سوری اعلام کنند در حالی که جشن سوری جشن ادای احترام به مردگان بوده است.
برخی از افراد نیز با تحریف این جشن اقدام به پریدن از روی آتش و بهم زدن نظم عمومی با واسطه ترقه بازی می کنند، که این درست نیست.
انتساب ناهنجاریهای اجتماعی به سنت ملی، زیر سووال بردن سنتهای ملی است.
برخی رفتارها در چهارشنبه سوری اکنون به یک ناهنجاری اجتماعی شده و باعث بی نظمی و مردم آزاری نیز شده است.
به گزارش ایرنا، هر ساله براثر بی احتیاطی برخی از جوانان به دلیل استفاده از مواد آتش سازی چینی، دچار سوختگی شدید می شوند.
7359
انتهای پیام /*
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 102]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها