تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816459332
اینجا معلولان، ذره‌ذره می‌میرند
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
اینجا معلولان، ذره‌ذره می‌میرند خبر فوت 15 کودک یکی از مراکز نگهداری معلولان ذهنی در تهران، چند روزی است که به عنوان یک واقعه تاسف‌آور در شبکه‌های اجتماعی، دهان به دهان می‌چرخد و بدتر از همه آن که، یکی از کارکنان این مرکز بصراحت اعتراف کرده است که دست‌کم سه نفر از این کودکان معلول بر اثر سهل‌انگاری مسئولان این آسایشگاه، جان باخته‌اند.
درست که بیشتر این کودکان از بیماری های مختلف ذهنی و جسمی رنج می برند و مرگ زودرس برای این گروه از معلولان ذهنی، چندان دور از انتظار نیست، اما این که بر اثر سهل انگاری، داروی ضدتشنج شبانه را به معلول ذهنی ندهند و کودک از تخت بیفتد و ضربه مغزی شود، دیگر یک اتفاق طبیعی نیست و کمترین توقع این است که با مسببان این حادثه، برخورد قانونی شود. البته این اتفاق، تازگی ندارد و تقریبا سالی نیست که مرگ یا جراحت های مشکوک در برخی مراکز نگهداری معلولان گزارش نشود. همین دو سال قبل بود که سه دختر معلول ذهنی، زنده زنده در یکی از مراکز نگهداری معلولان در بوشهر سوختند و بر اثر شدت آتش سوزی جان باختند. آمار بالا و غیرطبیعی مرگ و میر در برخی از مراکز نگهداری معلولان ذهنی در کشور تائیدکننده این موضوع است که حال و روز این کودکان در مراکزغیر استاندارد نگهداری معلولان، دلخراش و قابل تامل است. در این بین، سازمان های ناظری مثل بهزیستی نیز نظارت چندانی به عملکرد مراکز دولتی و خصوصی نگهداری معلولان نیست و بیشتر این مراکز، استانداردهای رفاهی اولیه ندارد. نگاه سرمایه گذاری به مراکز نگهداری معلولان و انبوه آگهی های تبلیغاتی این حوزه نشان می دهد که اسکان و زندگی این گروه از معلولان، بیشتر از آن که به عنوان دغدغه ای انسانی و وظیفه ای جدی برای مسئولان تعریف شده باشد، به محلی برای کسب درآمد تبدیل شده است. تغذیه نامناسب، بهداشت ضعیف و خلأ آموزش در برخی از مراکز نگهداری معلولان، موجب شده این مراکز به جای آن که محلی برای ارتقای روح و جسم فرد معلول باشد، به محلی برای زنده ماندن معلولان و گذران روزهای تکراری بدل شود. به نظر می رسد سازمان بهزیستی یا نباید در کل این گونه مراکز حمایتی را به بخش خصوصی واگذار می کرد یا حالا که واگذار کرده و تعداد مراکز خصوصی نگهداری معلولان نیز روز به روز در حال افزایش است، دست کم باید نظارت ها را قوت ببخشد؛ طوری که مسئولان این مراکز متخلف، از سکوت و بی توقعی معلولان ذهنی، سوءاستفاده نکنند. امین جلالوند - گروه جامعه
شنبه 24 اسفند 1392 8:36
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 36]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها