واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی:
واقعی شدن داستان «هیس!دخترها فریاد نمی زنند...» هشدار جدی
ضروری است که رسالت آگاه سازی اجتماع نسبت به تمام ابعاد خطرناک این معضل از سوی رسانه ها،دستگاه های انتظامی و امنیتی و همچنین نهادهای فعال اجتماعی به جد دنبال شود و لزوم توجه بیش از پیش خانواده ها به خطراتی از این دست که کودکان آنها را تهدید می کند و با تنها بودن و تنها ماندن فرزندانشان در محیط های عمومی و همینطور نزد افرادی که بی جهت مورد اعتماد قرار می گیرند افزایش می یابد، مورد تاکید قرار گیرد تا سیاست پیشگیری بعنوان اولین راه حل موضوع در دستور کار خانواده ها و مدارس باشد.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی " مطالبه " تا زمانی که پوران درخشنده با اکران آخرین فیلم خود پرده از معضلی اجتماعی برداشت که پیش از آن توجه چندانی از سوی بخش های مختلف جامعه به آن صورت نمی گرفت و یک لایه سنگین سکوت و شرم بعنوان سرپوشی جهت طرح آن در میان خانواده ها و اجتماع وجود داشت گمان ها بر این بود که خردسالان از تهدید چنین خطراتی چندان رنج نمی برند.
اما هنر درخشنده بعنوان یکی از برجسته ترین کارگردانان زن در سینمای ایران درست در همین نکته بود که جسورانه به مسئله ای پرداخت که اکنون طرح شدن آن بعنوان موضوعی حساس برای رسانه ها و شکسته شدن قبح متضررانه آن جهت خانواده های قربانی با حساسیت و اضطراب کمتری همراه است.
خبر محاکمه «شکارچی دختران خردسال» که روز گذشته توسط یکی از روزنامه های کشور در فضای رسانه ای مطرح شد و سایر رسانه های مجازی نیز از انعکاس آن استقبال نمودند نمونه بارز از واقعیتی است که متاسفانه باید به وجود آن در جامعه ما هر چند به تعداد اندک(و شاید هم بیشتر) اذعان داشت، تا موضوع «کودک آزاری» را به نوعی هشدار قابل توجه برای خانواده هایی که ممکن است نسبت به امکان وقوع چنین اتفاقاتی بی خبر باشند یا آنکه به دلیل مسائلی همچون «آبرو» به جای پیگیری قضایی آن، سعی می کنند طرح مسئله را در نطفه خفه نمایند و متعاقب آن امکان پیگرد و دستگیری افراد سوء استفاده گر را بسیار کاهش دهند و در عوض به ترویج و جسور شدن آنها بطور ناخواسته کمک کنند تبدیل نماید.
داستان محاکمه جوانی شیطان صفتی که سوار بر ماشین خود می شده و گاهی حتی صبح های بسیار زود در خیابان های شهر پرسه می زده و تحت عنوان سرویس مدرسه با فریفتن دختران خردسالی که برخی منتظر سررسیدن سرویس مدرسه خود بوده اند و او را به اشتباه راننده جدید سرویس مدرسه خود تصور می کردند و بدلیل اعتمادی و عجله ای که داشته اند سوار خودرو شوم این مرد می شده اند که پس از بردن به مکانی خلوت، مورد آزار و اذیت قرار می گرفتند و آنگاه در همانجا به امان خدا رها می شدند.
بی گمان قرار گرفتن خردسالان در معرض چنین سوء استفاده هایی می تواند تمام آینده و عمر آنها را تحت تاثیر نامطلوب قرار دهد و به خاطر ناآگاهی و سهل انگاری والدین و اجتماع، کودکان دلبند آنها در همان آغازین سال های زندگی دچار ضایعه های شدید روحی و روانی گردند که هزینه جبران این عارضه نسبت به هزینه های پیگشری و احتیاط در رابطه با آن، به هیچ عنوان مقرون به صرفه به نظر نمی رسد.
ضروری است که رسالت آگاه سازی اجتماع نسبت به تمام ابعاد خطرناک این معضل از سوی رسانه ها،دستگاه های انتظامی و امنیتی و همچنین نهادهای فعال اجتماعی به جد دنبال شود و لزوم توجه بیش از پیش خانواده ها به خطراتی از این دست که کودکان آنها را تهدید می کند و با تنها بودن و تنها ماندن فرزندانشان در محیط های عمومی و همینطور نزد افرادی که بی جهت مورد اعتماد قرار می گیرند افزایش می یابد، مورد تاکید قرار گیرد تا سیاست پیشگیری بعنوان اولین راه حل موضوع در دستور کار خانواده ها و مدارس باشد.
همینطور باید به همه فهماند که آسیب های مکتوم سازی و سرپوش گذاشتن روی چنین وقایع شومی با هر دلیل و عنوانی آن چنان زیاد است که نه کمکی به کودک آنها می کند و نه باری روانی را از دوش خانواده ها برخواهد داشت و چه بسا تمام زندگی آنها را برای سالیان دراز عرصه ناگواری های روحی قرار دهد و بنابراین بهتر است تا زمان شکار چنین شکارچیانی توسط ماموران امنیتی، در کنار قانون بمانند و مجازات این افراد را به عنوان یکی از راه حل های بازگشت روال عادی به زندگی خود و فرزندانش مد نظر داشته باشند و اجازه سوء استفاده انسان های پلید را از پوششی به نام «آبروی آنها» ندهند.
شنبه 24 اسفند 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 103]