محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827005506
خودکشی؛ مُهری غم انگیز بر پایان یک زندگی
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا:
خودکشی؛ مُهری غم انگیز بر پایان یک زندگی تهران-ایرنا-خودکشی به عنوان یکی از ناهنجاری های اجتماعی، همواره دامن گیر جوامع مختلف بشری بوده است؛ اما با افزایش نرخ این پدیده و پیچیده شدن ابعاد آن در دنیای جدید، ریشه یابی عوامل تشدید کننده ی این ناهنجاری و بررسی زمینه های پیشگیری از آن، اهمیت ویژه یی دارد.
خودکشی، رخداد غم انگیزی است که پایان تلخی را برای یک زندگی رقم می زند. وقوع بیشتر این پدیده ی ناگوار اجتماعی در بین افراد جوان در جوامع امروزی که در صورت ادامه ی حیات خود می توانستند سهم بیشتری از زندگی داشته باشند، چنین حادثه یی را دردآورتر می سازد.
وقتی حرف از خودکشی یک فرد به میان می آید، نخستین پرسشی که در ذهن شکل می گیرد چرایی اقدام آن فرد به خودکشی است و در بیشتر موارد نخستین پاسخ آن است که فردی که به زندگی خود پایان داده، در اصطلاح عامیانه خوشی به زیر دلش زده بوده است.
گاهی از اطرافیان شخصی که دست به خودکشی زده شنیده می شود که او همه ی امکانات لازم برای داشتن یک زندگی خوب را داشته و با این وجود اقدام به خودکشی کرده است.
این در حالی است که هیچ کدام از این پاسخ ها نمی تواند به درستی چرایی اقدام یک فرد به خودکشی را توضیح دهد.
پایان دادن به زندگی هرگز نمی تواند برای انسانی که از شرایط زندگی عادی نیز برخوردار بوده است، امری آسان باشد. در این میان به یقین عاملی وجود دارد که متاسفانه در بیشتر موارد از سوی کسانی که درباره ی خودکشی یک شخص قضاوت می کنند، نادیده گرفته می شود.
این عامل را در بهترین توضیح می توان شرایط ناهنجار روحی فرد توصیف کرد؛ وضعیت ناهمگون و نامتعادلی که عوامل مختلفی از عوامل محیطی گرفته تا عوامل ارثی و ژنتیک در شکل گیری آن نقش دارند.
از عوامل ژنتیک به عنوان عاملی در ایجاد بیماری های روحی و روانی از جمله افسردگی و ناامیدی از زندگی که بگذریم، به عوامل محیطی خواهیم رسید که بازه ی گسترده یی از عوامل از جمله فقر، بیکاری، اعتیاد به الکل و مواد مخدر، ناکامی های مختلف از جمله ناکامی های عاطفی، مشکل های خانوادگی، از دست دادن عزیزان و ... را شامل می شود؛ عواملی که می توانند بر ناامیدی افراد مستعد ناهنجاری های رفتاری دامن بزنند.
خودکشی اگر چه در تمام سده ها وجود داشته است، اما ورود به زندگی صنعتی و گسترش پیچیدگی ها در جوامع بشری نیز عامل دیگری است که به گفته ی کارشناسان به دلیل تشدید اضطراب ها و تنش های روانی، به افزایش میزان این امر نامطلوب در جوامع انسانی منجر شده است.
امروزه خودکشی با روش های مختلفی مانند خودسوزی، زیاده روی در مصرف دارو و استفاده از قرص های کشنده و مواد سمی، قطع رگ و ... انجام می شود.
با این وجود چگونگی استفاده از روش های یاد شده در بین زنان و مردان متفاوت است.
*** زنان و خودکشی های آرام
همانگونه که پیش تر نیز اشاره شد نوع خودکشی در میان زنان و مردان از تفاوت هایی برخوردار است. به اعتقاد کارشناسان در حالی که مردان در زمان اقدام به خودکشی از روش های سختی چون حلق آویز کردن و شلیک گلوله ، به زندگی خود پایان می دهند، زنان از روش های نرم تری مانند زیاده روی در مصرف قرص یا خوردن مواد سمی استفاده می کنند.
در همین ارتباط «امان الله قرایی مقدم» جامعه شناس و مدرس دانشگاه، در گفت و گو با گروه پژوهش های خبری ایرنا، اظهار داشت: زنان بیشتر با روش های نرم اقدام به خودکشی می کنند ولی مردان از روش های سختی همچون شلیک گلوله و حقل آویز کردن خود بهره می گیرند.
این جامعه شناس در ادامه با اشاره به ارتباط میان خودکشی با متغیر جنسیت، گفت: خودکشی در میان زنان ایرانی به دلایلی همچون تهمت، ازدواج اجباری و محرومیت های بالای برخی زنان در بعضی از مناطق کشور، نرخ بالایی را به خود اختصاص داده است.
باید افزود در دهه های گذشته خودسوزی در کنار دیگر روش های خودکشی به عنوان روشی شایع در بین زنان کشور، بخصوص در استان ایلام رواج یافته است.
*** افزایش خودکشی میان جوانان؛ زنگ خطری برای جامعه
اگر چه خودکشی در دهه های گذشته در جامعه ی ایران به موضوعی نگران کننده تبدیل شده است، اما این مساله فقط منحصر به ایران نیست و به آفتی همه گیر در جهان تبدیل شده است.
طبق آمارهای منتشر شده از سوی سازمان های بین المللی، خودکشی در دهه های گذشته گسترش چشمگیری در جهان داشته است. برخی از این آمارها حاکی از آن است که در هر 40 ثانیه در جهان یک نفر جان خود را بر اثر خودکشی از دست می دهد و در هر سه ثانیه نیز یک نفر در جهان اقدام به خودکشی می کند.
همچنین طبق آخرین آمار سازمان جهانی بهداشت ( W.H .O)، روزانه نزدیک به 3000 نفر به طور متوسط در جهان دست به خودکشی می زنند.
اهمیت موضوع خودکشی و پیشگیری از رواج آن تا جایی است که سازمان بهداشت جهانی، روز 10سپتامبر( 19 شهریور ماه) هر سال را به عنوان «روز جهانی پیشگیری از خودکشی» معرفی و در این روز برای برخی از کشورها برنامه های خاصی را در نظر گرفته است.
در این میان آنچه بر حساسیت معضل خودکشی در جوامع امروزی افزوده است، رشد چشمگیر اقدام به این ناهنجاری رفتاری در میان جوانان است. این در حالی است که در گذشته بالاترین آمار خودکشی به مردان مسن مربوط می شد، اما طبق آمارهای جهانی در زمان حاضر در یک سوم کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه، جوانان گروه پرخطر را تشکیل می دهند.
در ایران نیز بر اساس آمار اعلام شده از سوی سازمان پزشکی قانونی کشور، در 9 ماهه ی نخست سال 1392، سه هزار و 125 تن در حوادثی که مشکوک به خودکشی تشخیص داده شده است، جان خود را از دست داده اند. بر این اساس نرخ خودکشی نسبت به مدت مشابه در سال گذشته 14 درصد افزایش داشته است.
از نکات جالب توجه در این آمار، فراوانی خودکشی در بین گروه سنی 24-18 سال با 2/28 است که می تواند زنگ خطری برای جامعه ی ما باشد.
«سید هادی معتمدی» روانپزشک و عضو هیات علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی تهران، در گفت و گو با گروه پژوهش های خبری ایرنا، با اشاره به افزایش نرخ خودکشی در بین جوانان، در خصوص دلیل این امر گفت: اجرای سیاست های غلط جمعیتی در گذشته بدون توجه به نیازهای این قشر، یکی از علل اصلی افزایش نرخ خودکشی در بین جوانان بوده است؛ زیرا امروزه جوانان با مشکل های فراوانی مانند بیکاری، اعتیاد، بحران هویت، تفکر منفی بافی و پوچگرایی در جامعه دست به گریبانند.
امان الله قرایی مقدم نیز در خصوص دلایل نرخ بالای خودکشی در بین جوانان، اعتقاد دارد: آنچه به طور کلی، سبب خودکشی جوانان در کشور می شود آنومی اجتماعی و تنوع خواهی این قشر است. این تنوع خواهی شامل آرزوی داشتن خانه، ماشین و شغل مناسب و زندگی راحت است که جوانان در صورت ناتوانی در رسیدن به این آرزوها دچار سرخوردگی می شوند.
*** افزایش خودکشی؛ مقصر کیست؟ فرد یا جامعه؟
برای پی بردن به عوامل اصلی خودکشی در جامعه، می توان به بررسی دو دیدگاه روانشناسانه و جامعه شناسانه درباره نقش فرد و جامعه در بروز خودکشی اشاره کرد.
در دیدگاه نخست که مورد توجه روانشناسان قرار گرفته است، خودکشی پدیده یی است که از عوامل روانی و فردی تاثیر می پذیرد؛ به گونه یی که فرد محور اصلی در خودکشی به شمار می رود. «زیگموند فروید» روانشناس و متفکر اتریشی مهمترین صاحب نظر در این زمینه است.
اما در مقابل این دیدگاه، دیدگاه دیگری نیز وجود دارد که خودکشی را زاییده ی جامعه و مشکل های آن می داند. اساس این نظریه بر بحث های جامعه شناسی شکل گرفته است و مبنای آن بر این اصل استوار است که خودکشی بیش از آنکه یک پدیده ی فردی باشد یک پدیده ی فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی است و دلایل آن را باید در ساختار و مناسبت های اجتماعی جست وجو کرد. در این زمینه «امیل دورکیم» جامعه شناس فرانسوی و «کی رابرت مرتون» جامعه شناس آمریکایی سرآمد دیگر نظریه پردازان هستند.
امان الله قرایی مقدم در ادامه ی گفت و گو با ایرنا با اشاره به نظریه ی رابرت مرتون که بر فشار حاصل از نرسیدن به اهداف ارزشمند، معطوف است، در باره ی نقش عوامل اجتماعی در بروز خودکشی گفت: چون امروزه جوانان نمی توانند به اهداف اصلی خود برسند و در این زمینه ناامید می شوند، دست به خودکشی می زنند.
وی با رد تاثیر مطلق عوامل روانی در اقدام فرد به خودکشی گفت: روان انسان زیر تاثیر جامعه نیز است و این سبب می شود در زمان بحران های مختلف اجتماعی، خودکشی شدت بیشتری به خود گیرد.
این مدرس دانشگاه در ادامه با اشاره به اینکه خودکشی یک پدیده چند وجهی است، افزود: هر چند نمی توان نقش افراد را در تصمیم گیری برای خودکشی انکار کرد، ولی محیط اجتماعی می تواند بیشترین تاثیر را بر خودکشی داشته باشد.
هادی معتمدی نیز در این زمینه معتقد است: ما فقط نمی توانیم فرد را عامل اصلی در خودکشی بدانیم بلکه در کنار انگیزه های فردی باید به عوامل اجتماعی نیز توجه کرد.
به گفته ی معتمدی خودکشی همانند دیگر ناهنجاری ها در جامعه، پدیده یی چند علتی است که می توان آن را در قالب عوامل فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و روانی بررسی کرد.
عوامل اقتصادی مانند فقر، بیکاری، محرومیت، ناامنی شغلی و عوامل اجتماعی نظیر افزایش جمعیت، مهاجرت، جنگ، تبعیض، بی سوادی و معضل های مربوط به ازدواج از جمله عوامل مهم در بروز بی ثباتی های روانی و اقدام هایی مانند خودکشی هستند.
در همین ارتباط امان الله قرایی مقدم در ادامه ی صحبت های خود به نکته ی جالبی اشاره کرد که می تواند اثبات کننده ی ارتباط میان شرایط بد اقتصادی و اجتماعی با افزایش میزان خودکشی باشد.
وی با اشاره به نظریه ی دورکیم درباره ی رابطه ی خودکشی با بحران های مختلف، بحران های اقتصادی و اجتماعی را از زمینه های تاثیر گذار بر رشد نرخ خودکشی دانست.
به گفته ی قرایی مقدم بحران های اقتصادی سال های 1929 و 1933 میلادی در آمریکا نمونه هایی است که ارتباط میان اینگونه بحران ها با بالا رفتن میزان خودکشی را به اثبات می رساند.
*** نقش تحولات فرهنگی در تشدید میزان خودکشی
در کنار نقشی که روانشناسان و جامعه شناسان برای فرد و جامعه در شکل گیری پدیده ی خودکشی قایل هستند، امروزه کارشناسان تحولات گسترده ی فرهنگی در کشورهای مختلف جهان از جمله ایران را از عوامل تشدید کننده ی خودکشی در جوامع می دانند.
بسیاری از کارشناسان بر این باورند که عوامل فرهنگی از قبیل فروپاشی نظام سنتی، تحمیل ارزش های فرهنگی بیگانه، تعارض در ارزش های فرهنگی حاکم و فردگرایی می توانند زمینه ساز بروز خودکشی در جامعه باشند.
سید هادی معتمدی در این زمینه، با اشاره به تغییرهای ایجاد شده در سبک زندگی خانواده در دو دهه ی گذشته اظهار داشت: تغییر سبک زندگی از یک تفکر سنتی، ایجاد خانواده های هسته یی به جای خانواده های گسترده، سست شدن روابط اجتماعی بین افراد خانواده و ناآگاهی والدین از رفتار فرزندان از مهمترین عوامل تشدید کننده ی خودکشی در جامعه است.
وی با اشاره به اختلاف های خانوادگی و شکاف نسلی در کشور، افزود: این اختلاف ها و شکاف ها در جامعه، می تواند یکی از عوامل اجتماعی تاثیر گذار بر خودکشی باشد.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی تهران در ادامه با اشاره به ورود رسانه های ارتباطی به کانون خانواده، اظهار داشت: در خانواده ی هسته یی که فرد بیشتر ساعت های عمر خود را در کنار اینترنت و دیگر رسانه ها سپری می کند و ارتباط و تعامل بین فردی در خانواده مناسب نیست، فردگرایی به شدت رشد می کند و این خود از دلایل روانی موثر بر خودکشی است.
یکی دیگر از عوامل فرهنگی موثر بر تشدید خودکشی در کشور، بخصوص در استان هایی با فرهنگ سنتی و قومی، نفوذ سریع سبک زندگی مدرن در این مناطق و تعارض آن با فرهنگ سنتی و عشایری این مناطق است.
بر اساس آمار اعلام شده از سوی سازمان پزشکی قانونی کشور، استان ایلام همچنان بالاترین میزان خود کشی در ایران را دارد و در این زمینه لرستان، خوزستان، کرمانشاه، گلستان و کهگیلویه و بویراحمد از دیگر استان هایی هستند که بیشترین میزان خودکشی در آنها رخ داده است.
با نگاهی به ساختار جمعیتی و بافت قبیله ای این استان ها، درک خواهیم کرد که تقابل سنت و مدرنیته و ورود سبک های جدید زندگی به این مناطق، می تواند زمینه های ناسازگاری های اجتماعی را در این استان ها افزایش دهد.
«شاهپور کردی» مدرس دانشگاه و معاون فرهنگی و پیشگیری اداره کل بهزیستی استان ایلام در گفت و گو با گروه پژوهش های خبری ایرنا، ضمن اشاره به نرخ بالای خودکشی در ایلام و علل آن، اظهار داشت: مسایل فرهنگی می توانند رابطه ی مستقیمی با خودکشی داشته باشند. به عنوان نمونه سطح پرخاشگری در این استان بالا است و این یکی از دلایل خودکشی است.
وی دلیل این پرخاشگری را کمبود امکانات و نبود فضاهایی دانست که افراد مختلف، بخصوص جوانان باید هیجان خود را در آنجا تخلیه کنند.
مدرس دانشگاه ایلام در ادامه با اشاره به ضعیف بودن ارتباط عاطفی در خانواده های این استان افزود: با وجود اینکه تعامل بین خانواده ها در ایلام در سطح بالایی قرار دارد ولی این سطح تعامل در زمینه ی عاطفی دچار مشکل هایی شده است.
وی در پاسخ به پرسشی درباره ی ورود نمودهای سبک جدید زندگی به فرهنگ سنتی ایلام و آگاهی بیشتر افراد بخصوص زنان درباره ی حقوق خود، به عنوان عاملی در افزایش میزان خودکشی در اینگونه استان ها اضافه کرد: خشونت علیه زنان به معنای اعمال زور، در این استان کمتر شده است، ولی احترام نگذاشتن به جنس مخالف و ارزش قایل نشدن برای آن می تواند زمینه ساز خودکشی باشد.
اما با وجود نقش تناقض های فرهنگی در برخی استان های کشور به موجب تغییر فرهنگی و ورود فرهنگ های جدید به این استان ها در افزایش نرخ خودکشی، نمی توان از تاثیر سنت های مضر در اقدام افراد به خودکشی چشم پوشید.
همزمان با بالا رفتن دانش و آگاهی افراد در ساختارهای قدیمی و سنتی، تحمل سنت هایی که به غلط در این جوامع رواج یافته است برای افراد سخت تر شده و این آگاهی آنها را به مقاومت بیشتر در برابر سنت های غلط وا می دارد.
سید هادی معتمدی درباره ی تاثیر سنت های غیر مفید بر نرخ بالای خودکشی در بین استان های دارای فرهنگ سنتی، به ایرنا گفت: در این استان ها رواج فرهنگ سنتی غیر مفید و یا سنت های مضر، مانند ازدواج اجباری و ازدواج در سن کم، زمینه ی ناسازگاری در خانواده ها را ایجاد می کند.
قرایی مقدم هم با اشاره به افزایش نرخ خودکشی در بین چند استان با فرهنگ سنتی خاطر نشان کرد: در این استان ها عواملی مانند ازدواج های اجباری و تهمت های ناروا و شکست های عشقی، عوامل تسریع کننده خودکشی هستند.
*** خودکشی و آسیب های آن بر فرد، خانواده و جامعه
بروز خودکشی و رشد نگران کننده ی آمار مربوط به این پدیده ی ناهنجار اجتماعی، نتایج منفی و آسیب های فراوانی برای فرد، خانواده و جامعه به دنبال دارد.
یکی از پیامدهای خودکشی بخصوص در مناطق سنتی کشور ایجاد حس سرافکندگی و شرمساری برای خانواده ی فردی است که دست به خودکشی زده است.
در این زمینه شاهپور کردی با تاکید بر وجود قبح اجتماعی بالای این پدیده در جوامع بخصوص سنتی به عنوان مثال در ایلام، گفت: با توجه به اینکه خودکشی یک عمل مذموم و دارای قبح اجتماعی است، خانواده ی قربانی تا مدت ها از لحاظ روحی و روانی تحت تاثیر قرار می گیرند.
از دیگر نتایج منفی خودکشی که متوجه جامعه خواهد شد، افزایش ناهنجاری و انحراف در جامعه است. هر چه نرخ خودکشی در جامعه افزایش پیدا کند، نابسامانی های اجتماعی نیز بیشتر می شود.
خودکشی جوانان باعث از بین رفتن سرمایه های انسانی جامعه و خودکشی پدر و مادر سبب به جا ماندن فرزندانی با روح و روان آسیب دیده در جامعه و در نتیجه بالارفتن نرخ انحراف ها و بزهکاری های اجتماعی در آینده می شود.
خودکشی نه تنها برای فردی که اقدام به این عمل می کند، زیانبار است، زیان های معنوی فراوانی را در بُعد کلان نیز برای جامعه به بار می آورد. افزایش آمار و ارقام مربوط به خودکشی در سطح کلان حیثیت فرهنگی و اجتماعی یک کشور را زیر تاثیر قرار می دهد. معیوب شناخته شدن فرهنگ جامعه در افکار عمومی از جمله پیامدهای حاصل از روی آوردن شهروندان یک جامعه به خودکشی است.
*** چه باید کرد؟
خودکشی پدیده یی است که امکان وقوع آن در تمامی جوامع و در هر قشری از مردم وجود دارد. اما تلاش در کاهش عوامل تنش زا در محیط خانواده و اجتماع، افزایش تعامل های خانوادگی و اجتماعی، توجه بیشتر مسوولان به رفع معضل های اقتصادی، تسهیل امکانات دست یابی به بهداشت روانی برای افراد نیازمند و استفاده از راهکارهای آموزشی از راه های مختلف مدرسه، دانشگاه و رسانه های گروهی، می تواند از جمله مواردی باشد که به کاهش پدیده های ناهنجاری مانند خودکشی در جامعه کمک برساند.
وداع با فرهنگ های غلط و غیر ضروری در مناطق مختلف کشور و آگاهی بخشی در این زمینه می تواند یکی از راهکارهایی باشد که میزان خودکشی را در این مناطق پایین آورد.
ازدواج های اجباری، نشان کردن دختران در سنین کودکی یا «ناف بران»، اعتقاد به ازدواج های فامیلی بدون در نظر گرفتن علاقه ی دو طرف، از آداب و رسوم منفی و غیر ضروری در جامعه بخصوص در مناطق سنتی هستند.
بهره گیری از آموزه های مثبت فرهنگی و دینی ضمن کنار گذاشتن فرهنگ های غلط نیز می تواند از راه های پیشگیری از خودکشی در یک جامعه به شمار رود.
در جامعه ی ایران به دلیل حاکم بودن نظام دینی و عمق نفوذ آموزه های مذهبی در بستر اجتماعی، می توان به احیای ارزش های انسانی کمک کرد.
دین اسلام آموزه های فراوانی در زمینه ی خودکشی داشته و همواره انسان ها را از دست زدن به این اقدام منع می کند. خداوند در قرآن کریم می فرماید: «ولا تقتلوا انفسکم ان الله کان بکم رحیما و من یفعل ذلک عدوانا و ظلما فسوف نملیه نارا و کان ذلک علی الله یسیرا»: خود را مکشید زیرا خداوند به شما مهربان است. هر کس چنین کاری را از روی عداوت و ستم انجام بدهد، به زودی او را در آتش میاندازیم و این کار برای خدا آسان است.
پرهیز از نادیده انگاشتن حقوق زنان و دختران در جامعه که در آموزه های دینی ما نیز بارها به آن اشاره شده است، می تواند راهکار دیگری برای رهانیدن جامعه از دام آسیبی به نام خودکشی زنان و دختران باشد.
سید هادی معتمدی در این زمینه با اشاره به سنت های پسندیده ی ایرانی- اسلامی در کشور، گفت: احترام به کانون خانواده و افزایش تعامل های اجتماعی در جامعه می تواند از بروز خودکشی در کشور جلوگیری می کند.
وی در ادامه با اشاره به اهمیت زن در دین اسلام یادآور شد: زمانی که پیامبر(ص) ردای خود را برای دایه اش پهن می کند و احترام فراوانی برای حضرت زهرا (س) قایل است، چرا ما توجه لازم به زنان و دختران خود نداشته باشیم.
قرایی مقدم نیز در این زمینه به پژوهشگر ایرنا گفت: پرهیز از مجبور کردن دختران به ازدواج های اجباری از راهکارهای پیشنهادی برای پیشگیری از خودکشی است.
ایجاد نشاط اجتماعی راهکار دیگری است که کارشناسان در گفت و گو با پژوهشگر ایرنا به آن اشاره کردند. شاهپور کردی افزایش نشاط اجتماعی در جامعه را یکی دیگر از راهکارهایی دانست که می تواند به شدت از بروز خودکشی جلوگیری کند.
آموزش مهارت های زندگی و بالا بردن قدرت تعامل و درک متقابل افراد از دیگر راه هایی است که می توان با آن زمینه های ناسازگاری را در جامعه کم و از افزایش نرخ خودکشی در جامعه جلوگیری کرد.
در این چارچوب سید هادی معتمدی عضو هیات علمی دانشگاه علوم بهزیستی تهران در ادامه ی گفت وگو با ایرنا یادآور شد: آموزش مهارت های زندگی به افراد، می تواند نقش تعین کننده یی در زندگی داشته باشد.
انجام پژوهش های علمی برای شناسایی ریشه های خودکشی در جامعه بر اساس فرهنگ هر استان نیز می تواند ضمن شناسایی علل و عوامل خودکشی، راه حل هایی برای پیش گیری از آن ارایه دهد.
شاهپور کردی در این زمینه با اشاره به برنامه های در دست اجرا برای پیشگیری از خودکشی، اظهار داشت: در این زمینه پژوهش های مختلفی صورت گرفته است تا بتوانیم ریشه اصلی این مشکل را پیدا کنیم، ولی متاسفانه بودجه لازم را برای این امر در اختیار نداریم.
همچنین یکی دیگر از برنامه های پیشگیرانه ی دولت می تواند ایجاد فضای کسب و کار و اشتغال برای جوانان باشد؛ فضایی که جوانان را در مقابل بحران های اقتصادی و اجتماعی ایمن می سازد.
*از: غفار میرزایی و مهتاب افشین نسب(گروه پژوهش های خبری)
پژوهش**2052**9282**2054
انتهای پیام /*
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 86]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها