تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816340649
مشکل مدیریتی صنعت نفت چیست؟
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا:
مشکل مدیریتی صنعت نفت چیست؟ تهران - ایرنا - روزنامه اعتماد در مطلبی با عنوان «ژنرال یا گروهبان؟» که روز دوشنبه در صفحه اقتصادی خود چاپ کرد، نوشت: آنچه باید مورد توجه وزیر نفت قرار گیرد، گسترش نگاه فرابخشی است، چرا که در فقدان آن افزایش تولید نفت و گاز، تنها یک برنامه نوشته شده روی کاغذ است که بین مدیران بخش های مختلف دست به دست شده و به نتیجه نخواهد رسید.
در این مطلب می خوانید : تاکید مهندس بیژن نامدار زنگنه بر لزوم سپردن مجدد کار در صنعت نفت به دست کسانی که او ژنرال خطاب شان می کرد، یکی از موضوعاتی بود که حتی پیش از گرفتن رای اعتماد از مجلس برای شیخ الوزرا خبرساز شد و کار به واکنش یکی از وزیران نفت دولت دهم نیز انجامید.
در اینکه کنار گذاشتن مدیران با تجربه نفتی و جایگزینی آنها با کسانی که گاه حتی تجربه سرپرستی یک تیم کارشناسی محدود را هم نداشتند و ارتقای آنها تا سطوح معاونت این وزارتخانه مهم روندی اشتباه و خسارت بار بوده و باید اصلاح می شد تردیدی وجود ندارد و این اولویت و حق وزیر جدید نفت بود.
اما اینکه بازگشت مدیران با تجریه یا به تعبیر مهندس زنگنه ژنرال ها به صحنه بتواند تنها چاره کار در بخش مدیریتی صنعت نفت باشد محل مناقشه و تردید است.
بدون شک بازگشت شایسته سالاری به صنعت نفت و تصمیم گیری براساس برنامه و منطق و استفاده از مدیران با تجربه خواهد توانست از روند خسارت بار این چند ساله جلوگیری کند، اما درعرصه مدیریت در دنیای مدرن امروز شرط تجربه تنها یکی از مولفه های لازم است و به هیچ رو کفایت نمی کند.
همان گونه که ماهیت و شکل پروژه ها و وظایف مدیریتی پیچیده تر شده اند مفهوم شایسته سالاری نیز دستخوش تغییر شده است.
بنابراین نمی توان با تعاریف کلاسیک علم مدیریت به چالش با امروز و مشکلات پیش رو برخاست.
صنعت نفت، صنعت پیچیده یی است که دو بخش عمده آن یعنی بالادست و پایین دست با وجود تفاوت های ماهوی در تخصص و تجهیزات به شدت به هم وابسته و تفکیک ناپذیرند. همین وابستگی است که یکی از ویژگی های مدیریتی مدرن را برای مدیران این صنعت بیش از سایر بخش های تولیدی و خدماتی ضروری و با اهمیت می سازد و آن نگاه فرابخشی مدیران است.
مدیران این بخش باید همواره ضمن عمل و نگاه به حوزه خود، نیم نگاهی به بالاو پایین دست زنجیره فعالیت های پیرامون در صنعت نفت داشته باشند و برنامه ریزی، تصمیم گیری و فعالیت در حوزه خود را با آنها هماهنگ و تنظیم کنند.
دولتی بودن صنعت نفت کشور و به تبع آن وابستگی شدید پروژه ها به منابع مالی دولتی و همچنین محدودیت این منابع باعث شده که نه تنها در صنعت نفت بلکه در تمام اقتصاد دولتی و نفتی ایران یکی از دغدغه های اصلی مدیران همواره جذب منابع مالی برای زیر مجموعه خود باشد، به شکلی که بیماری دیگری ناشی از این عادت در نهادهای دولتی شکل گرفته و آن نگاه محدود و جزیره یی است.
با همین نگاه است که مدیر همواره تلاش می کند ابتدا جزیره کوچک خود را تا حد ممکن گسترش دهد، تا در مرحله بعد بتواند منابع مالی بیشتری را جذب کند و در وقت ممکن حتی با جابه جا کردن منابع مالی، پروژه هایش را به سر منزل مقصود برساند.
اینچنین است که در این فرآیند مدیر به هیچ درخواستی در خصوص افزایش حوزه عمل و اختیارات نه نمی گوید و همواره در جهت گسترش آن گام بر می دارد.
در فقدان نگاه فرابخشی ارتباط زنجیره یی فرآیندها از هم گسیخته می شود، فعالیت های موازی شکل می گیرد و طنز تلخ قضیه اینجاست، در شرایطی که همه از کمبود منابع (شامل مالی و نیروی انسانی) می نالند، بخشی از این منابع در انجام همین فعالیت های موازی صرف یا بهتر بگوییم هدر می شوند.
همین فقدان نگاه فرابخشی در مدیران صنعت نفت است که امروزه می توان پروژه هایی را در صنعت نفت دید که به لحاظ ماهیت در دو بخش بالادست و پایین دست این صنعت قرار دارند و طبعا بهره برداری از آنها نیازمند تکمیل همزمان تکه های مختلف پروژه در هر دو بخش است، اما ناهماهنگی در مدیریت آنها باعث شده تا به صورت همزمان آماده راه اندازی نباشند و در نتیجه هزینه تاخیر در مثلابخش بالادستی پروژه با زیان تاخیر در راه اندازی بخش آماده پایین دست پروژه یا برعکس زیان مضاعفی را بر صنعت نفت تحمیل کند.
نمونه دیگر دست به نقد که از نخستین چالش های وزیر جدید و معاونانش در ماه اول ورود به وزارت نفت رخ داد و می تواند مثال روشن تری برای مقصود نگارنده از این نوشته باشد ماجرای انحلال و برقراری دوباره شرکت صادرات گاز است.
در حالی که رقیب قدرتمندی همچون قطر به سرعت در حال بهره برداری از میدان مشترک گازی با ایران است، صنعت نفت صد ساله ما هنوز درگیر این موضوع است که متولی صادرات گازی که قرار است از این میدان مشترک بیرون بیاید چه شرکت یا سازمانی است؟
ماجرای شرکت صادرات گاز که از چالش بین دو معاون وزیر شروع و به ظاهر با حکمیت وزیر پایان یافت، نشان داد که فقدان همان نگاه فرابخشی یاد شده در بین ژنرال های وزیر نفت جدید یکی از چالش های مهم صنعت نفت کشور خواهد بود.
بنابراین آنچه باید در کنار بازگشت مدیران با تجربه به صنعت نفت مورد توجه وزیرنفت قرار گیرد همین گسترش نگاه فرابخشی است، چرا که در فقدان آن افزایش تولید نفت و گاز که از برنامه های کلیدی وزیر نفت دولت جدید است، تنها یک برنامه نوشته شده روی کاغذ است که بین مدیران بخش های مختلف دست به دست شده و به نتیجه نخواهد رسید.
*سعید توجهی
اول**581**1104
انتهای پیام /*
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 80]
-
گوناگون
پربازدیدترینها