محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826376853
آزادی را سهمیه بندی نکنید!
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا:
آزادی را سهمیه بندی نکنید! تهران - ایرنا - روزنامه ابتکار روز یکشنبه در سر مقاله خود با عنوان « آزادی را سهمیه بندی نکنید» نوشت: روز گذشته رئیس جمهور در جمع روزنامه نگاران هر چیز را که نگفته باشد بخشی از در دل مانده های روزنامه نگاران کشور را بر زبان آورده است.
در ادامه این مطلب که به قلم « فضل الله یاری» می خوانید: رئیس جمهور گفته بود«امروز برخی آزاد آزادند اما برخی از آزادی سهم اندکی دارند».
این سخنان رئیس جمهور در طی سالهای گذشته(و البته هم اکنون) در قالب سؤالاتی در ذهن برخی از روزنامه نگاران کشور مطرح بود.
مثلاً این که چرا همیشه روزنامه ها و مطبوعات یک طیف خاص تعطیل می شوند؟ چرا به محض اینکه مقاله یا خبر یا گزارشی در یکی از رسانه های این طیف منتشر شده (و البته ممکن است که با معیارهای قانونی کشور هم هماهنگی نداشته باشد) اول مهر توقیف می خورد و سپس به دنبال تحقیق و بازپرسی و اعلام جرم و برگزاری دادگاه و احتمالاً صدور حکم می روند؟ چگونه است که بسیاری از روزنامه نگاران درباره موضوعات اجتماعی و فرهنگی هم باید دست به عصا حرکت کنند، اما برخی دیگر به راحتی آب خوردن شدیدترین اتهامات (در حد خیانت به کشور که می تواند حکم آن اعدام باشد) را به افراد و گروه های سیاسی رقیب می زنند و آب از آب هم تکان نمی خورد ؟
چگونه است که در هشت سال گذشته تخطی از مصوبات شورای امنیت ملی کشور از سوی یک جناح خاص تبلیغ شده و خاطیان به مجازات تهدید می شوند، اما به محض تغییر دولت و مدیریت شورای امنیت ملی مصوبات این مرجع راهبردی کشور نه تنها رعابت نمی شود بلکه در اقدامی آشکار به تمسخر هم گرفته می شود و همچنان اتفاقی نمی افتد ؟
چگونه است که در یک دوره انتقاد به اقدامات و عملکرد دولت در حکم مخالفت با نظام و همراهی با دشمنان ارزیابی می شود و زمانی دیگر می شود از نان شب هم واجب تر؟
اصلاً چرا باید نحوه برخورد با منتقدین، با خاستگاه سیاسی آنان ارتباط داشته است ؟
و اصلاً چرا باید با منتقد برخورد شود؟
منتقدانی که در سال های دشوار توانستند در برابر هل دادن برخی خودی ها مقاومت کنند و به دامن مخالفان نظام و قانون اساسی درنغلطند.
***
دکتر حسن روحانی به درستی بر نقطه ای انگشت گذاشت که در – حداقل- هشت سال گذشته دغدغه بسیاری از روزنامه نگاران و در مقیاس وسیع تر منتقدان دولت بوده و آن این است که چرا سهمیه برخی از آزادی بیش از دیگران است؟
مگر در قانون اساسی کشور و قوانین موضوعه دیگر و مصوبات دستگاه های قانونی، این ودیعه الهی سهمیه بندی شده است ؟
پس چرا در عمل گستره عملکرد و مانور برخی از گروه ها بیش از دیگران است و سهم دیگران، تنگنا و مضیقه بیشتر است ؟
***
این نوشته البته می تواند یک یادآوری را در خود نیز داشته باشد و آن خطاب به دکتر حسن روحانی است.
چرا که نگارنده نگران است که نکند وی چنان عملکردی در این ارتباط داشته باشد که هیچ آدم بی طرفی نگرانی وی از تعرض به آزادی بیان را باور نکند و آن زمانی رخ می دهد که رئیس جمهور نگران تحدید آزادی موافقان خود و دولتش باشد و ازحقوق مخالفان خود را غافل باشد. موضوعی که دامن سلف وی محمود احمدی نژاد را گرفت. رئیس دولت های نهم و دهم آن قدر در برابر تحدید آزادی مخالفان خود سکوت - و گاه همراهی- کرد که در آخرین ماه های ریاست جمهوری اش وقتی در برابر توقیف و تحدید رسانه های هوادار خود اعتراض می کرد، کمتر کسی آن را به « لزوم وجود آزادی بیان» مرتبط می دانست.
بلکه بر عکس بسیاری از تحلیل گران، آن را استفاده از جایگاه ریاست جمهوری و تریبون های رسمی نظام برای هواداری از دوستان و نزدیکان خود ارزیابی کردند.
رئیس جمهور همچنان که به فکر توزیع عادلانه منابع، فرصت ها و یارانه ها به همه افراد، گروه ها و اقشار مختلف کشور می باشد، باید به توزیع عادلانه آزادی در میان همه رسانه ها، صاحب نظران و موافقان و مخالفان دولتش بیندیشند و از ظهور طبقه ای که استفاده از رانت های مربوط به آزادی بیان و اظهار عقیده را در دستور کار دارد جلوگیری کند.
آزادی اکسیژن است،هوای آزاد است و تلاش برای سهمیه بندی آن نتیجه ای تمسخر در منظر تاریخ در بر نخواهد داشت.
اول**1104
انتهای پیام /*
18/12/1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]
-
گوناگون
پربازدیدترینها