تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
خرید سوسیس پرکن اصل با گارانتی
تشخیص دیسک و صفحه اصلی از تقلبی (6 راه ساده)
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
ده راهنمایی برای نوازندگان مبتدی یوکللی
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1806764800
روزنامه لبنانی المستقبل: غافلگیری آمریکا از رابطه بغداد و تهران تعجب برانگیز است/ مالکی با چراغ سبز تهران نخست‌وزیر شد!
واضح آرشیو وب فارسی:نامه نیوز:
روزنامه لبنانی المستقبل: غافلگیری آمریکا از رابطه بغداد و تهران تعجب برانگیز است/ مالکی با چراغ سبز تهران نخست‌وزیر شد!
نشریه المستقبل لبنان نوشت: در ابتدا دولت آمریکا غافلگیر شد. اما پس از هیاهوی رسانه ای که بیش از یک روز طول نکشید موضوع را فراموش کرد و یا خود را به فراموشی زد. موضوع از این قرار بود که آمریکا متوجه شد دولت عراق قراداد خرید سلاح با ایران امضا کرده است. آیا قراردادی وجود دارد؟ آیا این موضوع شایسته هیاهویی این چنینی است، در حالی که همه می دانند دولت در عراق با چراغ سبز ایران تشکیل می شود؟ آیا این قرارداد در واقعیت موجود که آمریکا چاره ای جز اعتراف به آن ندارد، تغییری ایجاد کرد؟
به گزارش نامه نیوز، در ادامه این گزارش آمده استت: در نهایت مسئله اصلی، مسئله سلاح های ایرانی نیست که دولت عراق در زمان درگیری های استان الانبار خریداری می کند. مسئله از تسلیحات ایرانی و مبارزه با تروریسم که دولت مالکی می گوید در مناطق مشخصی از عراق با آن درگیر است فراتر می رود. مسئله اصلی، حضور ایران در عراق است نه چیزی بیشتر. حضور ایران در این کشور حضوری همه جانبه است که تا حد زیادی اختلال در توازن موجود را نه تنها در عراق بلکه در سطح منطقه بازتاب می دهد.
این اختلال اصولا از اشغال عراق به دست آمریکا در سال 2003 میلادی و مشارکت مستقیم و غیرمستقیم ایران در عملیات نظامی آمریکا و وضع کنونی ناشی می شود که تازه ترین فصل آن قرارداد تسلیحاتی بین عراق و ایران است.
به طور خلاصه، تعجب برانگیز است که آمریکا از رابطه بغداد و تهران غافلگیر شود! رابطه این دو –اگر نخواهیم توصیف دیگری به کار ببریم- رابطه بالادست و زیر دست است. دستیابی بغداد به سلاح های ایرانی و پرداخت نقدی قیمت آنها، جزء مسائل عادی است.
در این میان، عجیب این بود که مقامات دولت آمریکا یکی پس از دیگری در مورد قرارداد تسلیحاتی عراق و ایران اظهار نظر کنند در حالی که این قرارداد، تنها قطره ای در دریای روابط نامتعادل کنونی دو کشور همسایه است. این اظهارات صرفا بیانگر احمق فرض کردن عراقی ها اعم از سوی آمریکایی ها است.
فراتر از این، اقدامات دولت آمریکا نشان داد نمی توان به این کشور در هیچ موضوعی تکیه کرد و برنامه هایی که این کشور برای خود تدارک دیده است صرفا در خدمت رئیس جمهور آمریکا است که دغدغه ای جز پرهیز از هرگونه جنگ جدیدی ندارد.
دولت این کشور نمی خواهد از اشتباهات گذشته نزدیک خود درس بگیرد. به نظر می رسد این کشور نمی خواهد بپذیرد که تنها پیروز جنگی که برای براندازی رژیم خانوادگی- بعثی عراق به راه انداخت، ایران بود. ناگفته نیست که رژیم عراق پس از تمام جنایت هایی که قبل از هرکس دیگری در حق ملت عراق مرتکب شد باید سرنگون می شد.
یازده سال پیش در چنین روزهایی، هنگامی که حمله آمریکا به عراق آغاز شد و با ورود نیروهای آمریکایی به بغداد در تاریخ نهم آوریل به اوج خود رسید، ایران در جهت اثبات این مسئله حرکت کرد که عراق را به دست آورده است. خنده دار و در عین حال گریه دار است که آمریکا بر این قرارداد تسلیحاتی متمرکز شده است.
دولت این کشور باید از خود بپرسد چرا باراک اوباما اشتباهات جورج بوش را -به شیوه خاص خود- تکرار می کند؟
به گزارش تیک، اوباما خواست از عراق عقب نشینی نظامی کند صرف نظر از این که این عمل چه پیامدهایی دارد. آیا کسی وجود دارد که از این مسئله آگاهی نداشته باشد که آمریکایی ها از روز اول لشکر کشی به عراق یعنی همان زمانی که اعتقاد داشتند این کشور را به الگویی برای تشکیل خاورمیانه جدید تبدیل می کنند؛ عراق را از دست دادند؟
حتی کودکان عرب هم می دانند که اشغال عراق و پس از آن منحل کردن ارتش این کشور و سپس تشکیل شورای حکومتی، در نهایت به نفع ایران تمام شد.
دلیلی وجود ندارد که دولت آمریکا از قرارداد تسلیحاتی بین عراق و ایران غافلگیر شود، به ویژه که قبلا از این مسئله غافلگیر نشده بود که نوری المالکی تنها با چراغ سبز تهران توانست به منصب نخست وزیری برسد.
آیا دولت آمریکا از چرخش کامل موضع نوری المالکی در قبال انقلاب سوریه غافلگیر شد که به حامی بشار اسد تبدیل شد؟
تنها مسئله این است که باراک اوباما خواهان جنگ جدیدی نیست. می خواهد از جورج بوش پسر متفاوت باشد.
کسی فریب سیاست آمریکا را نمی خورد. قرارداد تسلیحاتی عراق و ایران در مقایسه با چیزهایی که آمریکایی ها در عراق به دست آوردند ناچیز است. کسی که وارد چنین جنگی شده یا به عبارت صحیح تر کسی که چنین جنگی را به راه انداخته است باید پیامدهای آن را هم متحمل شود. اولین پیامد این است که بغداد به شهری ایرانی تبدیل شد و کردها به خودمختاری رسیدند.
در پایان، آمریکا حق ندارد از اتفاقاتی که در عراق می افتد غافلگیر شود. آنها آنچه را کاشته اند درو می کنند. آنها با مشارکت ایران وارد جنگ شدند سپس عقب نشینی کردند، اما ایران باقی ماند. این مسئله یک راز نظامی نیست. این واقعیتی است که دولت اوباما باید با آن کنار آید ؛دولتی که آگاهی اش از خاورمیانه بیشتر از آگاهی جورج بوش نیست.
1392/12/17
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نامه نیوز]
[مشاهده در: www.namehnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 51]
-
گوناگون
پربازدیدترینها