محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827702813
سروده‌های مصطفی محدثی خراسانی بر زبان جاری نشد شوری که در جان داشتم
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: سروده‌های مصطفی محدثی خراسانی
بر زبان جاری نشد شوری که در جان داشتم
بر زبان جاری نشد شوری که در جان داشتم/ ور نه با تو گفتنی‌های فراوان داشتم/ بی‌تو از ناگفتنی‌هایی که در دل مانده بود/ کوه دردی بودم و سر در گریبان داشتم.
به گزارش سرویس فضای مجازی خبرگزاری فارس، مصطفی محدثی خراسانی شاعر معاصر کشورمان در وبلاگ شخصی‌اش دو قطعه از سروده‌های خود را آورده است: بر زبان جاری نشد شوری که در جان داشتم ور نه با تو گفتنی‌های فراوان داشتم بی‌تو از ناگفتنی‌هایی که در دل مانده بود کوه دردی بودم و سر در گریبان داشتم روزها ابری که در هر سوی من گسترده بود شب به یمن ابرهای تیره، باران داشتم سرد مهری از نگاهت سخت باور می‌شود من به چشمان تو چون خورشید، ایمان داشتم دل به دریاها زدن، قدری جنون می‌خواست، آه بیخود از فرزانه‌ای من چشم طوفان داشتم «پس از این» می‌روم تا به قراری برسم به شب دامنه‌داری برسم پس از این داعیه داران به یکی همره هیچ نداری برسم خسته از ناموری‌ها، بروم به غبار شب تاری برسم پس از این اهل کدورت، به دلی دلِ آیینه تباری برسم به رکابش که محال است، محال دست کم تا به غباری برسم گرچه سخت است ولی با دل خود دمِ آخر به کناری برسم وبلاگ خود را به ما معرفی کنید بازگشت به صفحه نخست گروه فضای مجازی انتهای پیام/
92/12/14 - 09:39
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 33]
-
گوناگون
پربازدیدترینها