واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: 4چالش سياسي- امنيتي در انتخابات افغانستان
برگزاري و نتيجه انتخابات رياست جمهوري در 5آوريل2014( 16فروردين 93) براي سرنوشت آينده مردم و حكومت افغانستان از اهميت بسيار بالايي برخوردار است
برگزاري و نتيجه انتخابات رياست جمهوري در 5آوريل2014( 16فروردين 93) براي سرنوشت آينده مردم و حكومت افغانستان از اهميت بسيار بالايي برخوردار است. حفظ دستاوردهاي دولت جديد افغانستان به ويژه قانون اساسي و نظام سياسي فعلي به نوعي به برگزاري سالم اين انتخابات وابسته است. همچنين سومين دوره انتخابات رياستجمهوري افغانستان، از آنجايي سرنوشتساز است كه قرار است تا پايان 2014، بخش عمدهاي از نيروهاي امريكايي و متحدانش از افغانستان خارج شوند و تنها بخش كوچكي از آن در پايگاههاي نظامي مستقر شوند. همين امر به نوعي اولين چالش امنيتيـ سياسي انتخابات رياستجمهوري افغانستان محسوب ميشود. پس از آنكه مسئوليت تأمين امنيت افغانستان از نيروهاي خارجي به نيروهاي امنيتي افغان واگذار شد، از يكسو دولت افغانستان توانست يك گام براي استقلال خود بردارد، اما از سوي ديگر مسئوليت مبارزه با طالبان كه در قالب مبارزه با تروريسم تعريف شده بود، توسط امريكا و ناتو به دوش دولت افغانستان سپرده شده است. در واقع امريكا سعي كرد با تعريف استراتژي جديد براي خود پس از 2014، «مبارزه با تروريسم» را به «مبارزه با شورشگران» تبديل كند و با تغيير رويكرد خود از مبارزه با طالبان به مذاكره با آن، با خيال آسوده، اهداف شوم و كلان آتي خود را در منطقه دنبال كند. بنابراين يكي از چالشهاي امنيتي انتخابات افغانستان، حضور نيروهاي خارجي در اين كشور است. در واقع ادامه حضور نيروهاي خارجي در افغانستان از ديد طالبان و گروههاي مخالف دولت، به معني ادامه اشغال اين كشور است؛ امري كه از سوي طالبان قابل پذيرش نيست و مبارزه با امريكا را يك جهاد قلمداد ميكنند.
اما دومين چالش امنيتي براي انتخابات رياستجمهوري افغانستان به تهديدات گروههاي وابسته به طالبان، شبكه حقاني و حتي حزب اسلامي حكمتيار برميگردد. هرچند از حزب اسلامي نيز شخصي به نام قطبالدين هلال نامزد انتخابات رياستجمهوري شده است، اما با اين حال اين گروه هنوز سلاح خودش را به زمين نگذاشته و وارد پروسه سياسي و مشاركت در حكومت نشده است. شبكه حقاني و گروههاي وابسته به طالبان نيز معتقدند تا زماني كه نيروهاي امريكايي و ناتو به طور كامل افغانستان را ترك نكردهاند، برگزاري انتخابات نيز هيچ معنايي ندارد. به علاوه بر اين باورند كه امضاي قرارداد امنيتي كابل ـ واشنگتن خيانت به مردم و ملت افغانستان محسوب ميشود و به شدت استقرار اشغالگران در پايگاههاي نظامي را سرزنش ميكنند.
سومين چالش سياسي و حتي امنيتي به رقابتهاي قومي، جناحي، گروهي، حزبي و جريانهاي سياسي در افغانستان مربوط ميشود. در واقع متغير بودن موضعگيريهاي سياسي سياستمداران و سران جناحهاي سياسي يك چالش اساسي است. طي دو دوره انتخابات رياستجمهوري و انتخابات پارلماني افغانستان گذشته، همواره رقابتها و اختلافات سياسي بين پشتونها و غيرپشتونها (تاجيكها، ازبكها و هزارهها) وجود داشته است. اما مسئلهاي كه در اين دوره بيش از همه به چشم ميخورد انشقاق و اختلافات در ميان ائتلافات سياسي بيشتر شده است. به عنوان مثال در ائتلاف جبهه ملي به رهبري احمد ضياء مسعود، محمد محقق و ژنرال دوستم، هر يك به تيمهاي انتخاباتي مجزا از هم پيوستهاند كه قابل تأمل است. احمد ضياء مسعود به عنوان معاون اول در تيم انتخاباتي زلمي رسول فعال شده است. محمد محقق به عنوان معاون دوم به تيم انتخاباتي دكتر عبدالله عبدالله پيوست و ژنرال دوستم به عنوان معاون اول به تيم انتخاباتي دكتر اشرف غني احمدزي گرايش پيدا كرد.
همچنين در درون جريانات شيعي نيز اختلافات سياسي و در مواقعي زدوبندهاي سياسي قابل شهود است. هر يك از سران شيعي به يكي از تيمهاي انتخاباتي وصل شدهاند و تنها عده محدودي موضعشان را مشخص نكردهاند، نظير استاد اكبري و قربانعلي عرفاني.
اما آخرين چالش سياسي به رقابتها و اختلافات سياسي در درون پشتونها و قبايل وابسته به آن مربوط ميشود. پشتونها كه باور كردهاند حاكميت از آن آنهاست و به نوعي برادر بزرگتر ديگر اقوام محسوب ميشوند، به نوعي بايد در رأس حاكميت و ساختار قدرت قرار بگيرند. همين امر موجب شده تا همه نامزدان رياستجمهوري از پشتونها باشد، هر چند دكتر عبدالله نيز از ريشه پشتوني برخوردار است اما به دليل همزيستي با تاجيكها به نوعي برخي او را نامزد تاجيكها معرفي ميكنند.
كلام آخر اينكه چالشهاي افغانستان در برگزاري انتخابات رياستجمهوري تنها امنيتي ـ سياسي نيست، بلكه چالشهاي ديگري نيز در تعيين سرانجام و سرنوشت انتخابات بسيار مؤثر است. نظير پراكندگي مراكز رأيدهي، تأمين امنيت صندوقها، مداخلات خارجي به ويژه غربيها، كمبود منابع اقتصادي و مواردي از اين قبيل. به نظر ميرسد افغانستان با آغاز سال جديد ميلادي وارد پروسه مهمي از حيات سياسي خود شده است و تا زماني كه مردم، گروههاي سياسي، احزاب و از همه مهمتر حاكميت از پروسه دموكراتيك براي ايجاد صلح، امنيت و ثبات حمايت ميكند، تهديدات طالبان يا مداخلات خارجي نميتواند در نتيجه انتخابات تأثير چنداني داشته باشد، به شرطي كه گروههاي ذينفع و دولت به اين باور رسيده باشند كه رأي مردم مهم است و بايد بدان احترام گذاشت.
نویسنده : دكتر اسماعيل باقري
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: 11 اسفند 1392 - 22:38
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 95]