تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816306685
وقفنامه‌های خراسان / 11 ماجرای وقفنامه اولادی سروقدی‌ها
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: وقفنامه‌های خراسان / 11
ماجرای وقفنامه اولادی سروقدی‌ها
میرزاجعفرسروقد یکی از اعیان مشهد برخلاف برادران مهاجرت کرده خود به هند، در مشهد ماند و ثروت خود را وقف اولاد سروقدی‌ها کرد.
به گزارش خبرگزاری فارس از مشهد، وقف، زندگی آینده واقف را زیباتر و خوبی‌ها را به دیگران هدیه می‌کند. مادام که درخت وقف باقی است ثمره آن برای واقفش فرستاده می‌شود چرا که در تمام ادوار تاریخ انسان‌های نیک اندیشی که عمل وقف را انجام داده، پرونده اعمال خویش را تا قیام قیامت باز گذاشته و در حد توان خویش از دوران کوتاه عمر، بیشترین استفاده را نموده‌اند. قرآن کریم در سوره فجر آیات 27.28.29.30 می‌فرماید: " خداوند تضمین بخشیدن توست، آیا چیزی بالاتر از این می‌خواهی؟ یادت باشد همان‌گونه که به همه فرصت توبه داده نمی‌شود فرصت بخشیدن نیز داده نمی‌شود، تو که می‌توانی، لحظه‌هایت را از دست نده، وقف، شاد کردن و شاد شدن را به همراه دارد، چیزی که سراسر خوبی و نیکی است نیازی به فکر کردن ندارد." میرزاجعفرسروقد، یکی از اعیان شهر مشهد و فرزند میرزامحمدتقی مشهدی بوده که برادران وی به نام‌های میرزامحمدطاهر(وزیرخان) و میرزامحمود به هند مهاجرت کردند و در آنجا صاحب مقامات عالی در دولت گورکانیان شدند؛ اما میرزاجعفر در مشهد ماند. وی پس از ماندن در شهر مقدس مشهد از ثروت خویش، علاوه بر تأسیس مدرسه علمیّه، املاک و مستغلاتی به همان مدرسه و نیز به فرزندان خود اختصاص داد. بنابر تاریخ وقفنامه و حاشیه آن، میرزاجعفر باید در فاصله سال‌های 1079 تا 1085 هجری قمری درگذشته باشد. میرزاجعفر در وقفنامه خود که در آستانه سفر حجّ او در سال 1079 هجری قمری نوشته شده، املاک و مستغلاتی در مشهد، نیشابور و سرجام بر فرزندان خود وقف کرده است و اولاد ذکور و اناث به تفکیک از عایدات املاک متفاوتی بهره‌مند شده‌اند. املاکی در مشهد، شامل مزارعی چون خارستانک، دشدش، نظریه، نصرآباد، محمدآباد، دهرود و... نیز باغات، دکان‌ها، خان‌‌ها و منزل‌ها به همراه چند مزرعه در نیشابور و سرجام، وقف اولاد ذکور واقف و فرزندان آنان شده است تا پس از کسر مخارج، عایدات آن به اولاد ساکن مشهد، یا اولادی که از ترس ناامنی و " خوف اعدای دین" در جای دیگری توطّن کرده باشند، با شرایطی در اجاره، استفاده، تولیت و ... اختصاص یابد. این عایدات شامل اولاد برادر واقف، یعنی میرزامحمدطاهر نیز می‌شود، به شرطی که در ارض اقدس ساکن باشند. ظاهراُ شرط سکونت به دلیل مهاجرت افرادی از این خاندان، از جمله پسران واقف، به هند و سکونت ایشان در آنجا تعیین شده است. در ادامه وقفنامه املاک دیگری، شامل مزارع متعدد در بلوک تبادکان و جاغرق بر اولاد اناث میرزاجعفر و فرزندانشان وقف شده است. حاشیه وقفنامه 13 گواه دارد؛ به علاوه حاشیه دیگری مربوط به سال 1085 هجری قمری، از آیت‌الله سلطان محمود از علمای عصر که حکمی برای حل اختلاف میان ورثه واقف صادر کرده، بوده است. خوشبختانه اصل وقفنامه میرزاجعفر باقی مانده و چند سواد نیز از این وقفنامه موجود است. انتهای پیام/2202
92/12/10 - 15:30
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 36]
-
گوناگون
پربازدیدترینها