محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830448965
چرا عده ای کشورهای عربی را قدرتمند جلوه می دهند؟
واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: چرا عده ای کشورهای عربی را قدرتمند جلوه می دهند؟
می توانم از شما بپرسم که این لابی عربی تخیلی چگونه شکل گرفته و در کجای جامعه سیاسی غرب و ایالات متحده امریکا جا گرفته است؟ما در سواحل جنوبی خلیج فارس حتی یک ملت نداریم. آنچه در آن صفحات و سواحل دیده می شود قبایلی هستند که در ساختمان های بتنی و بلورین زندگی سنتی خود را دامه می دهند.
کد خبر: ۳۸۱۱۸۸
تاریخ انتشار: ۰۴ اسفند ۱۳۹۲ - ۱۷:۰۴ - 23 February 2014
مذاکرات اولیه گام نهایی جمهوری اسلامی ایران و گروه ۱ +۵ در مقر اروپایی سازمان ملل متحد در شهر وین اتریش با حضور محمدجواد ظریف و کا‌ترین اشتون برگزار شد. این مذاکرات سه روز طول کشید و سرانجام پنجشنبه صبح، ساعت ۹ صبح به وقت وین به پایان رسید. هدف از این دور مذاکرات، تعیین دستور کار مذاکرات آتی و چهارچوب‌بندی آن در گام نهایی برای رسیدن به توافق نهایی بود، تا همه موضوعات جمع‌بندی و احصا شده و در دستور کار مذاکرات جامع قرار گیرد.
نکته ای که در مدت مذاکرات زیاد در مطبوعات داخلی و بین المللی به چشم می خورد ؛ تناقض های رفتاری و کلامی امریکایی ها در مواجه با ابتکار دیپلماتیک ایران بود و از سوی دیگر زمزمه هایی از تغییر نگرش امریکا به روابط با ایران نیز بسیار افزایش پیدا کرده است.
در همین رابطه «تابناک» در گفت و گو با دکتر پیروز مجتهد زاده مشاور پژوهشی دانشگاه سازمان ملل متحد و مدیر عامل بنیاد پژوهشی یوروسویک (Urosevic Research Foundation) لنـدن سیاست امریکا در قبال ایران و آینده پرونده هسته ای ایران را مورد بررسی قرار داده است.
اقای دکتر همان گونه که در جریان هستید توافق ژنو در 30 دی ماه به اجرا درآمد. به نظر جنابعالی اجرایی توافق ژنو تاکنون چه تاثیراتی داشته است؟
همانطور که همه ما شاهد بودیم، دست یافتن به توافق های اولیه کار بسیار دشواری برای هر دو طرف بود. بدیهی است که وقتی صحبت از دشواری در این رابطه به میان آید منظور دشواری برای هر دو طرف است. البته در مقاطعی شرایط به صورتی پیش آمد که دشواری برای طرف ایران بیشتر بود. چون طرف مقابل باید متعهد می شد که از فشار و سخت گیری های غیر قابل اندازه گیری در مقابل ایران دست بردارد و این دست برداشتن از فشارها و سختگیری هایی که معادله میزان کاهش با زمان کاهش در توافق ها نمی توانست به صورت کامل و دقیق اندازه گیری شود، کار آسانی نیست .
به هر حال، در مراحل اجرا تا آنجایی که ما از طریق رسانه های بین المللی اطلاع به دست می اورده ایم و می توانیم قضاوت کنیم؛ ایران به همه تعهدات خودش عمل کرده است و آزانس بین المللی انرژی هسته ای هم همین یکی – دو روز پیش مجددا تایید کرد ایران همه گونه همکاری های توافق شده را ارائه کرده است. حداقل این است که ما موردی را ندیدیم که صحبت از خطا یا کوتاهی از طرف ایران به وسط آمده باشد. ولی در طرف مقابل ما شاهدیم، در مواردی ایالات متحده امریکا نتوانسته است جلوی افزایش غیر اصولی فشارها و اقدامات مخرب را بگیرد. در حقیقت در این چند مدت از طرف امریکا کوتاهی هایی را شاهد بودیم که عمدتا این کوتاهی ها مربوط به اجرای بعضی از تحریم های اضافی مربوط به دوران پس از توافق ها می شود . یعنی بعد از توافق اینها نمی بایستی تحریم هایی را مطرح کنند که کردند. در برخی از موارد نیز بعضی از تحریم ها رابه اجرا درآوردند که نمی بایستی این کار را می کردند.
البته ما از طرف اتحادیه اروپا شاهد کوتاهی عمده ای نبودیم. لاجرم آن چیزی که در این وسط باقی می ماند این است که فقط ایالات متحده امریکا است که نتوانسته در اجرای تعهدات خود کاملا رو سفید از اب در بیاید و این وضعیت بدیهی است که تاثیرات ناگواری بر اصل صداقت و صمیمیت در اجرای تعهدات خواهد گذاشت. ما می دانیم اگر صمیمیت و صداقت در کار نباشد، تعهدات به هیچ وجه نمی توانند به ثمر برسند، برای اینکه هر قدر یک طرف اقداماتی را انجام دهد، چون طرف دیگر اعتماد و صمیمیت لازم را نمی بیند، ممکن است در پذیرفتن تعهدات دچار مشکل شود.
به هر حال در مجموع فضا آن طوری نیست که نسبت به آینده و پیشرفت کار ناامید باشیم. فقط یک مقدار باید کاخ سفید و وزارت خارجه ایالات متحده امریکا صمیمیت وجدیت بیشتری نشان دهند. ما درک می کنیم که انها روی طناب بسیار باریکی حرکت می کنند و ما می دانیم که آنها برای این که از روی این طناب بسیار باریک سقوط نکنند ناچار هستند که به منابع فشار آورنده هم گاهی توجه بکنند و هم گاهی مطالبی برای خشنودی آنها به زبان بیاورند. ولی آنها باید منافع ملی امریکا را درنظر بگیرند. ظاهرا منافع ملی آمریکا این طور حکم می کند که آنها ها هر بحث و مطلبی را که می خواهند بکار بگیرند دقیقا بسنجند و بررسی کنند؛ تا مبادا که در نتیجه عدم دقت در بحث و بیان؛ سبب ایجاد اشکال در پیشرفت مطلوب روند کار شوند .
شما روند افکار عمومی امریکا را نسبت به سیاست های اخیر دولت اوباما چگونه ارزیابی می کنید؟
همه ما شاهد بودیم که در ابتدای پاییز گذشته در یک نظرسنجی عمومی بیش از 70 درصد رای دهندگان امریکایی با پیشرفت حل مسالمت آمیز مسئله هسته ای ایران کاملا موافقت داشته اند. بنابراین افکار عمومی در اینجا مشکل ندارد. آن چیزی که باقی می ماند، لابی یهودی است. این لابی در گنگره ، سنا و در دولت ایالات متحده امریکا نفوذ بسیار گسترده و حیرت انگیزی دارد.
شما علت مخالفت عربستان و بعضی از کشورهای عربی با نزدیکی امریکا به ایران و توافق ژنو را چه می دانید؟
بگذارید قاطعانه به شما بگویم که من مخالفت موثری از جانب عربستان و فرمانبردارانش در شورای همکاری خلیج فارس علیه نزدیکی ایران با ایالات متحده ندیده و نمی بینم. این ادعا بیشتر جنبه افاسانه ای دارد تا واقعیت. اینکه تلاش هایی می شد این مذاکرات صورت نگیرد ناشی از لابی نیست در جهان عربی نبوده است بلکه صرفا و یک سره ناشی از تاثیر لابی یهودی در سیاست های امریکا است. هنری که اوباما به خرج داد و به نمایش گذاشت، مقاومت در برابر لابی یهودی بود و اگر از میان عربان سخنی شنیده شد فقط جملات نصیحت وار وزیر خارجه امریکا آن سخن ها به بوته خاموشی کشیده شدند.
لابی عربی در سیاست خارجی امریکا تاثیری ندارد؟
می توانم از شما بپرسم که این لابی عربی تخیلی چگونه شکل گرفته و در کجای جامعه سیاسی غرب و ایالات متحده امریکا جا گرفته است؟ عده ا ی که علاقه ی خاصی به گسیل کردن ایران به طرف دوستی نا متعادل با عربستان و کشورهای عربی خلیج فارس دارند و در عمل می خواهند این دوستی نامتوازن را به قیمت تثبیت بدهی های سرزمینی ایران سوق دهند، نسبت به قدرت و نفوذ واقعی لابی تخیلی عربی در غرب افسانه پردازی می کنند. اگرچه برخی افراد از عربستان سعودی و کویت و قطر و امارات از طریق بازی های مربوط به سرمایه گذاری و رشوه دهی به صورت فردی تاثیراتی صوری بر برخی افراد سیاسی و موسسات کوچک مطالعاتی امریکایی نقشی را به نمایش در آورند، ولی من معتقدم چیزی به نام لابی عربی وجود ندارد. آن چیزی که به نام لابی عربی وجود دارد عبارت است از تلاش عده ای از ثروتمندان سعودی، کویتی و قطری که برای ایجاد نفوذ در سیاست خارجی امریکا در خاورمیانه از طریق لابی یهودی عمل می کنند.
یعنی خودشان حتی این مقدر اندک نفوذ ندارند که بتوانند بدون کمک لابی یهودی حتی یک سناتور و یا یک نماینده کنگره را بخرند. در واقع اگر گاهی مقداری اهمیت و اعمال نفوذ از طرف کشورهای عربی دیده می شود این ها از طریق لابی یهودی است. به گفته دیگر باید توجه داشت که در ورای افسانه لابی عربی آنچه که تاثیر گذار نهایی در رابطه ایران و امریکا است، همان لابی یهودی است و لاغیر. کشورهای عربی می خواهند ما را در معادلات خودمان به اشتباه بیاندازند و کسانی هم سعی می کنند این مسئله را بزرگ کرده و ما را به اشتباه بیاندازند. به صورت قاطع می گویم، کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس به غیر از عربستان فقط و فقط فرمان بردار هستند. این ها بر فرمانده خود هیچ تاثیری ندارند. بلکه این ها منتظر می شوند که تا فرمانده آنان چه تصمیمی می گیرد و به کدام طرف می رود. روزی که امریکا می خواهد با ایران خصومت را گسترش دهد می بینیم که بلر سفری به این کشورها می کند و همه این کشورها نسبت به تاسیسات اتمی ایران در بوشهر اعتراضی را مطرح می کنند.
روزی دیگر که امریکا می خواهد روابطش را با ایران برای اغاز مذاکرات اصلاح کند، می بینیم که وزیرخارجه امریکا سری به سواحل جنوبی خلیج فارس می رود و همه آنها را دلداری می دهد و می گوید که آرامش با ایران به مصلحت سیاسی آنها است. این کشورها هیچ گونه سیاست خارجی مستقل ملی ندارند. چون ملتی در این منطقه وجود ندارد.
این جمله شما که در کشورهای جنوبی حاشیه خلیج فارس ملت وجود ندارد به چه معناست؟
ما در سواحل جنوبی خلیج فارس حتی یک ملت نداریم. آنچه در آن صفحات و سواحل دیده می شود قبایلی هستند که در ساختمان های بتنی و بلورین زندگی سنتی خود را دامه می دهند. شاید اثاری از مفهوم ملت را در بحرین و مقدرای کمتر در عمان را بشود جستجو کنیم . درجاهای دیگر ملتی که استقلال ملیتی و سیاسی داشته باشد؛ وجود ندارد. عربستان با دیگر کشورها به دلیل وابستگی های نفتی امریکا و غرب وضعش فرق می کند. عامل نفت رابطه امریکا و عربستان را عمق و گسترش می دهد که آن هم در حال تزلزل است.
این ادعای خود را می توانید در چارچوب مثالی توضیح دهید؟
مثلا وضعیت روابط ایران و امارات کلا و دائما محدود به مسئله ادعای این کشور نسبت به جزایر است . دشمنی های امارات از سال 1992 که این ادعا مطرح شد (اکرچه این وضعیت در آن تاریخ ناشی از اشتباه ما بود) شاهد بودیم که امارات از هیچ هتاکی زبانی کوتاهی نکرد. این ها براساس عجله و عصبیت ادعایی را مطرح کردند و در آن مانده اند. این ها به علت عدم درک مفهوم "حکومت یا کشور ملت پایه"، این درک را ندارند که کشور بزرگی مثل ایران با ملتی بیدار و هوشیار به هم پیوسته که در برابر چالش های سرزمینی در تاریخ، به ویژه در برابر چالش های سرزمینی که به جنگ تحمیلی هست ساله انجامید، چه دلاوری ها از خود نشان داده و دنیا را متحیر کردند. برخی سیاسیون امارات و قطر از جمله وزیر خارجه ابوظبی نشان داده اند که نمی توانند درک کنند که ملت ایران نمی تواند به دلیل ادعاهای مسخره و وانمود کردن های خنده آور از قسمتی از خاک وطنش چشم پوشی کند. هیچ کشوری این کار را نمی کند.
علی رغم همه این کارشکنی ها می بینیم در سه روز اخیر مذاکرات اولیه گام نهایی توافق هسته ای اغاز شد و هر دو طرف ابراز رضایت کرده اند، شما علت این پیشرفت را چه می دانید؟
همه طرف ها یک عزم سیاسی برای رسیدن به توافق دارند و سعی می کنند مشکلات تا به امروز را از بین ببرند. ما از مدت ها قبل به دنبال چنین وضعیتی بودیم. شما امروز از ظریف و اشتون این کلمات را می شنوید. رهبری هم گفته است که نگرانی هایی دارند ولی مذاکرات ادامه خواهد داشت و مذاکرات به نتیجه خواهد رسید. در واقع پیش از اشتون و ظریف، رهبر جمهوری اسلامی این کلمات را گفت. با توجه به مشکلات و کارشکنی ها عزم و ارده ملی هر دو طرف بر حل این مسائل است. مخالفت حق همه است اما کارشکنی حق هیچکس نیست. انسان عاقل سعی می کنند ابراز مخالفت را به صورتی مطرح نکنند که فردا باعث سرافکندگی شود. ما در سیاست های مربوط به مسئله هسته ای در 12 تا 15 سال اخیر شامل موارد این گونه بودیم . باید دور از علائق حزبی، جناحی و غیره با این مسئله برخورد کرد.
چون موضوع هسته ای مربوط به منافع ملی می شود. ما در کشور متاسفانه اختلافات داخلی را به عرصه سیاست خارجی کشاندیم که متاسفانه باعث مشکلات زیادی بر سر راه دفاع از منافع ملی ما شده است. در منافع ملی نباید اختلاف داشته باشیم و کار را به جایی برسانیم که دوباره اوباما بگوید گزینه جنگ روی میز است.
متن کامل گفت و گو را اینجا بخوانید.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[مشاهده در: www.tabnak.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 68]
-
گوناگون
پربازدیدترینها