محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830585532
ياد باد آن روزگاران...!
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۴ اسفند ۱۳۹۲ (۱۴:۵۲ب.ظ)
رنج نامه ي يک خبرنگار از يک سفر کاري؛ ياد باد آن روزگاران...! گروه زيربنايي
به گزارش خبرنگار خبرگزاري موج، براي پوشش خبري يک نمايشگاه کاملا بين المللي در زمينه ي دام و طيور و البته صنايع وابسته، با دعوت برگزار کنندگان آن و البته به پيشنهاد! وزارت جهاد کشاورزي، قرار بر اين شد که در اولين روز اسفند به جزيره ي زيباي کيش سفر کنيم.
ابتدا اعلام شد سفر 4 روزه است، به اين معني که 3 روز نمايشگاه و حواشي آن را پوشش دهيم و 1 روز هم از ديدني هاي کيش بازديد کنيم. بنابراين چمدان ها را بستيم! اما زهي خيال باطل؛ در روز قبل از سفر اعلام شد مدت اين مسافرت تنها 2 روز است و صبح پنج شنبه حرکت و شب جمعه باز خواهيم گشت.
بنابراين چمدان ها را خالي و يک کوله پشتي برداشتيم! سرانجام با تلاش روابط عمومي وزارت کشاورزي، ساعت 8 صبح به فرودگاه مهر آباد رفته و براي پرواز آماده شديم.
شروع سفر هوايي
نام شرکت هوايي را که شنيديم، مجبور شديم دست به دعا برداريم. البته هواپيما بوئينگ بود اما نه از نوع 747!
به هواپيما که رسيديم، دلمان هري ريخت! گويي در حال بازديد از يکي از هواپيماهاي موزه ي هوايي هستيم!
اشهد خود را خوانديم! و سوار بر کلک خيال وارد هواپيما شديم.
با ديدن داخل هواپيما، بي اختيار به ياد حادثه تلخ هواپيماي c130 و خبرنگاران شهيد آن افتاده و باز اشهد خود را ...!
با روشن شدن هواپيما بي اختيار به ياد ژيان و صداي موتورش افتاديم. بالاخره هواپيما در آسمان آبي ايران به پرواز درآمد. همه مسافران زير لب چيزي مي گفتند، برخي دعا و نيايش و برخي صلوات مي فرستادند بر روح برگزار کننده...!
يک ساعت و نيم پرواز داشت به پايان ميرسيد که ناگهان متوجه شديم از سقف هواپيما قطرات آب مي چکد!
حال نمي دانستيم از سقوط احتمالي بترسيم يا از غرق شدن!
با هر مشکلي که بود بر باند فرودگاه کيش فرود آمديم و استرس ها پايان يافت.
استقبال
گفتني است؛ در اين سفر مدير کل محترم روابط عمومي وزارت جهاد کشاورزي و جمعي از روساي اتحاديه هاي کشاورزي نيز حضور داشتند. بعد از ورود به سالن انتظار فرودگاه، آنچنان استقبالي از ما شد که گويي...!
البته جدي نگيريد؛ هيچ کس نيامده بود!
از اين استقبال آنچنان شرمنده شديم که تا چند دقيقه سر خود را از شرم بلند نکرده و اشک شوق ريختيم! البته نه از روي خوشحالي بلکه از اينکه چقدر مظلومانه وارد کارزار خبري شديم و هيچ کسي حتي براي راهنمائي و خوشامدگويي ما نيامد.
شيرين عقلي مي گفت "همچين خودت را دست بالا گرفتي که نگو! مگه وزيري که دنبال مستقبلين هستي.
بنابراين خودمان به خودمان خوشامد گفتيم!"
محل اسکان
اما چه بگويم از محل اسکان! هر چه بگويم کم است. در هوا که بوديم به شوخي به دوستان و همکاران خود مي گفتم؛ احتمالا براي راحتي کار برايمان در کنار سواحل نيلگون خليج فارس، چادر بر پا کرده اند!
گويي دوستان در همان لحظه اين فکر ما را قاپيده و با کمي تغيير، روياي ما را محقق کردند. هتل هاي 5 ستاره در مقابل محل اسکان خبرنگاران سر تعظيم فرود آورده و لنگ انداختند.
حس خوبي بود. به همراه فرستاده اي از سوي منطقه آزاد کيش، سوار بر يک ميني بوس به سوي قصر افسانه اي رفتيم. ساعت حدود 11 بود. در اين هنگام از جلوي هتل هاي معروف کيش رد مي شديم و به خود مي گفتيم؛ دستشان درد نکند يعني محل اسکانمان از اين ها هم بهتر است.
البته کم کم از منطقه شهري کيش خارج شده و وارد بيابان هاي جزيره شديم! تقريبا در جنوب و جنوب شرقي جزيره و جايي که به گفته مدير جزيره کيش، هنوز سرمايه گذاري مناسبي در آن انجام نشده و با اتمام پروژه شهر افسانه اي شايد تکاني بخورد.
وارد منطقه بياباني و محوطه اسکان که شديم برخي از خبرنگاران با خشم به بنده نگاه کرده و با اين نگاه به من فهماندند که زبانت را مار بزنه که از چادر و ساحل حرف زدي!
القصه: محوطه اي باستاني با ساختمان هاي مربعي که در آنجا به سوئيت معروف بود.البته سوئيت رو به دريا در هتل هاي 5 ستاره کجا و اين سوئيت کجا! نيم ساعتي در انتظار مانديم تا سوئيت ها را تميز کنند!
يعني من متعجب هماهنگي آقايان هستم. از 1 ماه قبل مي دانستند که تعدادي خبرنگار را ميزباني خواهند کرد، آن وقت حتي خرابه اي که قرار بود در آن استراحت کنند را آماده نکرده و تازه به يادشان آمده بود.
شيرين عقلي مي گفت؛ احتمالا قرار بوده است در همان چادر از ما پذيرايي کنند ولي دسته آخر دلشان به حال خودشان سوخته و به ياد آورده اند که ما خبرنگاريم نه برگ چغندر!
بالاخره کليد قصرهايمان را دادند و ما وارد شديم. هر 4 نفر يک سوئيت!
وارد که شديم بي اختيار به ياد کارتون سفيد برفي و 7 کوتوله افتاديم البته نه به ياد قصر پرنس که به ياد کلبه محقر 7 کوتوله!
چه فضائي، چه امکاناتي، چقدر مدرن، چه قدر عالي! به قول پيرمردي که مي گفت: دشواري نداريم، مشکل نداريم! البته خبرنگاران برخي از حوزه ها به علت نداشتن اتحاد و انسجام و وجود برخي از افراد ... در ميان خودشان، به اين بي ادبي ها عادت دارند.
صرف نهار
بعد از کمي استراحت، نوبت به نهار رسيد. براي صرف نهار به رستوران همان محوطه رفتيم.( ببخشيد من نمي دانم نام چنين محل هايي که اتاق هاي سوئيت مانند دارند، چيست).
سرتان را درد نياورم نهار را هم خورديييم! رفتيم به اتاق ها و براي 1 ساعت استراحت کرديم.
افتتاح نمايشگاه
ساعت 4 اعلام کردند ميني بوس براي رفتن به نمايشگاه حاضر است. به نمايشگاه که وارد شديم يک نفر را به ما به عنوان برگزار کننده نمايشگاه و البته ميزبان خبرنگاران معرفي کردند که ديگر خودتان حدس بزنيد خبرنگاران چه حسي نسبت به وي داشتند.
ايشان ابتدا با تا خيري 5 ساعته، به ما خوشامد گفتند و سپس به خبرنگاران قول دادند که در سال 2015 تمام زحمات خبرنگاران و کاستي هاي امسال را جبران کنند! ( چه خوش خيال)
سوالي که پيش مي آيد اين است که سال 2015 ميلادي يا شمسي؟!
افتتاح نمايشگاه
به سالن افتتاح نمايشگاه رفتيم و در انتظار ورود وزير کشاورزي مانديم و البته اين انتظار چندان طولاني نشد و با حضور وزير و معاونانش جلسه افتتاح آغاز شد.متاسفانه در اين مراسم يک اتفاق منفي از چشم همگان دور ماند و آن هم بي محلي به يک ميهمان خارجي بود که در نمايشگاه حضور داشت. يک خانم هلندي که به عنوان نماينده ي شرکت بين المللي VIV هلند براي برگزاري اين نمايشگاه به کيش آمده بود و البته خود از برگزار کنندگان اين مراسم بود اما حتي به محل نشستن وي نيز رحم نکرده و او و همراهش را از صندلي بلند کردند تا 2 نفر از دوستان آقايان جلوس کنند.
باورش سخت است اما، اين خانم و همراهش دقايقي را ايستادند تا بعد از اعتراض برخي از خبرنگاران به اين رفتار به دور از ميهمان نوازي، شخصي از مسوولان در رديف سوم جاي خود را به وي داد.
البته در جايي که به يکي از معاونان حوزه ي کشاورزي، نماينده شرکت بين المللي، بي احترامي مي شود، ما خبرنگاران چه خوش خياليم.
در اين مراسم افتتاح وجود عوامل حفاظت از مدير جزيره ي کيش اسباب خنده برخي شده بود، چون جوري جو گير شده بودند که گويي براي حفاظت از رئيس جمهور يک کشور در ميان افراد ... انتخاب شده اند.
به هر حال بعد از خوشامد گويي افراد مختلف به زبان هاي فارسي و انگليسي البته بدون ترجمه! نوبت به وزير رسيد که از روي يک متن از پيش نوشته شده براي افراد سخنراني کند.
سپس نوبت به بريدن ربان رسيد و بازديد.
اطراف وزير آنچنان شلوغ بود که نمي شد نزديکش شد.
همه بودند، مدير، توليدکننده، کشاورز، مردم معمولي که تنها به دنبال جمع کردن کاتالوگ بودند اما از خبرنگار خبري نبود.
البته فکر نکنيد که ما نبوديم، بوديم اما در ميان آن شلوغي نبودنمان بهتر از بودنمان بود.
از برخورد بد محافظان افراد حاضر که نگوئيم، بهتر است.
پس ترجيح داديم به جاي دويدن دنبال وزير، در جائي نظاره گر اين اتفاق باشيم.
در مراسم افتتاح گفتند 280 شرکت و غرفه خارجي و داخلي در نمايشگاه حضور دارند که از اين تعداد 40 شرکت اروپائي و 10 شرکت آمريکايي و ما بقي ايراني هستند.
نمي دانم شايد چشمان ما ديگر فرق ايراني و اروپايي را تشخيص نمي دهد و احتمالا شمارش نيز از يادمان رفته است! چون هر چه شمرديم نه از 40 شرکت اروپايي خبري بود و نه از 10 شرکت آمريکايي و اساسا هر چه شمرديم، تعداد غرفه ها به 280 عدد نرسيد!
وزير بعد از يک ساعت بازديد مقابل در خروجي آمد و خبرنگاران بعد ساعت ها معطلي، فرصت يافتند که با ايشان سخن بگويند اما؛ به سختي!
چون آنچنان جمعيتي وزير را احاطه کرده بود که تنها تعدادي از ما توانستيم با وزير گفتگو کنيم و مابقي افراد اساسا خبرنگار نبودند و شايد تنها خبرنگار بودن را دوست داشتند!
بعد از 20 دقيقه وزير خسته شد و اعلام کردند وزير را بي خيال شويد تا برود البته در حين فراري دادن وزير، نزديک بود که چند نفري زير دست و پا له شوند که با درايت خودشان فقط ضرباتي دريافت کردند و خدا را شکر همگي سالمند!
بعد از رفتن وزير، خبرنگاران با برخي افراد مصاحبه کرده تا لااقل براي رسانه خود خبري را تهيه کرده و دستشان خالي نباشد.
شب هنگام و صرف شام
بعد از فعاليت در نمايشگاه، نوبت به استراحت رسيد.
اعلام کردند که بر گزار کننده ي نمايشگاه به علت مطلوب نبودن نهار در آن روز به دنبال جبران است.
البته چون نمي خواهيم در مورد غذا و حواشي آن زياد بحث کنيم تنها به ذکر اين نکته کفايت مي کنم که هيات ميزبان ما که از اقوام درجه ي اول برگزار کننده و ميزبان رسانه ها بودند، با چنان اخمي همراه شدند که گويي به خاطر همراهي ما، قرار کنار سواحل خليج فارس شان بهم خورده و القصه به علت بروز برخي اتفاقات تعدادي از خبرنگاران با هزينه ي خود آن شب را گذراندند!
به قصرهاي خود برگشتيم و بعد از کمي استراحت با همراهي محمد رضا سارولر، به کنار سواحل نيل گون خليج هميشه فارس رفته و با خوردن يک ليوان چاي داغ در هواي خليج فارس، سعي کرديم بي ادبي ها را به آب بسپاريم.
صبح روز بعد
صبح ساعت 10 صبح براي خريد و کمي استراحت به داخل شهر رفتيم البته خدائي نکرده فکر نکنيد که ميزبان ما را همراهي مي کرد ! خير تنها کسي که در اين دو روز با ما سختي کشيد و سنگ صبور ما شد سارولر از بخش رسانه هاي وزارت بود که به خوبي جور اصلي ها را کشيد!
ساعت 12 به محل سکونت برگشتيم و نا گاه متوجه شديم که مديريت محل، با تلفن اعلام کرده است که بايد سوئيت ها را خالي کنيد!
لازم به ذکر است که پرواز ما به تهران راس ساعت 20 شب بود و از ساعت 12 تا 20 ما بايد چه مي کرديم!
با مقاومت محمد رضا سارولر، به جاي ساعت 12 ما را در ساعت 5 از سوئيت ها بيرون کردند و البته به گفته خبرنگاران خانم حاضر در جمع، مسئول اين مهمانشرا با تماس با اتاق آنها با اعلام اين مطلب که آقاي ...صفا ( ميزبان ما) به آنها اعلام کرده است که خبرنگاران بايد سوئيت ها را خالي کنند! مجوز پرت کردن ما را به بيرون از محل اسکانمان صادر کرده است!
بالاخره با تلاش برخي از همراهان به جاي سرگرداني در بيابان هاي کيش و با تحويل 3 اتاق و در اختيار گرفتن 1 اتاق براي 17 خبرنگار، ساعت 6.30 دقيقه هتل 5 ستاره را ترک و به فرودگاه رفتيم.
و البته در آن راه برگشت نيز يکي از همان همراهان شب قبل که گوئي به قرار نرسيده بود با ما همسفر و البته 100 در صد طلبکار بود.
تا اينجاي رنج نامه را به گزارشي از سفر 2 روزه اختصاص دادم اما سخني با برخي افراد:
سخني با برگزار کننده نمايشگاه
بزرگوار که البته با رفتاري که با ما کرديد، اين صفت کمي...! لطفا به اين چند مثال ايراني توجه فرماييد:
هر کسي را بهر کاري ساختند
کار هر ... نيست خرمن کوفتن ... نر مي خواهد و مرد کهن!
1)در نمايشگاه شما اعلام شد که 280 شرکت ايراني و خارجي حضور دارند! 17 خبرنگار هرچه غرفه ها را شمردند به 200 هم نرسيد.( خيلي کمتر از اين حرف ها بود)
2)در تمام جهان، خبرنگاران تخصصي حوزه ها و وزارت خانه ها جزو کارشناسان آن بخش به حساب مي آيند و شما بايد چگونگي رفتار با اين کارشناسان خبري را ياد بگيريد.
3)فرموديد 40 شرکت از اروپا و 10 شرکت از آمريکا! ما که هر چه گشتيم به تعداد انگشتان يک دست هم شرکت کننده خارجي حتي از افغانستان هم نديديم.
4)لطفا براي سال 2015 به جاي برگزاري نمايشگاه دام و طيور در کلاس هاي آداب ميزباني و مهمان نوازي ثبت نام و اين ضعف خود را بر طرف نماييد.
5)درست است که درآمد خبرنگاران در برابر دلالان، مديران و... بسيار کم است اما مطمئن باشيد عزت نفس ما از بسياري از شما از بيشتر است و اين عزت نفس است که باعث مي شود در يک سفر کاري به جاي ميزبان ، خودمان هزينه شام خود را پرداخت و زير بليت شما نرويم.
سخني با مديران جزيره
1)بزرگواران؛ اساسا حضور آن تعداد خبرنگار از صدا و سيما و رسانه براي هر منطقه يک موهبت به حساب مي آيد تا بتواند امکانات و مشکلات خود را به گوش بالادستي ها برساند؛ شما اين امکان خود را سوزانديد!
2)اگر به جاي افزايش تعداد محافظانتان که بسيار هم جو زده بودند از چند فرد رسانه اي و آشنا با خبر و تبليغات بهره مي برديد، بسيار حال و روزتان از اين بهتر مي بود.
3)جزيره ي کيش بسيار زيباست اما؛ حيف که در مناطق جنوبي اين جزيره امکانات به اندازه شمال و مرکزش نيست.
4)اميدواريم روزي رسد که با تدابير شما، کيش جاي امني شود براي سفر و سرمايه گذاري همه ي جهانيان.
سخني با وزارت جهاد کشاورزي و روابط عمومي آن
خداوکيلي از بس در اين چند ساله نوشتيم و کسي نشنيد خسته شديم و اينبار چيزي نمي خواهيم به مديران اين وزارت و روابط عمومي آن بگوييم چون اساسا به اين اعتقاد داريم که : نرود ميخ آهنين بر سنگ
اما بي انصافي است که به نمايندگي از خبرنگاران حوزه کشاورزي حاضر در اين سفر، از تلاش هاي بي دريغ محمد رضا سارولر براي کم کردن عذاب اين سفر تشکر نکرده و باز هم ناسپاسي است که از ايشان به علت اقامت در محل اسکان خبرنگاران تقدير نکنيم.اين در حالي است که برخي از افراد هتل 5 ستاره را به سوئيت هاي مجلل! خبرنگاران ترجيح داده و حتي براي براي 1 دقيقه حاضر به ديدار با اصحاب رسانه نشدند.( آقاي مدير اين متن اساسا براي شما نيست! ناراحت نشويد و البته اگر هم شديد بگذاريد به حساب تمام اذيت هايي که در اين سفر بر ما وارد شد!)
سخني با خودمان
1)همکاران محترم و البته با حيا؛ به خدا حيا هم حدي دارد زيرا وقتي حيا زياد از حد شود، انسان هاي نادان حيا را با ناتواني اشتباه مي گيرند.
2)متاسفانه نبود اتحاد و همدلي در بين من و شما، باعث شده است که هرکسي با هر مدرک و موقعيتي به خود اجازه دهد که به ما بتازد و تازه در آخر طلب ارث نيز کند.
و سخن آخر...
گاهي اوقات با ديدن يک دلال خودرو و يا نزول ....، احساس مي کنم که اگر از حرفه خبر و رسانه خارج شوم، ظرف يکسال به قول دوستان بار خود را مي بندم...
اما چه کنم که پول سخت اما حلال در آوردن مزه ي ديگري دارد که اين مزه را دوست دارم.
به اميد روزي که خبرنگار را به چشم خبرنگار بنگرند و نه يک...!
محمد علي رفيعي
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[مشاهده در: www.mojnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 49]
-
گوناگون
پربازدیدترینها