تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804608778
هشدارهای مراجع تقلید نادیده انگاشته شد رستاخیز تقدس‌زدایی در «رستاخیز»
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: هشدارهای مراجع تقلید نادیده انگاشته شد
رستاخیز تقدس‌زدایی در «رستاخیز»
کارگردان فیلم رستاخیز برای جذابیت بیشتر با تکیه بر تقدس‌زدایی قصد دارد فیلمی در ژانر فیلم‌های مذهبی به وجود آورد حال اینکه هرگونه نشان دادن چهره حضرات معصومین و همچنین حضرت عباس(ع) پیش از این و در جریان فیلم مختار از سوی مراجع تقلید به صراحت نهی شده است.
خبرگزاری فارس - نجمه عزتی: فیلم رستاخیز به کارگردانی و نویسندگی احمدرضا درویش بعد از طی یک پروسه طولانی نگارش و تهیه فیلم در نهایت 16 بهمن 1392 در کاخ جشنوارهٔ فجر همزمان با برگزاری سی و دومین دوره جشنواره فیلم فجر به نمایش در آمد. درویش که مدت زمان زیادی از سینما دور بود و آخرین کار وی «دوئل» به سال 1381 بر می‌گردد این بار با رستاخیزی آمد که رستاخیزی در ژانر فیلم‌های مذهبی بوجود آورد، البته همراه خود بیمی به جان همه انداخت که نکند تقدس ذوات مقدسه از جمله حضرت عباس(ع) را از بین برده یا کمرنگ جلوه دهد و فرجامی شوم برای روز رستاخیز رقم بخورد. ماجرای رستاخیز از نگاه بکیر فرزند حر ابن یزید ریاحی به قیام امام حسین(ع) و حوادث واقعه عاشوراست. در این فیلم 180 دقیقه‌ای از عوامل و هنرمندان خارجی از جمله طریق انوار تدوین‌گر معروف و نامزد دریافت اسکار برای فیلم سینمایی «سخنرانی پادشاه»، استیفن واربک موسیقی دان برنده اسکار برای ساخت موسیقی »شکسپیر عاشق» استفاده شده است. گفتنی است تمام مراحل فنی «رستاخیز» در استودیو مولینر لندن انجام گرفته و بازیگران این فیلم شامل پوریا پورسرخ، حسن پورشیرازی، فرهاد قائمیان و بابک حمیدیان است. طی سال‌های طولانی فیلم‌های زیادی در ارتباط با واقعه عاشورا ساخته شده است و کارگردانی که قصد فیلم سازی در این زمینه را داشته باشد یا باید با کیفیت، تکنیک و فیلمنامه بهتری نسبت به کارهای قبلی، چنین فیلمی بسازد و یا از زاویه ای دیگری به واقعه کربلا و تراژدی عاشورا نگاه کرده و فیلم خود را بسازد که البته روز رستاخیز درصدد نشان دادن داستان امام حسین و کربلا از زوایه دید دیگری بود. *ایراد منتقدان به نشان دادن چهره حضرت عباس(ع) اما اینکه رستاخیز چقدر در این زمینه موفق بوده است نقد چند تن از منتقدان این فیلم را مورد بررسی قرار می دهیم: مهرزاد دانش: ماجرای عاشورا و نهضت امام حسین (ع)، به عنوان واقعه‌ای با بار تراژیک فراوان، ظرفیت زیادی برای ترجمان ادبی و سینمایی دارد، اما این بدان معنی نیست که هر اقتباسی از آن به توفیق برسد. رستاخیز که به دلیل سابقه کم و بیش معتبر درویش و سیر طولانی تولیدش، انتظار می‌رفت فیلمی با سر و شکلی آراسته باشد، متأسفانه با فاصله‌ای فراوان با این توقع ساخته شده است. مقدمه بیش از حد طولانی و خسته‌کننده داستان، ناتوانی در پرداخت فضاهای جنگی کربلا، ضعف مفرط شخصیت‌پردازی، تحریف‌های آشکار تاریخی، شعارزدگی پررنگ در بیان ایده‌ها و آرمان‌ها، جلوه‌های ویژه زمخت و از فیلم بیرون‌زده، دیالوگ‌های ساده‌انگارانه و کلیشه‌ای، پایان‌بندی سردستی و… از جمله عواملی هستند که فیلم را به سقوطی فاجعه‌بار کشانده‌اند. معلوم نیست درویش بر اساس چه ظرفیتی متوقع است که فیلمش به محافل بزرگ رقابتی جهان ارسال شود و در مناسبات اکران جهانی موفق باشد. به‌خصوص که شخصیت اصلی فیلم بیش از آنکه دنبال حقیقت معنوی و جهادی امام (ع) باشد در پی توهمات غریزی خود در تعقیب یک دختر زیبارو است. روند مناسبی در تناسب‌سازی وجوه محتوایی دراماتیک متن با واقعیت‌های عاشورایی به چشم نمی‌خورد. رستاخیز نمونه دیگر است از حیف و میل کردن سرمایه و ایده و زمان و بسیاری دیگر از بضاعت‌ها و ظرفیت‌ها در مسیر پرانحطاط «سینمای فاخر». مسعود ثابتی: بعد از شش سال انتشار و کلی هیاهو، فیلمی عرضه شده که ملک سلیمان صد مرحله از آن جلوتر است و دیدنی‌تر. داستان فیلم از ساعت دومش شروع می‌شود و فیلم‌ساز چنان روی آشنایی مخاطبان با شخصیت‌های داستانش حساب کرده که هیچ نیازی برای زمینه‌چینی و شخصیت‌پردازی ندیده است. فیلم حتی یک صحنه شمشیربازی معمولی هم ندارد و همه صحنه‌های اسب‌سواری‌اش در لانگ‌شات یا کلوزآپ می‌گذرد؛ یعنی کارگردان آسان‌ترین شیوه را انتخاب کرده است. نکته دیگر این است که ما بزرگان و اسطوره‌هایی داریم که مردم در طول قرن‌ها تصوری ذهنی از آنها را در قلب خود پرورده‌اند و اگر قرار است در فیلمی تجسم عینی آنها را ببینیم، باید تصویری بهتر از نقاشی‌های قهوه‌خانه‌ای ارائه شود. شمایل شخصیت‌های بزرگ مذهبی در فیلم چنان معمولی تصویر شده که بیشتر از آنها اسطوره‌زدایی می‌کند و تصویر مثالی آنها در ذهن مردم را می‌شکند. علی شیرازی: رستاخیز برتری‌هایی نسبت به روز واقعه، دیگر فیلم مهم و ارزشمند مربوط به این واقعه دارد؛ اینکه از لحاظ فنی و بصری در مقیاس‌های جهانی قرار دارد و سوپرپروداکشنی آبرومند است، یا مثلاً اینکه فیلم درویش بر خلاف روز واقعه به طور مستقیم صحنه‌های نبرد را به تصویر کشیده است. اما روز واقعه هم برتری‌هایی داشت که یکی از آنها فیلمنامه آن (نوشته‌ی بهرام بیضایی) بود. در آن فیلم، عشق شبلی به دختر به‌درستی و با زیبایی در بطن داستان و مضمون نشسته و اصلاً شکل‌دهنده درام اصلی برای رسیدن به هدف نهایی بود اما در این‌جا عشق بُکیر (آرش آصفی) به دختر، انگار یک راست از فیلم‌های گلخانه‌ای بنیاد فارابی در دهه شصت سربرآورده و به رستاخیز سنجاق شده است. به جز این‌ها برخی انتخاب‌های غلط نظیر بازیگر نقش عباس بن علی (ع) هم به فیلم لطمه زده و نشان می‌دهد که فیلم‌ساز بر اهمیت نوع حضور و بازی چنین کاراکتری که تماشاگر اطلاعات زیادی را درباره‌ی او از این‌جا و آن‌جا اندوخته، واقف نبوده است. محمد تقی فهیم: رستاخیز اثری شکوهمند از نقطه نظر جلوه‌های ویژه، طراحی صحنه، لباس، آکسسوار، گریم و حتی دکوپاژهای درست است. فیلمی که 150 دقیقه تماشاگرش را نگه می‌دارد و موجب می‌شود تا او از تکنیک‌های فیلم لذت ببرد. اساسا درویش سینماگر تکنیک است و در رستاخیز یک‌بار دیگر بر این توانایی خود صحه می‌گذارد ولی در روایت با مشکل بر می‌خورد، هیچ فصلی با دیگری ارتباط ارگانیک و دیالکتیکی برقرار نمی‌کند، مرتب سکانس ها جهش دارند و فرصت فکر کردن به تماشاگر نمی دهد. موضوع و مضمون که تکلیفش روشن است و تماشاگر با اطلاعات از پیش داشته به سالن می‌رود. درویش شمایل‌های خوبی از شخصیت‌های تاریخی تصویر کرده است در نگاه اول آدم علاقه مند می‌شود ولی با اندکی جلو رفتن مشکل روایت او را متوقف می‌کند. در واقع حس و حال انرژیکی ندارند تا جایی که علاقه مندان حضرت عباس به اندازه تعزیه‌ها هم دچار تغییر حالت نمی‌شوند و یا حر کمرنگ‌تر از پسرش جلوه دارد. دل را به اندازه نمی‌لرزاند و فکر را به حرکت در نمی‌آورد و خود به خود مختار پیش چشممان قرار می‌گیرد که موفقیتش حاصل روایت منسجمش بود. فصل‌های بیرونی فیلم مانند بازارها، کعبه، جمعیت و… به ویژه سکانس لانگ اقتدای سپاه کوفه به سرداری حر نسبت به امام حسین (ع) اجراهای دیدنی دارد و چه خوب می‌شد اگر درویش روی شمایل امام تامل بیشتری به خرج می داد. مطلبی که در تمام نقدها خودنمایی می کند و اکثریت قریب به اتفاق منتقدان به آن اشاره و تاکید کرده‌اند ضعف کارگردان در به تصویر کشیدن شمایل حضرت عباس(ع) است که حتی کسانی که نمایش چهره آن حضرت را ایده خوبی می‌دانستند این چهره پردازی و نمایش را مناسب حضرت عباس(ع) ندانسته و آن را به گونه‌ای تقذس زدایی از این اسطوره دینی و مذهبی ما دانسته‌اند. علما و مراجع هم از این نظر مواضع خود را در نشان ندادن چهره این حضرت گوشزد کرده و آیت الله علوی گرگانی از مراجع تقلید با انتشار بیانیه‌ای ضمن محکوم کردن این اقدام تأکید کرد و گفته است: کمرنگ شدن عظمت امامزادگان موجب توبیخ و بلکه عقاب الهی در قیامت خواهد شد و همه مسئولین باید خود را برای جوابگویی در روز حساب آماده کنند. نهی علما و مراجع از به تصویر کشیدن تصویر حضرت عباس سه سال پیش علما و مراجع به کارگردان فیلم مختارنامه که قصد به تصویر کشیدن چهره حضرت عباس(ع) را داشت توصیه کردند و در نهایت صحنه‌ها حذف شده و این مقوله بحث تازه‌ای نبود که کارگردان رستاخیر ندانسته مرتکب این کار شده باشد. استفتائات در ارتباط با نشان دادن چهره مقدسان: آیت الله مکارم شیرازی: در مورد حضرت قمر بنیهاشم علیه السلام نشان دادن چهره آشکار به مصلحت نیست و بهترین راه حل این است که مانند معصومین علیهم السلام چهره ایشان را به صورت مبهم و در هالهای از نور نشان دهند تا مشکلی پیش نیاید. آیت‌االله مظاهری اصفهانی: این کار حرام است و باید نباشد. آیت‌الله علوی گرگانی: شخصیت حضرت ابوالفضل(ع) در میان عموم مردم و شیعیان مخصوصا متدینین ممتاز است و لذا برای جلوگیری از هتک حرمت و وهن به مقام عظمای آن بزرگوار لازم است از نشاندادن چهره ایشان اجتناب شود. آیت‌الله موسوی اردبیلی: به طور کلی هرگونه عملی که موجب وهن و بیحرمتی به ساحت مقدس اهلبیت علیهم السلام و از آن جمله حضرت ابوالفضل عباس بن امیرالمومنین علیهما السلام شود و یا مستلزم مفسدهای باشد جایز نیست. بر مسئولین ذیربط است که رعایت کنند. آیت‌الله ملکوتی تبریزی: بهتر، بلکه لازم است به نحوی از هاله نور از نشان دادن استفاده شود. آیت‌الله حسینی شاهرودی: چون احتمال می‌رود که نشان دادن چهره مبارک قمر بنی هاشم علیه السلام در فیلم، مستلزم وهن به ساحت مقدس ایشان شود، لذا نباید نشان داده شود. آیت الله وحید خراسانی: شنیدهام میخواهند قمر بنی هاشم را به نقش هنرپیشهها درآورند. قمر بنی هاشم کسی است که حجت خدا مقابل قبر او می‌ایستد و می‌گوید: «سلام خدا، سلام تمام انبیاء، سلام تمام اوصیاء، سلام تمام شهداء بر تو یا بن امیرالمؤمنین». قمر بنی هاشم کسی است که صد و بیست و چهار هزار پیغمبر، هر صبح و شب به او سلام میکنند. حال این شخصیت را می خواهند به نقش هنرپیشه ها درآورند... خدا نکند که چنین کاری را انجام دهند، که اگر بکنند، آن وقت هر چه پیش آید و هر چه ما بگوییم معذوریم. آیت الله صافی گلپایگانی: جواب همان است که حضرت آیت‌الله وحید فرموده‌اند. استفتاء از این حضرات در مورد فیلم «رستاخیز» همچنان به قوت خود باقی است و با توجه به دستورات دین مبین اسلام جایز نیست مسلمانی خلاف نظر و فتوای مرجع خود عمل کند. باید گفت در حداقل موارد فتاوا، نشان دادن چهره حضرت عباس(ع) جایز نبوده است که کارگردان این فیلم با نادیده گرفتن نظر مراجع و علمای دین برای جذابیت بیشتر فیلم و بدون توجه به تقدس زدایی از این الگوی دینی کار را خود را به پایان برده است و جا دارد که پیش از اکران عمومی مسئولان فرهنگی در این زمینه تصمیمی منطبق بر مبانی دینی و نظرات مراجع تقلید اتخاذ کنند. انتهای پیام/2258
92/11/26 - 10:32
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 31]
-
گوناگون
پربازدیدترینها