تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1867764118
بازنگری در گسترش مدارس تیزهوشان
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
جامجم بررسی میکند: بازنگری در گسترش مدارس تیزهوشان هنوز بر سر این که با دانش‌آموز تیزهوش باید چه برخوردی داشت اختلاف نظر وجود دارد. عده‌ای همچنان معتقدند فرد تیزهوش را باید از دیگران جدا کرد و به طور ویژه آموزش داد و عده‌ای نیز کماکان باور دارند که این جداسازی نه به نفع دانش‌آموز تیزهوش است و نه به نفع جامعه‌ای که او از آن جدا می‌شود.
در میانه این دو نظر نیز خانواده های این دانش آموزان قرار دارند که معتقدند فرزندشان که استعدادهای متمایز از هم سن و سالانش دارد باید مورد توجه خاص قرار گیرد و در فضایی رشد کند که باعث درخشش او شود. در واقع کفه این ترازو را این گروه سنگین می کنند که خواهان جداسازی و پرورش دانش آموزان تیزهوش در فضاهای ویژه هستند و برای پاسخگویی به این نیاز است که در سال های اخیر مدارس سمپاد در سراسر کشور رشد چشمگیری داشته است. آمارهای سال 92 که مهری سویزی، رئیس مرکز ملی پرورش استعدادهای درخشان در دوره وزارت حمیدرضا حاجی بابایی در آموزش و پرورش به آن اشاره دارد، حاکی است در این سال در بیش از 200 شهر و منطقه کشور مدارس سمپاد وجود دارد و در مهر 92، 5711 کلاس درس مختص دانش آموزان تیزهوش فعال بود که این رقم نسبت به سال 88 یعنی فقط در چهار سال، 120 درصد رشد کرده است. این وضع به گونه ای بود که به گفته سویزی در این مدت فقط در تهران 11 مدرسه سمپاد جدید تاسیس شد و تعداد این مدارس را از 31 به 42 مدرسه رساند. رشد بی رویه یا منطقی؟ اما این رشد چیزی نبود که در آموزش و پرورش دولت یازدهم تحسین شود. علی اصغر فانی، وزیر فعلی هنوز سرپرست وزارت آموزش و پرورش بود که نگرانی اش را از رشد فزاینده مدارس سمپاد اعلام کرد. در واقع او هم به روش فعلی جذب دانش آموزان در مدارس سمپاد انتقاد داشت و هم نگران بی کیفیت شدن مدارس تیزهوشان بود. فانی خیلی نرم اعلام کرد که استانداردهای جهانی وجود یک نفر تیزهوش در هر ده هزار نفر را تائید می کند و سعی داشت با ارائه این استاندارد نشان دهد که اگر مدارس سمپاد در عرض چند سال در کشور رشد بیش از صددرصد داشته به این معنی است که استانداردهای جهانی زیرپا گذاشته شده و مدارس سمپاد با اهدافی خاص توسعه یافته است. به عبارت دیگر، فانی می کوشید با بیان این آمار نشان دهد که افراد تیزهوش در بین جمعیت دانش آموزی کشور رشد پیدا نکرده، بلکه سیستم آموزشی کشور دست پایین را گرفته و راه ورود به مدارس تیزهوشان را برای عده ای بیشتر باز کرده است.
البته عده زیادی از کارشناسان این ایده علی اصغر فانی را نمی پسندند و کاهش تعداد مدارس تیزهوشان یا نمونه دولتی و غیرانتفاعی را لزوما به نفع مدارس دولتی نمی دانند، آنچنان که حسین احمدی از کارشناسان آموزش و پرورش به جام جم توضیح می دهد که مدارس دولتی باید کیفیت آموزشی شان را بالا ببرند نه این که با محدود کردن رشد بقیه مدارس، حق انتخاب را از والدینی که می خواهند روی فرزندان شان سرمایه گذاری کنند، سلب کنند. این کارشناس از مدافعان تاسیس برخی مدارس از جمله مدارس شاهد، عشایری، غیرانتفاعی و تیزهوشان است، همان طور که حامی حذف برخی مدارس ازجمله هیات امنایی ها و مجتمع های آموزشی است؛ مدارسی که به زعم او با فرهنگ و شرایط جامعه ایرانی سازگاری ندارد و فقط یک لایه مدیریتی جدید را در نظام آموزشی ایجاد می کند. استدلال او برای دفاع از مدارس تیزهوشان نیز از جنس استدلال بقیه مدافعان این مدارس است، هرچند احمدی اذعان دارد گسترش این مدارس در سال های اخیر بیش از اندازه بوده و کشورهای دیگر جهان به اندازه ایران مدرسه تیزهوشان ندارند. با این حال او وجود این مدارس را ضروری می داند و معتقد است وقتی در کشور بنیاد ملی نخبگان تاسیس می شود و وقتی واضح است که به احتمال زیاد استعداد افراد تیزهوش در مدارس معمولی هرز می رود یا استعدادهای آنها در مسیرهای غیرعلمی به کار می رود، پس باید مدارسی وجود داشته باشد که این افراد را شناسایی کند، به المپیادها بفرستد و برای تصدی پست های مختلف آماده کند. مبنای جداسازی تیزهوشان، 2.14 درصد درباره افراد تیزهوش قضاوت های مختلفی می شود. برخی معتقد به ارائه بهترین خدمات به آنها در محیط های اختصاصی هستند، در حالی که عده ای می گویند توجه به گروهی خاص خلاف موازین عدالت است و امکانات باید به صورت عادلانه میان افراد توزیع شود. این عده به نشستن دانش آموز تیزهوش در کنار بقیه دانش آموزان اعتقاد دارند، در حالی که می گویند این دانش آموزان باید آموزش های ویژه و متمایز از دانش آموزان عادی را دریافت کنند. نکته: هم اکنون مبنای جداسازی استعدادهای درخشان 2.14 درصد از جمعیت دانش آموزی در نظر گرفته شده که بهره هوشی 130 به بالا را شامل می شود علت پیچیده شدن این نسخه برای تیزهوشان از نگاه آنها این است که اگر افراد تیزهوش را از جامعه عادی جدا کنیم، آنها فقط با افراد همسطح و شبیه به خود ارتباط پیدا می کنند و وقتی وارد جامعه می شوند و با گوناگونی سرسام آور افراد روبه رو می شوند، طرز سلوک و سازگاری با این دنیای متنوع را نمی شناسند. اما با وجود همه این قضاوت ها و پیش بینی ها که نسبت به تیزهوشان و اثرات مخرب جداسازی آنها می شود، همچنان صف متقاضیان تاسیس مدارس سمپاد، متراکم است و دوستداران ورود به مدارس تیزهوشان حاضر به کوتاه آمدن از مواضع خود نیستند. رضا گلشن مهرجردی، کارشناس پژوهش مرکز ملی پرورش استعدادهای درخشان وزارت آموزش و پرورش به جام جم می گوید در دوره وزارت حمیدرضا حاجی بابایی، تقاضا برای تاسیس مدرسه تیزهوشان به طور دائم وجود داشت که البته خواست شهرهای کوچک برای تاسیس مدرسه اجابت نمی شد که این تقاضای دائم، بخوبی ذائقه جامعه برای گسترش مدارس سمپاد را نشان می دهد.
گلشن توضیح می دهد که هنوز در جهان درباره این که به چه دانش آموزی تیزهوش بگوییم وحدت رویه وجود ندارد و مبنای این تعریف متفاوت است، همین طور که درباره این که با یک فرد تیزهوش باید چه برخوردی داشت و این که جداسازی و فرستادن او به مراکز خاص به نفع اوست یا نه، اختلاف نظر وجود دارد، اما به گفته او فعلا در کشور ما سیاست جداسازی این دانش آموزان حاکم و مبنای این جداسازی 2.14 درصد از جمعیت دانش آموزی است.
این کارشناس می گوید درزمان ریاست آقای اژه ای بر مرکز ملی پرورش استعدادهای درخشان (سال 87-66) مبنای جداسازی دو در هزار از جمعیت دانش آموزی بود که طبق این مبنا در شهرهای بزرگ صد تا 150 دانش آموز را در بر می گرفت و امکان ایجاد مدرسه ویژه برای آنها میسر بود. البته به گفته او با گذشت زمان و تسری مدارس تیزهوشان به شهرهای کوچک تر عدد دو در هزار برای دایر کردن یک مدرسه کافی نبود به طوری که برای ایجاد یک مدرسه راهنمایی تیزهوشان اگر از بین 7000 دانش آموز پایه پنجم ابتدایی آزمون گرفته می شد و فقط دو نفر از هر هزار نفر در آزمون پذیرفته می شدند فقط 14 نفر انتخاب می شدند که برای تاسیس یک مدرسه بسیار کم بود، آن هم در شرایطی که در کشور مشکل کمبود مدرسه و مدارس دو شیفته وجود داشت و به صرفه نبود که برای این تعداد اندک مدرسه تاسیس شود.
به گفته این کارشناس همین شد که عددهای پذیرش رشد کرد و با این فرض که برای ایجاد دو کلاس بیست وچهار نفره برای هر دو جنس دختر و پسر به 96 دانش آموز نیاز است عدد پذیرش حدود هفت برابر بیشتر شد. به باور گلشن، فایده این رشد این بود که چون ابزار دقیقی برای شناسایی تیزهوشان واقعی در بین جمعیت هفت هزار نفری پایه پنجم ابتدایی وجود نداشت و این احتمال می رفت که 14 نفر برگزیده اول آزمون لزوما تیزهوش واقعی نباشند این رشد هفت برابری احتمال وقوع خطا در شناسایی را کاهش می داد. این همان اتفاقی است که به گفته گلشن، حمیدرضا حاجی بابایی وزیر آموزش و پرورش و مهری سویزی، رئیس وقت مرکز ملی پرورش استعدادهای درخشان نیز در کتاب مشترک خود از آن دفاع کرده و مبنای جداسازی هفت درصدی را معادل انتخاب دانش آموزان با بهره هوشی 115 تا 120 دانسته اند.
البته حالا این رقم ها بزرگ تر نیز شده است و به گفته رضا گلشن هم اکنون مبنای جداسازی استعدادهای درخشان 2.14 درصد از جمعیت دانش آموزی در نظر گرفته شده که بهره هوشی 130 به بالا را شامل می شود، اما شاید این عددها همان چیزی باشد که وزیر فعلی آموزش و پرورش را به واکنش واداشته است، وزیری که معتقد است در بین هر ده هزار دانش آموز فقط یک فرد تیزهوش وجود دارد و علت تغییر این عدد پایین آوردن سطح تعریف ها و سنجش ها ست. رشد شتابان به صلاح نیست تعداد مدارس سمپاد در سال های اخیر در حالی رشد داشته که حتی در بدنه آموزش و پرورش نیز عده ای مخالف این رشد هستند.
رضا گلشن، کارشناس پژوهشی مرکز پرورش استعدادهای درخشان در گفت وگو با جام جم موافق رشد مدارس سمپاد به شکل امروزی نیست چون معتقد است این رشد بدون داشتن نقشه راه بوده است.
گلشن می گوید: مشکل این است که در کشور مدرسه ایجاد شده، اما معلم آشنا با مبانی استعدادهای درخشان تربیت نشده است. این در حالی است که ایجاد مدارس سمپاد در نقطه ای از کشور سودمند بوده ولی در نقطه ای دیگر اشتباه بوده و سبب شده جمعیت دانش آموزی آن منطقه کیفیت لازم را نداشته باشد، ولی در سیاست های توسعه ای به این موضوع توجه نشده است.
این کارشناس لطمه های ناشی از رشد پرشتاب مدارس سمپاد در برخی مناطق را به ایجاد مدارسی منتهی می داند که کیفیت خدمات و امکانات آن تفاوت معناداری با مدارس عادی ندارد. گلشن می گوید: از لحاظ تجهیزات و امکانات آموزشی، مدارسی که قدیمی هستند و عمری دارند وضعشان از مدارس تازه ساز سمپاد بهتر است تا حدی که این مدارس در مقایسه با مدارس عادی، ویژگی خاصی ندارند و مسئولان ادارات آموزش و پرورش با این تصور که این مدارس انباشته از امکانات هستند و چون از والدین شهریه دریافت می کنند نیاز مالی ندارند، از کمک های معمولی نیز دریغ می کنند.
پس به گفته این کارشناسان پیداست رشد شتابانی که در همه ارکان آموزش و پرورش در سال های اخیر وجود داشت، به این بخش از نظام آموزشی نیز صدمه وارد کرد، در حالی که پیش از این رشد فراگیر، مدارس تیزهوشان هیبتی داشت و نخبگانی واقعی از آن خارج می شد. مریم خباز / گروه جامعه
چهارشنبه 23 بهمن 1392 5:00
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 49]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها