تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1834058131
جمهوری اسلامی ایران؛ تقویت رابطه حاکمیت و مردم - احمد فراهانی
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا:
جمهوری اسلامی ایران؛ تقویت رابطه حاکمیت و مردم - احمد فراهانی نظریه پردازان اجتماعی درباره رخداد مهم سال 1357 در ایران، دیدگاه های متفاوتی را ذکر می کنند و یکی از این موارد، شکاف بین حاکمیت و مردم بود که در نهایت به بروز خشونت عریان و فراگیر رژیم پهلوی علیه همه مردم منجر شد و همین نوع رفتار نیز به تشدید منازعه بین دولت و مردم منتهی گردید و انقلابی عظیم به رهبری حضرت امام ( ره ) را در قلب خاورمیانه (منطقه امن غرب) شکل داد.
انقلاب اسلامی ایران با مشارکت همه طبقات اجتماعی و اجماع نخبگان مستقل برای حذف رژیم پهلوی شکل گرفت و شکلی جدید از مشارکت سیاسی شهروندان ایران در نظام سیاسی برخاسته از متن جامعه ایجاد شد.
در رژیم پهلوی به دلیل عدمِ اعتمادِ مردم به نظام وکارگزاران سیاسی،تمایلی به مشارکت سیاسی وجود نداشت و در نتیجه گروه های سیاسی و اجتماعی به جای پیگیری راهی برای مشارکت سیاسی، به دنبال مبارزه بارژیم شاه بودند، رژیمی که باب هرگونه مشارکت سیاسی از پایین به بالا را مسدود کرده بود.
در دوران پهلوی هیچ فضایی برای مشارکت سیاسی وجود نداشت و مردم هم رغبتی برای مشارکت نشان نمی دادند؛با این وجود رژیم سعی داشت تا به شیوه های مختلف مردم را به پای صندوق های راîی بکشاند. آخرین تلاش ناآگاهانه رژیم شاه برای این هدف، تاîسیس حزب رستاخیز و اجباری کردن عضویت در آن بود، ولی این شیوه هم به دلیل بی اعتمادی مردم، عملاً نتیجه معکوس داشت؛ زیرا باعث بالا بردن مشارکت مردم و افزایش مشروعیتِ رژیم نشد.
* شکاف های اجتماعی و وقوع انقلاب ها
شکاف های اجتماعی منجر به گروه بندی های مختلف در عرصه سیاست و اجتماع می گردد . هر یک از این گروه ها دارای علایق و منافع خاصی هستند که از منابع قدرتی و مقاومتی خود جهت رسیدن به مقاصدشان استفاده می کنند . از آن جا که علایق و منافع این گروه ها همواره همسو نیست، بروز کشمکش و منازعه میان آنها به امری رایج تبدیل می شود . در صورتی که تعارضات و کشمکش های میان گروه ها و نیروهای مختلف موجود در عرصه سیاست یک جامعه شدت یابد، زمینه برای بروز انقلاب فراهم می گردد.
سیاست های رژیم پهلوی که از آن به عنوان ˈ نوسازی ˈیاد می شود به تشدید شکاف های اجتماعی - سیاسی در ایران منجر شد و به این ترتیب تشدید همزمان شکاف های متعدد اجتماعی، سیاسی و ایدئولوژیک به تدریج زمینه های شکل گیری یک ائتلاف وسیع ضد رژیم را فراهم کرد . این ائتلاف تحت رهبری دستگاه مذهبی که در مقایسه با دیگر نیروهای سیاسی از منابع شخصیتی، بسیج گری و مشروعیت بخشی بیشتری برخوردار بود طی دوره یک ساله اعتراضات خیابانی توده ای که معمولا از سوی نیروهای رژیم به خشونت کشیده می شد، موجبات مشروعیت زدایی کامل رژیم سلطنتی و فروپاشی منابع اقتدار و سرکوب این رژیم را فراهم کرد و سرانجام باعث سرنگونی این رژیم و پیروزی انقلاب گردید.
ظهور انقلاب اسلامی با آرمان ها و شعارهای خود و نیز ایجاد یک فضای نسبتا باز سیاسی و کاستن از فشارهای رژیم پیشین زمینه های لازم را برای طرح خواست ها و مطالبات از سوی گروه های مختلف اجتماعی فراهم ساخت . در عین حال، پیدایش یک رژیم شیعی با گرایش های ضد سرمایه داری حساسیت هایی را در میان برخی از اقشار جامعه برانگیخت و این امکان را فراهم ساخت تا گروه های مختلف ضمن استفاده از فضای باز بحث و گفت و گو بر میزان آگاهی های خود افزوده و امکان لازم برای سازمان یافتگی گروهی را کسب کنند.
* انقلاب اسلامی و تقویت یکپارچگی ملی
همبستگی های اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی امکانات زیادی برای برون رفت جوامع از بحران ها و اجتناب از وقوع احتمالات ناخوشایند را ایجاد می کند.
انقلاب اسلامی ایران فرآیند ادغام و یکپارچگی اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و ایدئولوژیک را تقویت کرد . بسیج توده ای آن هم بر اساس آموزه های مذهبی و استفاده از انواع وسایل ارتباط جمعی موجبات افزایش یکپارچگی در فرهنگ و زبان سیاسی را چه در سطح فرهنگ حاکمیت و چه در سطح فرهنگ مخالف، فراهم کرد.
گسترش بیش از پیش بوروکراسی دولتی و نهادهای جدید بر آمده از انقلاب در نقاط دور افتاده کشور و ...، موجب گسترش بیش از پیش نهادها و رویه های مشارکت سیاسی و به نوبه خود یکپارچگی بیشتری در رفتارهای سیاسی - چه در میان نخبگان و چه در سطح توده ها - شد و گروه ها، اقشار و طبقات مختلف را بیش از پیش به یکدیگر پیوند داد.
نظام سیاسی جدید در ایران (جمهوری اسلامی ایران)به اقداماتی در سطوح کلان و خرد جامعه مبادرت کرد که نتایج مثبتی را به ارمغان آوره است از جمله :
1. تاکید بر سیاست های ادغام اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و تحکیم پیوند، علایق و منافع میان بخش های مختلف جامعه به ویژه اقلیت های قومی و مذهبی با مرکز که لازمه این امر افزایش توانایی های تلفیقی نظام سیاسی است
2. شکل گیری نوعی ثبات و آرام سازی سیاسی از طریق فرآیند مردم سالاری در سطح کل کشور و فراهم کردن شرایط مشارکت سیاسی بخش های گوناگون، به ویژه اقلیت ها چه در ساختارهای سیاسی محلی و یا ملی که لازمه این امر افزایش قابلیت های تنظیمی نظام سیاسی است .
3. بسط نهادهای مشارکتی اجتماعی و سیاسی چه در سطح محلی و چه در سطح ملی و برقراری ارتباطات بیشتر میان نهادهای مشارکت ملی و محلی
4. تلاش برای کاهش اعمال تبعیض های مذهبی و قومی توسط حکومت مرکزی و فراهم کردن شرایط و امکانات بیشتر جهت دست یابی این اقلیت ها به فرصت های حیاتی (اشتغال، آموزش و) ...
5. بسیج منابع موجود داخلی و بهره برداری از منابع خارجی برای مهار بحران های اقتصادی، به ویژه تورم و بیکاری که این امر مستلزم افزایش قابلیت های شناسایی و استخدامی نظام سیاسی است
6. متوازن کردن توزیع منابع چه در سطح اقشار و گروه های اجتماعی و چه در سطح بخش های اقتصادی و چه در سطح مناطق مختلف کشور
7. ایجاد تعادل بیشتر در فضای اجتماعی و فرهنگی از طریق بازسازی و تعدیل نگرش های افراطی در عرصه های اجتماعی و فرهنگی
8. تسریع روند تنش زدایی در روابط خارجی و حل مسائل و تنش های موجود میان ایران و سایر کشورها تا از این طریق هم از دخالت های احتمالی عوامل خارجی و هزینه های ناشی از آن کاسته شود و هم امکان جذب منابع خارجی به ویژه برای حل سریع تر مسائل اقتصادی فراهم شود.
* انقلاب اسلامی؛مشارکت سیاسی و ترمیم رابطه حاکمیت و ملت
یکی از بارزترین نمونه های مشارکت مردمی، مشارکت در امور اجتماعی و سیاسی است که کمک فراوانی به حفظ وحدت و همبستگی ملی می کند.
مشارکت سیاسی فعالیت داوطلبانه اعضای جامعه در انتخاب رهبران و شرکت مستقیم و غیرمستقیم در سیاست گذاری عمومی است و به بیانی دیگر، مشارکت سیاسی عبارت است از ورود به عرصه و جرگه ای که به تحقق یک اراده جمعی منجر شده، یا مانع تحقق آن اراده جمعی می شود.
با آغاز جنبش اجتماعی از سال 1339ه. ش، دیکتاتوری و اختناق محمدرضاشاه با مشکلاتی مواجه شد که اوج آن قیام پانزده خرداد 1342 بود. اما با زندانی شدن و تبعید حضرت امام خمینی ( ره ) در 1343 دوره دوم دیکتاتوری و اختناق شاه آغاز گشت؛ آزادی های فردی و مدنی هر لحظه بیشتر از پیش به عقب رانده می شد و محدود می گردید. شاه تصور می کرد با هزینه کردن بخشی از درآمد نفت و ایجاد یک رفاه نسبی مصرفی می تواند ناکامی های سیاسی و مدنی شهروندان را جبران نماید.
درحالی که تبلیغات رسمی نظام بر شعار ˈپیوند شاه و ملتˈ تکیه می کرد و در سطح ظاهر نیز به دلیل وجود مجازات و سرکوبگری، نارضایتی های توده مردم چندان نمود نداشت، هر لحظه وضعیت دوقطبی دولت ــ ملت تشدید می گشت و بی اعتنایی و بی اعتمادی متقابل متراکم می شد و سرانجام با اولین جرقه های انقلاب، گسل و گسست بین دولت و ملت آشکار شد و وسعت یافت.
انقلاب اسلامی بدون شک با مشارکت گسترده توده های مردم شکل گرفت و در نهایت به پیروزی رسید و باعث شد تا روابط از هم گسسته دولت و ملت را به صورت فزاینده ای ترمیم شود.
انقلاب اسلامی نتیجه سوء مدیریت رژیم پیشین در بهسازی رابطه دولت ــ ملت بود. در اوایل انقلاب، بسیاری از مسئولان و مقامات از بین معلمان، روحانیان، بازاری ها، کارگرها و توده های مردم سربرآوردند و بدین ترتیب احساس وجود پیوندهای اساسی بین دولت و ملت همه جا منعکس شد.
البته بطور طبیعی پس از انقلاب مشکلات فراوانی در کشور به وجود آمد و بسیاری بر این باور بودند که مسوولان انقلاب نمی توانند قدرت را مجددا متمرکز کنند و دوره جدیدی از هرج و مرج وسعت و عمومیت خواهد یافت. مجادله تشکلهای سیاسی و شبه نظامی، مشکلات قومی و منطقه ای و مرزی، چگونگی نقش نیروهای مسلح در نظام جدید، مسائل کارگری و کارفرمایی، آشوب دانشگاهها و... نمونه های متعددی از این مشکلات و بحران ها بودند. درعین حال احساس آزادی و حریت و امکان نشر انواع مکتوبات موافق و مخالف، میتینگ ها و تظاهرات همه گروهها، پیدایش دهها تشکل سیاسی و مرامی نیز همه جا موج می زد. حمله عراق در آخر شهریور 1359، به رغم همه تهدیداتش، فرصتی برای تمرکز و ساماندهی قدرت انقلابی شد و دولت و ملت را در مقابل محرک بزرگی همچون تهاجم صدام به هم نزدیک تر کرد و این نزدیکی تاکنون استمرار داشته است.
عبور از مشکلات 35 سال گذشته و ربع قرن فراز و نشیب، خود به نوعی بیانگر توسعه سیاسی و انسجام ملی، البته با ملاکها و معیارهای بومی و ایرانی است. اگر توسعه به معنای ظرفیت و قابلیت یک سیستم تعریف شود، ایران، در بیش از ربع قرن، مراحلی از توسعه سیاسی ــ اجتماعی را تجربه کرد و درحالی که در هر فراز و نشیب و چالشی بسیاری تصور می کردند این نظام درهم خواهد شکست، اما جمهوری اسلامی ایران موجودیت خود را با پشتوانه مردمی حفظ کرده است و دو قطب دولت و ملت به درجه ای از انباشت تجربه رسیده اند که می توان نظامی را انتظار داشت که در آن دولت و ملت در جایگاهی که رواست قرار گیرند؛ یعنی دولت به اندازه لازم و کافی قدرت، و ملت به اندازه لازم و کافی آزادی داشته باشند.
سخن پایانی ؛
نظام های سیاسی بر پایه اعتماد عمومی و اراده ی مردم استوار می گردند و استمرار و اقتدار آنها وابسته به مشارکت و دخالت مردم است. این مشارکت در قالب های مختلفی شکل می گیرد; از جمله شرکت مردم در انتخابات و همه پرسی ها و حساسیت نسبت به نوع جریان امور در کشور و میزان دلبستگی آنها به نظام حاکم بر جامعه و حمایت از آن.
قبل از انقلاب اسلامی به دلیل این که رژیم از نظر مردم فاقد مشروعیت بود، لذا مردم،رویکرد کاملاً منفی به آن داشتند، درحالی که باپیروزی انقلاب اسلامی، این رویکرد متحول شد و مردم به مبانی مشروعیت جمهوری اسلامی رویکرد مثبتی نشان دادند.
قبل از انقلاب به دلیل این که مردم به رژیم اعتماد نداشتند،هیچ گونه مشارکت سیاسی هم وجود نداشت، در حالی که بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و بالا رفتن سطح اعتماد مردم به حکومت، مشارکت سیاسی به طور فزاینده ای افزایش پیدا کرد.
حضور مستمر توده های مردم در گرامیداشت پیروزی انقلاب اسلامی طی 35 سال گذشته مبین حمایت های ملت از حاکمیت و نزدیکی دیدگاه های این دو قطب اصلی نظام سیاسی جمهوری اسلامی ایران است.
اول**
انتهای پیام /*
: ارتباط با سردبير
[email protected]
22/11/1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 28]
-
گوناگون
پربازدیدترینها