تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1818971679
آموزش زبان مادری یا آموزش به زبان مادری ؟ مساله این است
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا:
آموزش زبان مادری یا آموزش به زبان مادری ؟ مساله این است تهران - ایرنا - این روزها در سطوح و عرصههای مختلف سیاسی، دانشگاهی، روشنفکری و رسانه ای، بحث های مختلفی درباره مساله آموزش زبان مادری بالا گرفته است.
اگرچه دور جدید این قبیل مباحث با اظهارات مشاور محترم رییس جمهور و همچنین مذاکرات اعضای فرهنگستان ادب فارسی مطرح شده، ولی باید توجه داشت که اینگونه مباحث، چه در ایران و چه در دیگر کشورها، قدیمی و دارای سوابق طولانی است. به نظر نگارنده بسیاری از کسانی که اخیرا چه در تایید یا رد مساله «زبان مادری» گفته و نوشته اند، اولا، دو بحث «آموزش زبان مادری» و«آموزش به زبان مادری» را با یکدیگر درآمیخته و یکسان پنداشته اند.
دوم اینکه این افراد ضمن اصرار به سیاسی، تبلیغاتی و احساسی کردن فضای بحث، کمتر توجهی به دانش و تجربه دیگر ملل و اقوام در این مسیر کرده اند. ایران اولین و تنها کشوری نیست که فرهنگ ها، اقوام و زبان های مختلفی را در داخل یک قلمرو مشترک و مقدس ملی و تاریخی گرد هم آورده است.
نگارنده سوای بیش از دودهه زندگی در غربت و بزرگ کردن دو فرزند در محیطی که زبان رسمی و رایج آن فارسی نبوده، به مساله آموزش زبان مادری و بحث اقلیت های قومی و فرهنگی و زبان های غیررسمی توجه کرده و به ضرورت ارزش علمی و ضرورت شخصی در آن بررسی و دقت نظر داشته است. در جهان امروز و به خصوص بر اساس تجربیات صدسال اخیر، اهمیت آموزش زبان مادری بر کمتر کسی پوشیده است.
مکرر گفته شده که معمولا کودکانی که با بیش از یک زبان بزرگ می شوند، در مقایسه با دیگر کودکان، در آینده زندگی آموزشی و حرفه ای خود بخت بیشتری برای موفقیت دارند. از سوی دیگر، بازگذاشتن دست مهاجران و شهروندانی که زبان مادری آنان با زبان اصلی و رسمی کشور تفاوت دارد برای آموزش زبان مادری به نسل بعدی، تا حدی به همگرایی و رشد حس وفاداری به کشور کمک می کند.
اگر به تجربه کشورهای غربی در این مورد توجه کنیم درمی یابیم که در کشورهایی مثل آمریکا، کانادا و بریتانیا به دلیل تشویق و آزادگذاشتن والدین به آموزش زبان مادری به کودکان، مشکلات سیاسی و اجتماعی و امنیتی کمتری در ارتباط با نسل جوان مهاجر یا متکلم به دیگر زبان ها، نسبت به برخی دیگر از کشورهای غربی که حساسیت و محدودیت نسبی برای این نوع آموزش دارند مشاهده می شود.
به یاد می آورم، وقتی کودکان من به سن مدرسه رفتن رسیدند، با احتیاط از معلم کلاس آمادگی آنان پرسیدم که آیا ضرورت دارد که برای بهبود زبان انگلیسی کودکان، در خانه نیز با آنها انگلیسی صحبت کنیم؟ آموزگار به تندی پاسخ منفی داد و تاکید کرد که در منزل با کودکان به زبان مادری صحبت شود، چون در هر شکل زبان اصلی و رسمی کشور از طریق آموزش مدرسه و رسانه ها و در ارتباطات کودکان با هم یاد داده خواهد شد و انصاف نیست که زبان مادری را به کودکان نیاموزیم. تا اینجا مشکل چندانی وجود ندارد.
ولی مساله ای که در اینجا معمولا مشکل آفرین می شود، بحث آموزش به زبان مادری است. شاید از این جهت نیز بریتانیا و آمریکا تا حد زیادی پیشگام ترویج و تبیین بحث آموزش به زبان مادری باشند.
تجربه ای که در بسیاری زمینه ها با مشکل مواجه شده و حتی در موارد زیادی، از جمله اخیرا در ولز، آموزش وپرورش را دچار بحران و دردسر اساسی کرده است. در دودهه اخیر، در منطقه ولز تاکید جدی بر آموزش همه دروس در مدارس به زبان ولزی (ولش) وجود دارد. دولت مرکزی در لندن نیز ضمن تایید این سیاست، همه توان خود را برای ترویج این زبان در اختیار نهادها و دولت محلی گذاشته است.
با این همه اکنون در کشوری که پیشاهنگ آموزش به زبان مادری است، نتایج منفی از این سیاست گرفته شده و جامعه ناگزیر به بازنگری در این سیاست می اندیشد. در چندسال گذشته، عدم علاقه عمومی بیشتر کودکان و بسیاری از والدین به یاددادن همه دروس به زبان ولزی بیش از پیش آشکار شده است.
کودکان ضمن احترام به زبان مادری و علاقه به یادگیری آن، علاقه ای به جداماندن از جریان اصلی آموزشی و فرهنگی کشور نداشته و بسیاری از والدین نیز به این نتیجه رسیده اند که عدم آموزش دروس مختلف به زبان اصلی و رسمی کشور موجب بروز موانع جدی در توفیقات علمی، اجتماعی و حرفه ای کودکان آنها شده است.
انتشار اخیرا جدول موفقیت های علمی و آموزشی کودکان اروپایی نشان داده که تقریبا در همه دروس، به خصوص سه درس پایه ادبیات، ریاضی و علوم، کودکان ولزی در پایین ترین رتبه کشورهای اروپایی و حتی در بسیاری از موارد پایین تر از همنسلان خود در کشورهای فقیر اروپای شرقی قرار دارند.
مسوولان آموزش وپرورش ولز اعلام کرده اند که فقدان معلم کارآمد دوزبانه در دروس مختلف، عدم انگیزه والدین و کودکان به آموختن همه دروس به زبان غیررسمی و همچنین ترس از عدم همگرایی ملی، منطقه ای و جهانی موجب بروز تردیدهای جدی در سیاست بریتانیا برای تداوم فراگیرکردن آموزش به زبان مادری شده است. این تجربه، در کنار دیگر تجربیات موجود در جهان، مثلا در کنیا و کشورهای مختلف اسکاندیناوی اروپای شمالی، نشانگر پیچیدگی و چندوجهی بودن آموزش به زبان مادری است.
همین تجربه در مدارس ایرانی در بریتانیا نیز وجود دارد. ضمن آنکه مدارس آموزش زبان فارسی در روزهای آخر هفته در بریتانیا با استقبال نسبتا مناسبی مواجه است، کمتر خانواده مقیم ایرانی (سوای دانشجویان و کارمندان اعزامی رسمی) رغبتی به ثبت نام فرزندان خود در مدارسی که همه دروس آن کشور را به فارسی آموزش می دهند نشان می دهند. چرا که بر اساس تجربه، این انتخاب، مستقیما در همگرایی کودکان در جامعه محل اقامت و توفیق آنان در آینده تاثیر منفی خواهد گذارد.
تردیدی نیست که افراد یا جریان هایی آگاهانه یا ناآگاهانه از مقابله با موضوع آموزش زبان مادری در جهت بی توجهی به حقوق بدیهی و ضروری مدنی اقوام سوءاستفاده می کنند. ولی تردیدی هم نباید داشت که سروصدا در موضوع آموزش به زبان مادری نیز برای جمعی دیگر بهانه ای برای طرح دعاوی تجزیه طلبانه و قوم گرایی افراطی و ایجاد خلل در وحدت ملی ایران است.
موضوعاتی چون آموزش زبان مادری یا آموزش به زبان مادری، مسایلی جدی، علمی و ملی بوده که دیگر کشورها سال هاست درباره آن تحقیق کرده و آن را تجربه کرده اند. بیاییم با این مسایل برخورد علمی و جدی کرده و با اهمیت دادن به آینده علمی و شغلی فرزندانمان، از تبدیل آنها به ابزار فوتبال سیاسی داخلی خودداری کنیم. من شخصا هیچ تردیدی در اهمیت آموزش و ترویج زبان های دیگر نداشته و این موضوع را از مبانی فرهنگی قوام اجتماع و فرهنگ ایرانی می دانم. ولی ضمنا باید توجه داشت که زبان فارسی از ارکان مهم و بنیادین هویت و وحدت ملی ایران در داخل کشور، منطقه و جهان امروز است.1654
منبع : روزنامه شرق - دکتر مجید تفرشی ، محقق و تاریخ نگار مقیم انگلیس
انتهای پیام /*
: ارتباط با سردبير
[email protected]
21/11/1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 26]
-
گوناگون
پربازدیدترینها