محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1832491559
در گفتگو با فارس نادر ساعد: موضع روس‌ها در خصوص تحریم‌های جدید دارای پایه حقوقی است / حقوق در عرصه دیپلماسی باید «وکالتی» عمل کند
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: در گفتگو با فارس
نادر ساعد: موضع روس‌ها در خصوص تحریم‌های جدید دارای پایه حقوقی است / حقوق در عرصه دیپلماسی باید «وکالتی» عمل کند
یک پژوهشگر حقوق بین‌الملل ضمن اشاره به تفسیرپذیر بودن توافق ژنو، مبنای استدلال حقوقی روس‌ها در خصوص نقض توافق ژنو توسط ایالات متحده را دارای پایه و اساس حقوقی دانست.
«نادر ساعد»، دارای درجه دکتری در حقوق بین‌الملل و پژوهشگر و تحلیل‌گر حوزه هسته‌ای است. پس از اعلام موضع روس‌ها مبنی بر اینکه قرار دادن نام اشخاص حقیقی و حقوقی در فهرست سیاه تحریم‌های ضدایرانی ایالات متحده ناقض توافق ژنو یا همان «برنامه اقدام مشترک» است، خبرنگار سیاست خارجی خبرگزاری فارس بر آن شد تا نظر وی را در خصوص بنیان‌های حقوقی این موضع‌گیری مسکو جویا شود. ساعد در گفتگوی تلفنی با خبرنگار فارس ابراز داشت: اگر تکیه ما برای تحلیل این موضوع نوع واکنش روسیه باشد، باید سه فراز را کنار هم ببینیم. نکته اول آنکه بیانیه‌ای که روس‌ها به تازگی صادر کرده‌اند جدید نیست. آنها قبلا هم در قبال تحریمی که در مورد 19 شرکت و شخص توسط آمریکایی‌ها اعمال شد همین موضع را داشتند البته با نرمش بیشتر و آن را بیش از آنکه تخلف دقیق از توافق تلقی کنند، تهدیدی برای ادامه روند اجرایی‌سازی توافق به‌شمار آورده بودند ولی این بار گامی جلوتر نهاده و دقیقا از تخلف در موافقتنامه صحبت کردند. این امر نشان می دهد که روس‌ها در واکنش به تخلفات آمریکا از توافق ژنو، تاکنون ثابت قدم بوده‌اند. نکته دوم از دیدگاه ساعد این است که آیا موضع روس‌ها در یک نگاه بی‌طرفانه به توافق ژنو (و به واقع، نگاه به عنوان یک عضو گروه 1+5 و مستقل از آمریکا) صحت دارد یا خیر و سوم اینکه آیا برای جمهوری اسلامی ایران این نگاه روس‌ها فرصت است یا تهدید؟ از نظر این تحلیل‌گر مسائل حقوق بین‌الملل در مقوله دوم فوق‌الذکر، واقعیت آن است که در گام اول توافق ژنو ادبیات موافقتنامه همچون دیگر ارکان آن، آن‌قدر انعطاف دارد که به طرفین موافقتنامه قدرت می‌دهد که متناسب با راهبرد و برنامه‌ریزی خود از لابلای این مفاهیم توجیهات مشروع جلوه دادن اقدامات خود را به‌دست آورند. از این منظر برای آمریکایی‌ها فضای توجیه وجود داشته و از کلمه «جدید» تفسیری ارائه کرده‌اند مبنی بر اینکه منظور از جدید آن چیزی است که «مبنای تحریمی جدید» داشته باشد یعنی پس از اجرایی شدن توافق ژنو و نه قبل یا حتی انعقاد آن. بنابراین آمریکائی‌ها مفهوم مذکور را متناسب با سیستم حقوقی و سابقه کاری خود تفسیر می‌کنند و نه متناسب با ماهیت بین‌المللی توافق ژنو. بر این اساس، اگر تحریمی را قبلا دولت یا کنگره اعمال کرده باشد و این در گام اول تعلیق نشده باشد و کسانی به تشخیص آمریکا از آن تخطی کرده باشند می‌توان لیست‌ها را افزایش داد. البته این تفسیر، دقیقا بر اساس منافع آمریکا استوار است. وی افزود: اما یک برداشت دیگر آن است که منظور از جدید، جدید با نگاه آمریکایی‌ها نیست بلکه جدید با محوریت توافق ژنو به عنوان یک سند بین‌المللی و خارج از اراده صرف آمریکا به عنوان تنها یک طرف آن است. یعنی جدید بودن را سیستم حقوقی آمریکا تعیین نمی‌کند بلکه توافق ایران و 1+5 تعیین‌کننده آن است. این 7 کشور توافق کرده‌اند که هر اقدامی که به‌صورت یکجانبه از سوی اتحادیه اروپا و آمریکا قبل از توافق ژنو صورت گرفته، تحریم‌های «موجود» شناخته شود و هر آنچه از نظر زمانی، پس از آن باشد (خواه به استناد تحریم‌های قبلی دولت یا کنگره و یا در راستای افزایش آثار و پیامدهای آنها) تحریم‌های جدید نام گیرد. بنابراین هر اقدامی که از سوی هر یک از طرفین انجام گیرد که فضای موجود (فضای پس از انعقاد توافق ژنو در 24 نوامبر) را تشدید کند و فضای تفاهم را بر هم زند، جدید محسوب می‌شود. باید جدید بودن را در فضای 7 کشور تفسیر کرد که به این نتیجه رسیده‌اند که باید وضعیت موجود را ثابت نگه دارند و آرام آرام به‌سوی بهبود وضعیت موجود یعنی لغو تدریجی تحریم‌ها حرکت کنند. اینجا اضافه کردن هر فهرست جدیدی حتی اگر به استناد تحریم‌های سابق هم باشد، روند را معکوس می‌کند. برداشت روس‌ها هم همین است و به‌نظر می‌رسد که موضع آنها برای ایران منفعت‌آورتر است، یعنی کاهش تدریجی نوع و اشخاص و فضاهای ناشی از تحریم تا مرحله لغو. حرکت از فضای موجود به سوی تشدید، در این نگاه تخلف محسوب می‌شود. روس‌ها می‌گویند جدید بودن، جدید بودن زمانی است نه جدید بودن بر اساس سیستم حقوقی آمریکا. البته یک مبنای دیگر هم از دید حقوقی برای این تفسیر روسیه وجود دارد و آن اینکه توافق ژنو یک سند بین‌المللی است و یک عضو به تنهائی نمی‌تواند برداشت خود را که متکی بر حقوق داخلی خود است، به عنوان تفسیر جمعی این سند تحمیل کند. آمریکائی‌ها تاکنون همواره برداشت‌های یکجانبه خود را تحمیل کرده‌اند و ظاهراً روس‌ها دیگر مایل به تحمیل این وضعیت نیستند و البته حق دارند در این زمینه به لزوم دستیابی به تفسیر مشترک تاکید کنند. ساعد تصریح کرد که فضای ابهام در توافقنامه برای تفسیرهای مختلف وجود دارد و در برابر تفسیر آمریکایی‌ها، تفسیر دیگری هم هست که روس‌ها بر آن تاکید دارند و می‌تواند به نفع ما باشد. از این دید به‌نظر می‌رسد موضع روس‌ها بی‌پایه نیست بلکه دقیقاً بر نوعی برداشت و تفسیر منطقی و حقوقی از توافق استوار است و منفعت ما نیز پذیرش این تفسیر است. این تحلیل‌گر حقوق بین‌الملل اضافه کرد که اینکه پشت این دیدگاه روس‌ها چه چیزی نهفته است از فضای تحلیل حقوقی خارج است اما یک برداشت این است که روس‌ها با این تفسیر حقوقی درست، بیش از آنکه بخواهند از ما حمایت کنند دنبال منافع خود هستند و در شرایطی که آمریکایی‌ها در صدر 1+5 قرار گرفته و روس‌ها در درجه دوم قرار گرفته‌اند، روس‌ها از این شرایط ناراضی هستند و با این موضع‌گیری‌ها می‌خواهند به‌نحوی به آمریکا فشار آورند که موضعشان تقویت شود. نادر ساعد ادامه داد که ما در کنار اینکه باید حواسمان باشد با نوع جهت‌گیری روس‌ها در فضای تنش قرار نگیریم و بار بر هم زدن توافق به گردن ما نیفتد باید از این فرصت استفاده کرده و نگاه روس‌ها را مطرح کرده و به ویژه در گام دوم امتیازات بیشتری را بگیریم. به واقع، می‌توان با موضع روسیه به عنوان برگ برنده‌ای برای مذاکرات خود در گام‌های بعدی، برخورد کرده و از آن تولید فرصت و امتیاز نمائیم. این پژوهشگر حقوق بین‌الملل تصریح کرد که ما مفاهیم مندرج در توافق ژنو را نباید بر اساس سیستم حقوقی آمریکا تفسیر کنیم، این سند، سندی بین‌المللی است نه سند آمریکا. سند بین‌المللی را باید بر اساس نظر مشترک تفسیر کرد. ساعد در ادامه خاطرنشان کرد که موضع‌گیری قبلی ایران در خصوص تحریم‌های جدید چندان دیپلماتیک نبوده است. چون دیپلمات‌ها در فضاهای مبهم که موضع گیری قاطع مسئولیت‌آور است، از گفتن قاطع آری یا نه پرهیز دارند. زیرا نماینده بین‌المللی کشور همین دیپلمات‌ها هستند و عمل و موضعشان به نام عمل و موضع رسمی کشور در محیط بین‌المللی تلقی خواهد شد. ما در دور قبل تحریم‌ها به‌جای اینکه آنها را مغایر توافق ندانیم می‌توانستیم از ادبیاتی استفاده کنیم که این مساله در برزخ بماند و بتوانیم امتیاز بگیریم. ولی موضع‌گیری صریح ما در خصوص عدم مغایرت، چه عدم مغایرت با روح توافق یا چه عدم مغایرت با متن، نتیجه‌اش این شد که آنها و جامعه بین‌المللی چنین برداشت کردند که تحریم از این دست حق آمریکایی‌هاست و البته اثر حقوقی آن نیز نه تنها این بود که حق اعتراض رسمی را از خود سلب کردیم بلکه به نوعی تائید شد که اقدام آنها از همین دست حتی در آینده نیز می‌تواند ادامه یابد. در اینجا قاعده استاپل یا «منع تناقض‌گویی به زیان غیر» مطرح می‌شود، یعنی چیزی را که پذیرفتیم که طرف مقابل حق دارد انجام دهد، بعدا نمی‌توانیم زیر آن بزنیم. بنابراین، در مرحله فعلی که دولت آمریکا همان اقدامی را که قبلاً موافق توافق دانسته‌ایم انجام داده، ما امکان اعتراض حقوقی نداریم و البته ظرفیت کار دیپلماتیک همچنان وجود دارد و چه بسا موضع‌گیری قاطع دیپلماتیک در اعتراض به این رویه‌سازی آمریکا قابل احیا باشد. در مراحل بعد این امکان از نظر حقوقی از ما سلب شده که بگوییم این اقدام آمریکایی‌ها تخلف است. اینجاست که تاکید می‌شود در کنار توجهات کلی به ابعاد حقوقی امور، با استفاده بهتر از دیپلمات‌های حقوقدان یا مشاورین حقوقی در گروه‌ها و تیم‌های دیپلماتیک می‌توان قدرت بازی سیاست خارجی را افزایش داد. این امر، نه امری بدیع بلکه ثابت شده در رویه بین‌المللی است. کافی است که نگاهی به ترکیب تیم‌های مقابل و مشاورین آنها بیندازیم. آمریکائی‌ها از برجسته‌ترین گروه‌های کارشناسی حقوقی بهره می‌گیرند. زیرا در این مصاف، چیزی به غیر از منابع ملی مطرح نیست و از این رو، باید همه ظرفیت‌ها را برای تامین منافع ملی بکار گرفت، فارغ از اینکه مدیریت این نشست‌ها و تیم‌ها با چه مجموعه‌ای باشد. وی توصیه کرد که با توجه به اینکه ایران نمی‌خواهد برهم زننده توافق باشد، باید به دنبال آن بود که نظر روس‌ها سپر قرار گیرد و حرف روس‌ها به معرض فروش گذاشته شود و از این طریق امتیازگیری شود، البته ما خود نمی‌توانیم این حرف روس‌ها را بزنیم چون این حق را قبلا از خود سلب کرده‌ایم. بدین منظور نباید صرفاً به فضای گفتگو میان ایران و آمریکا اکتفا شود بلکه همچنان گفتگوهای دوجانبه با اعضای دیگر گروه 1+5 از جمله روسیه، به نفع ما است و برای آمریکا نیز پیام لازم را خواهد داشت که باید امتیاز بدهد و صرفا نباید به دنبال تحمیل نظرات خود باشد. این همان بازی برد-برد است. از این طریق حداقل می‌توانیم در کنار اعتراض‌های مستقیم و غیرمستقیم در خصوص افزایش فهرست تحریم‌ها، مقوله‌های حساس و امنیتی نظیر مسائل موشکی را از دامنه مذاکرات آینده خارج کنیم. ساعد درمورد نگرانی‌های ملی در ابعاد دفاعی گفت: همانگونه که می‌دانیم آمریکائی‌ها به شدت روی توانمندی موشکی ایران به دستاویزهای مختلف از جمله مساله قطعنامه‌های شورای امنیت و همچنین اتهامات موسوم به ابعاد نظامی احتمالی، تمرکز کرده‌اند تا آن را به نحوی از انحاء در گام میانی و نهائی توافق ژنو مطرح کنند. بدون شک، مطرح شدن این موضوعات به معنای ایجاد شرایطی سخت برای ایران در این مذاکرات خواهد بود، زیرا این مساله، با امنیت ملی عجین است و مقوله‌ای هسته‌ای نیست که در گستره اعتمادسازی و تفاهم بگنجد. به همین دلیل است که اینجا می‌توانیم با برگ روس‌ها بازی کنیم و موضع روسیه را برجسته کنیم. اگر خود نمی‌توانیم این اقدام را تخلف بخوانیم (که می‌بایست قبلاً این کار را می‌کردیم) می‌توانیم از قبل بزرگ کردن موضع روس‌ها موضع خود را قوی‌تر کنیم. این استاد دانشگاه در مورد جایگاه نگرش‌های حقوقی و سهم حقوقدان‌ها در تصمیم‌گیری‌های مرتبط با مساله هسته‌ای تاکید کرد: توجه داشته باشیم که حقوقدانان ما در مساله هسته‌ای و مسائل مرتبط با مذاکرات، با کنش قاضی‌مآبانه عمل کرده‌اند. این در حالی است که ما حقوقدانان ایرانی باید رویکرد «وکیل» را ایفا کنیم و از حقوق و مبانی و مستندات آن به عنوان بسترهای تحکیم، تثبیت و صیانت منافع ملی استفاده کنیم. ما در درجه اول، خادم منافع ملی هستیم. دیگر کشورها نیز همین‌گونه عمل کرده و می‌کنند. وی در خاتمه افزود: تصور نشود که فرمان های اجرائی و ابلاغیه‌های اوباما، وزارت خارجه و وزارت خزانه‌داری، خارج از بررسی‌های دقیق تیم‌های حقوقدانان آْمریکائی هستند. در ضمن، نباید تصور نمود که تحریم‌ها در این مرحله متوقف می‌شوند بلکه این روند، همچنان ادامه خواهند داشت. از همین روست که باید با نگاه آینده‌نگرانه و روندی به این موضوع نگریست. انتهای پیام/
92/11/20 - 13:11
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 46]
-
گوناگون
پربازدیدترینها